Rechtbank Amsterdam, 28-03-2022, ECLI:NL:RBAMS:2022:1652, AMS 21/6044

1. Eiser heeft op 8 april 2021 bezwaar gemaakt. De heffingsambtenaar heeft het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard, omdat het te laat is ingediend. Eiser heeft aangevoerd dat hij de aanslag nooit heeft ontvangen.

2. De heffingsambtenaar heeft zich op het standpunt gesteld dat eiser zijn MijnOverheid-account heeft geactiveerd, waarmee hij heeft aangegeven dat hij voor de heffingsambtenaar via de elektronische weg voldoende bereikbaar is. De heffingsambtenaar heeft de aanslag daarom naar de digitale berichtenbox van MijnOverheid gestuurd. De aanslag is niet ook per post naar eiser gestuurd.

3. De rechtbank heeft het juridisch kader opgenomen in de bijlage die deel uitmaakt van deze uitspraak.

4. De rechtbank oordeelt als volgt. De heffingsambtenaar heeft het bezwaar niet-ontvankelijk verklaard vanwege termijnoverschrijding. Beslissend bij de beoordeling of dat terecht is, is of elektronische bekendmaking van de aanslag het begin van de bezwaartermijn was. De heffingsambtenaar vindt van wel en verwijst daarbij naar artikel 2:17 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb), waarin bekendmaking via elektronische weg is geregeld. Eiser vindt van niet want hij heeft geen e-mail notificatie ontvangen.

5. De rechtbank oordeelt dat het bezwaarschrift weliswaar te laat is ingediend, maar dat redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat eiser in verzuim is geweest. De heffingsambtenaar had het bezwaar daarom op grond van artikel 6:11 van de Awb ontvankelijk moeten verklaren.

6. In artikel 2:17, eerste lid, van de Awb is bepaald dat als tijdstip waarop een bericht door een bestuursorgaan elektronisch is verzonden, het tijdstip geldt waarop het bericht een systeem voor gegevensverwerking bereikt waarvoor het bestuursorgaan geen verantwoordelijkheid draagt of, indien het bestuursorgaan en de geadresseerde gebruik maken van hetzelfde systeem voor gegevensverwerking, het tijdstip waarop het bericht toegankelijk wordt voor de geadresseerde. Niet betwist is dat de heffingsambtenaar de aanslag op 31 december 2020 in het systeem MijnOverheid heeft geplaatst. De bezwaartermijn is daarom op die dag gaan lopen en was verstreken toen eiser bezwaar maakte.

7. Als iemand aangeeft dat hij elektronisch bereikbaar is voor de overheid zonder dat hij de optie heeft aangevinkt een email te willen ontvangen steeds wanneer een bericht in de berichtenbox van MijnOverheid is geplaatst, moet het bestuursorgaan echter controleren of dit werkelijk zijn bedoeling is. De rechtbank verwijst naar de overwegingen 4.4.1 tot en met 4.4.9 van de uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van 9 september 2021 en maakt die tot de hare.¹ De rechtbank oordeelt dat ook in belastingzaken geldt dat de overheid moet waarschuwen als berichten alleen zichtbaar worden in de Berichtenbox van MijnOverheid zonder notificatie, gelet op de mogelijk ingrijpende gevolgen van termijnoverschrijding.

8. De heffingsambtenaar heeft op de zitting niet duidelijk kunnen maken dat aan deze eisen is voldaan. Het beroep is om die redenen gegrond en de bestreden uitspraak zal worden vernietigd. Er zijn onvoldoende gegevens beschikbaar om het geschil definitief te beslechten. De rechtbank zal de heffingsambtenaar opdragen een nieuwe beslissing op het bezwaar te nemen.

9. Omdat de rechtbank het beroep gegrond verklaart, bepaalt de rechtbank dat de heffingsambtenaar aan eiser het door hem betaalde griffierecht vergoedt. De rechtbank veroordeelt de heffingsambtenaar verder in de door eiser gemaakte proceskosten. Deze kosten worden met toepassing van het Besluit proceskosten bestuursrecht vastgesteld op € 1.082,- (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 541,- en een wegingsfactor 1).