Rechtbank Breda, 12-11-2008, BG5929, AWB 08/1364

Procedurenummer: AWB 08/1364

Uitspraakdatum: 12 november 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Eiser en verweerder worden hierna aangeduid als respectievelijk belanghebbende en inspecteur.

1. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

2. Gronden

2.1. Belanghebbende heeft bij brief van 23 januari 2007 de inspecteur verzocht een nadere voorlopige aanslag op te leggen. Dit in verband met de door hem op 29 december 2006 ontvangen extra inkomsten als gevolg van de overdracht van zijn onderneming. De voorlopige aanslag is met dagtekening 15 februari 2007 aan belanghebbende opgelegd. Daarbij is aan belanghebbende € 2.232 heffingsrente in rekening gebracht.

2.2. In geschil is het antwoord op de vraag of in het onderhavige geval heffingsrente mag worden berekend over de periode 1 juli 2006 tot en met 29 december 2006.

2.3. Ingevolge artikel 30f, derde lid, aanhef en onder a, van de AWR, wordt heffingsrente berekend over het tijdvak dat aanvangt op de dag na het midden van het tijdvak waarover de belasting wordt geheven en eindigt op de dag van dagtekening van het aanslagbiljet. Voor het onderhavige geval betekent dit dat heffingsrente in rekening dient te worden gebracht over de periode 1 juli 2006 tot en met 15 februari 2006. Nu niet is gebleken dat de heffingsrente niet conform voormelde bepaling is berekend, is de heffingsrente terecht en naar het juiste bedrag vastgesteld.

2.4. Belanghebbendes stelling dat tot en met 29 december 2006 geen heffingsrente in rekening mag worden gebracht omdat de inkomsten pas op 29 december 2006 zijn ontvangen, wordt door de rechtbank verworpen. Blijkens de ontstaansgeschiedenis van genoemd artikel 30f, is de wetgever zich ervan bewust geweest dat bij de berekeningswijze van de heffingsrente geen rekening gehouden wordt met het moment dat een inkomst wordt genoten. De nadelen die daaraan zijn verbonden heeft de wetgever van onvoldoende gewicht geacht om af te zien van de invoering van deze praktisch en eenvoudig uit te voeren berekeningswijze (Kamerstukken Tweede Kamer 2004/2005, 29 767, nr. 6, blz. 17).

2.5. Onder omstandigheden kan het vertrouwensbeginsel er toe leiden dat de berekening van de heffingsrente achterwege blijft of beperkt wordt. Belanghebbende heeft geen omstandigheden aangevoerd die er toe zouden kunnen leiden dat geoordeeld moet worden dat ten opzichte van hem een als een toezegging of bewuste standpuntbepaling op te vatten uitlating is gedaan waaraan de inspecteur op grond van het tot de algemene beginselen van behoorlijk bestuur behorende vertrouwensbeginsel zou zijn gebonden. De rechtbank merkt in dit verband op dat belanghebbende aan de uitlatingen die de Staatssecretaris tijdens de parlementaire behandeling heeft gedaan geen vertrouwen kan ontlenen omdat deze niet zijn gedaan in de hoedanigheid van uitvoerder van de belastingwet maar in de hoedanigheid van medewetgever.

2.6. Het beroep van belanghebbende op het evenredigheidsbeginsel zoals neergelegd in artikel 3:4, tweede lid, van de Awb, kan niet slagen, nu de berekening van de heffingsrente dwingend is voorgeschreven in de AWR.

2.7. Voor zover belanghebbende heeft bedoeld aan te voeren dat de wet onredelijk is en derhalve in zoverre niet of anders moet worden toegepast, faalt zijn beroep gelet op het bepaalde in artikel 11 van de Wet van 15 mei 1829, houdende algemeene bepalingen der wetgeving van het Koningrijk (Stb. 1822,10 en Stb. 1829,28). In deze bepaling is neergelegd dat de rechter in geen geval de innerlijke waarde of billijkheid van de wet mag beoordelen.

2.8. Gelet op het vorenoverwogene is het beroep ongegrond verklaard.

3. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Deze uitspraak is gedaan op 12 november 2008 door mr. W. Brouwer, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. M.C.G. Spierings - van Kessel, griffier. De griffier is buiten staat deze uitspraak mede te ondertekenen.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel