Rechtbank Den Haag, 25-11-2019, ECLI:NL:RBDHA:2019:12156, AWB - 19 _ 5735

1. Eiseres heeft op 10 april 2017 aangifte IB/PVV 2016 gedaan. In de aangifte heeft eiseres haar UWV uitkering vermeld als inkomen uit tegenwoordige dienstbetrekking.

2. Met dagtekening 15 mei 2018 heeft verweerder aan eiseres een voornemen tot afwijken verzonden. Verweerder heeft daarbij aan eiseres meegedeeld dat de UWV uitkering als inkomen uit vroegere dienstbetrekking dient te worden behandeld. Op 29 juni 2018 heeft verweerder conform het voornemen tot afwijken een aanslag IB/PVV 2016 opgelegd.

3. Eiseres heeft hiertegen op 3 juli 2018 bezwaar gemaakt. Tijdens de bezwaarfase heeft eiseres aan verweerder laten weten dat zij zorgkosten heeft gemaakt die zij in aftrek wil brengen in het jaar 2016. Verweerder heeft daarop om bewijsstukken gevraagd. Eiseres heeft daarop gereageerd. In de uitspraak op bezwaar heeft verweerder de zorgkosten niet in aftrek toegelaten.

5. Eiseres stelt dat zij recht heeft op aftrek van specifieke zorgkosten. Ter onderbouwing van haar standpunt voert eiseres aan dat zij kosten maakt in verband met het ophalen van de door een arts voorgeschreven medicinale cannabis. Voorts stelt eiseres dat verweerder in 2015 de kosten wel in aftrek heeft toegelaten derhalve heeft eiseres ook voor 2016 recht op aftrek van de kosten aangezien de situatie hetzelfde is.

6. Verweerder heeft de stellingen van eiseres gemotiveerd weersproken.

7. De rechtbank stelt voorop dat, anders dan eiseres stelt, de aftrek specifieke zorgkosten voor elk jaar opnieuw beoordeeld dient te worden. Immers, de gemaakte zorgkosten kunnen per jaar verschillen. Eiseres heeft voorts niet aannemelijk gemaakt dat in 2015 door verweerder een beslissing is genomen waaraan zij het vertrouwen mocht ontlenen dat zij in volgende jaren een soortgelijk bedrag in aftrek mocht nemen. Het beroep van eiseres op het vertrouwensbeginsel slaagt daarom niet.

8. Op grond van artikel 6.17, eerste lid, onderdeel b van de Wet Inkomstenbelasting 2001 zijn uitgaven voor specifieke zorgkosten uitgaven die wegens ziekte of invaliditeit zijn gedaan voor vervoer. Tot uitgaven voor vervoer behoren onder meer uitgaven voor vervoer die zijn gedaan in rechtstreeks verband met het verkrijgen van genees-, heel- of verloskundige hulp, zoals uitgaven voor vervoer gedaan door een zieke of invalide voor het ondergaan van een medische behandeling of het bezoeken van een arts.

9. De rechtbank stelt voorop dat op eiseres de bewijslast rust om aannemelijk te maken dat zij recht heeft op de door haar gevraagde aftrek voor specifieke zorgkosten. De specifieke zorgkosten, waarvoor eiseres aftrek claimt heeft zij niet met bewijsstukken onderbouwd. De rechtbank is dan ook van oordeel dat eiseres de opgevoerde specifieke zorgkosten niet aannemelijk heeft gemaakt. Verweerder heeft de kosten dan ook terecht niet in aftrek toegelaten.

10. Ten overvloede wijst de rechtbank eiseres op de mogelijkheid om voor het onderhavige jaar een verzoek om ambtshalve vermindering in te dienen bij verweerder. Voor een inhoudelijke behandeling van het geschil is het dan van belang dat eiseres bij het verzoek een onderbouwing van de door haar gemaakte zorgkosten verstrekt aan verweerder.

11. Gelet op wat hiervoor is overwogen is het beroep ongegrond verklaard.

12. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.