Rechtbank Den Haag, 26-08-2021, ECLI:NL:RBDHA:2021:10569, SGR 20/5845

3.1.

Dit ticket geeft toegang tot het volledige festival (drie dagen en vier overnachtingen), een plek op de tentencamping en vervoer per pendelbus van en naar (een) nabijgelegen treinstation(s) te weten de stations [plaats 1] en [plaats 2] respectievelijk station [station] . Er worden geen dagkaarten verkocht.

3.2.

Bezoekers die met camper, caravan of vouwwagen komen, worden op de ‘campercamping’ geplaatst en dienen in aanvulling op een festivalticket een campercamping ticket te kopen. Dit ticket is alleen geldig in combinatie met een festivalticket. Er worden verschillende varianten van dit ticket aangeboden. Het campercampingticket geeft tevens recht op een parkeerplaats voor de eventuele trekkende auto.

3.3.

Bezoekers die gegarandeerd samen op een plek op de camping willen staan, dienen in aanvulling op een festivalticket een groepscamping ticket te kopen. Dit ticket is alleen geldig in combinatie met een festivalticket.

3.4.

Bezoekers die met de auto komen, moeten apart betalen voor een parkeerplaats op het bij het festival behorende parkeerterrein. Voor het jaar 2020 bedroeg die vergoeding € 18,50 in de voorverkoop en € 27,50 op het terrein. De parkeerkaart is de gehele festivalperiode geldig. Bij aankomst op de festivals wordt er een sticker op de auto geplakt of wordt een parkeerkaart uitgereikt waarmee de bezoeker onbeperkt het parkeerterrein op- en af kan rijden. Het is niet mogelijk om een parkeerkaart te kopen voor één dag. Een parkeerkaart kan alleen worden aangeschaft op vertoon van een festivalticket. Het is niet toegestaan om in de omgeving van het festival in de berm te parkeren.

3.5.

Bezoekers van Festival I kunnen in aanvulling op een festivalticket een accommodatie boeken op het [terrein] . Daarbij zijn er drie ‘luxe categorieën’: Basic, Comfort en DeLLuxe. Bij een boeking Comfort en DeLLuxe is één parkeerkaart in de prijs begrepen. Bezoekers van Festival II kunnen in aanvulling op het festivalticket een accommodatie boeken op het [resort] , bestaande uit tipi’s, hutten, caravans, koepeltenten en legertenten.

4. De festivals hebben, ook vanuit een duurzaamheidsperspectief, diverse faciliteiten in het leven geroepen om bezoekers in staat te stellen met het openbaar vervoer te komen. In dit verband voorziet eiseres onder meer in speciale treinretours en pendelbussen (met op drukke momenten nog extra bussen) tussen de festivalterreinen en de dichtstbijzijnde in- en uitstapplaatsen van het openbaar vervoer. Gemiddeld vertrekt er iedere 20 minuten een bus. Ook kan de festivalbezoeker kiezen voor de motor (geen parkeerkaart nodig), de fiets ((gratis) fietsenstalling) of de zogenoemde Kiss & Ride (voor het halen en brengen van bezoekers zijn aparte zones ingericht).

5. In de aangifte omzetbelasting over de maand augustus 2019 heeft eiseres over de opbrengst van de parkeerkaarten omzetbelasting voldaan naar het verlaagde tarief. Verweerder heeft naar aanleiding hiervan met dagtekening 26 maart 2020 een naheffingsaanslag over het tijdvak augustus 2019 opgelegd. Het daartegen door eiseres gemaakte bezwaar heeft verweerder afgewezen.

6. In geschil is of het bieden van de mogelijkheid tot parkeren op de daartoe tijdelijk ingerichte parkeerterreinen bij de festivals is belast naar het algemene tarief of het verlaagde tarief.

7. Eiseres stelt dat het parkeren is belast naar het verlaagde tarief en heeft daarvoor aangevoerd dat zij met het verlenen van toegang tot de festivals en het bieden van de parkeergelegenheid één samengestelde dienst verricht waarin het verlenen van toegang tot de festivals overheerst. Indien moet worden aangenomen dat sprake is van onderscheiden diensten, dan stelt eiseres dat het bieden van de parkeerfaciliteit een bijkomende prestatie is die het fiscale lot van de hoofdprestatie deelt. De hoofdprestatie is het verlenen van toegang tot de festivals waarvoor het verlaagde tarief geldt, zodat dit, aldus nog steeds eiseres, ook geldt voor de bijkomende prestatie in de vorm van het bieden van parkeergelegenheid. Voorts doet eiseres in dit verband een beroep op het gelijkheidsbeginsel. Eiseres wijst hierbij op het beleid voor exploitanten van kamp- en vakantiebestedingsbedrijven (Besluit van de Staatssecretaris van Financiën van 22 december 2017, nr. 2017-16288, toelichting op post b.10, onderdeel 3.2) waarin is goedgekeurd dat die ondernemers op het geven van gelegenheid tot het plaatsen van een auto door personen die voor een korte periode verblijf houden, het verlaagde tarief toepassen.

8. Verweerder stelt zich op het standpunt dat het parkeren is belast naar het algemene tarief en heeft daarvoor aangevoerd dat het verlenen van toegang tot de festivals en het bieden van parkeergelegenheid geen samengestelde prestatie vormen en het parkeren voor de festivalbezoeker die met de auto naar de festivals komt een doel op zichzelf is.

9. In afwijking van het beginsel dat het algemene tarief wordt toegepast op goederenleveringen en diensten, voorziet artikel 98 van de Btw-richtlijn in de mogelijkheid om verlaagde btw-tarieven toe te passen. Bijlage III bij deze richtlijn bevat een exhaustieve lijst van categorieën goederenleveringen en diensten waarvoor dat geldt. De Nederlandse wetgever heeft in artikel 9, tweede lid, onderdeel b in samenhang met Tabel I van de Wet op de omzetbelasting 1968 (Wet OB) gebruik gemaakt van deze mogelijkheid.

10. Op grond van Tabel I, letter b, post 14, onderdeel d van de Wet OB valt onder meer het verlenen van toegang tot muziekuitvoeringen en toneeluitvoeringen onder het verlaagde tarief. Tabel I, letter b, post 10 van de Wet OB staat een verlaagd tarief toe voor het geven van gelegenheid tot kamperen binnen het kader van het kamp- en vakantiebestedingsbedrijf aan personen die daar slechts voor korte periode verblijf houden.

11. Aangezien het verlaagde tarief een uitzondering vormt op de algemene toepassing van de btw, moeten de bewoordingen van bijlage III en van de daarop gebaseerde Tabel I bij de Wet OB strikt worden uitgelegd.

12. Uit artikel 2 van de Btw-richtlijn vloeit voort dat elke prestatie normaal gesproken als onderscheiden en zelfstandig moet worden beschouwd. De handeling die economisch gezien uit één prestatie bestaat mag echter niet kunstmatig uit elkaar worden gehaald omdat anders de goede werking van het btw-stelsel zou worden aangetast. Er is sprake van één enkele prestatie wanneer twee of meer elementen of handelingen die de belastingplichtige verricht voor de klant, zo nauw met elkaar verbonden zijn dat zij objectief gezien één enkele ondeelbare economische prestatie vormen, waarvan splitsing kunstmatig zou zijn. In bepaalde omstandigheden moeten verschillende formeel gescheiden prestaties die afzonderlijk kunnen worden verricht en zodoende ieder als zodanig tot belastingheffing kunnen leiden, worden beschouwd als één enkele handeling wanneer zij niet zelfstandig zijn. Dit laatste is met name het geval wanneer een of meer elementen moeten worden geacht de hoofddienst te vormen, terwijl andere elementen moeten worden beschouwd als een of meer bijkomende diensten die het fiscale lot van de hoofddienst delen. Een prestatie moet in het bijzonder als bijkomend bij een hoofdprestatie worden beschouwd wanneer zij voor de klanten geen doel op zich is, maar een middel om de hoofdprestatie van de dienstverrichter zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Om te bepalen of sprake is van meerdere van elkaar te onderscheiden hoofddiensten of van één enkele dienst, moet worden vastgesteld wat de kenmerkende elementen van de desbetreffende handeling zijn en moet rekening worden gehouden met alle omstandigheden waaronder de dienstverrichting plaatsvindt. Het antwoord op de vraag of sprake is van een of verschillende prestaties moet worden bepaald aan de hand van het perspectief van de modale consument.¹

13. De rechtbank stelt vast dat in de onderwerpelijke gevallen het verlenen van toegang tot het festival, inclusief het bieden van kampeergelegenheid, één economische prestatie vormt. Het is niet mogelijk om het ene element van deze samengestelde prestatie als de hoofddienst en het andere als de bijkomstige dienst te beschouwen. De samenstellende elementen van de prestatie, te weten de toegang tot het festival en de gelegenheid tot kamperen zijn, vanuit het oogpunt van de modale consument en gelet op het doel ervan als gelijkwaardig te beschouwen. Daarbij overweegt de rechtbank dat een festivalticket immer een recht op kamperen omvat, er géén dagkaarten beschikbaar zijn, dat het evenement als een combinatie van een festival en kampeerevenement wordt geadverteerd en aangeboden, er slechts één prijs voor beide elementen wordt berekend en dat dit samenstel van elementen alleen als één geheel kan worden afgenomen. Aangezien beide elementen van deze ene economische prestatie onder het lage tarief vallen, kan op het economische geheel ook het lage tarief worden toegepast.

14. Anders dan eiseres bepleit, maakt het bieden van de mogelijkheid tot parkeren geen onderdeel uit van de onder 13 bedoelde economische prestatie. De rechtbank overweegt daarbij dat de Hoge Raad een aantal richtinggevende arresten heeft gewezen over de vraag of er ten aanzien van het geven van gelegenheid tot parkeren sprake is van een bijkomende prestatie bij de hoofdprestatie, dan wel een zelfstandige prestatie.² In het laatstelijk hierover gewezen arrest van 7 mei 2021³ is door de Hoge Raad onder meer het volgende overwogen:

“3.2.3 Voor een ondernemer die tegen een afzonderlijke vergoeding bezoekers parkeergelegenheid aanbiedt op de plaats waar hij tegen vergoeding toegang tot een attractiepark als het onderhavige verleent, geldt het volgende. Omdat binnen een dergelijk attractiepark het beschikken over een auto voor bezoekers geen rol speelt, moet het uitgangspunt zijn (i) dat de ondernemer met het tegen vergoeding bieden van parkeergelegenheid in de nabijheid van de ingang van het park een ander economisch doel heeft dan het economische doel dat hij voor ogen heeft met het tegen vergoeding geven van toegang tot dat park, en (ii) dat de gemiddelde bezoeker van zo’n attractiepark een afzonderlijk belang heeft bij een door die ondernemer tegen een afzonderlijke vergoeding aangeboden parkeerdienst. Aan dit een en ander doet niet af dat er voor de ondernemer een economisch verband bestaat tussen het verlenen van toegang tot het park en het bieden van parkeergelegenheid.