Rechtbank Arnhem, 30-03-2010, ECLI:NL:RBARN:2010:343 BL9448, AWB 08/5665

registratienummer: AWB 08/5665

inzake

tegen

de inspecteur van de Belastingdienst/Randmeren, kantoor Almere, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 11 november 2008 de aanslag gehandhaafd.

Eiseres heeft daartegen bij brief van 9 december 2008, ontvangen door de rechtbank op 10 december 2008, beroep ingesteld.

Dat beroep is bij uitspraak van 30 maart 2009 niet-ontvankelijk verklaard.

Eiseres heeft daartegen verzet gedaan. Dat verzet is bij uitspraak van 14 juli 2009 gegrond verklaard.

Verweerder heeft nadien de op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 15 februari 2010 te Arnhem.

Namens eiseres is verschenen mr. [gemachtigde] AA, bijgestaan door mr. [A]. Namens verweerder is verschenen [gemachtigde].

2. Feiten

2.1 Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast.

2.2 Op 1 oktober 1979 heeft de heer [B] - echtgenoot van eiseres (hierna ook: de echtgenoot) – een woonhuis met schuren, ondergrond erf, tuin en aanhorigheden, gelegen aan de [A-straat 1 ] te [Z] (hierna: de onroerende zaak) gekocht voor fl. 425.000 (€ 192.857).

2.3 De echtgenoot heeft daarop een camping aangelegd voor 18 stacaravan’s. Hij dreef de camping in de vorm van een eenmanszaak. Daarnaast had hij ook nog een stucadoorsbedrijf in [Q]. Eiseres werkte mee op de camping. Op 30 november 1998 heeft de echtgenoot de camping ingebracht in een vennootschap onder firma (hierna: de vof). Eiseres en haar echtgenoot zijn daarvan de vennoten.

2.4 De onroerende zaak is vanaf de aankoop in 1979 geactiveerd op de balans van de eenmanszaak en sinds 1998 op de balans van de vof.

2.5 Verweerder heeft in 1984 een boekenonderzoek ingesteld bij de echtgenoot met betrekking tot de belastingjaren 1980 tot en met 1982. Naar aanleiding daarvan is met dagtekening 21 mei 1984 een rapport opgemaakt. In dit rapport is onder meer het volgende opgenomen:

2.6 Per 1 juli 1985 is de onroerende zaak in opdracht van de echtgenoot getaxeerd op fl. 275.000 (€ 124.789). De onroerende zaak is toen voor dat bedrag op de balans opgenomen.

2.7 Het woonhuis is sinds de aankoop in 1979 in gebruik als eigen woning. Medio jaren ’90 is één van de slaapkamers op de eerste verdieping van het woonhuis in gebruik genomen als kantoorruimte voor het voeren van de administratie van het stucadoorsbedrijf en de camping.

2.8 In een brief van 25 april 2006 van taxateur [D] van de Belastingdienst, Rivierenland, kantoor Arnhem schrijft deze aan verweerder onder meer het volgende:

2.9 Het woonhuis is omringd door een tuin afgescheiden door hagen. Daaromheen liggen kavels waarop zich recreatiebungalows bevinden. Ook de kavels zijn van elkaar gescheiden door hagen. Zowel in de voor- als in de achtertuin van het woonhuis bevindt zich een vijver. De vijvers zijn niet zichtbaar vanaf de kavels.

2.10 De vof staat in het handelsregister van de Kamer van Koophandel ingeschreven als campingbedrijf zonder personeel.

2.11 Eiseres claimt sinds 1999 zelfstandigenaftrek.

2.12 Bij brief van 21 december 2005 heeft eiseres verweerder verzocht om de vermogensetikettering van het woonhuis te mogen herstellen. In die brief is onder meer het volgende opgenomen:

Ten aanzien van de verhuurde grond (“campingterrein”) is de zakelijke etikettering een te verdedigen keuze. De woning heeft op dit moment en in het verleden echter nooit een zakelijke functie gehad. Naar mijn mening is de woning dus onterecht als zakelijk vermogen aangemerkt. Op basis van het arrest van de Hoge Raad d.d. 29 juni 1988 (rolnummer 24899) is het naar mijn mening mogelijk om deze onjuiste vermogensetikettering te herstellen. ”.

2.13 Verweerder heeft dat verzoek bij brief van 1 mei 2006 afgewezen.

2.15 In het kader van de behandeling van het bezwaar heeft eiseres een herziene aangifte ingediend. Het belastbaar inkomen uit werk en woning van eiseres bedraagt volgens de herziene aangifte € 21.806. Het verschil ad € 1.054 met het eerder aangegeven belastbaar inkomen uit werk en woning heeft betrekking op de bijtelling ter zake van privé-gebruik van het woonhuis ad € 1.054, welke in de herziene aangifte ontbreekt. Volgens een toelichting bij de aangifte (brief van 8 juli 2008) is het woonhuis voor de boekwaarde van € 53.343 overgebracht naar het privévermogen. Het eigenwoningforfait is volgens diezelfde toelichting aangegeven in de herziene aangifte van de echtgenoot van eiseres.

2.16 Volgens de pleitnota van eiseres staat de woning vanaf 1979 op de balans van de eenmanszaak geactiveerd.

3. Geschil

In de eerste plaats is in geschil het antwoord op de vraag of het woonhuis bij aankoop als verplicht privévermogen had dienen te worden aangemerkt. Eiseres beantwoordt die vraag bevestigend. Verweerder beantwoordt die vraag ontkennend.

In de tweede plaats is in geschil het antwoord op de vraag of sprake is van normaal vermogensbeheer, zoals eiseres bepleit of van winst uit onderneming, zoals verweerder bepleit.

In de derde plaats is in geschil het antwoord op de vraag of de onroerende zaak vanaf 1985 onjuist in de jaarrekening is gewaardeerd. Eiseres beantwoordt die vraag bevestigend. Verweerder beantwoordt die vraag ontkennend.

4. Beoordeling van het geschil

Wel of geen onderneming?

4.1 Aan de vraag of het woonhuis al dan niet tot het ondernemingsvermogen behoort, gaat de vraag vooraf of sprake is van een onderneming. Eiseres heeft gesteld dat daarvan geen sprake is. Volgens eiseres worden alleen maar kavels verhuurd en kwalificeert dat als normaal vermogensbeheer.

4.2 Volgens verweerder is wel sprake van een onderneming. Verweerder wijst in dat verband op het rapport van het boekenonderzoek als geciteerd onder 2.

4.3 De rechtbank acht in verband hiermee het volgende van belang. Van een onderneming is sprake als er een duurzame organisatie is die erop is gericht om met behulp van kapitaal en arbeid deel te nemen aan het economische verkeer met het oogmerk winst te behalen. Eiseres heeft sinds het belastingjaar 1999 zelfstandigenaftrek geclaimd. Om daarvoor in aanmerking te komen moet ingevolge artikel 3.76, eerste lid, juncto art. 3.6, eerste lid, van de Wet IB 2001 in het betrokken jaar tenminste 1225 uren zijn besteed aan werkzaamheden voor de onderneming(en) waaruit de belastingplichtige als ondernemer winst geniet. Eiseres heeft niet gesteld dat zij ten onrechte zelfstandigenaftrek heeft geclaimd. Derhalve moet worden aangenomen dat eiseres die uren daadwerkelijk aan werkzaamheden voor de camping heeft besteed. De rechtbank leidt daaruit af dat bij de exploitatie van de camping bij eiseres voorop stond de eigen arbeidskracht rendabel te maken. Alsdan is geen sprake van normaal vermogensbeheer.

Vermogensetikettering

4.4 Eiseres heeft de woning vanaf de aanvang van haar onderneming in 1998 steeds tot haar ondernemingsvermogen gerekend. De vraag moet worden beantwoord of dat ten onrechte is geschied.

4.5 Volgens eiseres had de woning bij aankoop als verplicht privévermogen moeten worden aangemerkt. Volgens eiseres was haar keuzevrijheid beperkt door de redelijkheid en is het in dit geval niet redelijk de woning tot het ondernemingsvermogen te rekenen. Volgens eiseres volgt uit de jurisprudentie van de Hoge Raad dat een woonhuis, behoudens bijzondere omstandigheden, altijd privévermogen is en behoort een woonhuis met zeer geringe mogelijkheden voor zakelijk gebruik niet tot het ondernemingsvermogen. Volgens eiseres is de ingebruikname van één van de slaapkamers als kantoorruimte geen bijzondere omstandigheid die tot heretikettering leidt.

4.6 Verweerder wijst erop dat de vermogenetikettering in 1984 onderdeel is geweest van een boekenonderzoek bij de echtgenoot van eiseres en dat de uitkomst daarvan was dat er sprake was van ondernemingsvermogen en dat daarmee toen door de echtgenoot van eiseres akkoord is gegaan.

4.7 De rechtbank acht in dit verband het volgende van belang. Het woonhuis ligt in het midden van de camping. Een kamer van de woning is in gebruik als kantoorruimte. Andere kantoorruimte is er niet. Niet alleen worden daar de administratieve werkzaamheden gedaan, ook zullen campinggasten zich voor contact met de beheerder bij het woonhuis moeten melden. In dat verband acht de rechtbank ook van belang dat eiseres investeringsaftrek voor een espressoapparaat heeft geclaimd. Uit het voorgaande volgt dat het woonhuis mede dienstbaar is aan de bedrijfsuitoefening. Dat betekent dat sprake is van keuzevermogen. Eiseres heeft derhalve bij de aanvang van de onderneming in 1998 in redelijkheid de keuze kunnen maken het woonhuis tot het ondernemingsvermogen te rekenen.

4.8 De grief dat de onroerende zaak voor een te laag in de jaarrekening is opgenomen, leidt bij gegrondbevinding tot een hogere aanslag. Eiseres heeft dus geen belang bij de behandeling van die grief. Die grief behoeft daarom geen bespreking.

4.9 Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. E.C.G. Okhuizen, rechter, in tegenwoordigheid van mr. L.M.J. Sangster, griffier.

De griffier, De rechter,

Uitgesproken in het openbaar op: 30 maart 2010

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Arnhem (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem.