Rechtbank Breda, 18-12-2008, ECLI:NL:RBBRE:2008:4136 BH1332, AWB 08/984

Procedurenummer: AWB 08/984

Uitspraakdatum: 18 december 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Eiser wordt hierna belanghebbende genoemd.

1. Beslissing

2. Gronden

2.1. Op 20 januari 2008 zijn belanghebbende en zijn echtgenote naar [woonplaats] gereden. Aldaar heeft belanghebbende zijn auto, merk [merk] met kenteken [000000], geparkeerd aan [adres]. Deze locatie is door burgemeester en wethouders van [woonplaats], op grond van de Verordening parkeerbelastingen 2008 (hierna: verordening), aangewezen als plaats waar tegen betaling van parkeerbelasting mag worden geparkeerd.

2.2. Bij een controle door twee parkeercontroleurs op genoemde dag, omstreeks 16:25 uur, hebben deze geconstateerd dat geen geldig parkeerbewijs in de auto aanwezig was. Hierop is door één van beide controleurs een naheffingsaanslag parkeerbelasting opgelegd.

2.3. In geschil is of deze naheffingsaanslag terecht en tot het juiste bedrag is opgelegd.

2.4. Verweerder heeft verklaard dat, bij uitvoerige controle van het voertuig, door twee parkeercontroleurs is geconstateerd dat in de auto geen geldig parkeerkaartje aanwezig was. Daarbij heeft één van de controleurs foto’s van de auto van belanghebbende gemaakt, één van de voorruit en één van het kenteken. Op deze foto’s is geen parkeerbewijs te zien. Een en ander is vastgelegd in een verklaring die door beide controleurs is ondertekend. Deze verklaring is ter zitting door één van beide controleurs ([mevrouw]) toegelicht en bevestigd.

2.5. Belanghebbende heeft gesteld dat ten tijde van het onderhavige parkeren wél een geldig parkeerkaartje in de auto aanwezig was. Belanghebbende heeft verklaard dat hij het kaartje aan de bestuurderszijde op het dashboard had gelegd. Vermoedelijk is dit kaartje door het gelijktijdig openen van beide portieren naar de andere kant van het dashboard gewaaid. Bij terugkomst heeft belanghebbende het kaartje namelijk aangetroffen tussen het dashboard en het raam aan de bijrijderszijde. Van buitenaf was zeer moeilijk te zien dat er zich een kaartje achter de voorruit bevond, maar onmogelijk was het niet. Tot de stukken van het geding behoort een door belanghebbende overgelegde kopie van een parkeerbewijs dat geldig was op genoemde locatie ten tijde van het opleggen van de naheffingsaanslag. De echtgenote heeft ter zitting de verklaring van belanghebbende bevestigd.

2.6. De rechtbank stelt voorop dat verweerder dient te bewijzen dat belanghebbende de verschuldigde parkeerbelasting niet heeft voldaan. Verweerder heeft daartoe de verklaringen van de twee parkeercontroleurs ingebracht alsmede twee foto’s van belanghebbendes auto. Op één van de foto’s is een gedeelte van de voorruit van belanghebbendes auto te zien. Het gedeelte dat niet te zien is, betreft het uiteinde van het dashboard aan de bijrijderszijde. Volgens de geloofwaardige verklaringen van belanghebbende en zijn echtgenote bevond het kaartje zich juist op die plek. Deze foto sluit derhalve niet uit dat er zich wél een kaartje achter de voorruit bevond. Ook de foto van het kenteken sluit dit niet uit. Daar komt bij dat belanghebbende een (kopie van een) geldig kaartje heeft overgelegd en ter zitting het origineel daarvan heeft getoond. Zoals belanghebbende geloofwaardig heeft verklaard, was het kaartje van buitenaf moeilijk te zien. Dit brengt de mogelijkheid met zich mee dat de parkeercontroleurs het kaartje over het hoofd gezien hebben. Gezien het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat verweerder, tegenover de gemotiveerde betwisting door belanghebbende, niet heeft bewezen dat de verschuldigde parkeerbelasting niet is voldaan.

2.7. Gelet op het vorenoverwogene is het beroep gegrond verklaard.

3. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gesteld dat belanghebbende kosten heeft gemaakt die op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor vergoeding in aanmerking komen.

Deze uitspraak is gedaan op 18 december 2008 door mr. D. Hund, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. J.M.J.F. Jansen, griffier.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Rechtsmiddel