Rechtbank Breda, 27-03-2012, ECLI:NL:RBBRE:2012:1147 BW7309, 12/19

Procedurenummer: AWB 12/19

Uitspraakdatum: 27 maart 2012

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

[belanghebbende], wonende te [plaats], belanghebbende,

en

de heffingsambtenaar van de gemeente Hulst, de heffingsambtenaar.

1. Beslissing

2. Gronden

2.1. Op 13 november 2011 omstreeks 16.34 uur stond de auto van belanghebbende, merk Daihatsu, met het kenteken [kenteken] geparkeerd op een parkeerplaats op het [parkeerplaats] in [plaats X]. Deze locatie is door burgemeester en wethouders op grond van de Verordening parkeerbelastingen [plaats X] 2007 aangewezen als plaats waar tegen betaling van parkeerbelasting mag worden geparkeerd.

2.2. Tijdens een controle op voormelde datum en voornoemd tijdstip heeft een parkeercontroleur geconstateerd dat er in de auto geen geldig betaalbewijs of geldige parkeervergunning aanwezig was. Naar aanleiding hiervan is aan belanghebbende een naheffingsaanslag opgelegd.

2.3. In geschil is het antwoord op de vraag of de onderhavige naheffingsaanslag terecht is opgelegd.

2.4. Belanghebbende heeft aangevoerd dat hij in de auto op weg naar [plaats X] plotseling geconfronteerd werd met hevige buikkrampen van zijn zoontje. Belanghebbende was dicht bij een winkelcentrum waarvan hij wist dat daar een toilet aanwezig was, heeft zijn auto geparkeerd en is met zijn zoontje zo snel mogelijk naar het toilet gegaan. Daarbij heeft belanghebbende voorafgaande aan het toiletbezoek geen parkeerkaartje gekocht.

2.5. Vast staat dat belanghebbende met de parkeercontroleur heeft gesproken. In zijn beroepschrift heeft belanghebbende hieromtrent het volgende, voor zover hier van belang, opgenomen:

“Toen ik na ongeveer tien minuten terug arriveerde bij de auto had net de parkeerwachter me beboet. Ik heb het [de situatie] hem uitgelegd en hij begreep me, maar kon het [de naheffingsaanslag] niet terugdraaien op dat moment. Ik moest een bezwaarschrift indienen en dan zou het wel goed komen zei hij.”

2.6. De rechtbank begrijpt belanghebbende aldus dat hij zich mede erop beroept dat de parkeercontroleur bij hem het in rechte te beschermen vertrouwen heeft gewekt dat de naheffingsaanslag zou worden vernietigd. De heffingsambtenaar heeft de door belanghebbende gestelde uitlatingen van de parkeercontroleur niet betwist, zodat de rechtbank ervan uitgaat dat de parkeercontroleur de in 2.5 vermelde uitlatingen heeft gedaan. Naar het oordeel van de rechtbank mocht belanghebbende aan die uitlatingen het in rechte te beschermen vertrouwen ontlenen dat de naheffingsaanslag na het indienen van bezwaar zou worden vernietigd. Belanghebbendes grief slaagt derhalve.

2.7. Gelet op het vorenstaande is het beroep gegrond en moet de naheffingsaanslag worden vernietigd. De rechtbank komt derhalve niet toe aan beantwoording van de vraag of gezien de in 2.4 genoemde omstandigheden sprake was van een overmachtsituatie als gevolg waarvan de naheffingsaanslag moet worden vernietigd.

2.8. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling, omdat niet is gesteld dat belanghebbende kosten heeft gemaakt die op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor vergoeding in aanmerking komen.

Deze uitspraak is gedaan op 27 maart 2012 door mr. W.A.P. van Roij, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. T.A. Mandemakers, griffier.

De griffier, De rechter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op:

Aan deze uitspraak hoeft eerst uitvoering te worden gegeven als de uitspraak onherroepelijk is geworden. De uitspraak is onherroepelijk als niet binnen zes weken na verzending van de uitspraak een rechtsmiddel is aangewend of onherroepelijk op het aangewende rechtsmiddel is beslist (artikel 27h, vijfde lid en artikel 28, zevende lid AWR).

Rechtsmiddel