Rechtbank Arnhem, 08-04-2009, ECLI:NL:RBARN:2009:1027 BJ5387, AWB 08/40

registratienummer: AWB 08/40

inzake

[X] Beheer B.V., gevestigd te [Z], eiseres,

tegen

de inspecteur van de Belastingdienst[te P], verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Verweerder heeft aan eiseres over het tijdvak 1 januari 2002 tot en met 31 december 2005 een naheffingsaanslag (aanslagnummer [A.01]) loonbelasting/premie volksverzekeringen (LB/PVV) opgelegd van € 2.551, alsmede bij beschikking een boete van € 126.

Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 15 november 2007 de naheffingsaanslag en de boetebeschikking gehandhaafd.

Eiseres heeft daartegen bij brief van 12 december 2007, ontvangen bij de rechtbank op dezelfde datum, beroep ingesteld.

Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Eiseres heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan verweerder.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 26 januari 2009 te Arnhem.

Eiseres is daar vertegenwoordigd door mr. [A]. Namens verweerder zijn verschenen [B], [C] en [D].

Eiseres heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan de wederpartij.

De zaak is ter zitting gelijktijdig behandeld met de zaak met registratienummer 08/41 van [Y] Beheer B.V..

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast.

Eiseres drijft een onderneming die beheeractiviteiten uitvoert. De enig aandeelhouder en tevens directeur van eiseres is [E]. Eiseres houdt 50% van de aandelen in [F] B.V., welke vennootschap aandeelhouder is van twee werkmaatschappijen. Binnen deze werkmaatschappijen worden twee horecagelegenheden geëxploiteerd.

[E] heeft een persoonlijk lidmaatschap afgesloten bij Golf- [G] (hierna: [G]) te [Z]. Een deel van de kosten die hiermee samenhangen zijn voor rekening van eiseres gekomen.

Verweerder heeft bij eiseres een boekenonderzoek ingesteld naar onder meer de aanvaardbaarheid van de aangiften LB/PVV over het tijdvak 1 januari 2002 tot en met 31 december 2006. De bevindingen hiervan zijn vastgelegd in het rapport van 17 juli 2007, opgesteld door [H]. Een afschrift van het rapport behoort tot de gedingstukken.

In dit rapport is onder meer het volgende opgenomen.

De naheffingsaanslag LB/PVV is opgelegd tot een bedrag van € 2.551. De hoogte van de boete bedraagt € 126.

3. Geschil

Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken.

4. Beoordeling van het geschil

Ingevolge artikel 10 van de Wet op de loonbelasting 1964 (hierna: de Wet) is loon al hetgeen wordt genoten uit een dienstbetrekking.

Ingevolge artikel 13 van de Wet wordt dit loon in aanmerking genomen naar de waarde welke daaraan in het economische verkeer kan worden toegekend, met dien verstande dat voorzover de verwerving van het loon het gebruik of verbruik daarvan meebrengt, de waarde wordt gesteld op ten hoogste het bedrag van de besparing.

In artikel 11 van de Wet is, voorzover hier van belang, bepaald dat niet tot het loon behoren (a) vergoedingen die naar algemene maatschappelijke opvattingen niet als beloningsvoordeel worden ervaren (de vrije vergoedingen) en (b) verstrekkingen die naar algemene maatschappelijke opvattingen niet als beloningsvoordeel worden ervaren (de vrije verstrekkingen).

Vrije vergoedingen zijn in artikel 15 van de Wet omschreven als (a) vergoedingen voorzover zij geacht kunnen worden te strekken tot bestrijding van kosten, lasten en afschrijvingen ter behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking en (b) andere vergoedingen voorzover zij naar algemene maatschappelijke opvattingen niet als een beloningsvoordeel worden ervaren. Vrije verstrekkingen zijn volgens artikel 17 van de Wet (a) verstrekkingen voorzover zij geacht kunnen worden te strekken tot bestrijding van kosten, lasten en afschrijvingen ter behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking en (b) andere vergoedingen voorzover zij naar algemene maatschappelijke opvattingen niet als een beloningsvoordeel worden ervaren.

De rechtbank is van oordeel dat de beoefening van de golfsport in het algemeen behoort tot de privé-sfeer. De rechtbank ziet geen aanleiding om aan te nemen dat dit hier anders is. Vaststaat dat de heer [E] de golfsport beoefent. Tevens is gesteld noch gebleken dat eiseres de heer [E] heeft verplicht om lid te worden van [G]. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat eiseres haar stelling, dat in casu het persoonlijke element niet overheerst omdat het lidmaatschap voornamelijk is aangegaan in het kader van de klantenbinding, met hetgeen zij heeft aangevoerd niet aannemelijk heeft gemaakt. Dit geldt te meer nu eiseres (slechts) beheeractiviteiten uitoefent. Van vergoedingen of verstrekkingen ter bestrijding van kosten ter behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking is dan ook geen sprake.

Voor zover eiseres nog heeft willen stellen dat sprake is van vrije vergoedingen en verstrekkingen omdat deze naar algemene maatschappelijke opvattingen niet als beloningsvoordeel worden ervaren, heeft zij deze stelling niet aannemelijk gemaakt. Eiseres heeft daartoe immers niets aangevoerd.

Tussen partijen is niet in geschil dat eiseres inhoudingsplichtige is. Ook is de waarde in het economische verkeer van de in de heffing LB/PVV betrokken vergoeding voor het beoefenen van de golfsport niet in geschil. De naheffingsaanslag is dan ook terecht en tot het juiste bedrag aan eiseres opgelegd.

Gelet hierop hoeft de vraag of sprake is van een uitdeling/dividend geen beantwoording meer.

Ten aanzien van de opgelegde boete heeft verweerder ter zitting desgevraagd verklaard dat het standpunt van eiseres – gelet op de datum van de uitspraak van het Gerechtshof Amsterdam alsmede het aanvankelijk ingestelde cassatieberoep hiertegen – ook voor de jaren 2004 en 2005 als pleitbaar dient te worden aangemerkt zodat de boete dienaangaande ten onrechte is opgelegd. Het beroep is in zoverre gegrond.

Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep gegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank vindt aan¬lei¬ding verweerder te veroordelen in de kos¬ten die eiseres in verband met de behande¬ling van het beroep redelij¬kerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 644 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1 (gewicht van de zaak gemiddeld en minder dan 4 samenhangende zaken)). Aan eiseres wordt de helft hiervan toegekend ofwel € 322. De andere helft wordt aan [Y] Beheer B.V. toegekend.

6. Beslissing

De griffier, De voorzitter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Arnhem (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem.