Rechtbank Gelderland, 28-05-2015, ECLI:NL:RBGEL:2015:3282, AWB - 14 _ 5690

Eiser woont sinds 1998 samen met mevrouw [Y] (hierna: de partner). Eiser exploiteert coffeeshop “[D]” aan de [A-straat 1] te [Q]. De partner verzorgt de administratie van de coffeeshop. In de aangiften IB/PVV voor de jaren 2001 tot en met 2005 heeft eiser de volgende belastbare inkomens uit werk en woning aangegeven:

Met dagtekeningen van respectievelijk 7 november 2002, 19 september 2003 en 30 augustus 2006 heeft verweerder de definitieve aanslagen IB/PVV 2001, 2002 en 2004 conform de ingediende aangiften aan eiser opgelegd. Met dagtekening 30 augustus 2005 heeft verweerder de definitieve aanslag IB/PVV 2003 aan eiser opgelegd naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van € 61.878. Verweerder heeft de aangegeven winst € 73.982 lager vastgesteld dan aangegeven omdat eiser de winst dubbel heeft aangegeven en daardoor de zelfstandigenaftrek op een te laag bedrag heeft berekend.

Op 23 februari 2006 hebben controlerend ambtenaren van de belastingdienst aan de partner een staatje overhandigd waarmee de omzet softdrugs kan worden bijgehouden. De partner is dit staatje pas enkele maanden later gaan gebruiken.

Op 6 april 2006 constateren de controleambtenaren dat de omzet softdrugs over de periode 23 februari 2006 tot en met 5 april 2006 meer dan 23% hoger was dan over de periode van 1 januari 2006 tot en met 22 februari 2006.

Op 18 april 2006 heeft verweerder een boekenonderzoek ingesteld bij eiser. Tijdens dit boekenonderzoek is onder meer de aanvaardbaarheid van de aangiften IB/PVV voor de jaren 2001 tot en met 2005 onderzocht.

In de controlejaren:

- werden de softdrugs door (personeel van) eiser verpakt;

- werden joints door (personeel van) eiser gedraaid;

- zijn van de inkopen softdrugs geen vastleggingen bewaard;

- zijn de ontvangsten voor wiet en hasj op niet bewaarde kladbriefjes berekend;

- heeft eiser geen rekening gehouden met de voorraden;

- zijn de aanwezige hoeveelheden softdrugs niet geadministreerd;

- is de kassa enkel als geldla gebruikt, zodat controle via een kassarol niet mogelijk is;

- is ook volgens de reconstructie van de nettokas die op zijn beurt is gebaseerd op de kladkas, op meerdere momenten sprake van een negatieve kas.

Op 12 juli 2006 is een concept-rapport aan eiser en zijn toenmalige gemachtigde [E] (hierna: [E]) verzonden. Hierop is namens eiser gereageerd bij brief van 23 augustus 2006.

Het definitieve controlerapport is op 24 november 2006 opgesteld. Verweerder heeft zich hierin op het standpunt gesteld dat voor de onderzochte jaren de administratie moet worden verworpen omdat de volgende gebreken zijn vastgesteld:

- de (eerste) aantekeningen voor de omzetberekeningen zijn niet bewaard;

- in alle jaren komen negatieve kassen voor;

- er is geen enkele vorm van kascontrole;

- omzetten (en inkopen) worden niet (volledig) verantwoord;

- er is een onverklaarbare schommeling in de brutowinstpercentages voor de omzet softdrugs, koffie, frisdrank, etc.;

- er bestaan onverklaarbare verschillen tussen de aangegeven omzetten en de theoretisch berekende omzetten.

Voorts stelt verweerder zich in het controlerapport op het standpunt dat hieruit volgt dat eiser niet volledig aan zijn verplichtingen ingevolge artikel 52 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) heeft voldaan en dat eiser niet de vereiste aangiften heeft gedaan, omdat hij aanzienlijk lagere winsten heeft verantwoord dan er gerealiseerd zijn.

Verweerder heeft de belastbare winst uit onderneming voor de jaren 2001 tot en met 2005 als volgt gecorrigeerd:

Met dagtekening 11 december 2006 heeft verweerder voor de jaren 2001 tot en met 2005 de onderhavige (navorderings)aanslagen met boetes opgelegd.

Het in de navorderingsaanslagen opgenomen belastbare inkomen uit werk en woning is als volgt berekend:

In het controlerapport is voorts vermeld dat verweerder vergrijpboetes van 50% zal opleggen wegens (voorwaardelijk) opzet. Hiertoe is aangevoerd dat eiser door de aangiften te baseren op een onvolledige administratie willens en wetens de kans heeft aanvaard dat de aanslagen tot te lage bedragen zijn vastgesteld danwel dat hij onjuiste of onvolledig aangifte doet.

[E] heeft op 22 december 2006 namens eiser bezwaar gemaakt tegen de (navorderings)aanslagen. Bij brief van 22 maart 2007 heeft hij dit bezwaar gemotiveerd.

Op 25 februari 2008 heeft ten kantore van de belastingdienst te [Q] een gesprek plaatsgevonden tussen de heren [F] (de toenmalige bezwaarbehandelaar) en [G] namens verweerder enerzijds en [E] en de partner namens eiser anderzijds. In aansluiting op dit gesprek, waarvan geen verslag is opgemaakt, heeft [E] enige door verweerder opgevraagde informatie, waaronder de jaarrekeningen 2006 en 2007 van de coffeeshop, naar verweerder toegezonden.

Bij brief van 14 november 2008 heeft [E] een tweede aanvulling op het bezwaar ingediend. Daarin gaat hij nader in op de negatieve kassen en op de benadering van de controlerende ambtenaren die volgens [E] alleen maar gericht is op de klad-kasadministratie van eiser, onderwerpen die tijdens het gesprek in februari 2008 ook aan de orde waren geweest. De heer [F] was inmiddels ziek geworden en ook de ambtenaar van de belastingdienst die de werkzaamheden had overgenomen, werd ziek.

Halverwege het jaar 2011 heeft [gemachtigde] namens verweerder de behandeling van het bezwaarschrift overgenomen. Inmiddels was [E] gepensioneerd en had hij zijn werkzaamheden als gemachtigde van eiser beëindigd.

Bij brief van 17 november 2011, gericht aan de nieuwe gemachtigde van eiser, [H], heeft verweerder te kennen gegeven dat hij geen redenen ziet de aanslagen te verminderen.

Op verzoek van eiser heeft op 1 december 2011 op zijn bedrijfsadres een gesprek plaatsgevonden, waarbij naast eiser ook de partner en [E] aanwezig zijn. [E] heeft toen voorgesteld de correcties per jaar terug te brengen tot 20%.

Bij brief van 27 maart 2012 heeft verweerder gereageerd op het compromisvoorstel van eiser. Verweerder heeft zich wederom op het standpunt gesteld dat de administratie moet worden verworpen, dat sprake is van omkering van bewijslast en dat de schatting van verweerder redelijk is. Voorts heeft verweerder aangegeven dat hij, gezien de door ziekte van de verschillende bezwaarbehandelaars verstreken periode, bereid is gedeeltelijk aan de bezwaarschriften tegemoet te komen door de belastbare winst en het belastbare inkomen uit werk en woning voor de diverse jaren als volgt vast te stellen en de boete te verminderen tot 25%:

Bij brief van 16 mei 2012 heeft mr. [gemachtigde] van [I] (hierna: de advocaat van eiser) meegedeeld de fiscale belangen van eiser te zullen behartigen en verzocht hem de gelegenheid te bieden uiterlijk in de week van 4 juni 2012 met een reactie te komen. Bij e-mailbericht van 29 november 2012 heeft hij acht bijlagen ingediend betreffende rapportages van [H], waaruit volgens de advocaat blijkt dat in de betreffende vijf jaren slechts een paar keer sprake is geweest van een echte negatieve kas.

Op 22 januari 2013 heeft een gesprek plaatsgehad tussen verweerder enerzijds en de advocaat en de heer [J] van [H] anderzijds. Tijdens dit gesprek is namens eiser het voorstel herhaald de correcties per jaar terug te brengen tot 20%.

Bij brief van 14 maart 2013 heeft verweerder nogmaals zijn visie gegeven en het volgende compromisvoorstel gedaan:

Bij brief van 3 juli 2013 heeft de advocaat zijn visie gegeven. Hij stelt zich op het standpunt dat de (navorderings)aanslagen met inbegrip van de boetes niet in stand kunnen blijven. Na contact per telefoon en e-mail met de advocaat van eiser heeft verweerder bij brief van 16 januari 2014 nogmaals een voorstel gedaan:

Op 5 maart 2014 heeft een hoorgesprek plaatsgehad. Voor wat betreft een eventueel compromis heeft de advocaat toen in eerste instantie voorgesteld een te betalen bedrag van € 50.000 voor alle aanslagen. Daarna is de woning van eiser en de partner in [R], waarop een hypotheek rust en de ontvanger beslag heeft gelegd, ter finale kwijting van alle aanslagen, in het compromis betrokken.

Bij brief van 4 juni 2014 heeft verweerder aangegeven dat hij het aanbod niet acceptabel vindt omdat dan, zelfs uitgaande van de medewerking van de partner, voor de Belastingdienst een bedrag zou resteren van minder dan € 200.000. In de brief is voorts aangekondigd dat hij de (navorderings)aanslagen zal verminderen overeenkomstig zijn brief van 16 januari 2014 (zie 2.23).

Met dagtekening 2 juli 2014 zijn de onderhavige uitspraken op bezwaar dienovereenkomstig gedaan.

Eiser heeft in zijn jaarrekeningen over de jaren 2001 tot en met 2009 de volgende bedragen aan omzet en winst verantwoord, waarbij zij opgemerkt dat de vermelde winsten bij de jaren 2006 tot en met 2009 de op duizendtallen afgeronde, bedragen betreffen, zoals onbestreden door verweerder ter zitting genoemd:

* De coffeeshop was in 2007 drie maanden op last van de gemeente gesloten.