Rechtbank Den Haag, 11-09-2015, ECLI:NL:RBDHA:2015:10818, AWB - 15 _ 2926

8. Niet in geschil is dat de aanvraag van eiseres voor het verlenen van een omgevingsvergunning in behandeling is genomen. Derhalve heeft het belastbare feit zich voorgedaan en is eiseres leges verschuldigd geworden.

9. De leges worden berekend over de bij de aanvraag aangegeven aanneemsom of raming van de kosten van het werk (begroting), mits deze door de heffingsambtenaar wordt goedgekeurd. Indien bij de aanvraag geen begroting is overgelegd, of indien de overgelegde begroting niet wordt goedgekeurd, worden de vermoedelijke kosten van het werk door de heffingsambtenaar geschat en worden daarnaar de verschuldigde leges berekend. Bij de berekening van de kosten wordt uitgegaan van de prijs, welke aan een derde in het economische verkeer zou moeten worden betaald voor het tot stand brengen van het bouwwerk (zie Hoge Raad 9 oktober 1991, nr. 27.576, ECLI:NL:HR:1991:ZC4731).

10. Verweerder dient aannemelijk te maken dat de bouwkosten met € 111.200 (inclusief BTW) niet op een te hoog bedrag zijn vastgesteld. Naar het oordeel van de rechtbank is verweerder, gelet op de aanvraag, de daarbij gevoegde tekeningen, de adviezen van [adviseur] en de daarop ter zitting gegeven toelichting, daarin geslaagd. De rechtbank neemt hierbij in aanmerking dat verweerder bij de vaststelling van de bouwkosten is uitgegaan van de aanvraag en de daarbij behorende tekeningen zoals die door eiseres zijn ingediend. Aan de hand van de door [adviseur] , met inachtneming van de NEN 2631-norm, gemaakte bouwkostenraming heeft verweerder inzichtelijk gemaakt dat de prijs die aan een derde in het economisch verkeer zou moeten worden betaald voor het tot stand brengen van de bouwwerken zoals die in de door eiseres ingediende vergunningaanvraag en de daarbij behorende tekeningen zijn opgenomen € 111.200 beloopt.

11. Eiseres heeft het door haar voorgestane lagere bedrag van € 25.506,30 (inclusief BTW) niet aannemelijk gemaakt. De rechtbank neemt hierbij in aanmerking dat, gelet op de aanvraag van eiseres en de adviezen van [adviseur] , een deel van de in de aanvraag opgenomen werkzaamheden niet of voor te lage bedragen in de offerte van eiseres is opgenomen, zodat eiseres bij haar berekening is uitgegaan van een te laag bedrag aan bouwkosten. Dat, zoals eiseres ter zitting heeft verklaard, niet alle in de aanvraag vermelde en op de tekeningen aangegeven werkzaamheden ook daadwerkelijk zullen worden uitgevoerd, maakt dit niet anders. De verschuldigde leges dienen immers te worden berekend op basis van de bouwactiviteit zoals die in de aanvraag vermeld is. Daarbij komt nog dat, zo heeft verweerder ter zitting onweersproken verklaard, het gaat om werkzaamheden die op grond van het geldende Bouwbesluit verplicht moeten worden uitgevoerd zodat eiseres ook verplicht was deze in de aanvraag op te nemen.

12. Eiseres heeft voorts gesteld dat de bouwkosten aanmerkelijk lager zijn dan het door verweerder vastgestelde bedrag, omdat eiseres het werk deels in eigen beheer en deels met tweedehands materialen doet uitvoeren. Ten aanzien van deze stelling overweegt de rechtbank dat, vanwege het objectieve karakter van de legesheffing, onder bouwkosten dient te worden verstaan de prijs welke aan een derde in het economische verkeer zou moeten worden betaald voor het tot stand brengen van het bouwwerk waarvoor de vergunning werd verleend (zie Hoge Raad 9 oktober 1991, nr. 27 576, BNB 1991/338). Ook in onderdeel 1.1 van de Tarieventabel is dit uitgangspunt tot uitdrukking gebracht. De stelling van eiseres dat zij de bouwactiviteiten (deels) in eigen beheer heeft uitgevoerd dan wel zal uitvoeren waardoor de bouwkosten lager zullen uitvallen dan bij uitvoering door een aannemer, leidt dan ook niet tot de conclusie dat de bouwkosten op een lager bedrag moeten worden vastgesteld. Ook de stelling van eiseres dat er met tweedehands materialen zal worden gewerkt, leidt niet tot een ander oordeel, daar bij de vaststelling van de kosten voor bouwmaterialen uitgegaan dient te worden uitgegaan van objectieve normen. Deze kosten moeten dan ook worden vastgesteld aan de hand van de prijzen in het economisch verkeer voor materialen van gemiddelde kwaliteit. Dat verweerder dit uitgangspunt in zijn bouwkostenraming heeft miskend, is gesteld noch gebleken.

13. De stelling van eiseres dat in de aanvraag een aantal niet-vergunningplichtige onderdelen begrepen is waarover geen leges verschuldigd zijn, faalt eveneens. Daartoe overweegt de rechtbank dat eiseres de aanvraag heeft ingediend voor het volledige project en dat uit de aanvraag niet blijkt dat eiseres deze heeft willen beperken tot de vergunningplichtige werkzaamheden, nog daargelaten de vraag of de eventuele niet-vergunningplichtige onderdelen op een toetsbare wijze van de overige werkzaamheden van het project kunnen worden onderscheiden. Dit brengt mee dat verweerder de aanvraag moest beoordelen voor het gehele project, inclusief de daarin opgenomen niet-vergunningplichtige onderdelen, zo daarvan al sprake is.

14. Haar stelling dat in de door verweerder ingebrachte bouwkostenraming ook kosten voor achterstallig onderhoud (dat wil zeggen: kosten gemaakt voor het in oude staat herstellen van onderdelen van het bouwwerk) zijn opgenomen, heeft eiseres onvoldoende onderbouwd, laat staan dat zij deze voldoende aannemelijk heeft gemaakt.

15. Ten slotte heeft eiseres gesteld dat verweerder niet in overeenstemming met de NEN 2631-norm heeft gehandeld door inrichtingskosten in de bouwkostenraming op te nemen. De rechtbank stelt vast dat verweerder in zijn bouwkostenraming een post voor installaties alsmede een post voor vaste inrichting heeft opgenomen. Op grond van onderdeel 1.1 van de Tarieventabel bij de Verordening dienen de bouwkosten te worden berekend met inachtneming van het bepaalde onder punt 3.2 van het normblad 2631 (bijlage 6 bij het verweerschrift). Daaruit volgt dat de bouwkosten bestaan uit kosten voor bouwkundige werken, kosten voor installaties (werktuigbouwkundige en elektrische installaties) en kosten voor vaste inrichtingen. Gelet hierop heeft verweerder de bouwkosten in overeenstemming met het bepaalde onder punt 3.2 van het normblad 2631 vastgesteld. De stelling van eiseres faalt.

16. Gelet op wat hiervoor is overwogen is het beroep ongegrond verklaard.

17. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.