Rechtbank Gelderland, 28-03-2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:1614, AWB - 15 _ 7571

1. Eiser bezit 25% van de aandelen in [C] BV. Daarnaast drijft hij twee ondernemingen voor de inkomstenbelasting, te weten [D] en [E] GBR.

2. [C] BV exploiteert een groothandel in bouwmaterialen en houdt zich bezig met het importeren, exporteren en transporteren van grondstoffen voor de bouw en de wegenbouw. De overige aandeelhouders zijn [F] BV (25%) en [G] BV (50%). Eerstgenoemde is een personal holding van de zoon van eiser en [H] BV is een dochteronderneming van [I] BV.

3. De financiële administratie van [C] BV wordt gevoerd door [I] BV.

4. Verweerder heeft op 5 december 2012 een klikbrief ontvangen waarin – zakelijk weergegeven – is vermeld dat eiser via [C] BV zaken doet met [J] AG. Ook is vermeld dat [K] BV voor ongeveer 20% aandeelhouder is van [J] AG, een vennootschap die diensten als bevrachter in de binnenvaart (vervoer van onder meer split, grint en zand) verzorgt. [J] AG berekent volgens de klikbrief te hoge vrachtvervoerprijzen aan [C] BV. Deze te hoge prijs wordt vervolgens gecompenseerd door contant aan eiser (in Zwitserland) bedragen uit te betalen. Ook staat in de klikbrief vermeld dat de [I] BV door deze handelwijze wordt benadeeld. Een kopie van deze klikbrief is verzonden aan [I] BV

5. Naar aanleiding van de hiervoor genoemde klikbrief, heeft verweerder bij ongedateerde brief vragen gesteld aan de Zwitserse belastingdienst. Verweerder heeft op 14 mei 2014 antwoord ontvangen van de Zwitserse belastingdienst.

6. Verweerder heeft berekend dat eiser over de jaren 2010 tot en met 2012 een bedrag van € 58.262,88 aan commissies heeft ontvangen. In de meeste gevallen heeft eiser een bedrag aan commissie ontvangen van € 0,25 en soms ook van € 0,50 per ton vrachtvervoer. Eiser heeft in 2010 en 2011 de volgende inkomsten genoten.

7. Op 4 februari 2013 heeft verweerder gesproken met de heren [L] sr. (hierna: [L] ) en [M] (hierna: [M] ) als medebestuurders van [C] BV. [L] en [M] waren bekend met de inhoud van de klikbrief omdat [I] BV een kopie van de klikbrief van de schrijver van deze brief heeft ontvangen.

8. Eiser is tijdens de aandeelhoudersvergadering van [C] BV van 7 mei 2013 door de medeaandeelhouder [I] BV geconfronteerd met de inhoud van de klikbrief.

9. Eiser heeft op 17 februari 2014 telefonisch contact opgenomen met verweerder en verklaard dat hij over een periode van drie jaar ongeveer € 50.000 aan inkomsten uit Zwitserland heeft ontvangen en dat hij deze inkomsten niet heeft aangegeven.

10. Tijdens gesprekken met verweerder op 5 maart 2014 en 8 april 2014 heeft eiser te kennen gegeven dat de Zwitserse belastingdienst vragen over hem heeft gesteld en dat hij bekend is met de klikbrief. Ook heeft eiser opnieuw verklaard dat hij ongeveer een bedrag van € 50.000 uit Zwitserland heeft ontvangen dat hij niet in zijn aangifte heeft vermeld.

11. Verweerder heeft op 24 juni 2014 wederom gesproken met [L] en [M] , de medebestuurders van [C] BV en hen geïnformeerd over de informatie die verweerder heeft ontvangen van de Zwitserse belastingdienst. Bij brief van 7 juli 2014 heeft verweerder schriftelijk verslag uitgebracht van de bespreking van 24 juni 2014 aan [M] . In deze brief staat onder meer dat de door [J] AG opgestelde creditfacturen en de daarmee verband houdende (contante) uitbetalingen aan eiser ten onrechte niet zijn verantwoord in de financiële administratie van [C] BV. Ook is in de brief vermeld dat het verweerder tijdens het gesprek op 24 juni 2014 duidelijk is geworden dat [L] en [M] niet op de hoogte waren van de commissies die eiser (contant) van [J] AG ontving.

14. In geschil is het antwoord op de vraag of de aanslagen IB/PVV 2010 en 2011 tot de juiste bedragen zijn vastgesteld. Tevens zijn de (hoogte van de) opgelegde vergrijpboetes in geschil. Daarnaast is in geschil of verweerder zijn geheimhoudingsplicht heeft geschonden.

20. Omdat eiser geen afzonderlijke beroepsgronden tegen de in rekening gebrachte heffingsrente heeft aangevoerd, dienen de beroepen inzake de beschikkingen heffingsrente eveneens ongegrond te worden verklaard.

23. Het tweede lid van artikel 67n van de AWR bepaalt dat het alsnog doen van een juiste en volledige aangifte, dan wel het verstrekken van juiste en volledige inlichtingen, gegevens of aanwijzingen door de belastingplichtige vóórdat hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat de inspecteur met de onjuistheid of onvolledigheid bekend is of bekend zal worden, een omstandigheid is die aanleiding geeft tot matiging van de vergrijpboete.

24. In het onderhavige geval is naar het oordeel van de rechtbank van vrijwillige verbetering geen sprake. Eiser heeft voor het eerst op 17 februari 2014 melding gemaakt dat hij niet zijn volledige inkomsten heeft aangegeven. Eiser was op dat moment echter al op de hoogte van het bestaan van de klikbrief. Daarmee was hij immers al tijdens de aandeelhoudersvergadering van [C] BV van 7 mei 2013 geconfronteerd. Daarnaast heeft eiser de stelling van verweerder dat de Zwitserse autoriteiten eiser – zoals gebruikelijk bij dit soort zaken – vooraf op hoogte gebracht van het informatieverzoek uit Nederland niet weersproken. Ook uit dien hoofde was eiser dus bekend met het lopende onderzoek. Hieruit kan niet anders worden geconcludeerd dan dat eiser al bekend was met het gegeven dat verweerder onderzoek deed naar de verzwegen inkomsten uit Zwitserland voordat hij hierover op 17 februari 2014 met verweerder sprak. Omdat geen sprake is van vrijwillige inkeer zijn de boetes in zoverre niet te hoog vastgesteld. Gelet op alle relevante feiten en omstandigheden acht de rechtbank de boetes ook passend en geboden.

25. Omdat de rechtbank niet binnen twee jaar nadat de boetes aan eiser zijn aangekondigd – tijdens het hoorgesprek van 14 augustus 2014 – uitspraak heeft gedaan, dienen de boetes te worden verminderd. Aangezien de redelijke termijn is overschreden met ruim zeven maanden zal de rechtbank de boetes verminderen met 10 percent (respectievelijk € 183 en € 576). De boetes komen voor 2010 en 2011 aldus uit op respectievelijk een bedrag van € 1.646 en € 5.182.

26. Gelet op het voorgaande dienen de beroepen voor zover gericht tegen de boetebeschikkingen gegrond te worden verklaard.

27. Naar het oordeel van de rechtbank is sprake van samenhangende zaken. De onderhavige zaken betreffen alleen de correcties in verband met een onderzoek in Zwitserland naar door eiser ontvangen commissies die hij niet in zijn aangiften heeft vermeld. In de bezwaarschriften van 27 januari 2015 en 16 maart 2015 is niet expliciet verzocht om vergoeding van proceskosten zoals vereist volgens artikel 7:15 van de Awb zodat vergoeding van in de bezwaarfase gemaakte kosten niet aan de orde is. De rechtbank vindt wel aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiser in verband met de behandeling van de beroepen redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 990 (1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 495 en een wegingsfactor 1). Daarnaast komen de reiskosten van eiser voor het bijwonen van de zitting ter hoogte van € 11,60 voor vergoeding in aanmerking. Van overige voor vergoeding in aanmerking komende kosten is de rechtbank niet gebleken.