Rechtbank Gelderland, 10-07-2014, ECLI:NL:RBGEL:2014:4086, AWB-13_6640

Eiser is enig bestuurder van Stichting [G]. Deze Stichting houdt alle aandelen in [C] B.V. welke B.V. op haar beurt alle aandelen houdt in de [A] B.V., [X] B.V. en [D] B.V.. [C] B.V. en [X] B.V. vormen een fiscale eenheid voor de omzetbelasting.

Voornoemd concern houdt zich bezig met het verzorgen van administraties, het opmaken van jaarrekeningen en het verzorgen van fiscale aangiften.

Bij brief van 13 maart 2012 kondigt verweerder aan een boekenonderzoek in te stellen welk onderzoek aan zal vangen op 3 april 2012. Het boekenonderzoek heeft betrekking op de jaren 2008 tot en met 2011 en betreft de inkomstenbelasting (eiser), loonheffingen ([C] B.V., [A] B.V., [X] B.V. en [D] B.V.) en omzetbelasting (Fiscale eenheid [B] B.V., [A] B.V. en [D] B.V.).

Verweerder deelt in dezelfde brief van 13 maart 2012 mee bij aanvang van het onderzoek te willen beschikken over de volgende bestanden:

-

Auditfiles financiële administratie van de jaren 2008 tot en met 2011 van bovengenoemde vennootschappen;

-

Auditfiles van de jaren 2008 tot en met 2011 van de vennootschappen waarvoor de controle loonheffingen is aangekondigd.

Verweerder wil tevens de beschikking hebben over de volgende bescheiden:

-

Inkomende en uitgaande facturen;

-

Bankafschriften van genoemde belastingplichtigen over de jaren 2008 tot en met 2011;

-

Een specificatie van de aangiften omzetbelasting per tijdvak en per belastingplichtige indien dit niet uit de administratie blijkt;

-

De personeelsadministratie van alle vennootschappen.

Op 26 maart 2012 heeft eiser het boekenonderzoek afgezegd.

Verweerder vraagt bij brief van 31 juli 2012 wederom om de onder 4. gevraagde informatie ter beschikking te stellen. Hierbij bevestigt hij tevens de op die dag gemaakte afspraak voor het instellen van een boekenonderzoek op 11 september 2012. Eiser reageert hierop bij e-mail van 6 september 2012 waarin hij aangeeft dat hij niet kan, omdat hij op die dag als getuige is opgeroepen in een rechtszaak. In reactie hierop geeft verweerder bij e-mail van 7 september 2012 aan dat hij op maandag contact zal opnemen. Tevens verzoekt hij eiser om aan te geven op welk telefoonnummer eiser het best te bereiken is.

Verweerder vraagt bij brief van 17 september 2012 wederom om de onder 4. gevraagde informatie ter beschikking te stellen. Dit naar aanleiding van het bezoek van verweerder op het bedrijfsadres met als doel in contact te komen voor het maken van een goede afspraak met betrekking tot de al eerder aangekondigde controle. Overeengekomen is om op 15 oktober 2012 de controle in te stellen. Eiser reageert op 14 oktober 2012 telefonisch en geeft aan dat de controle niet door kan gaan omdat hij de zaken nog steeds niet helemaal op orde heeft.

Bij brief van 15 oktober 2012 vraagt verweerder wederom om de onder 4. genoemde informatie ter beschikking te stellen. Hierop wordt niet gereageerd.

Met dagtekening 23 november 2012 wordt de informatiebeschikking afgegeven. Deze wordt bij uitspraak op bezwaar van 15 maart 2013 gehandhaafd.

In geschil is het antwoord op de vraag of de informatiebeschikkingen terecht aan eisers zijn afgegeven.

Artikel 52a, eerste lid, van de AWR bepaalt onder meer dat indien met betrekking tot een op te leggen (navorderings)aanslag niet of niet volledig wordt voldaan aan de verplichtingen ingevolge onder meer artikel 47 van die wet, de inspecteur dit kan vaststellen bij een voor bezwaar vatbare beschikking (de zogenoemde informatiebeschikking).

Ingevolge artikel 47, eerste lid, onderdeel b, van de AWR is ieder gehouden de boeken, bescheiden en andere gegevensdragers of de inhoud daarvan - zulks ter keuze van de inspecteur - waarvan de raadpleging van belang kan zijn voor de vaststelling van de feiten welke invloed kunnen uitoefenen op de belastingheffing te zijnen aanzien, voor dit doel beschikbaar te stellen.

Vast staat dat eisers tot op heden de door verweerder genoemde boeken, bescheiden en andere gegevensdragers niet beschikbaar hebben gesteld. Gelet hierop zijn de informatiebeschikkingen terecht afgegeven.

De door eiser aangegeven redenen waarom deze boeken, bescheiden en andere gegevensdragers niet beschikbaar zijn gesteld maken het voorgaande niet anders. Gelet op de periode waarin eisers in de gelegenheid zijn geweest de gevraagde informatie ter beschikking te stellen kan een echtscheiding, verhuizing(en) en het overlijden van de vader van eiser in 2011 geen reden zijn om die informatie niet ter beschikking te stellen. Dit geldt temeer nu eiser ter zitting heeft verklaard dat hij iedere dag heeft gewerkt om de bedrijven draaiende te houden. Dat hij die tijd niet heeft gebruikt om de informatie aan verweerder ter beschikking te stellen en als gevolg hiervan nu wordt geconfronteerd met een informatiebeschikking, dient voor zijn rekening en risico te komen. In dit verband is ook nog van belang dat eiser richting verweerder ook niet (expliciet) heeft aangegeven dat de hiervoor genoemde redenen ten grondslag lagen aan voor het bij herhaling afzeggen van de afspraken. Eiser heeft dit voor het eerst op zitting aangevoerd. Gelet hierop heeft verweerder ook niet in strijd gehandeld met enig beginsel van behoorlijk bestuur door de informatiebeschikking af te geven.

De rechtbank komt op grond van hetgeen hiervoor is overwogen tot de conclusie dat de informatiebeschikkingen terecht zijn vastgesteld. De rechtbank zal geen nieuwe termijn stellen om de in de informatiebeschikkingen verzochte informatie te verstrekken. Naar het oordeel van de rechtbank is in het onderhavige geval sprake van kennelijk onredelijk gebruik van procesrecht als bedoeld in het laatste onderdeel van artikel 27e, tweede lid, van de AWR. De rechtbank acht hierbij van belang dat eisers geen inhoudelijke bezwaren hebben aangevoerd tegen het verstrekken van de informatie waar in de informatiebeschikkingen om is verzocht en desondanks, tot het moment waarop in de loop van het eerste kwartaal van 2014 de administratie door de FIOD in beslag is genomen, nog steeds niet aan hun informatieverplichtingen hebben voldaan. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat de procedure tegen de informatiebeschikkingen uitsluitend is gevoerd om de aanvang van het boekenonderzoek te traineren. Hiervoor is de rechtsgang tegen de informatiebeschikking niet bedoeld.

Gelet op het voorgaande dienen de beroepen ongegrond te worden verklaard.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.