Rechtbank Breda, 27-05-2011, ECLI:NL:RBBRE:2011:1919 BQ9195, 07/331

Uitspraakdatum: 27 mei 2011

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

Eiser wordt hierna belanghebbende genoemd en verweerder inspecteur.

1.Ontstaan en loop van het geding

1.1.De inspecteur heeft, met dagtekening 31 december 2004, aan belanghebbende voor het jaar 2001 met nummer [nummer].H.16 een aanslag in de inkomstenbelasting en de premie volksverzekeringen (hierna: IB) opgelegd, berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 466.047. Bij gelijktijdig genomen beschikkingen heeft de inspecteur belanghebbende een vergrijpboete opgelegd van € 233.245 alsmede heffingsrente in rekening gebracht ten bedrage van € 22.165.

1.2.Voorts heeft de inspecteur aan belanghebbende, eveneens met dagtekening 31 december 2004, voor het jaar 2001 met nummer [nummer].W.16 een aanslag in de premie arbeidsongeschiktheidsverzekering zelfstandigen (hierna: WAZ) opgelegd, berekend naar een premie inkomen van € 38.118, alsmede bij gelijktijdig genomen beschikking heffingsrente in rekening gebracht ten bedrage van € 208.

1.3.De inspecteur heeft bij uitspraken op bezwaar van 12 december 2006 de bezwaren ongegrond verklaard.

1.4.Belanghebbende heeft, bij brief van 18 januari 2007, ontvangen bij de rechtbank op 22 januari 2007, beroep ingesteld.

1.5.De inspecteur heeft verweerschriften ingediend.

1.6.Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 27 maart 2008 te Breda. Daarbij zijn de zaken die bij de rechtbank zijn geregistreerd onder de nummers 07/325 tot en met 07/331 gezamenlijk behandeld. Ter zitting zijn verschenen en gehoord, de gemachtigde van belanghebbende, mr. [gemachtigde], verbonden aan [kantoornaam gemachtigde] te Breda, alsmede, namens de inspecteur, [gemachtigden]. Ter zitting heeft belanghebbende een afschrift van een brief overgelegd aan de rechtbank en aan de wederpartij. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt, waarvan een afschrift aan partijen is verstrekt.

1.7.Nadat het onderzoek ter zitting is geschorst hebben partijen nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn telkens in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

1.8.Een volgend onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 21 oktober 2008 te Breda. Daarbij zijn de zaken die bij de rechtbank zijn geregistreerd onder de nummers 06/5798, 06/5799, 06/5801, 06/5802, 07/208, 07/210 tot en met 07/213, 07/325 tot en met 07/331 en 07/813 gezamenlijk behandeld. Ter zitting zijn verschenen en gehoord, de gemachtigde van belanghebbende, mr. [gemachtigde], verbonden aan [kantoornaam gemachtigde] te Breda, alsmede, namens de inspecteur, [gemachtigden]. Van het ter zitting verhandelde is een proces-verbaal opgemaakt, waarvan een afschrift aan partijen is verstrekt.

2.Feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

Algemeen

2.1.Belanghebbende heeft de Nederlandse nationaliteit. Hij heeft in het onderhavige jaar woonruimte tot zijn beschikking te [adres] [woonplaats] in Portugal.

2.2.Als bijlage 8 bij het in procedure 07/325 ingediende verweerschrift, is een overzicht gevoegd van vliegreizen welke belanghebbende volgens vliegtickets heeft gemaakt. Dit overzicht luidt, voor zover te dezen van belang, als volgt:

2.3.Namens de inspecteur is een onderzoek ingesteld naar de aanvaardbaarheid van de aangiften vennootschapsbelasting van de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid [onderneming E] B.V. (in 2001 is de naam van deze vennootschap gewijzigd in [onderneming E1] B.V., hierna: [onderneming E]) over de jaren 1996 tot en met 2001. De bevindingen van dit onderzoek zijn vastgelegd in een rapport (hierna: het controlerapport) dat op 31 maart 2004 aan [onderneming E] is gezonden. Op basis van de bevindingen tijdens de controle heeft de inspecteur geconcludeerd dat de naar het recht van Gibraltar opgerichte en aldaar gevestigde vennootschappen [onderneming I] Ltd. en [onderneming A] Ltd. (hierna respectievelijk: [onderneming I] en [onderneming A]) geen wezenlijke functie vervullen bij de activiteiten van [onderneming E].

Aandelenverhoudingen

2.4.Tot 17 december 1996 was het aandelenkapitaal van [onderneming E] verdeeld in 70 aandelen van nominaal ??500, waarvan belanghebbende 69 aandelen hield en zijn echtgenote [echtgenote] (hierna: de echtgenote) 1 aandeel. Op 17 december 1996 zijn 130 nieuwe aandelen [onderneming E] geplaatst bij belanghebbende. Op 20 februari 1997 heeft belanghebbende 180 aandelen [onderneming E] verkocht aan [onderneming I]. Daarna was, tot augustus 2001, [onderneming I] voor 90% aandeelhouder in [onderneming E], belanghebbende voor 9,5% en de echtgenote voor 0,5%. In augustus 2001 heeft de echtgenote haar aandeel verkocht aan belanghebbende en heeft [onderneming I] 90 aandelen verkocht aan [onderneming B] Ltd. (hierna: [onderneming B]), een naar het recht van Ierland opgerichte vennootschap. Daarna was [onderneming I] voor 45% aandeelhouder in [onderneming E], [onderneming B] eveneens voor 45% en belanghebbende voor 10%.

2.5.Alle aandelen in [onderneming I] worden gehouden door [onderneming V] Ltd., een naar het recht van Gibraltar opgerichte en aldaar gevestigde vennootschap. Laatstgenoemde vennootschap houdt tevens 99,9% van de aandelen in [onderneming A]. [onderneming V1] Ltd., ook een naar het recht van Gibraltar opgerichte en aldaar gevestigde vennootschap, heeft een belang van 0,1% in [onderneming A].

2.6.Alle aandelen in [onderneming C] B.V. (hierna: [onderneming C]), een in Nederland gevestigde besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, worden gehouden door [onderneming A]. [onderneming C] is op [datum] 2001 failliet verklaard. Het faillissement is op 6 november 2003 opgeheven bij gebrek aan baten.

2.7.Op 16 maart 2000 zijn [onderneming G] B.V. (hierna: [onderneming G]), [onderneming M] B.V. (hierna: [onderneming M]) en [onderneming N] B.V. (hierna: [onderneming N]), alle in Nederland gevestigde besloten vennootschappen met beperkte aansprakelijkheid, opgericht. Alle aandelen in deze vennootschappen worden gehouden door [onderneming A].

Bestuurdersverhoudingen

2.8.Belanghebbende was in het onderhavige jaar directeur van [onderneming E].

2.9.Bij akte van 7 januari 1997 heeft [onderneming I] belanghebbende gemachtigd om voor haar als vertegenwoordiger op te treden voor de duur van één jaar.

2.10.Tot de gedingstukken behoren afschriften van notulen van een tweetal vergaderingen van aandeelhouders van [onderneming C], beide gedateerd 12 december 1997, waarin belanghebbende wordt genoemd als directeur van deze vennootschap. Daarnaast behoren tot de gedingstukken afschriften van notulen van een tweetal vergaderingen van aandeelhouders van [onderneming C], beide gedateerd 15 september 1999, waarin belanghebbende wordt genoemd als gevolmachtigde van de vennootschap. In alle vier de notulen staat dat naast belanghebbende [de heer S] aanwezig is en dat het gehele geplaatste aandelenkapitaal aanwezig is.

2.11.Bij akte van 16 april 1998 heeft [onderneming A] belanghebbende gemachtigd om voor haar als vertegenwoordiger op te treden voor de duur van drie jaren.

2.12.Tot de gedingstukken behoren verklaringen van [onderneming H] Limited (hierna: [onderneming H]) en van [onderneming F] Limited (hierna: [onderneming F]), beide van 19 april 2004, waarin deze vennootschappen, als directeur van respectievelijk [onderneming I] en [onderneming A], verklaren dat belanghebbende geen directeur, beleidsbepaler of (indirect) aandeelhouder is van [onderneming I] respectievelijk [onderneming A].

Het inlenen en aannemen van personeel

2.13.[onderneming E] heeft in het onderhavige jaar personeel uitgeleend aan onafhankelijke derden. De gedetacheerde specialisten hadden in het algemeen de Nederlandse nationaliteit. Tot 1 juli 1996 leende [onderneming E] personeel in van [onderneming C1] Ltd. Met ingang van 1 juli 1996 heeft [onderneming C1] Ltd. haar activiteiten overgedragen aan [onderneming C] en leende [onderneming E] personeel in bij [onderneming C]. In de loop van 2000 zijn een aantal personeelsleden van [onderneming C] in dienst getreden bij [onderneming G], [onderneming M] en [onderneming N].

Overeenkomsten met en betalingen aan [onderneming A] en [onderneming I]

2.17.Op 30 augustus 1996 is [onderneming E] met [onderneming I] overeengekomen dat [onderneming E] IT personeel van [onderneming I] zou gaan inlenen. Het personeel was formeel in dienst van [onderneming C]. [onderneming C] verrichte de loonbetalingen aan de werknemers. [onderneming C] factureerde daarvoor bedragen aan [onderneming I].

2.18.Tot de gedingstukken behoren afschriften van facturen uit de jaren 1996 tot en met 2001 van [onderneming A] aan [onderneming E]. Voorts zijn er afschriften van betalingsopdrachten van [onderneming E] aan de [bank] waaruit blijkt dat grote sommen geld die betrekking hebben op genoemde facturen dienden te worden overgemaakt naar begunstigde: [onderneming A]/belanghebbende. Als adres van de begunstigde is ingevuld: [woonplaats] in Portugal. Verder zijn er afschriften van bankafschriften van [onderneming E] waaruit blijkt dat betreffende genoemde facturen daadwerkelijk grote sommen geld zijn overgemaakt naar [onderneming A]/belanghebbende en naar rekening [rekeningnummer] ten name van belanghebbende. De laatstgenoemde rekening is een privé rekening van belanghebbende. Tot slot is er een afschrift van een bankafschrift van belanghebbende waaruit blijkt dat belanghebbende, betreffende een factuur, een grote som geld heeft overgemaakt naar [onderneming I]/belanghebbende.

2.19.In de periode tussen 1 januari 2001 en 1 augustus 2001 heeft [onderneming E], onder verwijzing naar “[onderneming A] / [belanghebbende]”, de volgende bedragen overgemaakt naar de bankrekening met nummer [rekeningnummer]:

Overige relevante feiten

3.Geschil

3.1.In geschil is het antwoord op de volgende vragen:

Belanghebbende beantwoordt deze vragen ontkennend, de inspecteur bevestigend.

3.2.Partijen doen hun standpunten steunen op de gronden die daartoe door hen zijn aangevoerd in de van hen afkomstige stukken. Voor hetgeen ter zitting hieraan is toegevoegd verwijst de rechtbank naar de processen-verbaal van de zittingen.

4.Beoordeling van het geschil

Ten aanzien van de eerste in geschil zijnde vraag

4.1.Belanghebbende stelt dat hij in het onderhavige jaar in Portugal woonde en dat hij niet aan de belastingheffing in Nederland onderworpen was.

4.2.De inspecteur heeft een gedetailleerd schema overgelegd met daarop dagen dat belanghebbende in Portugal is geweest. Dit schema is opgesteld aan de hand van vliegtickets. Op basis van dit schema, dat - voor zover hier van belang - is weergegeven onder 2.2, kan geconcludeerd worden dat belanghebbende in het onderhavige jaar circa 65 dagen in Portugal verbleef, circa 3 dagen in Spanje (of Gibraltar), circa 4 dagen in Oostenrijk en circa 293 dagen in Nederland.

4.3.Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur, met het in 2.2 genoemde schema, een begin van bewijs geleverd dat belanghebbende in het onderhavige jaar in Nederland woonde. Hiertegenover heeft belanghebbende, buiten de in 4.1 genoemde blote bewering, in het geheel niets bijgebracht.

4.4.Het gelijk ten aanzien van de eerste in geschil zijnde vraag is derhalve aan de inspecteur.

Ten aanzien van de tweede in geschil zijnde vraag

4.5.De inspecteur stelt dat in het onderhavige jaar een fictief loon voor belanghebbende in aanmerking moet worden genomen. Hij verwijst naar het verweerschrift dat is ingediend in de zaak met procedurenummer 07/325, waarin ten aanzien van het jaar 1998 een fictief loon wordt genoemd van ƒ 693.431. Dit bedrag wordt door de inspecteur niet nader onderbouwd. Bij genoemd verweerschrift is wel een bief gevoegd aan het Gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch waarin een becijfering van het fictief loon over 1999 is opgenomen.

4.6.Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur niet aannemelijk gemaakt dat aan belanghebbende in het onderhavige jaar een fictief loon van ƒ 693.431 kan worden toegerekend. De berekening van het fictief loon over 1999, waarbij de over 1999 door [onderneming E] behaalde omzet een rol speelt, zegt onvoldoende over de situatie in 2001.

4.7.Tijdens de zitting van 27 maart 2008 heeft de rechtbank aan de inspecteur gevraagd inzicht te geven in de bedragen die daadwerkelijk aan personeel ten goede zijn gekomen in verband met de aandelenconstructie en de reiskosten en een cost-plus berekening op te stellen en is aan de gemachtigde van belanghebbende meegedeeld dat hij in de gelegenheid wordt gesteld op betreffende berekening te reageren. Bij brief van 3 april 2008 heeft de inspecteur de gevraagde berekening aan de rechtbank toegezonden. In de cost-plusberekening wordt alsnog rekening gehouden met een salaris voor belanghebbende van ƒ 176.297 (uit pragmatische overwegingen gaat de inspecteur uit van een fictief loon op basis van artikel 12a van de Wet op de loonbelasting 1964 van € 80.000). In de reactie van de gemachtigde van belanghebbende van 27 mei 2008 staat dat de inspecteur niet aannemelijk maakt dat het gebruikelijk loon van belanghebbende meer bedraagt dan het wettelijke forfait van ƒ 78.000 (€ 36.000).

4.8.De rechtbank overweegt dat bij de beoordeling van de hoogte van een zakelijk salaris van belanghebbende de omvang van de door hem verrichtte werkzaamheden in acht moet worden genomen. Daarbij acht de rechtbank van belang dat belanghebbende directeur was van [onderneming E] en dat [onderneming E] in het onderhavige jaar een bruto omzet heeft behaald van ruim ƒ 10.000.000. Voorts voerde belanghebbende de sollicitatiegesprekken met personen die bij [onderneming C], [onderneming G], [onderneming M] en [onderneming N] in dienst kwamen en (uiteindelijk) aan [onderneming E] werden uitgeleend en nam hij personen aan namens [onderneming C], [onderneming G], [onderneming M] en [onderneming N]. Gelet op het vorenoverwogene, acht de rechtbank aannemelijk dat het reëel is voor het onderhavige jaar een fictief loon voor belanghebbende in aanmerking te nemen van ƒ 176.297. Daaraan doet niet af dat [onderneming E] onweersproken heeft gesteld dat de salesactiviteiten voornamelijk werden verricht door de werknemers [werknemer B], [werknemer J], [werknemer G], [werknemer H] en [werknemer K], nu de rechtbank genoemd fictief loon aannemelijk acht voor de door belanghebbende zelf verrichtte werkzaamheden. Aan het aanbod van [onderneming E] om deze personen als getuigen te laten horen gaat de rechtbank dan ook voorbij.

4.9.De inspecteur stelt voorts dat [onderneming E] zich, in de periode van 1 januari 2001 tot en met 31 juli 2001, ten voordele van [onderneming A] en [onderneming I] winst heeft laten ontgaan nu tegenover de betalingen door [onderneming E] aan [onderneming A] en [onderneming I] geen, althans geen wezenlijke, prestaties door [onderneming A] en [onderneming I] worden verricht, zodat de betreffende kosten geen zakelijk karakter dragen. Dit zou zijn gedaan ten behoeve van belanghebbende, volgens de inspecteur de uiteindelijk gerechtigde tot de resultaten van [onderneming A], [onderneming I] en [onderneming E]. Er zou sprake zijn van uitdelingen die in het onderhavige jaar zijn belast als inkomen uit aanmerkelijk belang.

4.11.Tussen partijen is niet in geschil dat [onderneming E] in het onderhavige jaar de in 4.9 bedoelde uitgaven heeft gedaan. Het is dan aan de inspecteur om aannemelijk te maken dat er sprake is van een vermomde winstuitdeling, dan wel van uitgaven waaraan het zakelijke karakter ontbreekt omdat, op grond van het in 4.10 genoemde arrest, de uitgaven slechts zijn gedaan ter bevrediging van de persoonlijke behoeften van de (middellijk) aandeelhouder.

4.13.Aan het in 4.12 overwogene doet niet af dat [onderneming H] en [onderneming F], als directeur van respectievelijk [onderneming I] en [onderneming A], op 19 april 2004 hebben verklaard dat belanghebbende geen directeur, beleidsbepaler of (indirect) aandeelhouder is van [onderneming I] en [onderneming A]. De betreffende verklaringen zijn niet in het onderhavige jaar gedaan en uit niets blijkt dat de verklaringen ook op het verleden betrekking hebben.

4.14.Voorts heeft de inspecteur, naar het oordeel van de rechtbank, een begin van bewijs geleverd ten aanzien van zijn stellingname dat [onderneming A] en [onderneming I] in het onderhavige jaar geen wezenlijke prestaties hebben verricht aan [onderneming E] tegenover de betalingen, in de periode van 1 januari 2001 tot en met 31 juli 2001, van respectievelijk ƒ 1.027.033 en ƒ 4.903.946. De rechtbank neemt daarbij in aanmerking dat betalingen welke in betreffende periode door [onderneming E] aan [onderneming A] zijn verricht voor een aanzienlijk deel zijn gedaan aan belanghebbende. Tegenover dit begin van bewijs heeft belanghebbende, buiten de blote ontkenning van de stellingname door de inspecteur, niets bijgebracht. Belanghebbende heeft op geen enkele wijze inzicht gegeven in de feitelijk in het onderhavige jaar door [onderneming A] ten behoeve van [onderneming E] verrichte werkzaamheden. De rechtbank neemt daarbij voorts in aanmerking dat [onderneming E] eerst personeel inleende bij [onderneming C] en vanaf 30 augustus 1996 via [onderneming I] bij [onderneming C]. In de loop van 2000 heeft [onderneming E] tevens personeel ingeleend via [onderneming I] bij [onderneming G], [onderneming M] en [onderneming N]. Tegenover de gemotiveerde stellingname door de inspecteur heeft belanghebbende niet aannemelijk gemaakt dat [onderneming E] in het onderhavige jaar, al dan niet via [onderneming I], ook elders dan bij [onderneming C], [onderneming G], [onderneming M] en [onderneming N] personeel inleende.

4.17.De houder van de bankrekening met nummer [rekeningnummer] kent als adres Apartado 86 te [woonplaats] in Portugal. Aangezien dit het appartement van belanghebbende is en [onderneming A] niet hier maar in Gibraltar was gevestigd, acht de rechtbank aannemelijk dat het, in de periode van 1 januari 2001 tot en met 31 juli 2001, op deze rekening gestorte bedrag van ƒ 1.441.304 door belanghebbende is ontvangen.

4.18.Gelet op het in 4.8 overwogene, heeft belanghebbende in het onderhavige jaar een fictief loon genoten van ƒ 176.297. Teneinde een dubbeltelling te voorkomen stelt de rechtbank de uitdeling vast op ƒ 1.265.007 (ƒ 1.441.304 minus ƒ 176.297).

4.19.Belanghebbende stelt dat de inspecteur niet aannemelijk maakt dat het genietingmoment van de inkomsten in 2001 is gelegen. De rechtbank overweegt dat artikel 13a, derde lid van de Wet op de loonbelasting 1964 bepaalt dat het fictief loon in 2001 is genoten. Ook de uitdelingen worden in 2001 geacht te zijn genoten, omdat de bedragen door overboeking op bankrekeningen door belanghebbende zijn ontvangen als bedoeld in artikel 3.146, eerste lid, onderdeel a van de Wet op de inkomstenbelasting 2001.

4.20.Tot slot stelt belanghebbende dat de door hem op zijn bankrekening ontvangen bedragen bestemd waren voor contante betalingen aan het personeel. Naar het oordeel van de rechtbank heeft belanghebbende de juistheid van deze stelling, welke op geen enkele wijze door objectief controleerbaar bewijsmateriaal wordt ondersteund, niet aannemelijk gemaakt.

4.21.Het in 4.8 genoemde fictief loon van ƒ 176.297 is belast tegen het progressieve tarief en de in 4.18 genoemde uitdeling van ƒ 1.265.007 tegen het bijzondere tarief van 25%.

4.22.Ten aanzien van de tweede in geschil zijnde vraag is derhalve het gelijk ten dele aan belanghebbende.

Ten aanzien van de derde in geschil zijnde vraag

4.23.Aan belanghebbende is, bij het opleggen van de aanslag in de IB, een vergrijpboete opgelegd van € 233.245. De boete beloopt 100% van het bedrag van de aanslag.

4.24.Belanghebbende stelt dat de vergrijpboete niet, althans niet voldoende, is gemotiveerd. Bovendien zou de inspecteur niet aannemelijk hebben gemaakt dat sprake is geweest van (voorwaardelijke) opzet, dan wel van listigheid en samenspanning.

4.25.Naar het oordeel van de rechtbank is de boete, in de brief van de inspecteur van 1 december 2004, wel voldoende gemotiveerd. In deze brief wordt in voldoende mate omschreven op grond van welke feiten en omstandigheden de boete wordt opgelegd, waarom sprake is van (voorwaardelijke) opzet en waarom de boete op 100% wordt gesteld.

4.26.In artikel 67d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: de AWR) is, met betrekking tot een belasting welke bij aanslag wordt geheven, bepaald dat, indien het aan opzet van belanghebbende is te wijten dat de aangifte niet, danwel onjuist of onvolledig is gedaan, de inspecteur een vergrijpboete op kan leggen. De bewijslast ten aanzien van de aanwezigheid van opzet berust bij de inspecteur. Onder opzet valt ook voorwaardelijke opzet. Van voorwaardelijke opzet is sprake indien belanghebbende zich, bij het verrichten van een bepaalde gedraging, willens en wetens blootstelt aan de geenszins als denkbeeldig te verwaarlozen kans, dat hij daardoor – in casu – de fiscus tekort doet (MvT, Kamerstukken 1993/94, 23 470, nr. 3).

4.27.Naar het oordeel van de rechtbank heeft de inspecteur, zoals eerder overwogen, aannemelijk gemaakt dat belanghebbende in het onderhavige jaar inkomsten uit aanmerkelijk belang heeft genoten welke hij willens en wetens niet heeft opgenomen in zijn aangifte in de IB en aldus aan hem toekomende inkomsten aan het zicht van de belastingdienst heeft onttrokken. Daarmee is het aan de (voorwaardelijke) opzet van belanghebbende te wijten dat over het onderhavige jaar een onjuiste aangifte is ingediend. De inspecteur heeft echter niet aannemelijk gemaakt dat sprake was van listigheid, valsheid of samenspanning. De rechtbank acht een boete van 50% passend en geboden.

4.28.Bij het opleggen van een boete dient de zaak te worden behandeld binnen een redelijke termijn als bedoeld in artikel 6, eerste lid van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden. Deze termijn vangt aan op het moment waarop het (voornemen tot het) opleggen van de boete aan belanghebbende is kenbaar gemaakt.

4.29.In het onderhavige geval is het voornemen tot het opleggen van een boete kenbaar gemaakt in eerdergenoemde brief van 1 december 2004. Gesteld noch aannemelijk is geworden dat de proceshouding van belanghebbende heeft bijgedragen aan het nodeloos verstrijken van tijd. In totaal is derhalve, tussen 1 december 2004 en de datum van de onderhavige uitspraak, te weten 27 mei 2011, een tijdsverloop van circa zes en een half jaar in de procedure niet aan belanghebbende te wijten. Hierin ziet de rechtbank reden de boete te matigen met 60%. Overige omstandigheden op basis waarvan de boete verder zou moeten worden gematigd zijn gesteld noch aannemelijk geworden.

4.30.Op grond van het vorenoverwogene, wordt de boete van 50% gematigd tot een boete van 20%. Dit resulteert in een boete van – afgerond – ƒ 76.000 (20% van de verschuldigde IB). De rechtbank acht deze boete passend en geboden.

4.31.Ten aanzien van de derde in geschil zijnde vraag is derhalve het gelijk ten dele aan belanghebbende.

Ten aanzien van de vierde in geschil zijnde vraag

4.32.Belanghebbende heeft geen afzonderlijke argumenten aangevoerd tegen de beschikkingen heffingsrente. De rechtbank gaat er dan ook vanuit dat belanghebbende stelt dat de beschikkingen heffingsrente louter en alleen dienen te worden vernietigd nu zij van mening is dat de aanslagen dienen te worden vernietigd en dat, mochten de aanslagen worden verminderd, de beschikkingen heffingsrente dienovereenkomstig moeten worden verminderd.

4.33.Het berekenen van heffingsrente in een geval als het onderhavige vindt plaats op basis van artikel 30f van de AWR. Tekst en strekking van artikel 30f voornoemd bieden geen ruimte om in een geval als het onderhavige het in rekening brengen van heffingsrente achterwege te laten of te matigen. Gesteld noch is gebleken dat het zorgvuldigheidsbeginsel, het gelijkheidsbeginsel of het vertrouwensbeginsel er toe dienen te leiden dat de berekening van heffingsrente achterwege moet blijven of beperkt moet worden. Nu de aanslag in de WAZ dient te worden gehandhaafd, dient de bijbehorende beschikking heffingsrente eveneens te worden gehandhaafd. Nu de aanslag in de IB wordt verlaagd, wordt de bijbehorende beschikking heffingsrente dienovereenkomstig verminderd.

4.34.Het gelijk ten aanzien van de vierde in geschil zijnde vraag is derhalve deels aan belanghebbende.

Conclusie

4.35.Gelet op al het vorenoverwogene, dient het beroep gegrond te worden verklaard en dient te worden beslist als hierna vermeld.

5.Proceskosten

5.1.De rechtbank vindt aanleiding de inspecteur te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Daarbij wordt uitgegaan van vijf samenhangende zaken waarin belanghebbende geheel of gedeeltelijk in het gelijk is gesteld. Het betreft de zaken met procedurenummers 07/325 tot en met 07/328 en 07/330.

5.2.Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.207,50 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting en 0,5 punt voor het verschijnen ter nadere zitting, met een waarde per punt van € 322, een wegingsfactor 1, maal 1,5 wegens het aantal samenhangende zaken).

5.3.De rechtbank zal in elk van de onder 5.1 genoemde zaken een proceskostenvergoeding toekennen van € 241,50 (€ 1.207,50 gedeeld door vijf zaken). In de zaak met procedurenummer 07/330 bedraagt de proceskostenvergoeding € 241,50).

6.Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 27 mei 2011 door mr. J.J.J. Engel, voorzitter, mr. M.L. Weerkamp en mr. W. Brouwer, rechters, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. I. van Wijk, griffier.

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 1 juni 2011

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als die onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als binnen zes weken na verzending van de uitspraak geen rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist. (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR)

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te ‘s-Hertogenbosch (belastingkamer), Postbus 70583, 5201 CZ ’s-Hertogenbosch.