Rechtbank Gelderland, 17-06-2014, ECLI:NL:RBGEL:2014:3684, AWB-13_6077

- [G] BV (22,58%);

- [H] BV (22,58%);

- [I] BV (22,58%);

- [J] BV (22,58%);

- [K] BV (9,68%).

[F] bezat tevens de aandelen in de volgende werkmaatschappijen:

- [L] BV;

- [M] BV;

- [N] BV;

- [O] BV;

- [P] BV.

De drie eerst genoemde vennootschappen handelden (alle drie) onder de naam [a].

Eiseres bezat binnen de onder 2. genoemde groep van vennootschappen alle relevante bedrijfsmiddelen en verhuurde die binnen de groep aan de andere werkmaatschappijen en aan de moedermaatschappij.

Een taxatie van taxateur [b] waarin de inventaris die [a] heeft overgenomen, is getaxeerd op een waarde van € 258.350, en

[J] BV heeft in het kader van de ontvlechting van [F] de aandelen gekocht van de drie werkmaatschappijen van de groep die handelden onder de naam [a]. Voorts heeft [J] BV roerende zaken van [F] gekocht voor een bedrag van € 278.000.

De vennootschappen aan wie eiseres haar bedrijfsmiddelen verhuurde, hebben hun ondernemingen tot aan het moment van ontvlechting ongewijzigd gedreven. Na ontvlechting zijn deze ondernemingen in beginsel ongewijzigd voortgezet. Het enige verschil was dat zij de bedrijfsmiddelen voorheen van eiseres huurden en na de ontvlechting niet meer.

Volgens de jaarcijfers over 2006 heeft eiseres in het jaar 2006 een omzet behaald van € 370.817 en een winst van € 38.283. De boekwaarde van de vaste activa bedraagt ultimo 2006 in totaal € 357.812. In 2006 is er nog voor een bedrag van € 188.638 in de vaste activa geïnvesteerd. De materiële vaste activa (exclusief het vervoermiddel) van eiseres hebben per 31 mei 2007 volgens de betreffende jaarrekening een boekwaarde van € 282.490.

In de periode van 12 september 2007 tot 11 maart 2011 draagt eiseres de naam [c] BV. Daarna verkrijgt eiseres haar huidige naam [X] BV.

Eiseres heeft op 2 mei 2009 aangifte Vpb 2007 gedaan naar een belastbare winst over 2007 van € 2.516. De aanslag Vpb 2007 is met dagtekening 31 oktober 2009 overeenkomstig de ingediende aangifte vastgesteld naar een belastbare winst van € 2.516. Na verliesverrekening is het belastbaar bedrag vastgesteld op nihil.

In augustus 2009 is er contact geweest tussen de heer [d] (hierna: [d]), werkzaam bij verweerder, en de voormalig adviseur van eiseres. Aanleiding waren de ambtshalve aanslagen Vpb over de jaren 2005 en 2006. Naar aanleiding van de hiertegen ingediende bezwaarschriften zijn aangiften/jaarrekeningen over 2005 en 2006 ingediend. De aanslagen Vpb 2005 en 2006 zijn uiteindelijk vastgesteld in overeenstemming met deze aangiften.

Verweerder heeft in november 2012 bij eiseres een boekenonderzoek ingesteld. Hiervan is op 27 juni 2013 een rapport uitgebracht. Naar aanleiding van het boekenonderzoek heeft verweerder geconstateerd dat over 2007 alleen over de periode ná de aandeelhouderswisseling resultaten zijn aangegeven. Verweerder stelt dat de aangegeven winst moet worden gecorrigeerd met een bedrag aan ontvangen huur van de activa en een bedrag aan verkoopopbrengst met betrekking tot de vaste activa.

Omdat het einde van de aanslagtermijn naderde, heeft verweerder ter behoud van rechten een navorderingsaanslag Vpb 2007 opgelegd met dagtekening 29 december 2012. Verweerder heeft deze als volgt vastgesteld:

Eiseres heeft tijdig bezwaar gemaakt tegen de navorderingsaanslag. Tijdens de bezwaarfase is het boekenonderzoek afgerond. Tijdens dat boekenonderzoek stelde verweerder vast dat eiseres volgens haar administratie over het jaar 2006 de volgende huurtermijnen in rekening heeft gebracht:

In het memoriaal heeft eiseres deze boekingen per 31 december 2006 (intern) gecrediteerd tot in totaal € 370.817.

Op 11 april 2013 heeft verweerder eiseres een brief gestuurd waar hij stelt dat de winst van eiseres over 2007 tenminste € 770.953 zou moeten zijn (€ 2.516 + € 250.338 aan huur + € 518.099 verkoopopbrengst vaste activa). Verweerder heeft de correctie huuropbrengst berekend door uit te gaan van de oorspronkelijk geboekte jaaropbrengst over 2006 van € 600.816 en deze tijdsevenredig over de periode van 1 januari 2007 tot en met 31 mei 2007 in aanmerking te nemen. Dit geeft het hiervoor genoemde bedrag van € 250.338.

Daarnaast heeft eiseres bedrijfsmiddelen verkocht aan andere vennootschappen uit de groep (bedragen exclusief omzetbelasting):

In zijn uitspraak op bezwaar van 6 juni 2013 concludeert verweerder dat de navorderingsaanslag in stand moet blijven omdat de bewijslast is omgekeerd vanwege het niet doen van de vereiste aangifte en eiseres volgens verweerder niet in haar bewijslast is geslaagd.

In geschil is het antwoord op de vraag of verweerder terecht en tot het juiste bedrag de navorderingaanslag Vpb 2007 heeft opgelegd. Het geschil spitst zich in het bijzonder toe op de volgende vragen:

Is de vereiste aangifte gedaan?

Beschikt verweerder over een navordering rechtvaardigend nieuw feit?

Heeft verweerder een redelijke schatting gedaan?

Eiseres stelt dat zij wel degelijk de vereiste aangifte heeft gedaan. De aandeelhouders stellen dat zij in de veronderstelling waren dat zij een lege vennootschap aantroffen. Er was daarom geen bewustheid dat de aangifte Vpb 2007 onjuist zou zijn. Verder stelt eiseres dat er geen nieuw feit is dat navordering rechtvaardigt, omdat er met [d] niet alleen gesproken is over de aangifte Vpb 2005 en 2006 maar ook over de aangifte Vpb 2007. Verweerder had kunnen zien dat er geen balanscontinuïteit was en had een nader onderzoek moeten instellen bij de aanslagregeling over 2007. Voor zover een navorderingsaanslag aan de orde kan zijn heeft verweerder de correcties niet aannemelijk gemaakt. Het was volgens eiseres zakelijk dat er in het kader van de ontvlechting in 2007 geen huuropbrengst meer in aanmerking is genomen. Zo er huur in aanmerking genomen moet worden, dan is het bedrag volgens eiseres te hoog en moet worden aangesloten bij de na creditering over 2006 resterende huur van € 370.817, zoals ook door verweerder is geaccepteerd in de aangifte Vpb 2006. Ten aanzien van de verkoopopbrengst stelt eiseres dat niet vaststaat dat de getaxeerde inventaris, dezelfde is als de door eiseres overgedragen inventaris. Er is ten onrechte een factor 3,28 in aanmerking genomen op de gehele inventaris.

Verweerder stelt dat niet de vereiste aangifte is gedaan omdat er huuropbrengsten over de vaste activa moeten zijn geweest en er ook een opbrengst bij vervreemding van de vaste activa moet zijn gerealiseerd. Volgens verweerder is er sprake van omkering van de bewijslast. De bevindingen bij het boekenonderzoek vormen volgens verweerder een navordering rechtvaardigend nieuw feit. Verweerder betwist dat het overleg met [d] had moeten leiden tot een nader onderzoek bij de aanslagregeling over 2007. Verweerder stelt zich op het standpunt dat hij de aanslag in redelijkheid heeft geschat. De onder 18. bedoelde bedrijfsmiddelen zijn soortgelijk aan de door [b] getaxeerde inventaris, zodat hierop volgens verweerder terecht ook de factor 3,28 is toegepast.

Voorts dient de rechtbank te beoordelen of de informatie, die bij het boekenonderzoek is verkregen, leidt tot de conclusie dat over het jaar 2007 de vereiste aangifte niet is gedaan, zoals verweerder stelt en eiseres betwist. Naar vaste jurisprudentie geldt dat bij inhoudelijke gebreken in een aangifte slechts dan kan worden aangenomen dat de vereiste aangifte niet is gedaan, indien aan de hand van de normale regels van stelplicht en bewijslast is vastgesteld dat sprake is van één of meer gebreken die ertoe leiden dat de volgens de aangifte verschuldigde belasting verhoudingsgewijs aanzienlijk lager is dan de werkelijk verschuldigde belasting. Tevens is vereist dat het bedrag van de belasting dat als gevolg van deze gebreken niet zou zijn geheven, op zichzelf beschouwd, aanzienlijk is. Inhoudelijke gebreken in de aangifte worden slechts in aanmerking genomen indien de belastingplichtige ten tijde van het doen van aangifte wist of zich ervan bewust moest zijn dat daardoor een aanzienlijk bedrag aan verschuldigde belasting niet zou worden geheven. Ook dit moet worden vastgesteld aan de hand van de normale bewijsregels van stelplicht en bewijslast (HR 30 oktober 2009, nr. 07/10513, ECLI:NL:HR:2009:BH1083).

Eiseres heeft ter zitting erkend dat er - tot aan de ontvlechting - in de eerste maanden van 2007 activa zijn geweest. De rechtbank stelt vast dat de tot de groep behorende vennootschappen in de eerste maanden van 2007, evenals in 2006, voor hun bedrijfsvoering gebruik hebben gemaakt van de activa die behoorden tot het ondernemingsvermogen van eiseres. Of hiervoor daadwerkelijk huur in rekening werd gebracht doet naar het oordeel van de rechtbank niet ter zake nu gelieerde vennootschappen in hun onderlinge verhoudingen geacht worden ‘at arms length’ te handelen. Tussen zakelijk handelende partijen dient een reële gebruiksvergoeding in aanmerking te worden genomen. Dat er sprake was van een op handen zijnde ontvlechting maakt dit niet anders. Zelfs indien zou worden uitgegaan van door de door eiseres bepleite bedragen (gebaseerd op de huurvergoeding over 2006 na de correctieboekingen) is naar het oordeel van de rechtbank sprake van zodanige opbrengsten dat de belasting hierover zowel absoluut als in vergelijking met de volgens de aangifte verschuldigde belasting aanzienlijk is. Wanneer eiseres zich hiervan bewust moet zijn geweest, leidt dit tot de conclusie dat de vereiste aangifte over het jaar 2007 niet is gedaan. De rechtbank oordeelt dat eiseres ten tijde van het doen van de aangifte zich redelijkerwijs ervan bewust moet zijn geweest dat deze aangifte onvolledig was en dat hierdoor aanzienlijke bedragen niet in de aangifte zijn vermeld. Eiseres dient aangifte te doen van de resultaten over haar volledige boekjaar. De facturen van 30 mei 2007 (bedoeld onder 18.) waren - naar [B] ter zitting heeft erkend - in elk geval in september 2007 bij hem bekend en vormden aanleiding voor nader contact met [g]. [B], als bestuurder van eiseres, had op dat moment redelijkerwijze moeten weten dat er in de eerste maanden van 2007 activa aanwezig waren. Bovendien volgde dit uit de administratie van eiseres, alsmede uit het feit dat deze activa werden gebruikt door de vennootschappen van de groep waartoe eiseres behoorde. Voor zover eiseres stelt dat zij niet over haar eigen boekhouding beschikte, omdat deze in het bezit zou zijn van haar voorgaande aandeelhouder(s), dient deze omstandigheid voor rekening en risico van eiseres te blijven. De rechtbank betrekt in dit oordeel dat overigens op geen enkele wijze aannemelijk is geworden dat eiseres pogingen heeft ondernomen de boekhouding te verkrijgen of deze te onderzoeken. Bij de overname van de aandelen in eiseres hebben [B] en [K] verklaard volledig bekend te zijn met de omvang en de samenstelling van het vermogen en hebben zij een due dilligence onderzoek niet nodig geacht.

Nu eiseres de vereiste aangifte niet heeft gedaan, brengt het bepaalde in artikel 27e, eerste lid, van de AWR, mee dat het beroep van eiseres ongegrond moet worden verklaard, tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraak op het bezwaar onjuist is. Het ligt dan op de weg van eiseres om overtuigend aan te tonen dat de uitspraak op bezwaar niet in stand kan blijven. De rechtbank acht eiseres daarin niet geslaagd. De rechtbank zal het beroep tegen de navorderingsaanslag ongegrond verklaren.

Eiseres heeft geen afzonderlijke gronden aangevoerd met betrekking tot de beschikking heffingsrente. De rechtbank zal het beroep tegen de beschikking heffingsrente eveneens ongegrond verklaren. Hierbij wijst de rechtbank eiseres erop dat het bedrag van de heffingsrente het bedrag van de navorderingsaanslag volgt.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenvergoeding.