Rechtbank Gelderland, 20-03-2014, ECLI:NL:RBGEL:2014:1823, AWB-13_1461

Eiser is geboren op 19 maart 1933 en gehuwd met [Y].

Eiser heeft een bankrekening, een beleggingsrekening met rekeningnummer [001], (hierna: de bankrekening) aangehouden bij La Roche Banquiers & Co te [Q] (hierna: de bank).

Eiser heeft in de onderhavige aangiften IB/PVV en VB geen inkomsten en/of vermogens aangegeven, die verband houden met de bankrekening.

De gemachtigde van eiser heeft per brief van 16 november 2009 bij verweerder kenbaar gemaakt dat een cliënt van hem wil inkeren zonder verdere gegevens te verstrekken. Op 8 december 2009 heeft verweerder aangegeven dat vooralsnog geen sprake is van inkeer omdat onvoldoende gegevens zijn verstrekt. Eiser is per brief van 22 december 2009 ingekeerd. Hij heeft verweerder gemeld dat hij de bankrekening heeft in Zwitserland met een vermogen van ongeveer € 300.000 tot € 350.000.

Naar aanleiding van de inkeerbrief zijn met dagtekening 31 december 2009 navorderingsaanslagen IB/PVV over de jaren 1997 (H.77) en 2004 (H.47) opgelegd, alsmede een navorderingsaanslag VB over het jaar 1998 (K.87).

Verweerder heeft eiser per brief van 5 januari 2010 in kennis gesteld van een wijziging van de behandelend inspecteur.

Per brief van 18 januari 2010 heeft verweerder eiser verzocht om nadere informatie te verstrekken.

Eiser heeft bij brief van 21 januari 2010, ontvangen door verweerder op 22 januari 2010, bezwaar gemaakt tegen de opgelegde navorderingsaanslagen H.77, H.47 en K.87.

Per brief van 26 maart 2010 heeft verweerder aan eiser een herinnering verstuurd en nogmaals verzocht om nadere informatie te verstrekken. Eiser heeft per brief van 30 maart 2010 de ontvangst van deze brief bevestigd en per brief van 27 april 2010 aangegeven dat de informatie nog niet compleet is en naar verwachting binnen enkele weken zal worden verstrekt. Na een herinnering van verweerder per brief van 7 september 2010, heeft eiser per brief van 9 september 2010 de gevraagde gegevens inzake de bankrekening verstrekt.

Verweerder heeft aan eiser op 29 oktober 2010 een kennisgeving navordering toegezonden, waarbij hij navorderingsaanslagen IB/PVV over de jaren 2001 tot en met 2008 en navorderingsaanslagen VB over de jaren 1997 tot en met 2000 aankondigt. In de brief is tevens een voorstel opgenomen om de totaal verschuldigde belasting over deze jaren in zijn geheel te betrekken in de navorderingsaanslag IB/PVV over het jaar 2007.

Per brief van 8 februari 2011 heeft verweerder eiser in kennis gesteld dat hij nog geen reactie heeft ontvangen op de kennisgeving navordering en verzocht om hierop te reageren. Hierop antwoordt eiser per brief van 11 februari 2011 dat hij in de veronderstelling was dat hij niet behoefde te reageren als hij zich in het voorstel kon vinden en dat de navorderingsaanslagen in dat geval zouden worden opgelegd. Voorts geeft eiser aan dat hij geen gebruik wil maken van het voorstel om de totaal verschuldigde belasting in één aanslag te vervatten.

Met dagtekening 29 juli 2011 zijn navorderingsaanslagen IB/PVV over de jaren 1999 en 2001 tot en met 2005 (H.97, H.07, H.17, H.27, H.37, H.48 en H.57) opgelegd, alsmede een navorderingsaanslag VB over het jaar 2000 (K.07).

Eiser heeft op 22 augustus 2011 bezwaar gemaakt tegen de onder 2.12 genoemde avorderingsaanslagen, met uitzondering van de navorderingsaanslag K.07.

Op 10 oktober 2012 heeft verweerder eiser in kennis gesteld dat het bezwaarschrift in behandeling is genomen. Na diverse pogingen van verweerder om tot een afspraak te komen heeft op 16 november 2012 inzage in het dossier en een hoorgesprek plaatsgevonden. Eiser heeft per brief van 3 december 2012 zijn reactie gegeven op het hoorverslag van 22 november 2012.

Verweerder heeft per brieven van 21 december 2012 gemotiveerd aangegeven voornemens te zijn om de bezwaarschriften van 21 januari 2010 en 22 augustus 2011 af te wijzen. Tevens biedt verweerder in verband met overschrijding van de redelijke termijn zowel ten aanzien van het bezwaar van 21 januari 2010 als het bezwaar van 22 augustus 2011 een immateriële schadevergoeding van € 1.500 aan. In beide brieven heeft verweerder eiser in de gelegenheid gesteld om te worden gehoord. Verweerder heeft eiser in beide brieven verzocht om voor 11 januari 2013 hierop schriftelijk te reageren.

Nadat verweerder bij brieven van 18 januari 2013 nogmaals heeft verzocht om een reactie, heeft eiser per brief van 24 januari 2013, ontvangen door verweerder op 25 januari 2013, verzocht om uitspraak op bezwaar te doen.

Eiser heeft tegen de uitspraken op bezwaar bij brief van 11 maart 2013, ontvangen door de rechtbank op 12 maart 2013, beroep ingesteld.