Rechtbank Amsterdam, 31-08-2010, BN6191, 09/4823

Zaaknummer: AWB 09/4823

Uitspraakdatum: 31 augustus 2010

Uitspraak in het geding tussen

X, wonende te Z, eiseres,

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Amsterdam, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Verweerder heeft op 7 september 2009 aan eiseres een naheffingsaanslag (aanslagnummer 000) parkeerbelasting opgelegd ten bedrage van € 49,70, bestaande uit de verschuldigde parkeerbelasting van € 0,10 en de kosten van de naheffingsaanslag van € 49,60.

1.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 14 september 2009 de naheffingsaanslag gehandhaafd.

1.3. Eiseres heeft daartegen beroep ingesteld.

1.4. Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.5. Verweerder heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan eiseres.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiseres is houdster van het voertuig met het kenteken AA-00-BB (hierna: de auto).

2.2. Op 7 september 2009 heeft eiseres de auto geparkeerd aan de A-straat te Amsterdam ter hoogte van huisnummer 3. Op die datum om 10.48 uur heeft eiseres € 0,10 parkeerbelasting voldaan, zijnde het ter plaatse geldende parkeertarief voor één uur parkeren. Om 11.49 uur heeft eiseres opnieuw een parkeerkaartje voor een bedrag van € 0,10 gekocht. Om 12.22 uur is de naheffingsaanslag opgelegd.

3. Geschil

3.1. In geschil is of de naheffingsaanslag terecht aan eiseres is opgelegd.

4. Relevante regelgeving

4.1. Ingevolge artikel 225, eerste lid, aanhef en onder a, van de Gemeentewet kan in het kader van de parkeerregulering een belasting worden geheven ter zake van het parkeren van een voertuig op een bij de belastingverordening dan wel krachtens de belastingverordening in de daarin aangewezen gevallen door het college te bepalen plaats, tijdstip en wijze.

4.2. Ingevolge artikel 234, tweede lid, aanhef en onder a, van de Gemeentewet wordt als voldoening van parkeerbelasting – voor zover van belang – uitsluitend aangemerkt het bij aanvang van het parkeren in werking stellen van een parkeermeter of een parkeerautomaat op de daartoe bestemde wijze en met inachtneming van de door het college gestelde voorschriften.

4.3. Ingevolge artikel 231 van de Gemeentewet in samenhang gezien met artikel 236 van de Gemeentewet is artikel 20 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: Awr) van overeenkomstige toepassing. Op grond van artikel 20, eerste lid, van de Awr kan belasting die op aangifte behoort te worden voldaan of afgedragen, maar die geheel of gedeeltelijk niet is betaald, worden nageheven.

4.4. Ingevolge artikel 1, onder a, van de Verordening parkeerbelastingen 2009 van de gemeente Amsterdam (hierna: de Verordening) wordt onder de naam parkeerbelasting een belasting geheven ter zake van het parkeren van een voertuig op een bij dan wel krachtens deze verordening in de daarin aangewezen gevallen door het College van Burgemeester en Wethouders te bepalen plaats, tijdstip en wijze.

4.5. Ingevolge artikel 2, onder a, van de Verordening wordt onder parkeren verstaan: het gedurende een aaneengesloten periode doen of laten staan van een voertuig, anders dan gedurende de tijd die nodig is voor en gebruikt wordt tot het onmiddellijk in- of uitstappen van personen dan wel het onmiddellijk laden of lossen van goederen op binnen de gemeente gelegen voor het openbaar verkeer openstaande terreinen of weggedeelten waarop dit doen of laten staan niet ingevolge een wettelijk voorschrift is verboden.

4.6. Ingevolge artikel 4, eerste lid, van de Verordening is de belasting – voor zover hier van belang – verschuldigd bij de aanvang van het parkeren.

4.7. Ingevolge artikel 5 van de Verordening zijn het tarief, het tijdvak en de maatstaf van heffing vermeld in de bij de Verordening behorende en daarvan deel uitmakende tarieventabel. De tarieventabel vermeldt – voor zover hier van belang – het volgende:

4.8. Ten aanzien van de tariefsgebieden 1 tot en met 6 wordt in de tarieventabel vermeld dat voorzover een tariefgebied qua tijd en plaats samenvalt met een 10-cent-tariefgebied, op de tijden dat het 10-cent-tarief geldt, de tarieven van de tariefsgebieden 1 tot en met 6 niet van toepassing zijn.

4.9. Het Uitvoeringsbesluit op grond van Verordening Parkeerbelastingen 2009 en Parkeerverordening 2009 (hierna: het Uitvoeringsbesluit) vermeldt – voor zover hier van belang – het volgende:

5. Beoordeling van het geschil

5.1. Eiseres heeft verklaard dat zij de auto voor aankoop van de tweede 10-centskaart heeft verplaatst. Verweerder heeft aangevoerd dat hij deze verklaring, ten eerste, niet geloofwaardig acht en, ten tweede, niet relevant omdat eiseres daarmee niet aan het verkeer heeft deelgenomen, dan wel sprake is van een handeling die dient te worden genegeerd omdat zij geen betekenis heeft. De rechtbank is van oordeel dat, gelet op de plaatselijke omstandigheden, in het midden kan blijven of eiseres de auto heeft verplaatst. Onder parkeren wordt op grond van artikel 2, onder a, van de Verordening verstaan het gedurende een aaneengesloten periode doen of laten staan van een voertuig. Een redelijke uitleg van deze bepalingen brengt mee dat voor het antwoord op de vraag of een voertuig opnieuw is geparkeerd of dat sprake is van voortgezet parkeren bepalend is of het voertuig heeft deelgenomen aan het verkeer alvorens het (opnieuw) is geparkeerd. Naar het oordeel van de rechtbank kan het verplaatsen van de auto op een parkeerterrein met het enkele doel om op een ander parkeervak te parkeren, niet worden aangemerkt als deelnemen aan het verkeer zoals vorenbedoeld. In het onderhavige geval is dan ook geen sprake van het voor de tweede maal parkeren van de auto op hetzelfde parkeerterrein.

5.2. Uit artikel 225, eerste lid, aanhef en onder a, van de Gemeentewet in samenhang bezien met artikel 234, tweede lid, aanhef en onder a, van de Gemeentewet en artikel 4, eerste lid, van de Verordening volgt dat parkeerbelasting verschuldigd is bij aanvang van het parkeren. Eiseres heeft bij aanvang van het parkeren € 0,10 betaald, hetgeen in overeenstemming is met het voor de desbetreffende plaats en het desbetreffende tijdstip geldende tarief zoals neergelegd in de tarieventabel. Uit de geldende bepalingen en voorschriften, aangehaald onder 4, alsmede de jurisprudentie (uitspraak van de Hoge Raad van 15 maart 2000, nr. 35201, BNB 2000/162) vloeit voort dat eiseres met de auto op de desbetreffende plaats en het desbetreffende tijdstip maximaal 60 minuten kon parkeren, zonder mogelijkheid om deze maximale parkeerduur te verlengen door het kopen van een tweede 10-centskaart vóór het einde van de parkeerduur. In geschil is vervolgens of het mogelijk is om na afloop van de parkeerduur en daarmee na afloop van de eerste 10-centskaart een tweede 10-centskaart te kopen om op die wijze de verschuldigde parkeerbelasting te voldoen.

5.3. Eiseres heeft met de aankoop van de tweede parkeerkaart na afloop van de op de eerste parkeerkaart vermelde termijn niet bereikt wat zij beoogde, namelijk rechtsgeldig parkeerbelasting betalen voor de voortzetting van het parkeren in het 10-centgebied. Uit artikel 225, eerste lid, aanhef en onder a, van de Gemeentewet, in samenhang bezien met artikel 234, tweede lid, aanhef en onder a, van de Gemeentewet en artikel 4, eerste lid, van de Verordening volgt immers dat de parkeerbelasting bij aanvang van het parkeren dient te worden betaald. Nu eiseres de auto slechts een maal heeft geparkeerd, is de rechtbank van oordeel dat eiseres door het kopen van de tweede 10-centskaart niet bij aanvang van het parkeren deze parkeerbelasting heeft voldaan. Door in strijd met de parkeerduurbeperking de auto langer dan een uur te parkeren heeft eiseres zichzelf in een positie gebracht dat zij weliswaar parkeerbelasting verschuldigd was omdat het parkeren niet was beëindigd, doch zij deze niet meer rechtsgeldig kon voldoen. De rechtbank volgt hiermee de lijn die is uitgezet in de uitspraak van 14 februari 2008, nrs. AWB 07/2610, 07/1325 en 07/1320 , en komt in zoverre terug op de overweging ten overvloede in de uitspraak van 5 februari 2009, nr. AWB 07/7729.

5.4. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

6. Proceskosten

De rechtbank acht geen aanleiding aanwezig voor een proceskostenveroordeling.

7. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan op 31 augustus 2010 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. A. van Dongen, voorzitter, mr. E. de Greeve en mr. A.E. Keulemans, rechters, in tegenwoordigheid van mr. P.J.M. de Jong, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.