Rechtbank Breda, 16-12-2008, ECLI:NL:RBBRE:2008:BW2778 ECLI:NL:RBBRE:2008:4173 BH1281, AWB 08/2496

Procedurenummer: AWB 08/2496

Uitspraakdatum: 16 december 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Eiseres wordt hierna belanghebbende genoemd en verweerder inspecteur.

Belanghebbende is door de griffier bij aangetekende brief, verzonden op 15 oktober 2008 aan haar gemachtigde [gemachtigde] op het adres [postbus] te [woonplaats], onder vermelding van plaats en tijdstip, uitgenodigd om op de zitting te verschijnen. Belanghebbende noch gemachtigde zijn, zonder kennisgeving aan de rechtbank, verschenen. Nu genoemde brief niet ter griffie is terugontvangen en uit informatie van TNT Post is gebleken dat de brief op 17 oktober 2008 aan gemachtigde op genoemd adres is uitgereikt, is de rechtbank van oordeel dat de uitnodiging om op de zitting te verschijnen op juiste wijze, tijdig op het juiste adres is aangeboden.

1. Beslissing

2.1. Belanghebbende is een beheersmaatschappij. Daarnaast worden bedrijfsmiddelen verhuurd. Zij heeft de rechtsvorm van een vennootschap onder firma. Belanghebbende is ondernemer in de zin van de Wet op de omzetbelasting 1968.

2.2. Op 7 september 2006 heeft de inspecteur geconstateerd dat op de balans van belanghebbende per 31 december 2003 een schuld omzetbelasting was gepassiveerd van € 14.948. Belanghebbende heeft deze schuld als volgt verklaard:

Jaar Verschuldigde omzetbelasting

2.3. De inspecteur heeft vervolgens de onderhavige naheffingsaanslag opgelegd. Aangezien de naheffingstermijn over het jaar 2000 reeds was verstreken, heeft de inspecteur het bedrag van de nog verschuldigde omzetbelasting over dat jaar niet nageheven. De naheffingsaanslag ziet tevens op een verschuldigd bedrag in 2003, aangezien belanghebbende over 2003 een bedrag van € 5.200 (dus € 2.636 teveel) aan teruggaaf had ontvangen. De naheffingsaanslag is als volgt opgebouwd:

Jaar Verschuldigde omzetbelasting

2.4. De naheffingsaanslag is gedagtekend 28 december 2006. Belanghebbende heeft de naheffingsaanslag ontvangen op 2 januari 2007. Bij de in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar heeft de inspecteur de naheffingsaanslag, het bedrag van de heffingsrente en de boete gehandhaafd.

2.9. In de ambtsedige verklaring staat niet vermeld dat de verklarende ambtenaar persoonlijk de naheffingsaanslag ter post heeft bezorgd of laten bezorgen en evenmin dat hij persoonlijk heeft geconstateerd dat en wanneer dat is gebeurd. Blijkbaar is de verklaring gebaseerd op het computersysteem dat de Belastingdienst bij het verzenden van de aanslagen in [woonplaats] hanteert, waarbij het gebruikelijk is dat de datum van de terpostbezorging van de aanslag eerder ligt dan de datum van dagtekening van de aanslag. De rechtbank is van oordeel dat enkel een constatering op basis van dit computersysteem onvoldoende bewijs is van de datum van verzending. Dit systeem op zichzelf kan immers niet garanderen dat in alle gevallen de feitelijke datum van terpostbezorging gelijk is aan de systeemdatum. Uitsluitend deze niet nader onderbouwde ambstedige verklaring acht de rechtbank dan ook onvoldoende bewijs voor de terpostbezorging. Wel is de rechtbank van oordeel dat deze verklaring als aanvullend bewijsstuk kan dienen.

2.10. Alle feiten en omstandigheden rond de verzending en ontvangst van deze naheffingsaanslag beziende, acht de rechtbank wel aannemelijk dat de aanslag nog in 2006 is verzonden. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking de combinatie van de ambstedige verklaring, de gebruikelijke handelwijze bij de belastingdienst dat de dagtekening van een aanslag pleegt te liggen nà de datum van verzending en de feitelijke datum van ontvangst van de aanslag op 2 januari 2007. De rechtbank acht voor wat betreft de datum van ontvangst tevens van belang dat het van algemene bekendheid is dat de postbezorging in de periode rond Kerst en Nieuwjaar vaak vertraging ondervindt. Derhalve is de aanslag binnen de termijn van artikel 20, derde lid, van de AWR opgelegd. In zoverre is het beroep ongegrond.

2.11. Met betrekking tot de heffingsrente, overweegt de rechtbank als volgt. Ingevolge artikel 30f, tweede lid, van de AWR wordt heffingsrente berekend ingeval een naheffingsaanslag omzetbelasting wordt vastgesteld, vanwege de omstandigheid dat de verschuldigde belasting meer beloopt dan die welke is aangegeven. Belanghebbende heeft geen argumenten aangedragen op grond waarvan de heffingsrente zou moeten worden verminderd. De heffingsrente is naar het oordeel van de rechtbank terecht en tot het juiste bedrag in rekening gebracht.

2.12. De boete betreft een vergrijpboete in de zin van artikel 67f van de AWR. Op grond van artikel 67f van de AWR kan de inspecteur een vergrijpboete opleggen, indien het aan de opzet of grove schuld van de belastingplichtige is te wijten dat belasting, welke op aangifte moet worden voldaan of afgedragen, niet, gedeeltelijk niet, dan wel niet binnen de in de belastingwet gestelde termijn is betaald. De boete kan ten hoogste 100 percent bedragen van de in het tweede lid van artikel 67f van de AWR omschreven grondslag.

2.14. De rechtbank is van oordeel dat de inspecteur voldoende aannemelijk heeft gemaakt, dat het ten minste aan grove schuld van belanghebbende is te wijten dat de belasting niet, dan wel niet tijdig is betaald. Hierbij neemt de rechtbank in aanmerking dat belanghebbende over meerdere jaren de balanspost omzetbelasting niet heeft afgedragen maar steeds heeft gepassiveerd. Tevens heeft de inspecteur de boete reeds verminderd naar ongeveer 12%. Nu geen overige matigingsgronden zijn aangevoerd en ook geen sprake is van overschrijding van de redelijke termijn, is deze boete naar het oordeel van de rechtbank passend en geboden.

2.15. Gelet op het vorenoverwogene is het beroep ongegrond verklaard.

2.16. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel