Rechtbank Gelderland, 26-08-2014, ECLI:NL:RBGEL:2014:5331, AWB-13_6987

Eiseres is opgericht op [1981] en heeft blijkens artikel 2 van haar statuten ten doel de verbreiding en verdediging van de officiële Rooms-Katholieke geloofs- en zedenleer. Eiseres tracht dit doel onder meer te verwezenlijken door het steunen van respectievelijk deelnemen in daartoe geëigende publiciteitsorganen.

Op 3 oktober 1983 is Stichting [E] (hierna: Stichting [E]) opgericht. Voor de financiering van haar activiteiten wordt Stichting [E] ondersteund door eiseres.

Bij beschikking van 26 maart 2013 heeft verweerder eiseres vanaf 1 maart 2013 niet meer aangemerkt als een ANBI. Dit omdat eiseres voor meer dan 90% financiële ondersteuning geeft aan een niet ANBI.

Stichting [E] heeft op 28 februari 2013 verzocht aangemerkt te worden als ANBI op welk verzoek op 15 juli 2013 negatief is beslist.

In geschil is of eiseres vanaf 1 maart 2013 niet langer kan worden aangemerkt als een ANBI.

In artikel 5b, derde lid, onderdeel m, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR), is vermeld dat als algemeen nut in de zin van dit artikel wordt beschouwd het financieel of op andere wijze ondersteunen van een algemeen nut beogende instelling.

Bij uitspraak van heden heeft de rechtbank Stichting [E] vanaf 28 februari 2013 aangemerkt als ANBI. Als gevolg hiervan kan – zo is tussen partijen ook niet in geschil – ook eiseres, die Stichting [E] financieel ondersteunt, aangemerkt worden als een ANBI. Gelet op het voorgaande dient het beroep gegrond te worden verklaard. De rechtbank zal eiseres vanaf 1 maart 2013 aanmerken als een ANBI.

Eiseres heeft de rechtbank verzocht een voorlopige voorziening te treffen als bedoeld in artikel 8:72, vijfde lid, van de Algemene wet bestuursrecht en verweerder te verplichten eiseres opnieuw op de website te vermelden als ANBI. De rechtbank zal daartoe niet overgaan. Pas nadat de uitspraak in de zaak van eiseres (en de zaak van Stichting [E]) onherroepelijk is, bestaat zekerheid over de vraag of eiseres vanaf 1 maart 2013 als ANBI kan worden aangemerkt. Tot die tijd bestaat daarover geen zekerheid. De vermelding op de website van verweerder als ANBI brengt hierin geen verandering.

De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiseres in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Eiseres heeft verzocht om vergoeding van de integrale proceskosten. Van een zeer onzorgvuldig en tegen beter weten in handelen is naar het oordeel van de rechtbank, anders dan eiseres stelt, geen sprake. Het niet meer aanmerken van eiseres als ANBI is aanvankelijk ontstaan doordat Stichting [E] niet als ANBI was aangemerkt. Dit is geconstateerd in december 2012 waarna eiseres per 1 maart 2013 niet langer meer is aangemerkt als ANBI. Van een onzorgvuldig of tegen beter weten in handelen is hierbij geen sprake. Ook bij het niet aanmerken van Stichting [E] als ANBI is, zoals de rechtbank in haar uitspraak van heden in de zaak van Stichting [E] heeft overwogen, niet onzorgvuldig of tegen beter weten in gehandeld. Ook van andere bijzondere omstandigheden die aanleiding kunnen zijn om van het forfaitaire tarief van het Besluit proceskosten bestuursrecht (het Besluit) af te wijken is de rechtbank niet gebleken.

De rechtbank heeft de kosten op de voet van het Besluit voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.703,50 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt € 243, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 0,5 punt voor het indienen van een conclusie van repliek, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 487 en een wegingsfactor 1). Van overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten is de rechtbank niet gebleken.