Rechtbank Breda, 02-01-2008, ECLI:NL:RBBRE:2008:808 ECLI:NL:RBBRE:2008:809 BJ4784, 07/2735

Procedurenummer: AWB 07/2735

Uitspraakdatum: 2 januari 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

[eiseres], eiseres,

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Zuidwest, kantoor [adres], verweerder.

Eiseres en verweerder worden hierna aangeduid als respectievelijk belanghebbende en inspecteur.

1.Beslissing

2.Gronden

2.1.Belanghebbende exploiteert een taxibedrijf en heeft in dat verband de beschikking over een drietal personenauto’s met de kentekens [kenteken Z], [kenteken X] en [kenteken Y] (de auto’s). Belanghebbende beschikt voor de auto’s over een ingevolge de Wet personenvervoer 2000 geldige vergunning. Belanghebbende heeft voor de auto’s om teruggaaf van BPM verzocht. De teruggaven voor de twee laatstgenoemde auto’s zijn in één keer verleend bij beschikkingen van respectievelijk 18 september 2001 en 6 augustus 2003.

2.2.Op 2 mei 2006 zijn als uitvloeisel van een boekenonderzoek in het kader van de BPM door de inspecteur de teruggaven BPM (deels) gecorrigeerd. Dat heeft geresulteerd in een naheffingsaanslag tot een bedrag van € 13.109. Niet in geschil is de naheffing van de BPM voor zover het de auto met het kenteken [kenteken Z] betreft.

Algemeen kader

2.4.Bij Besluit van 6 juli 2000, [nummer] heeft de staatssecretaris van Financiën het volgende beleid gepubliceerd: “Vooruitlopend op een desbetreffende wetswijziging wordt in dit besluit goedgekeurd dat de ten aanzien van taxi’s betaalde belasting in één keer kan worden teruggegeven vanaf de datum waarop de desbetreffende personenauto gerechtigd is tot het voeren van de zogenoemde blauwe taxi-kentekenplaten. Dit wijkt in zoverre af van artikel 16 van de Wet BPM dat de huidige teruggaaf in drie jaarlijkse termijnen achteraf wordt vervangen door een teruggaaf in één keer.”

2.6.Op grond van artikel 20, eerste lid, van de AWR kan worden nageheven indien“ naar aanleiding van een ingevolge de belastingwet gedaan verzoek, ten onrechte of tot een te hoog bedrag, (…) teruggaaf van belasting is verleend.”

Ten aanzien van de naheffingsaanslag

2.7. De auto met kenteken [kenteken X] is in het jaar 2001 gekocht. Aan belanghebbende is op verzoek bij beschikking van 18 september 2001 teruggaaf van de gehele BPM ad € 18.365 op grond van het Besluit van 6 juli 2000, [nummer] verleend. Bij de bestreden naheffingsaanslag is een bedrag van € 6.121 nageheven. Dit betreft de periode 27 augustus 2001 tot 27 augustus 2002.

2.8.De auto met kenteken [kenteken Y] is in het jaar 2003 gekocht. Aan belanghebbende is op verzoek bij beschikking van 6 augustus 2003 teruggaaf van de gehele BPM ad € 16.986 op grond van het Besluit van 27 juli 2001, nr. [nummer] verleend. Bij de bestreden naheffingsaanslag is een bedrag ad € 5.662 nageheven. Dit betreft de periode 19 juni 2003 tot 19 juni 2004.

2.9.Vaststaat dat voor de auto’s met de kentekens [kenteken X] en [kenteken Y], op verzoek, teruggaaf BPM in één keer is verleend in het jaar van aankoop, conform het onder 2.4, respectievelijk 2.5 vermelde beleid. Nu dat beleid afwijkt van het wettelijke systeem zoals neergelegd in het eerste en tweede lid van artikel 16 van de Wet BPM, kan naar het oordeel van de rechtbank niet worden gezegd dat sprake is geweest van teruggaaf van BPM naar aanleiding van een ingevolge de belasting¬wet gedaan verzoek. Artikel 20, eerste lid, van de AWR noch enig ander artikel uit de AWR voorziet in de mogelijkheid om belasting na te heffen die is teruggegeven op grond van een niet ingevolge de belastingwet gedaan verzoek.

2.10.Uit het voorgaande volgt dat de naheffingsaanslag moet worden verminderd met de ter zake van deze auto’s nageheven BPM ten bedrage van € 6.121 en € 5.662. De naheffingsaanslag moet derhalve worden verminderd met € 11.783 tot € 1.326.

2.11.Met betrekking tot de heffingsrente merkt de rechtbank op dat de inspecteur ingevolge artikel 30f van de AWR heffingsrente in rekening diende te brengen nu er sprake is van een naheffingsaanslag BPM. Overigens is niet gesteld of gebleken dat het bedrag van de heffingsrente in casu onjuist is vastgesteld. Nu echter de naheffingsaanslag op grond van het bovenstaande zal worden verminderd, zal ook de in rekening gebrachte heffingsrente op grond van artikel 30h, tweede lid, van de AWR dienovereenkomstig worden verminderd.

2.12.Gelet op het vorenoverwogene is het beroep gegrond verklaard.

3.Proceskosten

De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 322 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1). Voor de overige door belanghebbende gemaakte proceskosten, te weten reiskosten wordt de inspecteur, eveneens met toepassing van dat besluit, veroordeeld deze te vergoeden tot een bedrag van € 6,50. De reiskosten zijn becijferd op basis van het openbaar vervoer tweede klasse van [adres] naar Breda (vice versa).

Deze uitspraak is gedaan op 2 januari 2008 door mr A.A. den Hartog, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. M. van Es-Hinnen, griffier.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 11 januari 2008

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583, 5201 CZ ’s-Hertogenbosch.