Rechtbank Amsterdam, 16-09-2021, ECLI:NL:RBAMS:2021:5114, AWB 20/5854

1. [eiser] heeft een beroep op betalingsonmacht gedaan. Per brief van 1 maart 2021 is dit verzoek vooralsnog afgewezen, omdat [eiser] recht heeft op studiefinanciering. De rechtbank wijst het verzoek nu definitief af. [eiser] heeft het griffierecht inmiddels betaald.

2. Op 3 augustus 2020 om 11.03 uur is tijdens een controle geconstateerd dat de auto van [eiser] geparkeerd stond ter hoogte van de [adres] te Amsterdam, terwijl hiervoor geen of te weinig parkeergeld was betaald. De heffingsambtenaar heeft daarom aan [eiser] een naheffingsaanslag opgelegd.

3. [eiser] is het niet eens met de naheffingsaanslag. Hij voert aan dat hij een vergunning heeft aangevraagd. Volgens [eiser] zijn de door hem ontvangen toekenningsbrief van 3 augustus 2020 en de bijbehorende factuur onduidelijk en op meerdere manieren te interpreteren. Volgens [eiser] houdt de toekenningsbrief in dat hij al een vergunning heeft, maar dat deze vervalt indien hij niet binnen de termijn van zes maanden betaald. Ook in de factuur staat dat [eiser] een parkeervergunning heeft, maar dat hij een betalingstermijn van 30 dagen heeft. [eiser] heeft de betalingstermijn niet overschreden. Volgens [eiser] is de naheffingsaanslag dus opgelegd op de parkeerplaats waarvoor hij een vergunning heeft.

4. De heffingsambtenaar heeft zich op het standpunt gesteld dat uit de toekenningsbrief van 3 augustus 2020, in combinatie met de factuur voldoende blijkt dat de vergunning van [eiser] nog geactiveerd moest worden. Dit activeren gebeurt door de vergunning te betalen. De vergunning wordt na betaling binnen drie werkdagen geactiveerd. Volgens de heffingsambtenaar staat dit duidelijk vermeld in de door [eiser] ontvangen toekenningsbrief en factuur. Dat [eiser] de gegevens heeft uitgelegd als zijnde dat de vergunning direct geldig was, dient voor zijn rekening en risico te komen, aldus de heffingsambtenaar. Daarnaast stelt de heffingsambtenaar zich op het standpunt dat de naheffingsaanslag is uitgeschreven op 3 augustus 2020 om 11.03 uur en op dat moment was eiser nog niet in het bezit van zijn bewonersvergunning, ook niet als men zou uitgaan van het standpunt van [eiser] .

5. De rechtbank overweegt dat de brief mogelijk voor meerdere interpretaties vatbaar is, maar in elk geval niet voor die interpretatie die ervan uit gaat dat de vergunning op 3 augustus 2020 al voor 11.29 uur geldig was. Dat tijdstip en die datum staan immers zonder onduidelijkheid in de toekenningsbrief. Dat betekent dat [eiser] , toen de auto werd gecontroleerd om 11.03 uur, in elk geval nog geen geldige vergunning had en dat op basis van de brief en de factuur ook niet anders had kunnen begrijpen. Dit betekent dat de naheffingsaanslag terecht is opgelegd.

6. [eiser] krijgt geen gelijk. Het beroep is ongegrond.