Rechtbank Amsterdam, 18-04-2017, ECLI:NL:RBAMS:2017:5119, 5567951 CV EXPL 16-35343

1. [eiser 1] vordert dat de kantonrechter bij uitvoerbaar bij voorraad te verklaren vonnis zal vaststellen dat eisers dienen te worden aangemerkt als (gewezen) werknemer en dat Persgroep veroordeeld zal worden om met eisers een arbeidsovereenkomst aan te gaan, om eisers financieel te compenseren voor het feit dat geen arbeidsovereenkomst werd aangeboden en om mee te werken aan het actieplan.

2. Persgroep heeft de vordering betwist.

3. De kantonrechter ziet zich gesteld voor de vraag of sprake is (of zou moeten zijn) van een arbeidsovereenkomst tussen partijen. In artikel 7:610, lid 1 BW is bepaald dat een arbeidsovereenkomst is een overeenkomst waarbij een partij zich verbindt om in dienst van de andere partij tegen loon gedurende zekere tijd arbeid te verrichten. Hieruit moet worden afgeleid dat aan drie cumulatieve eisen voldaan moet zijn, namelijk arbeid, gedurende zekere tijd, loon en een gezagsrelatie. Daar komt bij dat een werknemer de arbeid zelf moet verrichten en zich niet kan laten vervangen (artikel 7:659 BW).

4. De kantonrechter merkt op dat eisers heel veel hebben geschreven en als stukken hebben toegevoegd dat voor de beoordeling van de vraag of sprake is van een arbeidsovereenkomst niet relevant is. De kantonrechter leidt daaruit af dat eisers het niet eens zijn met de hiervoor genoemde wettelijke beoordelingscriteria voor het beantwoorden van de vraag of sprake is van een arbeidsovereenkomst en deze criteria achterhaald vinden. De kantonrechter heeft evenwel de wet toe te passen en ziet geen mogelijkheden noch aanleiding om daarvan af te wijken. Het enkele feit dat partijen niet gelijkwaardig zijn, is daarvoor onvoldoende. In het arbeidsrecht is reeds verdisconteerd dat sprake is van ongelijke partijen, dat vormt juist de rechtvaardiging voor het arbeidsrecht.

5. [eiser 1] heeft ter comparitie verklaard dat eisers vrij waren om zich te laten vervangen door (door henzelf aan te zoeken) derden, dat hij niet werd aangestuurd en dat hij geen vakantieaanvragen hoefde in te dienen. Aldus is geen sprake van de in artikel 7:610, lid 1 BW bedoelde gezagsrelatie en ook niet van arbeid die de werknemer persoonlijk moet verrichten. Daaraan doet niet af dat vervanging feitelijk niet vaak voorkwam. Aldus voldoet de overeenkomst niet aan de vereisten om te kwalificeren als arbeidsovereenkomst en betreft het een overeenkomst van opdracht, zoals ook boven de schriftelijke overeenkomsten – die door Persgroep zijn overgelegd – staat vermeld. Hierbij is nog in het midden gelaten dat de eisers – behoudens [eiser 1] – helemaal geen overeenkomst met Persgroep hebben getekend, maar met een externe distributeur zodat Persgroep überhaupt niet als wederpartij met betrekking tot de overeenkomsten kan worden aangemerkt.

6. Dit leidt tot afwijzing van alle vorderingen. Immers, er was en is geen arbeidsovereenkomst en aldus ontbreekt ook enige grond om te oordelen dat Persgroep alsnog een arbeidsovereenkomst moet aanbieden, onrechtmatig heeft gehandeld door geen arbeidsovereenkomst te sluiten, enige schadevergoeding moet betalen of mee moet werken aan een actieplan (nog daargelaten dat niet duidelijk is gemaakt wat die omvat).

7. Eisers zullen als de in het ongelijk gestelde partij worden veroordeeld in de proceskosten.