Rechtbank Breda, 17-07-2012, ECLI:NL:RBBRE:2012:BY0867 BX8229, 11/4655

Procedurenummer: AWB 11/4655

Uitspraakdatum: 17 juli 2012

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) en artikel 27d van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) in het geding tussen

en

1. Beslissing

2. Gronden

2.2. Belanghebbende heeft bij brief van 3 februari 2010 de inspecteur verzocht om ambtshalve vermindering van de aanslag omdat de aftrek overige buitengewone uitgaven bij nader inzien € 5.708,12 hoger is. Deze verhoging bestaat uit extra algemene vervoerskosten van € 1.800 en een verhoging met € 3.908,12 van de hiervoor vermelde reiskosten. Belanghebbende heeft een kilometerprijs berekend van € 0,70, dus is extra aftrekbaar 9.532 km x € 0,41 (€ 0,70 - € 0,29) = € 3.908,12.

2.4. In de uitspraak op bezwaar is het belastbaar inkomen uit werk en woning (tevens verzamelinkomen) verminderd tot € 48.860, waarbij per abuis het bij de primitieve aangifte opgegeven bedrag van € 5.350 in aanmerking is genomen. Bij brief van 31 augustus 2011 heeft de inspecteur belanghebbende bericht dat alsnog een ambtshalve vermindering verleend wordt naar een aftrek buitengewone uitgaven van € 5.539 (€ 3.739 + € 1.800). Op 25 oktober 2011 heeft de inspecteur het belastbaar inkomen uit werk en woning (tevens verzamelinkomen) dienovereenkomstig verminderd tot € 48.471.

2.5. In geschil is de aftrek van de reiskosten naar [therapeut A], [therapeut B] en [therapeut C]. Belanghebbende stelt dat deze reiskosten, naar een bedrag van € 0,70 per km, ten onrechte niet zijn geaccepteerd.

2.6. [therapeut B] is een zogenaamde nei-therapeut. Belanghebbende is op advies van zijn huisarts onder behandeling geweest bij een nei-therapeut.

2.7. [therapeut A] is natuurkundig therapeut. Zijn praktijk wordt aangeduid als “Praktijk voor beweging”. Belanghebbendes huisarts heeft voor hem een machtiging voor behandeling door [therapeut A] aangevraagd bij het de zorgverzekeraar. De door belanghebbende overgelegde kopie daarvan is niet gedateerd. De kosten zijn door de zorgverzekeraar vergoed.

2.8. [therapeut C] heeft een praktijk voor manuele therapie in Zwitserland. Belanghebbende heeft hem bezocht in oktober 2008. Hij is 8 maal behandeld.

2.9. Belanghebbende stelt dat hij ook in 2005, 2006 en 2007 is behandeld door [therapeut C] en in 2007 door [therapeut B], dat hij ook in die jaren de reiskosten daarvoor heeft afgetrokken als buitengewone uitgaven en dat in alle drie de jaren de inspecteur naar aanleiding van de aangifte vragen heeft gesteld en de reiskosten, na het overleggen van stukken door belanghebbende, heeft geaccepteerd.

2.10. De stukken die belanghebbende naar aanleiding van vragen over de aangifte 2007 heeft toegezonden aan de inspecteur zitten als bijlage 13 bij het beroepschrift. In het overzicht van de reiskosten 2007 wordt wel [therapeut C] genoemd, maar [therapeut B] en [therapeut A] niet. Belanghebbende heeft ter zitting gesteld dat de achterkant van de handgeschreven pagina met reiskosten niet was meegekopieerd en heeft die pagina alsnog, na de zitting, opgestuurd. Uit de stukken blijkt dat in 2007 de reiskosten naar [therapeut B] en [therapeut C] zijn geaccepteerd. Belanghebbende heeft met deze stukken aannemelijk gemaakt dat de inspecteur door de aanslagregeling over 2007 bij belanghebbende het in rechte te honoreren vertrouwen heeft gewekt dat de reiskosten naar [therapeut B] en [therapeut C] als buitengewone uitgaven aftrekbaar zijn. Belanghebbende claimt dan terecht ook aftrek in 2008.

2.11. Nu in de stukken van 2007 geen reiskosten voor [therapeut A] worden genoemd en belanghebbende ook overigens niet aannemelijk heeft gemaakt dat dergelijke reiskosten bij een voorgaande aanslagregeling expliciet als aftrekpost door de inspecteur zijn gehonoreerd, is daarvoor geen sprake van in rechte honoreren opgewekt vertrouwen.

2.12. Artikel 6.17, Wet inkomstenbelasting 2001 bepaalt - voor zover hier van belang - dat tot de buitengewone uitgaven behoren de uitgaven voor geneeskundige en heelkundige hulp met inbegrip van vervoer. Vaststaat dat [therapeut A] een alternatieve genezer is: hij is geen arts noch big-geregistreerd. Een behandeling ter zake van ziekte door een dergelijk alternatief genezer kan alleen worden aangemerkt als genees- of heelkundige hulp indien deze plaatsvindt op voorschrift en/of onder begeleiding van een naar Nederlandse begrippen als genees- of heelkundige aan te merken hulpverlener (Hoge Raad, 29-06-1977, 18 449, LJN AX4014,BNB 1977/197).

2.13. Belanghebbendes huisarts heeft bij de zorgverzekering een machtiging gevraagd voor behandeling door [therapeut A]. Naar het oordeel van de rechtbank kan een dergelijke aanvraag van de huisarts voor behandeling gelijkgesteld worden met een voorschrift als bedoeld in het arrest van de Hoge Raad. De aanvraag van de huisarts is weliswaar niet gedateerd, maar uit het gegeven dat de kosten van de behandeling door de verzekeraar zijn vergoed, leidt de rechtbank af dat de verwijzig dateert van vóór de behandelingen. De kosten van de behandeling zijn dan aan te merken als kosten van genees- of heelkundige hulp en dat geldt dan ook voor de vervoerskosten.

2.14. Al het vorenoverwogene leidt tot de conclusie dat de aftrek voor buitengewone uitgaven moeten worden verhoogd met € 5.395 (7.707 km x € 0,70). Het belastbaar inkomen uit werk en woning (tevens verzamelinkomen) moet dan worden verminderd tot € 43.076. Het beroep is gegrond.

2.15. De rechtbank ziet aanleiding de inspecteur te veroordelen tot vergoeding van de proceskosten van belanghebbende. Belanghebbende heeft alleen vergoeding van reiskosten gevraagd. De inspecteur dient die te vergoeden tot het bedrag aan reiskosten bij reizen met openbaar vervoer tweede klasse. Dat is van de woonplaats van belanghebbende naar de rechtbank vice versa een bedrag van € 14,38.

Deze uitspraak is gedaan op 17 juli 2012 door mr. A.F.M.Q. Beukers-van Dooren, rechter, en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. M.J.M. Mies, griffier.

De griffier, de rechter,

Afschrift aangetekend verzonden aan partijen op: 30 juli 2012

Rechtsmiddel