Rechtbank Den Haag, 12-03-2020, ECLI:NL:RBDHA:2020:2418, AWB - 19 _ 7391

Eiser maakt bezwaar tegen de aan hem oplegde naheffingsaanslag parkeerbelasting, via het webformulier “Vraag aan de gemeente”. Via email heeft verweerder aan eiser meegedeeld dat bezwaarschriften alleen via de gemeentelijke website, met gebruikmaking van DigiD, kunnen worden ingediend of per post. Eiser heeft deze reactie opgevat als een schriftelijke weigering een besluit te nemen in de zin van artikel 6:2, onder a van de Algemene wet Bestuursrecht (Awb). Bij uitspraak op bezwaar van 8 februari 2020 heeft verweerder het bezwaar van eiser niet ontvankelijk verklaard. Anders dan eiser stelt, houdt de mail van verweerder geen weigering in om een besluit te nemen. Het door eiser gebruikte e-mailadres staat niet open voor het maken van bezwaar. Dit betekent dat met die email (nog) geen ontvankelijk bezwaar was gemaakt. De e-mail van verweerder kan dan ook niet worden beschouwd als een met een besluit gelijk te stellen weigering te beslissen op bezwaar. Het beroep voor zover gericht tegen de e-mail van verweerder is dan ook niet-ontvankelijk. Omdat aan eiser de mogelijkheid is geboden om het geconstateerde verzuim bij het indienen van het bezwaarschrift te herstellen en het wel op de juiste wijze ingediende bezwaarschrift is ontvangen binnen de voor het herstel geboden termijn, is van een overschrijding van de bezwaartermijn geen sprake. Verweerder heeft daarom het bezwaar van eiser ten onrechte niet-ontvankelijk verklaard. De rechtbank zal daarom de uitspraak op bezwaar vernietigen. Voorts ziet de rechtbank aanleiding om zelf in de zaak te voorzien, de rechtbank is van oordeel dat de naheffingsaanslag parkeerbelasting terecht aan eiser is opgelegd.