Rechtbank Arnhem, 06-08-2009, BJ6943, AWB 08/4640

registratienummer: AWB 08/4640

inzake

tegen

de inspecteur van de Belastingdienst[te P], verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Verweerder heeft aan eiser over het tijdvak 1 januari 2003 tot en met 31 december 2004 een naheffingsaanslag (aanslagnummer [F.01]) omzetbelasting opgelegd ter hoogte van € 18.867, alsmede bij afzonderlijke beschikkingen een verzuimboete van € 2.170 en heffingsrente van € 2.277.

Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 3 oktober 2008 de bezwaren niet-ontvankelijk verklaard wegens termijnoverschrijding. Daarbij heeft verweerder de naheffingsaanslag ambtshalve verminderd tot een bedrag van € 16.721, de heffingsrente is verminderd tot € 1.949 en de boete is gehandhaafd.

Eiser heeft tegen de uitspraak op bezwaar beroep ingesteld bij brief van 6 oktober 2008, ontvangen bij de rechtbank op 8 oktober 2008. Het beroep is gemotiveerd bij brief van 7 november 2008.

Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast.

Eiser exploiteert een trainingsstal voor paarden. Hij is ondernemer voor de omzetbelasting.

Tot de activiteiten van eiser behoort het opfokken, africhten en keuringsklaar maken (zowel aan de hand als onder het zadel) van jonge paarden en fokpaarden (hengsten en fokmerries).

Op 11 september 2006 heeft een boekenonderzoek bij eiser plaatsgevonden, waarvan op 6 maart 2007 een rapport is opgemaakt. Vervolgens is op 25 april 2007 de onderhavige naheffingsaanslag opgelegd.

In de bezwaarfase heeft een nader bedrijfsbezoek bij eiser plaatsgevonden op 12 november 2007. Gemachtigde van eiser was daarbij aanwezig.

De training van een wild paard tot een zadelmak rijpaard duurt meestal twee tot drie maanden, maar kan ook langer duren. Sommige dieren worden opgeleid tot een hoger niveau en dan kan de training enkele jaren duren.

Mensen die hun paard in training geven bij eiser krijgen voor de periode van de training steeds ook stalling voor hun paard op eisers bedrijf. Daarbij wordt geen vaste box aangewezen. Het paard wordt door eiser of zijn echtgenote neergezet in een box die op dat moment vrij is, zodat de gebruikte box per dag kan verschillen.

Eiser draagt tijdens de periode waarin het paard wordt getraind, zorg voor het voeren van het paard (op een wijze die past bij het individuele paard en bij de training die dat paard krijgt), voor het uitmesten van de stal, voor het borstelen, het hoeven krabben en het beslaan door de hoefsmid. Daarnaast verricht eiser eventuele andere benodigde verzorgingshandelingen.

Het is niet mogelijk om bij het bedrijf van eiser een pensionstal voor een paard te huren. Stalling van een paard is op eisers bedrijf alleen mogelijk als de eigenaar aan eiser opdracht geeft om het paard te trainen.

3. Geschil

Partijen doen hun standpunten overigens steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken.

4. Beoordeling van het geschil

Ontvankelijkheid bezwaar en afdoening rechtbank

Verweerder heeft terecht opgemerkt dat er in bezwaar geen sprake was van een termijnoverschrijding. Dit brengt mee dat het bezwaar ten onrechte niet-ontvankelijk is verklaard, zodat het beroep reeds om die reden gegrond is. Partijen hebben ter zitting desgevraagd verklaard dat zij geen terugwijzing van de zaak wensen, maar dat zij een beslissing van de rechtbank willen over het inhoudelijke geschilpunt. De rechtbank zal daarom zelf in de zaak voorzien.

Splitsing van diensten?

De rechtbank is het met partijen eens dat het CPP-arrest van het Hof van Justitie doorslaggevend is voor de beoordeling van het onderhavige geschil. In dat arrest wordt, voor zover hier van belang, het volgende overwogen:

De rechtbank dient, gezien deze overwegingen van het Hof van Justitie, op basis van de omstandigheden van het specifieke geval vast te stellen wat de kenmerkende elementen zijn van de betrokken handeling, om zo te bepalen of eiser aan de afnemers van de prestatie meerdere, van elkaar te onderscheiden hoofddiensten verleent dan wel één enkele dienst. Daarbij is de invalshoek van de modale consument van belang. Na beoordeling kan sprake blijken te zijn van één hoofddienst die uit verschillende elementen bestaat, van meerdere hoofddiensten (die dan gesplitst moeten worden) of van een hoofddienst met bijkomende diensten die geen doel op zich zijn, maar die de hoofddienst aantrekkelijker maken en waarbij de bijkomende diensten het fiscale lot van de hoofddienst delen.

Volgens de verklaring van de echtgenote van eiser ter zitting wordt een paard dat bij eisers bedrijf in training is, één tot drie keer per dag (en soms zelfs vaker) een half uur tot anderhalf uur per keer getraind. Verder is het verzorgen van het paard onderdeel van de training van het paard. Het paard moet namelijk leren zich de verzorging te laten welgevallen en het moet leren zich braaf te gedragen tijdens de verzorging (voetje geven voor het krabben, hoofd naar de verzorger toe in plaats van de achterkant, e.d.). Volgens de echtgenote van eiser zou het dus ondoenlijk zijn om het paard te trainen als het niet in hun bedrijf op stal zou staan.

Verweerder heeft er ter zitting op gewezen dat de verzorging alleen deel uitmaakt van de training voor zover het gaat om paarden die nog niet zadelmak zijn. Voor de sportpaarden geldt dit niet. Om de zaak overzichtelijk te houden, wil hij er voor de beoordeling van deze naheffingsaanslag echter wel vanuit gaan dat het in dit geval alleen gaat om paarden die nog niet zadelmak zijn. Hij betwist dan ook niet dat de verzorging deel uitmaakt van de training. Toch is hij van mening dat de verzorging moet worden afgesplitst van de training. En ook de stalling moet volgens hem worden afgesplitst. Verweerder zou het namelijk vreemd vinden als in een geval als het onderhavige één dienst zou worden aangenomen die is belast tegen het lage tarief, terwijl bij maneges met pensionstallen volgens vaste jurisprudentie de boxhuur apart wordt bezien (vrijgesteld) en de verzorging ook (19%). Dezelfde diensten, namelijk stallen en verzorgen, worden dan verschillend behandeld, hetgeen volgens verweerder niet juist kan zijn en ook onwenselijk is.

Het betoog van verweerder ziet er naar het oordeel van de rechtbank aan voorbij dat het Hof van Justitie verlangt dat alle omstandigheden van het geval in de beoordeling worden betrokken. Dit brengt mee dat de uitkomst van de beoordeling afhangt van de feiten van het betreffende geval.

De rechtbank is van oordeel dat het geval van eiser in betekenende mate afwijkt van de gevallen waarin de eigenaar zijn paard onderbrengt bij een manege met pensionstallen, zoals aan de orde was in de door verweerder genoemde jurisprudentie. In die gevallen was de eigenaar van het paard immers op zoek naar stalling voor zijn paard en naar een mogelijkheid om in de manege te rijden en eventueel les te krijgen. Bij eiser is voor de eigenaar van het paard de training het kenmerkende element van de prestatie die hij afneemt. De stalling en verzorging is nodig (of in elk geval zeer wenselijk) om de training te kunnen laten uitvoeren, en die stalling en verzorging is niet de reden dat de eigenaar van het paard zich tot eiser wendt. De rechtbank is daarom van oordeel dat sprake is van één hoofddienst, die bestaat uit verschillende elementen. Voor zover de stalling en verzorging al zouden moeten worden aangemerkt als aparte diensten, dan zijn dat bijkomende diensten die het fiscale lot van de hoofddienst volgen. De stalling en verzorging is immers voor de onderhavige afnemers geen doel op zich, maar een middel om de hoofddienst van eiser, het trainen, zo aantrekkelijk mogelijk te maken.

Bovenstaand oordeel geldt temeer nu de verzorging van de paarden een onderdeel is van de training, zoals inmiddels niet meer tussen partijen in geschil is. Dit geeft immers aan dat de training en de verzorging in de stal in dit geval onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden.

De omstandigheid dat het paard per dag veel meer uren in de box staat dan dat het wordt getraind of verzorgd, zoals verweerder heeft benadrukt, doet er niet aan af dat de training van het paard het kenmerkende element is van de prestatie.

Het bovenstaande brengt mee dat de prestatie van eiser, bestaande uit training van een paard inclusief stalling en verzorging, voor de omzetbelasting moet worden belast naar het tarief dat geldt voor het trainen van een paard. Partijen zijn het erover eens dat dit tarief 6% bedraagt. Gezien de opmerkingen onder post B16 van het goedkeurende besluit van de Staatsecretaris van 29 september 2007 (nr. CPP 2007/536M, V-N 2007/54.22), volgt de rechtbank partijen hierin.

Ter zitting is tussen partijen afgesproken dat als het gelijk aan eiser is, de naheffingsaanslag moet worden verminderd tot het door eisers gemachtigde berekende bedrag van € 4.316. De rechtbank zal de naheffingsaanslag daarom tot dat bedrag verminderen. De heffingsrente zal dienovereenkomstig door verweerder moeten worden verminderd.

Nu niet meer in geschil is dat de boete moet vervallen, zal de rechtbank de boetebeschikking vernietigen.

Gelet op het bovenstaande dient het beroep gegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank vindt aan¬lei¬ding verweerder te veroordelen in de kos¬ten die eiser in verband met de behande¬ling van het bezwaar en beroep redelij¬kerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 966 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift en 1 punt voor het bijwonen van het bedrijfsbezoek van 12 november 2007, hetgeen kan worden beschouwd als een hoorgesprek, met een waarde per punt van € 161; 1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 322, steeds met een wegingsfactor 1).

De rechtbank ziet geen reden om verweerder in de werkelijke proceskosten van eiser te veroordelen, zoals eisers gemachtigde heeft gevraagd. De uitkomst van deze zaak was namelijk niet op voorhand zo duidelijk dat verweerder moest weten dat het besluit in bezwaar en beroep geen stand zou houden (zie HR 13 april 2007, nr. 41.235, BNB 2007/260, LJN BA2802). Er is daarom geen sprake van bijzondere omstandigheden, zoals bedoeld in artikel 2, derde lid, van het Besluit proceskosten bestuursrecht.

6. Beslissing

De griffier, De voorzitter,

Uitgesproken in het openbaar op: 6 augustus 2009

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Arnhem (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem.