Rechtbank Breda, 10-07-2008, BE8778, AWB 07/3013

Procedurenummer: AWB 07/3013

Uitspraakdatum: 10 juli 2008

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

Eiser en verweerder worden hierna belanghebbende en inspecteur genoemd.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. De inspecteur heeft aan belanghebbende met dagtekening 5 april 2006 over het jaar 2003 een aanslag inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen opgelegd.

1.2. De inspecteur heeft bij uitspraak op bezwaar met dagtekening 27 mei 2007 de aanslag gehandhaafd.

1.3. Belanghebbende heeft daartegen bij brief van 10 juli 2007, ontvangen bij de rechtbank op 11 juli 2007, beroep ingesteld. Ter zake van dit beroep heeft de griffier van belanghebbende een griffierecht geheven van € 39.

1.4. De inspecteur heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 29 mei 2008 te [woonplaats]. Aldaar zijn verschenen en gehoord, belanghebbende, alsmede de inspecteur. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt, waarvan een afschrift aan deze uitspraak is gehecht.

2. Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

2.1. Belanghebbende, in dienstbetrekking werkzaam bij administratiekantoor [kantoor], huurt vanaf 1 december 2000 een vakantiebungalow op camping [woonplaats] in België, die hij vervolgens onderverhuurt aan derden. Belanghebbende is met betrekking tot de activiteit ingeschreven bij de Kamer van Koophandel in Nederland, adverteert zelf via een website en draagt zorg voor alle boekingen. De administratie wordt door belanghebbende zelf in Nederland gevoerd.

2.2. De resultaten van de onderverhuur zijn vanaf 2000 in de aangiften inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen aangegeven als winst uit onderneming. De resultaten bedroegen over de jaren 2000 t/m 2004:

Eind 2005 heeft belanghebbende de huur en daarmee de onderverhuur gestaakt in verband met de negatieve resultaten.

2.4. De aanslagen inkomstenbelasting en premieheffing volksverzekeringen over 2000, 2001 en 2002 zijn conform de ingediende aangiften vastgesteld. Door de belastingdienst zijn geen vragen gesteld over de aangegeven winst uit onderneming.

2.5. Belanghebbende heeft aangifte inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen over 2003 gedaan naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 25.632 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 33. Deze aangifte heeft aanleiding gegeven om op 10 februari 2006 een boekenonderzoek in te stellen. Het rapport van dit onderzoek draagt als datum 17 februari 2006 en is aan belanghebbende gezonden. Op basis van de resultaten van dit boekenonderzoek wordt de aanslag vastgesteld en is die berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 38.639 en een belastbaar inkomen uit sparen en beleggen van € 33.

3. Geschil

3.2. Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken. Van het verder ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt, waarvan een afschrift aan deze uitspraak is gehecht.

3.3. Belanghebbende concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vermindering van de aanslag tot een berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 25.809. De inspecteur concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. De inspecteur heeft ter zitting desgevraagd verklaard dat er van uit moet worden gegaan dat de uitspraak op bezwaar eerst op maandag 28 mei 2007 ter post is bezorgd zodat deze eerst op 28 mei 2007 bekend is gemaakt. De rechtbank acht dit juist en zal de inspecteur daarin volgen. Het beroep is dan binnen de termijn van zes weken ingediend en derhalve ontvankelijk.

4.2. Om ten aanzien van een bepaalde activiteit een bron van inkomen in aanmerking te kunnen nemen dient aan een drietal voorwaarden te zijn voldaan: deelneming aan het economische verkeer, het (subjectieve) oogmerk om voordeel te behalen en het voordeel moet redelijkerwijs te verwachten zijn. Niet is in geschil dat de onderverhuur deelname aan het economisch verkeer betreft. Evenmin is in geschil dat belanghebbende met de onderverhuur het oogmerk heeft een voordeel te behalen. In geschil is of dat voordeel redelijkerwijs kon worden verwacht.

4.4. De rechtbank verwerpt belanghebbendes stelling dat het vertrouwensbeginsel is geschonden nu de inspecteur de aanslagen 2000 tot en met 2002 conform de aangiften heeft opgelegd. De inspecteur heeft door de enkele omstandigheid dat hij gedurende een reeks van jaren de door belanghebbende gedane aangiften, waarbij telkens een gespecificeerde balans en winstberekening was gevoegd, heeft gevolgd, bij belanghebbende niet het in rechte te beschermen vertrouwen kunnen wekken dat die gedragslijn berustte op een weloverwogen standpuntbepaling. De omstandigheid dat mogelijk, doordat belanghebbende een voormalig werknemer is van de belastingdienst, zijn aangifte op het bureau van een aanslagregelend ambtenaar is geweest en daarom onder diens aandacht moet zijn geweest, doet daar niet aan af. Buiten de opgelegde aanslag heeft geen informatie-uitwisseling tussen de inspecteur en belanghebbende met betrekking tot de genoemde aanslagen plaatsgevonden. Belanghebbende, op wie in dezen de last rust het (begin van) bewijs bij te brengen, heeft niet aannemelijk gemaakt dat sprake is van een afspraak, toezegging of anderszins van schending van in rechte te honoreren opgewekt vertrouwen. Omtrent een afspraak of toezegging van de zijde van de belastingdienst is niets aannemelijk geworden.

4.5. Op grond van het vorenstaande is de rechtbank van oordeel dat de onderverhuuractiviteiten voor het onderhavige jaar niet als bron van inkomen in aanmerking kan worden genomen en dient het resultaat van deze activiteiten voor de heffing van inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen buiten aanmerking te blijven. Het negatieve resultaat in het onderhavige jaar kan dan niet op het inkomen uit werk en woning in mindering worden gebracht, zodat het gelijk aan de inspecteur is.

5. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan op 10 juli 2008 door mr. C.A.F.M. Stassen, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. M.S.J. Pijnenburg-Braspenning, griffier.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583, 5201 CZ ’s-Hertogenbosch.