Rechtbank Breda, 11-02-2011, ECLI:NL:RBBRE:2011:455 BP6468, 10/2700

Procedurenummer: AWB 10/2700

Uitspraakdatum: 11 februari 2011

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) juncto artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Eiseres wordt hierna belanghebbende genoemd en verweerder ontvanger.

1.Beslissing

2.Gronden

2.1.Belanghebbende verricht haar werkzaamheden vanuit een kantoorpand. Voor de schoonmaak van het kantoorpand heeft belanghebbende onder meer in de periode 1 februari 2007 tot en met 28 februari 2008 gebruik gemaakt van de diensten van [schoonmaakbedrijf X] B.V. voorheen [schoonmaakbedrijf Y] B.V. (hierna: [schoonmaakbedrijf Y]). De schoonmaakwerkzaamheden werden buiten kantoortijd verricht. Zeer incidenteel werd vanuit het schoonmaakbedrijf contact met belanghebbende gezocht om over de uitvoering van de werkzaamheden te overleggen.

2.3.Op [datum] 2008 is het faillissement van [schoonmaakbedrijf Y] uitgesproken. Nadat was gebleken dat [schoonmaakbedrijf Y] geen of nagenoeg geen verhaalsmogelijkheid bood, is belanghebbende aansprakelijk gesteld voor een deel van de niet betaalde belastingschulden van [schoonmaakbedrijf Y] over de periode 1 februari 2007 tot en met 28 februari 2008. Belanghebbende is uiteindelijk aansprakelijk gesteld voor een bedrag van € 6.058.

2.4.In geschil is of belanghebbende terecht aansprakelijk is gesteld op grond van artikel 34 Invorderingswet 1990 (hierna: de Wet) voor een deel van de niet betaalde loonbelasting- en omzetbelastingschulden van [schoonmaakbedrijf Y]. Meer in het bijzonder is in geschil het antwoord op de vraag of de werknemers van [schoonmaakbedrijf Y] aan belanghebbende ter beschikking zijn gesteld in de zin van artikel 34, eerste lid, van de Wet. Tussen partijen is thans niet meer in geschil dat in dit geval geen sprake is van een overeenkomst van aanneming van werk.

2.5.Voor beantwoording van de in geschil zijnde vraag dient in de eerste plaats te worden vastgesteld of sprake is van het door een werkgever ter beschikking stellen van werknemers aan een derde in de zin van dat artikel. Dat is het geval indien bedoelde werknemers de werkzaamheden rechtstreeks in opdracht van de derde verrichten. Pas indien de schoonmakers de werkzaamheden rechtstreeks in opdracht van belanghebbende hebben verricht, zijn zij door [schoonmaakbedrijf Y] aan belanghebbende ter beschikking gesteld in de zin van artikel 34, eerste lid, van de Wet.

2.6.De rechtbank is op grond van de in onderdelen 2.1 en 2.2 weergegeven feiten van oordeel dat vorenstaande vraag ontkennend moet worden beantwoord. Uit de genoemde feiten leidt de rechtbank af dat de werknemers van [schoonmaakbedrijf Y] de werkzaamheden niet rechtstreeks in opdracht van belanghebbende hebben verricht maar rechtstreeks in opdracht van [schoonmaakbedrijf Y]. De werknemers zijn derhalve niet door [schoonmaakbedrijf Y] aan belanghebbende ter beschikking zijn gesteld in de zin van artikel 34, eerste lid, van de Wet. De rechtbank acht hierbij van belang dat tijdens het schoonmaken normaal gesproken geen werknemers van belanghebbende in het gebouw aanwezig waren. Bovendien liepen volgens de offerte de contacten tussen de opdrachtgever en de schoonmakers via de bedrijfsleiding van [schoonmaakbedrijf Y]. Het gebruik van het zogenaamde logboek onderstreept deze werkwijze nu in een dergelijk geval direct contact tussen de schoonmakers en de opdrachtgever niet is vereist. Een dergelijk direct contact heeft volgens de geloofwaardige verklaring van belanghebbende ter zitting, ook niet plaats gehad. Naar het oordeel van de rechtbank is dan ook geen sprake van werkzaamheden die onder toezicht of leiding van belanghebbende hebben plaatsgevonden. Dat belanghebbende bij het aangaan van de overeenkomst in 1994 een voorkeur heeft uitgesproken voor een aantal specifieke personen voor het uitvoeren van de schoonmaakwerkzaamheden, maakt dat niet anders.

2.7.Gelet op het vorenoverwogene heeft de rechtbank de beschikking aansprakelijkstelling vernietigd en het beroep gegrond verklaard.

2.8.De rechtbank vindt aanleiding de ontvanger te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 874 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1).

Aldus gedaan door mr. C.A.F.M. Stassen, rechter, en door deze ondertekend. De griffier, mr. A.J.C. Perdaems is buiten staat dit proces-verbaal te ondertekenen.

De griffier, De rechter,

Uitgesproken in het openbaar op 11 februari 2011.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 18 februari 2011.

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als de uitspraak onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als niet binnen zes weken na verzending van de uitspraak een rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR).

Rechtsmiddel