Rechtbank Gelderland, 14-03-2018, ECLI:NL:RBGEL:2018:1137, AWB - 16 _ 6486

1. Eiseres is een naar Belgisch recht opgerichte besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid, die aldaar statutair is gevestigd.

2. De ondernemingsactiviteiten bestaan uit de exploitatie van de [B] ten behoeve van de zeevisserij. Het schip vaart onder Belgische vlag, met een Belgische vislicentie en vist op een Belgisch vangstquotum. De vangsten worden voor tenminste 50% verkocht via een Belgische veiling.

3. Blijkens de overgelegde machtiging zijn de aandelen van eiseres in handen van [C] B.V. en [D] . [gemachtigde] , echtgenoot van [D] , is zaakvoerder.

4. De feitelijke leiding aan de landzijde wordt uitgeoefend door [D] . Zij is volgens de gegevens uit de basisadministratie op 16 december 2011 verhuisd naar België. Haar echtgenoot woont in Nederland.

5. De leiding op zee wordt uitgeoefend door [F] , aandeelhouder van [C] B.V. en woonachtig in Nederland.

6. De bemanning van het vaartuig bestaat voornamelijk uit Nederlanders, woonachtig in Nederland.

7. De uitnodiging voor het doen van aangifte Vpb, de herinnering en de aanmaning zijn verstuurd naar het adres van eiseres in België.

8. Eiseres heeft de aangifte Vpb ingediend op 8 april 2016, terwijl dit op grond van de aanmaning voor 25 maart 2016 had moeten worden gedaan.

9. In geschil is of eiseres belastingplichtig is in Nederland en of de verzuimboete van € 2.639 terecht is opgelegd.

10. Eiseres voert aan dat zij niet belastingplichtig is in Nederland en dat zij daarom niet gehouden was in Nederland aangifte te doen, zodat de verzuimboete ten onrechte is opgelegd. De vennootschap staat ingeschreven in België en is daar ook statutair gevestigd, doet in België aangifte en betaalt in België belasting. De vennootschap heeft een Belgische accountant en is verplicht voor de Belgische wetgeving om meer dan 50% van haar activiteiten in België uit te voeren. In België worden de sociale premies voor de bemanningsleden betaald. Ook het daadwerkelijke kantoor is in België gevestigd. De opslag van netwerk, olie en verf is in België. Het vaartuig is onderworpen aan de Belgische scheepvaartinspectie. Degene die de feitelijke leiding van het bedrijf uitoefent, [D] , is ook in België woonachtig, aldus eiseres.

11. Verweerder stelt zich op het standpunt dat eiseres belastingplichtig is in Nederland, omdat de feitelijke leiding vanuit Nederland wordt uitgeoefend. Mevrouw [D] heeft weliswaar een adres in België, maar is volgens verweerder op grond van artikel 4, eerste lid, van de Algemene wet rijksbelastingen (hierna: Awr) woonachtig in Nederland tezamen met haar echtgenoot. Verweerder voert aan dat zij gezamenlijke Nederlandse bankrekeningen bezitten en dat uit informatie, afkomstig van diverse sociale media, sportvereniging en branchevereniging, blijkt dat zij [Q] als woonplaats vermeldt. De schipper woont eveneens in Nederland. Verder wordt de leiding van de dagelijkse gang van zaken vanuit Nederland geregeld. Alles wat met de exploitatie van het vaartuig te maken heeft, wordt volgens verweerder beslist door de schipper, de heer [F] . Vanwege de belastingplicht in Nederland heeft verweerder aan eiseres een aangiftebiljet uitgereikt. Omdat eiseres dit aangiftebiljet te laat heeft ingeleverd is aan haar een boete opgelegd.

12. Op grond van het bepaalde in artikel 4, eerste lid, van de Awr, dient de vestigingsplaats van een lichaam naar de omstandigheden te worden beoordeeld. In het algemeen moet ervan worden uitgegaan dat de werkelijke leiding van het lichaam berust bij zijn bestuur, en dat de vestigingsplaats overeenkomt met de plaats waar dit bestuur zijn leidinggevende taak uitoefent. Wanneer echter aannemelijk is dat de werkelijke leiding van het lichaam door een ander wordt uitgeoefend dan dat bestuur, kan er aanleiding zijn als vestigingsplaats van het lichaam aan te merken de plaats van waaruit die ander de leiding uitoefent (vgl. HR 23 september 1992, ECLI:NL:HR:1992:ZC5105).

13. Vast staat dat het beroep zich niet richt tegen het in de aanslag opgenomen vastgestelde belastbare bedrag en/of de verliesbeschikking. Het beroep ziet slechts op de opgelegde verzuimboete. Om die reden biedt deze procedure te weinig aanknopingspunten om een oordeel te geven over de (omvang van) de belastingplicht in Nederland. Slechts het antwoord op de vraag of de verzuimboete terecht en tot het juiste bedrag is vastgesteld kan naar het oordeel van de rechtbank in het kader van deze procedure aan de orde komen.

14. Op grond van artikel 6, eerste lid, van de Awr, kan de inspecteur, met betrekking tot belastingen welke ingevolge de belastingwet bij wege van aanslag worden geheven, degene die naar zijn mening vermoedelijk belastingplichtig is, uitnodigen tot het doen van aangifte.

15. Op grond van artikel 8, eerste lid, van de Awr, is ieder die is uitgenodigd tot het doen van aangifte, gehouden aangifte te doen door de in de uitnodiging gevraagde gegevens duidelijk, stellig en zonder voorbehoud op bij ministeriële regeling te bepalen wijze in te vullen, te ondertekenen en in te leveren of toe te zenden.

16. Op grond van artikel 9, eerste en derde lid, van de Awr, wordt de aangifte gedaan bij de inspecteur binnen een door deze gestelde termijn en kan de inspecteur niet eerder dan na verloop van deze termijn de belastingplichtige aanmanen binnen een door hem te stellen termijn aangifte te doen.

17. Op grond van artikel 67a, eerste lid, van de Awr, vormt het niet, dan wel niet binnen de ingevolge artikel 9, derde lid, van de Awr, gestelde termijn doen van de aangifte een verzuim, ter zake waarvan de inspecteur de belastingplichtige uiterlijk bij de vaststelling van de aanslag een bestuurlijke boete van ten hoogste € 5.278 kan opleggen. Op grond van paragraaf 21, derde lid, van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst, wordt voor een dergelijk aangifteverzuim bij de Vpb een boete opgelegd van 50% van het wettelijk maximum van artikel 67a van de Awr.

20. Gelet op het voorgaande dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

21. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.