Rechtbank Breda, 21-07-2010, BN2814, 08/4546

Procedurenummer: AWB 08/4546

Uitspraakdatum: 21 juli 2010

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Eiseres wordt hierna belanghebbende genoemd en verweerder inspecteur.

1.Beslissing

2.Gronden

2.1.Belanghebbende heeft op haar eigen grond een zorgcentrum gesticht, dat twee afzonderlijke gebouwen omvat. Zij is deze nieuwe gebouwen met ingang van 1 januari 2005 respectievelijk 15 mei 2006 gaan verhuren aan Stichting [X] (hierna: de Stichting), met welke stichting belanghebbende, naar zij ter zitting onweersproken heeft verklaard, geen fiscale eenheid vormt. De Stichting heeft de gebouwen op genoemde data in exploitatie genomen: het per 1 januari 2005 gehuurde gebouw als verzorgingshuis en het per 15 mei 2006 gehuurde gebouw als verpleeghuis.

2.2Belanghebbende heeft in de bouwfase afgezien van het recht op aftrek van omzetbelasting, en zij heeft geen omzetbelasting voldaan op grond van de in artikel 3, eerste lid, aanhef en onderdeel h, (tekst tot 2007) van de Wet op de omzetbelasting 1968 (hierna: de Wet OB) bedoelde levering (hierna: de integratielevering) ter zake van het door haar voor vrijgestelde bedrijfsdoeleinden beschikken over de gebouwen op de aanvangstijdstippen van de hiervoor bedoelde verhuur.

2.3.De inspecteur merkt het door belanghebbende beschikken over de vervaardigde gebouwen aan als een integratielevering. Om die reden heeft de inspecteur de voorliggende naheffingsaanslag opgelegd en na bezwaar gehandhaafd.

2.4.In geschil is het antwoord op de vraag of de naheffingsaanslag terecht is opgelegd. De inspecteur beantwoordt deze vraag bevestigend en belanghebbende ontkennend. Belanghebbende heeft hiertoe nader gesteld dat:

Partijen zijn het erover eens dat de naheffingsaanslag moet worden vernietigd als één van deze stellingen gegrond is.

2.5.Met betrekking tot de in 2.4. onder 1 bedoelde stelling beroept belanghebbende zich op de uitspraak van het Gerechtshof ’s-Gravenhage van 26 juni 2009, 08/00332. Het Hof heeft daarin het standpunt ingenomen dat de (tot 2007) in onderdeel h van het eerste lid van artikel 3 van de Wet OB opgenomen zinsnede "met in het eigen bedrijf vervaardigde goederen worden gelijkgesteld goederen welke in opdracht zijn vervaardigd onder terbeschikkingstelling van stoffen, waaronder grond is begrepen" als strijdig met artikel 5, lid 7, aanhef en onder b, van de Zesde Richtlijn buiten toepassing dient te blijven. Tegen deze hofuitspraak loopt momenteel cassatieberoep bij de Hoge Raad. De inspecteur heeft ter zitting toegezegd de voorliggende naheffingsaanslag ambtshalve te zullen vernietigen ingeval de hofuitspraak in cassatie wordt bevestigd. Daarop heeft belanghebbende ermee ingestemd de in 2.4 onder 1 bedoelde stelling buiten beschouwing te laten in de voorliggende procedure. De rechtbank volgt partijen in dezen.

2.6.De inspecteur heeft ter zitting verklaard dat het achterwege laten van de toepassing van de goedkeuring in Mededeling 26 uitsluitend gebaseerd is op de omstandigheid dat belanghebbende zelf, als onderdeel van een kloosterorde, op grond van de voor haar geldende ordereglementen geen verzorgingshuis of verpleeghuis ten behoeve van anderen dan religieuzen kan exploiteren. Belanghebbende heeft dienaangaande ter zitting gesteld dat evenbedoelde reglementen met betrekking tot haar taakstelling zodanig ruim zijn geformuleerd dat de exploitatie van een verzorgingshuis of verpleeghuis binnen die taakstelling valt. In dit verband acht belanghebbende van belang dat evenbedoelde reglementen aan haar de zorg opdraagt voor zowel zusters als andere hulpbehoevenden in de ruimste zin. Dit te meer nu deze vorm van activiteit past binnen de religieuze opdracht van belanghebbende. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende deze stelling voldoende aannemelijk gemaakt, mede aan de hand van een weergave ter zitting van enkele onderdelen van het voor haar geldende reglement. De inspecteur heeft die stelling onvoldoende gemotiveerd weersproken.

2.7.De inspecteur heeft ter zitting gesteld dat de omstandigheid dat belanghebbende de feitelijke exploitatie van het verzorgingshuis en het verpleeghuis overlaat aan een met haar gelieerde derde op zichzelf geen beletsel vormt voor toepassing van de goedkeuring van Mededeling 26. De rechtbank acht deze stelling juist.

2.8.Uit het onder 2.6. en 2.7. overwogene volgt dat belanghebbende aanspraak kan maken op de goedkeuring vervat in Mededeling 26. Alsdan is tussen partijen niet in geschil dat de naheffingsaanslag ten onrechte is opgelegd.

3.Proceskosten

Nu het beroep gegrond is, ziet de rechtbank aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 644 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting, met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1). Daarbij wordt uitgegaan van de twee samenhangende zaken 08/4546 en 08/4547, zodat in elk van de zaken een proceskostenvergoeding van € 322 wordt toegekend.

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als die onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als binnen zes weken na verzending van de uitspraak geen rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist. (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR)