Rechtbank Arnhem, 20-09-2012, BX7905, AWB 10/2401, 10/2998 en 10/3308

RECHTBANK ARNHEM

Sector bestuursrecht, meervoudige belastingkamer

registratienummers: AWB 10/2401, 10/2998 en 10/3308

inzake

[X], wonende te [Z], eiser,

tegen

de inspecteur van de Belastingdienst/Oost, kantoor Doetinchem, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 7 mei 2010 de aanslag IB/PVV 2005, de beschikking heffingsrente en de boetebeschikking gehandhaafd.

Eiser heeft daartegen bij brief van 17 juni 2010, ontvangen door de rechtbank op 1 juli 2010, beroep ingesteld.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 30 juni 2010 de aanslag IB/PVV 2006 verminderd tot een aanslag berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 18.704. De beschikking heffingsrente is dienovereenkomstig verminderd. De boetebeschikking is verminderd tot € 416.

Eiser heeft daartegen bij brief van 6 augustus 2010, ontvangen door de rechtbank op 9 augustus 2010, beroep ingesteld.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 12 juni 2010 de aanslag IB/PVV 2007 verminderd tot een aanslag berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 29.342. De beschikking heffingsrente is dienovereenkomstig verminderd. De boetebeschikking is verminderd tot € 22.

Eiser heeft bij brief van 6 september 2010, ontvangen door de rechtbank op 7 september 2010, beroep ingesteld.

Verweerder heeft de op de zaken betrekking hebbende stukken overgelegd en verweerschriften ingediend.

Eiser heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan verweerder.

Verweerder heeft voor de zitting een pleitnota toegezonden aan de rechtbank en (door tussenkomst van de griffier) aan de wederpartij, welke pleitnota wordt geacht ter zitting te zijn voorgedragen. Eiser heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan de wederpartij.

De rechtbank heeft het onderzoek ter zitting geschorst teneinde partijen in de gelegenheid te stellen met elkaar in overleg te treden, onduidelijkheden op te helderen en de rechtbank te laten weten of en zo ja over welke geschilpunten zij nog uitspraak moet doen. Desgewenst kan eiser uitvoering geven aan zijn bewijsaanbod. Eiser heeft de rechtbank bij brieven van 30 september 2011, 26 oktober 2011 en 6 december 2011 bericht. Verweerder heeft bij brieven van 13 oktober 2011 en 5 januari 2012 gereageerd.

Het tweede onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 27 augustus 2012 te Arnhem. Namens eiser is daar verschenen mr. [gemachtigde], verbonden aan [A] te [Q]. Namens verweerder zijn verschenen [gemachtigde] en [D].

Eiser heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan de wederpartij.

2. Feiten

2.1 Eiser woont samen met zijn partner, [Y], in de bungalow op het adres [A-straat 1] te [Z]. Op dit adres wonen tevens twee kinderen, [E] en [F].

2.2 De partner van eiser heeft de bungalow op 5 juni 2002 in eigendom verkregen. Op dezelfde dag heeft de SNS Bank NV een recht van eerste hypotheek verkregen op deze bungalow. De hoofdsom van de lening waarvoor deze hypothecaire zekerheid is verstrekt bedroeg € 306.300.

2.3 Eiser en zijn partner zijn beiden werkzaam geweest bij [G] BV. Dit bedrijf hield zich bezig met verzekeringen (schade en leven), financieringen en hypotheken. Eiser is daar in 2001 in dienst getreden als accountmanager/relatiebeheerder. De partner van eiser is eind jaren negentig in dienst getreden als Officemanager. Bij akte van 5 december 2000 zijn aan de partner van eiser 176 van de in totaal 352 aandelen in deze BV geleverd. Bij vonnis van 7 mei 2003 is [G] BV failliet verklaard waardoor zowel eiser als zijn partner werkloos zijn geworden.

Inperking reikwijdte van het onderzoek

3 Inkomstenbelasting

3.1 Aanleiding onderzoek

In ons eerste gesprek op 20 februari 2008 hebben wij u aangegeven dat uw privé-inkomsten en uitgaven aanleiding hebben gegeven om deze nader te onderzoeken. Daarvoor dienen wij inzage te krijgen over alle privé-vermogensbestanddelen van u beide over alle jaren. Deze gegevens heeft u ons toegezegd.

3.2 Tweede gesprek

3.3 Verdere verloop

3.4 Verklaring van de heer [e]

3.5 Gevolgen

jaar 2002 2003 2004 2005 2006 2007

(…)

4. Overzicht correcties

4.1 Inkomstenbelasting

(…)

5 Boetebeoordeling

5.1 Inkomstenbelasting

(…)

Lening familie Mw [Y].

(…)’

[e]’

2.11 [f] is de biologische vader van de partner van eiser, [g] haar moeder en [e] haar stiefvader.

Cliënten hebben hun privé-uitgaven gedaan uit de opgenomen gelden en de gelden welke door de familie ter hand zijn gesteld. De lening. Cliënten hebben in de perioden 2002 tot en met 2007 geen buitensporige uitgaven gedaan en alle vaste lasten waren reeds voldaan via normale bankafschrijvingen. De contante opnamen waren derhalve slechts voor de levensbehoeften. Ook de andere door u genoemde bedragen zijn niet geheel juist weergegeven. (…) De wagen met kenteken [08-AA-BB], overigens een [P], is niet aangekocht voor (…) € 2.000,00 maar heeft slechts € 1.000,00 gekost.

2.14 Voor de jaren 2006 en 2007 zijn door eiser eveneens aangiften IB/PVV ingediend, waarbij de aangifte over het jaar 2007 is ingediend na het opleggen van de aanslag. De partner van eiser heeft over het jaar 2006 wel en over het jaar 2007 geen aangifte IB/PVV ingediend. Bij uitspraken op bezwaar zijn de aanslagen in overeenstemming gebracht met de resultaten van het rapport boekenonderzoek.

Door de Belastingdienst/ Oost kantoor Doetinchem bureau RNO zijn op 16 juni 2006 en 10 juli 2006 vragenformulieren ‘Opgaaf gegevens startende onderneming” gezonden aan de heer [X]. Deze formulieren zijn niet door hem teruggezonden.

In het kader van het onderzoek zijn ondergetekende en collega [h] op 8 juni 2007 om 08.15 uur geweest op het adres te [Z] (…). Wij hebben ons bekend gemaakt en hem vertelt waarvoor wij kwamen.

Wij vroegen hem naar [i]. Hij vertelde ons dat door hem [i] was opgezet om weer opnieuw wat te gaan doen met het geven van adviezen op gebied van hypotheken en financiële planning. Hiervoor had hij een kantoorruimte gehuurd (…) te [T]. Dit was gebeurd in overleg met het UWV volgens de heer [X]. Het bedrijf is volgens de heer [X] nooit van de grond gekomen door allerlei regelgevingen? Hij vertelde ook dat hij voornemens is [i] te laten uitschrijven bij KvK.

Op onze vraag wat hij de laatste tijd heeft gedaan vertelde de heer [X] dat hij niets heeft gedaan. Hij heeft geleefd van spaarcenten en de verkoop van wat oldtimers, hij noemde met name een [j]. Ook vertelde hij dat zijn uitkering van het UWV deze maand stopt. Hij zei dan ook dat hij dus wel weer wat moest gaan doen.’

2.19 Verder zijn bij het nader stuk van 28 juli 2011 twee schuldbekentenissen gevoegd met als opschrift ‘schuldbekentenis gedeelte familie lening’ die eiser en zijn partner op 1 september 2009 ten overstaan van de notaris hebben getekend. In de eerste verklaart eiser een bedrag van € 55.000 schuldig te zijn aan zijn partner en in de tweede nogmaals € 55.000. De inhoud van beide schuldbekentenissen is gelijk. Het rentepercentage dat eiser aan zijn partner moet vergoeden is 3,2 % per jaar, welke rente voor het eerst per januari 2011 moet worden voldaan.

2.20 Verder is bij het nader stuk nog een hypotheekakte van 29 oktober 2009 gevoegd, waarin de partner van eiser een recht van tweede hypotheek op de bungalow vestigt ten behoeve van haar broer, [k]. Deze hypotheek is verleend tot een bedrag van € 110.000.

2.21 In zijn brief van 26 oktober 2011 heeft gemachtigde vermeld dat hij op 4 oktober 2011 overleg met verweerder heeft gehad. Hij is toen tevens in de gelegenheid gesteld de op de zaak betrekking hebbende stukken in te zien. Tijdens dit overleg is het niet gelukt om tot overeenstemming te komen zodat de gemachtigde thans uitvoering zal gaan geven aan het bewijsaanbod.

2.23 Als bijlage 2 is een leenovereenkomst van 9 april 2007 gevoegd. Hierin verklaart eiser wegens ter leen ontvangen gelden schuldig te zijn aan [m] een bedrag van € 15.000, waarvan € 14.000 naar rekeningnummer [006] bij de SNS bank is gestort en € 1.000 contant is ontvangen. Beide partijen hebben deze leenovereenkomst ondertekend. Daarachter is een uitdraai van voornoemd rekeningnummer gevoegd waarop met boekdatum 10 april 2007 een bedrag van € 14.000 is gestort met de omschrijving ‘lening’. Met boekdatum 13 april 2007 is een bedrag van € 13.500 van deze rekening opgenomen. Hierbij is geen omschrijving vermeld. Met boekdatum 2 mei 2007 is van deze rekening een factuur van € 21,96 betaald. Met boekdatum 18 mei 2007 is € 10.000 op deze rekening gestort, welk bedrag met dezelfde boekdatum weer is opgenomen.

3. Geschil

De berekening van de heffingsrente is niet in geschil.

4. Beoordeling van het geschil

Ontvankelijkheid 2005 en 2007

Voor het indienen van een beroepschrift geldt op grond van artikel 6:7 van de Awb een termijn van zes weken. Deze termijn begint op grond van artikel 26c van de Algemene wet inzake rijksbelastingen op de dag na de dagtekening van de uitspraak op bezwaar, tenzij de dag van dagtekening is gelegen vóór de dag van de bekendmaking. De dagtekening van de uitspraak op bezwaar voor de IB/PVV 2005 is 7 mei 2010. Er is geen aanleiding om aan te nemen dat de verzending ervan later dan die datum heeft plaatsgevonden zodat de termijn voor het indienen van een beroepschrift eindigde op 18 juni 2010.

Een beroepschrift is op grond van artikel 6:9, eerste lid, van de Awb tijdig ingediend wanneer het voor het einde van de termijn is ontvangen. Bij verzending per post is een beroepschrift tijdig ingediend indien het voor het einde van de termijn ter post is bezorgd, mits het niet later dan een week na afloop van de termijn is ontvangen (artikel 6:9, tweede lid, van de Awb). Het beroepschrift is door de rechtbank ontvangen op 1 juli 2012, dus na afloop van de termijn en ook later dan een week na afloop van de termijn. Het beroepschrift is dus niet tijdig ingediend.

Eiser heeft gesteld dat het beroepschrift is gedateerd op 17 juni 2010 en op dezelfde dag ter post is bezorgd. De rechtbank acht dit, gelet op het poststempel van 30 juni 2010, niet aannemelijk. Eiser heeft niet aannemelijk gemaakt dat het beroepschrift eerder op de post is gedaan.

Niet-ontvankelijkverklaring van het beroep op grond van de te late indiening blijft dan nog alleen achterwege indien de termijnoverschrijding verontschuldigbaar is (zie artikel 6:11 van de Awb). Hiertoe heeft eiser niets aangevoerd.

De rechtbank verklaart het beroep tegen de aanslag IB/PVV 2005 met de daarbij opgelegde beschikking heffingsrente niet-ontvankelijk. Hetzelfde heeft te gelden voor de daarbij opgelegde boetebeschikking. Aan een inhoudelijke behandeling van het beroep tegen de aanslag IB/PVV 2005 en de daarbij opgelegde beschikking heffingsrente en boetebeschikking komt de rechtbank dan ook niet meer toe.

Met betrekking tot de IB/PVV 2007 overweegt de rechtbank als volgt.

Verweerder heeft aan eiser met dagtekening 13 november 2009 een voorlopige aanslag IB/PVV 2007 opgelegd. Hiertegen heeft de toenmalige gemachtigde van eiser op 1 december 2009 bezwaar gemaakt. De definitieve aanslag is gedagtekend 3 maart 2010. Hiertegen is geen bezwaar gemaakt.

Bij brief van 7 mei 2010 heeft verweerder de toenmalige gemachtigde van eiser onder meer meegedeeld dat, omdat inmiddels een definitieve aanslag IB/PVV 2007 is opgelegd, het bezwaar tegen de voorlopige aanslag (H.71) zal worden aangemerkt als een bezwaar tegen de definitieve aanslag. De uitspraak op bezwaar is gedagtekend 12 juni 2010.

De toenmalige gemachtigde van eiser heeft vervolgens op 6 september 2010, ingekomen bij de rechtbank op 7 september 2010, een beroepschrift ingediend. Gelet op de inhoud van het beroepschrift, waarin weliswaar in de aanhef het aanslagnummer van de voorlopige aanslag wordt vermeld maar dat inhoudelijk ziet op alle aanslagen, zal de rechtbank dit beroepschrift aanmerken als gericht tegen de definitieve aanslag. Partijen hebben hiermee ter zitting ook ingestemd.

Uitgaande van de dagtekening van de uitspraak op bezwaar, die is gedaan in de vorm van een verminderingsbeschikking, is het beroep te laat ingediend. Deze verminderingsbeschikking is echter niet toegestuurd aan de toenmalige gemachtigde van eiser. Gesteld noch gebleken is dat een kopie van de verminderingsbeschikking naar de toenmalige gemachtigde van eiser is gestuurd. Evenmin is gesteld noch gebleken dat deze gemachtigde hierover op andere wijze de beschikking heeft gekregen. Gelet hierop is de beroepstermijn op 12 juni 2010 nog niet gaan lopen. Het beroep tegen de aanslag IB/PVV 2007, de daarbij opgelegde beschikking heffingsrente en boetebeschikking is ontvankelijk.

Vervolgens dient te worden beoordeeld of eiser terecht ontvankelijk is verklaard in zijn bezwaar. De definitieve aanslag is gedagtekend 3 maart 2010 waartegen geen bezwaar is gemaakt. Gelet op de inhoud van de brief van 7 mei 2010 heeft verweerder het bezwaar tegen de voorlopige aanslag met ingang van de dagtekening van de definitieve aanslag echter aangemerkt als een bezwaar tegen de voorlopige aanslag. Ook eiser is daarvan blijkbaar uitgegaan. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat eiser terecht ontvankelijk is verklaard in zijn bezwaar.

De aanslagen IB/PVV 2006 en 2007

Ingevolge artikel 47, eerste lid, onderdelen a en b, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) is een ieder gehouden desgevraagd aan de inspecteur de gegevens en inlichtingen te verstrekken welke voor de belastingheffing te zijnen aanzien van belang kunnen zijn en voorts de boeken, bescheiden en andere gegevensdragers of de inhoud daarvan waarvan de raadpleging van belang kan zijn voor de vaststelling van de feiten welke invloed kunnen uitoefenen op de belastingheffing te zijnen aanzien, voor dit doel beschikbaar te stellen. De gegevens en inlichtingen dienen ingevolge artikel 49, eerste lid, van de AWR duidelijk, stellig en zonder voorbehoud te worden verstrekt, mondeling, schriftelijk of op andere wijze – zulks ter keuze van de inspecteur – en binnen een door de inspecteur te stellen termijn. Toegelaten moet worden – aldus het tweede lid van genoemd artikel 49 – dat kopieën, leesbare afdrukken of uittreksels worden gemaakt van de voor raadpleging beschikbaar gestelde gegevensdragers of de inhoud daarvan.

De rechtbank stelt voorop dat het stellen van deze vragen gerechtvaardigd is om antwoord te krijgen op de vraag waarvan eiser en zijn partner in de in geding zijnde jaren hebben geleefd en, in het verlengde daarvan, of sprake is van inkomsten die niet in de aangiften zijn verantwoord.

Verweerder heeft tijdens het boekenonderzoek in 2008 gevraagd om alle bankafschriften. Bij de brief van de gemachtigde van 6 december 2011 is een uitdraai van een rekening bij de SNS bank gevoegd. Deze rekening staat (blijkbaar) op naam van eiser. Partijen verschillen van mening over de vraag of van het bestaan van deze bankrekening eerder melding is gemaakt. Wel staat vast dat op deze uitdraai slechts de mutaties op 10 april, 13 april, 2 mei en 18 mei 2007 zijn vermeld. Gesteld noch gebleken is dat op een eerder moment wel een volledig overzicht van de mutaties op deze bankrekening is verstrekt.

Ook is tijdens het boekenonderzoek gevraagd om bewijsstukken van aangegane leningen. Bij de brief van de gemachtigde van 6 december 2011 is een leenovereenkomst van 9 april 2007 gevoegd. Deze was nog niet eerder overgelegd. Dat ook van anderen dan van de familie van de partner van eiser geld is geleend wordt voor het eerst in deze brief van 6 december 2011 aangevoerd.

Verder blijft onduidelijk wie de hiervoor onder 2.8 vermelde overboekingen op de rekening van de partner van eiser heeft gedaan. In de brief van 2 april 2009 verklaart de toenmalige gemachtigde dat eiser de bankstortingen van zijn partner heeft gefinancierd van het geld dat hij nog over had van zijn salaris uit eerdere jaren. Later wordt verklaard dat voornoemde overboekingen door [e] zouden kunnen zijn gedaan. Echter, indien juist is dat eiser de bankstortingen heeft gefinancierd, is dit niet aannemelijk. Ook komt de rentedatum van de overboeking, te weten 24 mei 2006, niet overeen met de vermelding in het overzicht in de hiervoor onder 2.7 aangehaalde brief, volgens welk overzicht in juni 2006 twee keer € 5.000 is gestort.

Verder heeft eiser geen overzicht gegeven van het vermogen per 1 januari over de jaren 2002 tot en met 2008. Eiser heeft uitsluitend aangegeven hoeveel contant geld per 1 januari 2002 aanwezig was.

De vraag over bewijsstukken inzake de door eiser en zijn partner in privé verkochte auto’s is niet volledig beantwoord. Volgens de uitdraai uit het systeem HSB heeft op 24 november 2006 één dag een [I] (datum eerste toelating 11 februari 1987) op naam van eiser gestaan en op 4 april 2007 één dag een [H] (datum eerste toelating 2 juni 1995). Eiser heeft hierover geen informatie verstrekt.

Voor wat betreft de onder 1) genoemde verklaring overweegt de rechtbank dat hiervoor in de brieven van de toenmalige gemachtigde van eiser geen bevestiging is te vinden. Daar komt bij dat een aantal vragen die in 2009 niet beantwoord zijn in 2011 blijkbaar wel beantwoord kunnen worden. Voor de stelling dat het aan de opstelling van de controlerend ambtenaren heeft gelegen dat niet alle stukken zijn verstrekt, is geen enkel aanknopingspunt in het dossier te vinden. Ook de hiervoor onder 3) genoemde verklaring acht de rechtbank, gelet op de aard van de vragen en de eerder door eiser en zijn partner beklede functie bij [G] BV, niet aannemelijk.

Gelet op het voorgaande is de rechtbank van oordeel van eiser niet aan zijn informatieverplichting heeft voldaan. Eiser heeft niet alle informatie verstrekt waarom is gevraagd. Tevens roept de informatie die wel is verstrekt zoveel vragen op dat deze niet voldoet aan de voorwaarde die daaraan in artikel 49, eerste lid, van de AWR wordt gesteld, dat deze informatie duidelijk, stellig en zonder voorbehoud wordt verstrekt.

De gevraagde informatie is van wezenlijk belang voor het beoordelen van de vraag of eiser in de in geding zijnde jaren inkomsten heeft genoten die hij niet in zijn aangiften heeft verwerkt. Het niet verstrekken van deze informatie is als gevolg daarvan voldoende ernstig om omkering en verzwaring van de bewijslast op grond van artikel 27e van de AWR te rechtvaardigen. Dit betekent dat het aan eiser is om overtuigend de onjuistheid van de correcties aan te tonen.

Eiser heeft als verklaring voor de contante stortingen op de aan verweerder verstrekte bankafschriften aangevoerd dat deze in de eerste plaats afkomstig zijn van nog in contanten aanwezig spaargeld. Eiser heeft echter tevens verklaard dat bedragen die binnenkomen op bankrekeningen er meteen worden afgehaald, uit angst voor beslaglegging op deze bankrekeningen. Gelet hierop ligt het niet voor de hand contant aanwezig spaargeld op een bankrekening te storten. Verder heeft eiser geen objectieve gegevens ter onderbouwing van deze verklaring overgelegd.

Eiser heeft verder verklaard dat de contante stortingen die staan vermeld op de aan verweerder verstrekte rekeningafschriften (voor het overige) afkomstig zijn van de gelden die van de familie van de partner van eiser zijn geleend. Deze gelden zijn volgens verklaring van eiser in contanten van Suriname naar Nederland vervoerd. Gegevens waaruit blijkt dat de betreffende contante storting betrekking heeft op deze ter leen ontvangen gelden, wanneer het betreffende bedrag is gestort en in welke valuta, zijn niet overgelegd. De rechtbank merkt daarbij nog op dat het niet logisch lijkt contante gelden van Suriname naar Nederland te vervoeren om deze vervolgens op een bankrekening te storten, in plaats van deze rechtstreeks vanuit Suriname op de betreffende bankrekening te storten. Te meer nu volgens verklaring van eiser [e] beschikt over een bankrekening bij ABN AMRO.

Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen heeft eiser de onjuistheid van de correcties niet overtuigend aangetoond. De correcties dienen echter wel te berusten op een redelijke schatting.

Nu de contante stortingen niet verklaard kunnen worden door contant aanwezig spaargeld en leningen van de familie, acht de rechtbank aannemelijk dat de stortingen (deels) kwalificeren als betalingen voor door eiser en/of zijn partner verrichte arbeid. Een andere verklaring kan hiervoor in de gedingstukken niet worden gevonden. Bij het berekenen van deze inkomsten heeft verweerder het contant aanwezige geld volgens de opgave van eiser per 1 januari 2002 tot uitgangspunt genomen. Vervolgens is gekeken hoeveel contant geld er in latere jaren overblijft als op het saldo van de contante stortingen het saldo van de contante opnamen en de extra privé-uitgaven in mindering wordt gebracht. Rekening houdend met een bedrag aan € 15.000 dat volgens verweerder nodig is voor privé-uitgaven blijft voor de jaren 2004 tot en met 2007 een negatief bedrag over. Dit bedrag is vervolgens voor de helft bij eiser in aanmerking genomen als resultaat uit overige werkzaamheden en voor de andere helft bij de partner van eiser. Dit omdat informatie over wie de arbeid heeft verricht ontbreekt. De aanslagen berusten hiermee naar het oordeel van de rechtbank op een redelijke schatting.

Het beroep is in zoverre ongegrond.

Vergrijpboete 2006

Voor de beantwoording van de vraag of het aan (voorwaardelijk) opzet van eiser is te wijten dat een onjuiste aangifte is gedaan geldt de omkering van de bewijslast niet (artikel 27e, laatste volzin, van de AWR). Het is derhalve aan verweerder feiten en omstandigheden te stellen, en bij betwisting aannemelijk te maken, die de conclusie rechtvaardigen dat sprake is van (voorwaardelijk) opzet aan de zijde van eiser. De rechtbank is van oordeel dat verweerder niet in deze bewijslast is geslaagd en overweegt daartoe als volgt.

Zoals hiervoor reeds is overwogen in het kader van de redelijke schatting heeft verweerder bij het opleggen van de aanslag de inkomsten voor de helft bij eiser in aanmerking genomen en voor de andere helft bij de partner van eiser, omdat geen informatie voorhanden is over wie de arbeid heeft verricht waaruit de inkomsten zijn genoten. Dit is tot op heden onduidelijk gebleven. Volgens de hiervoor onder 2.16 aangehaalde verklaring van [B] zou eiser hebben verklaard dat hij heeft geleefd van spaarcenten en de verkoop van wat oldtimers en dat hij in dat verband met name een [j] heeft genoemd. Tegenover de betwisting van eiser heeft verweerder, die hiernaar geen nader onderzoek heeft verricht, niet aannemelijk gemaakt dat eiser (in 2006) met de verkoop van auto’s inkomsten heeft genoten. Ook de enkele vermelding in het systeem HSB dat eiser in 2006 en 2007 gedurende 1 dag respectievelijk een [I] en een [h] op naam heeft gehad is daartoe onvoldoende. Als gevolg hiervan heeft verweerder niet aannemelijk gemaakt dat eiser degene is die de inkomsten in zijn aangifte had moeten verantwoorden. Dat het aan (voorwaardelijk) opzet van eiser is te wijten dat hij inkomsten niet in zijn aangifte heeft verantwoord is daarmee evenmin aannemelijk gemaakt. De boetebeschikking over het jaar 2006 dient dan ook te worden vernietigd.

Conclusie

Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep gegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank vindt aan¬lei¬ding verweerder te veroordelen in de kos¬ten die eiser in verband met de behande¬ling van het beroep redelij¬kerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.092,50 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting, 0,5 punt voor het verschijnen op de nadere zitting met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1). Hiervan zal de rechtbank de helft (€ 546,25) toekennen aan eiser en de andere helft aan zijn partner. Van overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten is de rechtbank niet gebleken.

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan door mr. M.C.G.J. van Well, voorzitter, mr. F.M. Smit en mr.drs. L.B.M. Klein Tank, rechters, in tegenwoordigheid van mr.drs. J.A. Vriezen, griffier.

De griffier, De voorzitter,

Uitgesproken in het openbaar op: 20 september 2012

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Arnhem (belastingkamer), Postbus 9030, 6800 EM Arnhem.