Rechtbank Arnhem, 11-09-2006, BJ2722, AWB 05/4048

Uitspraakdatum: 11 september 2006

Uitspraak als bedoeld in artikel 8:77 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[X] B.V., gevestigd te [Z], eiseres,

en

de inspecteur van de Belastingdienst[te P]n, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Verweerder heeft aan eiseres over het tijdvak 23 juli 2001 tot en met 28 januari 2004, met dagtekening 3 mei 2004, een naheffingsaanslag (kenmerk [L-04]) Belasting van personenauto's en motorrijwielen 1992 (BPM) (hierna: de naheffingsaanslag) opgelegd. Eiseres is tegen de naheffingsaanslag in bezwaar gekomen.

Verder is eiseres in bezwaar gekomen tegen de voldoening op 18 aangiften BPM in 2004, genummerd 1 tot en met 18 conform het overzicht in de uitspraak op bezwaar.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 29 september 2005 in één geschrift de naheffingsaanslag gehandhaafd, de bezwaren tegen de voldoening op de aangiften, genummerd 5, 6, 9, 10, 11 en 12 niet-ontvankelijk verklaard en de overige bezwaren tegen voldoening op aangifte ongegrond verklaard.

Eiseres heeft daartegen bij brief van 7 oktober 2005, ontvangen bij de rechtbank op 10 oktober 2005, beroep ingesteld.

Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast.

Eiseres is sinds 1998 importeur en verkoper van kampeerauto’s, onder meer van de merken [G], [H], [I] en [J] Deze kampeerauto’s worden gebouwd op onderstellen/ chassis-cabines van bekende automerken zoals Fiat, Ford en Mercedes. De kampeerauto van [G] werd en wordt gebouwd op het onderstel van de Fiat Ducato.

In 1999 is [G] SA, gevestigd in Spanje, gestart met het aanvragen van een Europese typegoedkeuring voor haar kampeerauto’s, een zogeheten ééntraps-typegoedkeuring. Dit type goedkeuring wordt afgegeven voor het voertuig als geheel. Het kentekenbewijs vermeldt als merknaam de naam van de camperfabrikant, in casu [G]. Voordien vermeldde het kentekenbewijs als merknaam de naam van de fabrikant van de chassis-cabine. Het certificaat van de Europese goedkeuring vermeldt als ‘manufacturer of the base vehicle’ Fiat.

Vanwege de Europese typegoedkeuring voor de [G]-camper kon eiseres als importeur van die kampeerauto’s van het eigen merk [G] voortaan de (netto) catalogusprijs voor de BPM vaststellen.

Namens eiseres is voor de BPM aangifte gedaan door haar directeur [A] (hierna: [A]) op het BPM-aangiftepunt te Almelo. Tot juli 2001 heeft [A] met toepassing van § 14.3.2 van de Leidraad BPM als grondslag voor de berekening van de verschuldigde BPM de netto catalogusprijs gehanteerd van de met de camper vergelijkbare gesloten bestelauto. Voor de kampeerauto [G] was dat de bestelauto Fiat Ducato.

Vanaf juli 2001 heeft eiseres voor de kampeerauto [G] aangifte gedaan voor de BPM op basis van door haar opgemaakte prijslijsten van diverse uitvoeringen bestel en chassiscabine, diverse motortypes en wielbasis. Op die prijslijsten staat vermeld dat [G] alleen met camperopbouw te koop is en dat de genoemde prijzen exclusief opbouw zijn. Eiseres is ook vanaf juli 2001 gebruik blijven maken van § 14.3.2 van de Leidraad BPM.

Er bestaan geen (gesloten) bestelauto’s van het merk [G].

Eiseres heeft de prijslijsten uitsluitend gebruikt ten behoeve van het doen van aangifte BPM.

Naar aanleiding van klachten van concurrenten van eiseres over de door haar gehanteerde maatstaf van heffing voor de BPM van de [G]-campers heeft verweerder een onderzoek ingesteld. De bevindingen daarvan hebben geleid tot de bestreden naheffingsaanslag. Eiseres heeft vervolgens vanaf de aangifte BPM van februari 2004 ervoor gekozen bij het doen van aangifte de berekeningswijze van verweerder te volgen en daartegen vervolgens in bezwaar te komen. Dit heeft geleid tot de aangiften, in de uitspraak op bezwaar genummerd van 1 tot en met 18.

3. Geschil

In geschil is:

Niet in geschil is de juistheid van de berekeningen van verweerder indien het gelijk aan verweerder is.

Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en de naheffingsaanslag, ontvankelijk verklaring van de bezwaren tegen de voldoening op de aangiften, genummerd 5, 6, 9, 10, 11 en 12 en vermindering van de op de aangiften, genummerd 1 tot en met 18 verschuldigde BPM met een bedrag van € 54.440. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

1. De naheffingsaanslag, het vertrouwensbeginsel en het zorgvuldigheidsbeginsel.

De rechtbank stelt vast dat eiseres steeds aangifte voor de BPM heeft gedaan met toepassing van het beleid van § 14.3.2 van de Leidraad. Niet in geschil is dat de kampeerauto’s van eiseres voldoen aan de in de Leidraad gestelde eisen en dat zij terecht op het beleid een beroep heeft gedaan. Derhalve is uitsluitend de vraag aan de orde of eiseres voor de berekening van de BPM de Leidraad juist heeft uitgelegd.

De kampeerauto’s van eiseres zijn gebouwd op een chassis-cabine van bekende automerken, zoals de Fiat Ducato. Eiseres heeft weliswaar gesteld dat aan de chassis-cabine aanpassingen hebben plaatsgevonden, maar dit doet naar het oordeel van de rechtbank niet eraan af dat de basis de chassis-cabine van (bijvoorbeeld) Fiat blijft. Dit blijkt onder meer ook uit de technische gegevens op het certificaat van de ééntraps-typegoedkeuring. Dit betekent bij toepassing van de Leidraad dat de BPM wordt berekend over de catalogusprijs van een zoveel mogelijk met de verkregen kampeerauto vergelijkbare gesloten bestelauto, waarbij onder meer rekening dient te worden gehouden met het merk en type van de chassis-cabine. Eiseres heeft vanaf juli 2001 de BPM berekend door de netto catalogusprijs die [G] SA berekent voor een chassis-cabine te verhogen met de meerprijs van een gesloten bestelauto met een hoog dak, vastgesteld door vergelijking, indien deze ook door [G] zou worden berekend.

De rechtbank is van oordeel dat eiseres met de door haar gehanteerde berekening van de BPM een onjuiste uitleg heeft gegeven aan § 14.3.2 van de Leidraad door uit te gaan van een fictieve berekening van de heffingsgrondslag. [G] heeft immers geen eigen gesloten bestelauto. Gelet op het vorenstaande dient als uitgangspunt te worden gehanteerd de catalogusprijs van de vergelijkbare gesloten bestelauto, bijvoorbeeld van de Fiat Ducato, afhankelijk van het merk chassis-cabine. Daaraan doet de ééntraps-typegoedkeuring niet af. Verweerder heeft dan ook de BPM die eiseres met de door haar gevolgde berekeningswijze te weinig heeft afgedragen, terecht nageheven.

De rechtbank volgt eiseres niet in haar standpunt en overweegt daartoe het volgende.

Basis voor het doen van aangifte vanaf juli 2001 zijn de door [A] overgelegde prijslijsten geweest. Die prijslijsten betroffen echter niet de geadviseerde verkoopprijzen van de kampeerauto’s, maar fictieve prijslijsten die – zoals [A] ter zitting heeft verklaard – uitsluitend voor het doen van de BPM-aangiften werden gebruikt. Dat het fictieve prijslijsten betrof werd de douanemedewerkers niet meegedeeld. Reeds hierom kan naar het oordeel van de rechtbank geen sprake zijn van opgewekt vertrouwen. Immers, welke standpunten de douaneambtenaren, met name [F], jegens eiseres ook hebben ingenomen, deze waren gebaseerd op de onjuiste informatie van [A]. Onder die omstandigheden kan van een geslaagd beroep op het vertrouwensbeginsel geen sprake zijn. Ook hetgeen eiseres overigens met betrekking tot het vertrouwensbeginsel heeft aangevoerd leidt niet tot een ander oordeel.

Met betrekking tot de brief van 1 september 2003 van [K] constateert de rechtbank dat deze gericht is aan verweerder met het herhaalde verzoek om uitleg omtrent de BPM-heffing bij eiseres in verband met de eigen BPM-heffing. De rechtbank is van oordeel dat deze brief ziet op de informatieverstrekking door verweerder aan een derde. Onzorgvuldig handelen jegens eiseres is daarbij niet aan de orde. Het standpunt van eiseres dat verweerder heeft nagelaten naar aanleiding van die brief onderzoek te verrichten naar de aangiften BPM van eiseres is onbegrijpelijk, nu die brief juist mede aanleiding is geweest tot een onderzoek door verweerder naar de BPM-aangiften van eiseres.

Ook hetgeen eiseres overigens met betrekking tot de zorgvuldigheid heeft aangevoerd kan, wat daar ook van zij, geen aanleiding zijn tot vernietiging van de naheffingsaanslag dan wel vermindering van de BPM. Een mogelijke onzorgvuldigheid betekent immers op zich zelf niet dat sprake is van een onjuiste belastingheffing.

2. De voldoening op de aangiften, genummerd 1 tot en met 4, 7, 8, en 13 tot en met 18.

Eiseres heeft in deze aangiften de verschuldigde BPM berekend in overeenstemming met de zienswijze van verweerder.

Gelet op het oordeel van de rechtbank met betrekking tot de naheffingsaanslag zijn de bezwaren van eiseres tegen de voldoening op die aangiften, nu eiseres de berekeningen van de af te dragen BPM als zodanig niet betwist, door verweerder terecht ongegrond verklaard.

3. De ontvankelijkheid van de bezwaren tegen de voldoening op de aangiften, genummerd 5, 6, 9, 10, 11 en 12.

Ingevolge artikel 22j, aanhef en tweede lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) vangt in afwijking van artikel 6:8 van de Awb de termijn voor het instellen van bezwaar aan met ingang van de dag na die van de voldoening of de inhouding onderscheidenlijk de afdracht.

Eiseres heeft niet betwist dat bij de zes genoemde aangiften ten tijde van het indienen van de desbetreffende bezwaarschriften, betaling op die aangiften nog niet had plaatsgevonden. Eiseres heeft de bezwaarschriften derhalve te vroeg ingediend. Nu, anders dan eiseres stelt, artikel 6:10, eerste lid, van de Awb in de onderhavige situatie toepassing mist, heeft verweerder naar het oordeel van de rechtbank eiseres terecht niet-ontvankelijk verklaard.

Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. J.H.M. Delnooz-Engels, voorzitter, mr. A.J.H. van Suilen en mr. M.C.G.J. van Well, rechters, in tegenwoordigheid van mr. J.J. Gankema, griffier, op 11 september 2006.

De voorzitter,

De griffier is verhinderd deze uitspraak te ondertekenen.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Bij het instellen van beroep in cassatie dient daarnaast in acht te worden genomen dat bij het beroepschrift een schriftelijke verklaring van de wederpartij wordt gevoegd, inhoudende dat wordt ingestemd met het instellen van beroep in cassatie tegen de uitspraak van de rechtbank.