Rechtbank Den Haag, 27-12-2013, ECLI:NL:RBDHA:2013:18507, AWB-13_2712

Verweerder heeft renseignementen ontvangen betreffende Nederlandse rekeninghouders bij de Kredietbank Luxembourg te Luxemburg (KB Lux). De renseignementen vermelden onder meer een rekening met nummer [rekeningnummer] met een saldo op 31 januari 1994 van (in totaal) ƒ 24.174,53 ten name van [voornaam] [achternaam X]-[achternaam Y]. Verweerder heeft eiser als houder van die rekening geïdentificeerd.

Eiser, gehuwd met [Y], heeft in zijn aangifte inkomstenbelasting / premie volksverzekeringen over het jaar 2009 met betrekking tot het belastbare inkomen uit sparen en beleggen niets aangegeven.

Bij brief van 19 oktober 2012 heeft verweerder eiser betreffende de KB Lux rekening met nummer [rekeningnummer] de volgende vragen gesteld:

Bij brief van 28 oktober 2012 heeft eiser aangegeven dat hij en zijn echtgenote geen buitenlandse bankrekening hebben (aangehouden). Vervolgens heeft verweerder de onderhavige informatiebeschikking gegeven, waarbij hij dezelfde vragen heeft gesteld als in de brief van 19 oktober 2012.

Eiser heeft ter zitting erkend dat hij een KB Lux rekening heeft gehad. Deze rekening is volgens eiser geruime tijd vóór 2009 opgeheven.

In geschil is of verweerder de informatiebeschikking terecht heeft gegeven.

Eiser concludeert tot gegrondverklaring van het beroep en vernietiging van de informatiebeschikking. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

Ingevolge artikel 47, eerste lid, van de Awr is een ieder verplicht desgevraagd aan verweerder de gegevens en inlichtingen te verschaffen en bescheiden over te leggen die voor de belastingheffing te zijnen aanzien van belang kunnen zijn en de boeken, bescheiden en andere gegevensdragers waarvan de raadpleging van belang kan zijn voor de vaststelling van de feiten welke invloed kunnen uitoefenen op de belastingheffing te zijnen aanzien, voor dit doel beschikbaar te stellen. Indien met betrekking tot een – voor zover hier van belang – op te leggen aanslag niet of niet volledig wordt voldaan aan de verplichtingen ingevolge artikel 47 van de Awr, kan verweerder dit op grond van artikel 52a, eerste lid, van de Awr vaststellen bij voor bezwaar vatbare beschikking (de informatiebeschikking).

Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder aannemelijk gemaakt dat de door hem gevraagde informatie voor de belastingheffing van eiser voor het jaar 2009 van belang kon zijn. Voor de aanwezigheid van een belang als bedoeld in artikel 47 van de Awr is namelijk slechts vereist dat het gevraagde op zichzelf beschouwd van belang kan zijn voor de belastingheffing van de betrokken belastingplichtige (vgl. Hoge Raad 8 januari 1986, nr. 23 034, LJN AW8125, BNB 1986/128). Gelet op de renseignementen en de door verweerder uitgevoerde identificatie die erin resulteerde dat eiser als rekeninghouder van de in 1. vermelde KB Lux rekening kon worden aangewezen, bestond er voor verweerder voldoende aanleiding om eiser, nu dit ook voor zijn belastingheffing voor het jaar 2009 van belang kon zijn, nadere inlichtingen te vragen omtrent de hiervoor genoemde KB Lux rekening. Uit de omstandigheid dat de KB Lux rekening, naar pas ter zitting naar voren is gekomen, reeds geruime tijd, naar eiser stelt in 1994, is opgeheven, kan, anders dan eiser kennelijk betoogd, niet worden afgeleid dat er voor het jaar 2009 geen belang (meer) zou zijn voor de belastingheffing van eiser. Het kan immers niet worden uitgesloten dat eiser ook in latere jaren, zo ook in 2009, nog steeds over (een deel van) het vermogen van de opgeheven KB Lux rekening heeft beschikt.

Nu eiser pas ter zitting heeft erkend dat hij een KB Lux rekening heeft aangehouden, heeft hij, gelet op de inhoud van zijn brief van 28 oktober 2012, de aan hem bij brief van 19 oktober 2012 gestelde vragen niet naar waarheid beantwoord. Eiser heeft dan ook opzettelijk onjuiste inlichtingen aan verweerder verstrekt. Bovendien heeft eiser de door verweerder gestelde vragen betreffende het vermogen van de opgeheven KB Lux rekening (vragen 3 tot en met 6) niet beantwoord. Dit brengt mee dat eiser niet aan zijn informatieverplichting heeft voldaan. De omstandigheid dat eiser ter zitting een opheffingsformulier betreffende zijn KB Lux rekening aan verweerder heeft verstrekt, maakt dit niet anders (vgl. Hoge Raad 25 januari 2002, nr. 36 063, ECLI:NL:HR:2002:AD8475). Aldus is ten aanzien van eiser terecht de onderhavige informatiebeschikking gegeven.

Gelet op wat hiervoor is overwogen, dient het beroep ongegrond te worden verklaard. De rechtbank zal eiser op grond van artikel 27e, tweede lid, van de Awr een nieuwe termijn stellen om de overige in de informatiebeschikking gestelde vragen te beantwoorden en de verzochte informatie te verstrekken. De rechtbank acht een termijn van zes weken vanaf de dag na die van verzending van de uitspraak passend.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.