Rechtbank Gelderland, 21-02-2014, ECLI:NL:RBGEL:2014:1521, ARN 12_4632beslissing

De rechtbank stelt voorop dat verweerder op grond van artikel 8:42, eerste lid, van de Awb is gehouden de op de zaak betrekking hebbende stukken aan de rechtbank te zenden. Uit de arresten van de Hoge Raad van 25 april 2008, nrs. 43448 en 43791, BNB 2008/161 en 162, LJN BA3823 en LJN BB5868, volgt dat dit stukken zijn die bij de besluitvorming van de inspecteur een rol hebben gespeeld dan wel daarbij van enig belang kunnen zijn geweest. De vraag of een stuk een op de zaak betrekking hebbend stuk is, dient op grond van dat stuk in zijn geheel en met inachtneming van het overheersende karakter van dat stuk te worden beantwoord. Een op de zaak betrekking hebbend stuk kan niet deels als een zodanig stuk worden bestempeld. Uit de handelwijze van de rechtbank tijdens het onderzoek ter zitting op 15 augustus 2013 kan worden opgemaakt dan wel afgeleid dat zowel de in de gesloten enveloppe opgenomen informatie als de niet geanonimiseerde verslagen van de waarnemingen te plaatse behoren tot de op de zaak betrekking hebbende stukken.

De omstandigheid dat stukken behoren tot op de zaak betrekking hebbende stukken in de zin van artikel 8:42 van de Awb brengt niet mee dat die stukken reeds daarom volledig, dat wil zeggen zonder dat daarin delen onleesbaar zijn gemaakt, aan eiser ter kennis moeten worden gebracht. Het bepaalde in artikel 8:29 van de Awb biedt juist de mogelijkheid delen van een op de zaak betrekking hebbend stuk voor eiser geheim te houden of te anonimiseren indien daartoe gewichtige redenen bestaan.

De rechtbank heeft met toepassing van artikel 8:29 van de Awb kennis genomen van de ongeschoonde versies van de door verweerder overgelegde stukken en heeft deze onderworpen aan een afweging van het belang van eiser bij onbeperkte kennisneming tegenover (mogelijk) zwaarwichtige redenen van verweerder om aan die kennisneming beperkingen te stellen. Slechts indien naar het oordeel van de rechtbank de door verweerder aangevoerde redenen aanzienlijk zwaarder wegen dan het belang van eiser, is sprake van een gerechtvaardigd belang van verweerder bij geheimhouding.

De rechtbank zal per op de zaak betrekking hebbend stuk beoordelen of verweerder terecht heeft geweigerd (delen van) de stukken aan eiser te openbaren.

Verweerder heeft de negen niet geanonimiseerde verslagen van waarnemingen ter plaatse overgelegd aan de rechtbank. De rechtbank heeft kennisgenomen van deze verslagen. Verweerder heeft zich ten aanzien van de verslagen - zo begrijpt de rechtbank - met een beroep op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van derden op het standpunt gesteld dat uitsluitend de rechtbank daarvan kennis mag nemen.

De rechtbank is met verweerder van oordeel dat de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van derden een gewichtige reden vormt en dat het publiek worden van de inhoud van de niet geanonimiseerde verslagen hierop een inbreuk maakt.

De door eiser aangevoerde belangen zijn van onvoldoende gewicht om op te wegen tegen het belang van anderen bij geheimhouding van de op hen betrekking hebbende gegevens in de verslagen. Verweerder beroept zich dan ook terecht op geheimhouding voor eiser. Hierbij is van belang dat de rechtbank heeft vastgesteld dat de voor de belastingheffing van eiser relevante gegevens voortvloeiende uit de verweerder uitgevoerde waarnemingen ter plaatse zich beperken tot – het reeds tot de gedingstukken behorende – overzicht (bijlage 137 bij het verweerschrift) d.d. 22 augustus 2011, opgesteld door de heer [A], waarin de verklaringen van de kamerhuursters met betrekking tot de betaalde huur per kamer zijn opgenomen.

Het voorgaande leidt de rechtbank tot het oordeel dat de door verweerder aangevoerde redenen aanzienlijk zwaarder wegen dan het belang van eiser bij onbeperkte kennisneming van de niet geanonimiseerde verslagen van de waarnemingen ter plaatse. De rechtbank acht dan ook gerechtvaardigd dat uitsluitend zij kennis mag nemen van de ongeschoonde inhoud van deze verslagen.

Verweerder heeft een gesloten enveloppe met inhoud overgelegd aan de rechtbank. De rechtbank heeft kennis genomen van de inhoud. Verweerder heeft zich ook ten aanzien van deze gegevens met een beroep op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van derden op het standpunt gesteld dat uitsluitend de rechtbank daarvan kennis mag nemen.

De rechtbank heeft vastgesteld dat de inhoud van de enveloppe bestaat uit persoonsgegevens, renseigneringen, aangiften, kenteken-informatie van een aantal beheerders. De rechtbank is met verweerder van oordeel dat het publiek worden van voornoemde gegevens een inbreuk maakt op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer van derden.

2.11 Het voorgaande leidt de rechtbank tot het oordeel dat de door verweerder aangevoerde redenen aanzienlijk zwaarder wegen dan het belang van eiser bij onbeperkte kennisneming van de inhoud van de gesloten enveloppe. De rechtbank acht dan ook gerechtvaardigd dat uitsluitend zij kennis mag nemen van de ongeschoonde inhoud van de enveloppe.