Rechtbank Breda, 14-02-2012, ECLI:NL:RBBRE:2012:431 BV8436, 11/1351

Procedurenummer: AWB 11/1351

Uitspraakdatum: 14 februari 2012

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

Bij brief van 29 december 2011 heeft de rechtbank de zaak heropend en doorverwezen naar de meervoudige kamer van de rechtbank. Met toestemming van partijen heeft de rechtbank bepaald dat een nadere zitting achterwege blijft. De rechtbank heeft vervolgens het onderzoek gesloten.

1. Beslissing

2. Gronden

2.1. Belanghebbende heeft archeologisch onderzoek laten verrichten in verband met een verzoek om wijziging van het bestemmingsplan. De gemeente heeft dit verzoek in behandeling genomen en vervolgens het archeologisch onderzoeksrapport laten toetsen door SRE Milieudienst. Daartoe heeft de gemeente op 22 juli 2009 aan SRE Milieudienst een opdracht verstrekt. Op diezelfde dag heeft de gemeente de adviseur van belanghebbende ervan in kennis gesteld dat de kosten van SRE Milieudienst, begroot op € 636, bij belanghebbende in rekening zullen worden gebracht. Ter zake hiervan is op 31 december 2009 van belanghebbende een bedrag van € 636 aan leges geheven. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft de heffingsambtenaar dat bedrag bij de bestreden uitspraak op bezwaar gehandhaafd.

2.2. Tussen partijen is de bevoegdheid tot het heffen van de leges in geschil.

2.4. De heffingsambtenaar stelt dat de heffing van leges is gebaseerd op onderdeel 5.3.11.3 van de tarieventabel behorende bij de betreffende legesverordening (hierna: de verordening). Dat onderdeel luidt als volgt:

2.5. De heffingsambtenaar heeft een stuk overgelegd met het opschrift “Productenlijst Archeologische Monumentenzorg SRE Milieudienst d.d. 20-3-2009”. Volgens dit stuk zijn voor “het beoordelen van archeologische rapportages non destructief vooronderzoek (incl. selectieadvies)” zes uren begroot met een uurtarief van € 106. Ter zitting is komen vast te staan dat dit stuk geen onderdeel uitmaakt van de verordening of daarbij behorende tarieventabel, en ook niet anderszins door of vanwege burgemeester en wethouders is vastgesteld.

2.6. Zoals ter zitting ook door de heffingsambtenaar is bevestigd schrijft de verordening, met inbegrip van de daarbij behorende tarieventabel, niet voor dat de externe advieskosten aan de belastingplichtige worden opgegeven vóór het in behandeling nemen van de aanvraag. Uit het arrest van de Hoge Raad van 24 februari 2006, nr. 39 999, gepubliceerd op www.rechtspraak.nl met kenmerk LJN AS4911 leidt de rechtbank echter af dat de verordening daarmee, voorzover het betreft de doorberekening van de advieskosten, niet voldoet aan de daaraan te stellen eisen. De verordening is dan ook in zoverre onverbindend. De overige stellingen van belanghebbende behoeven daardoor geen behandeling.

2.7. Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond verklaard.

2.8. De rechtbank vindt aanleiding de heffingsambtenaar te veroordelen in de kosten die belanghebbende in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 874 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437 en een wegingsfactor 1).

De griffier, De voorzitter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 16 februari 2012

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als de uitspraak onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als niet binnen zes weken na verzending van de uitspraak een rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR).

Rechtsmiddel