Rechtbank Gelderland, 01-06-2021, ECLI:NL:RBGEL:2021:2696, AWB - 20 _ 2544 e.v.

4. In deze verzet procedure dient enkel de vraag te worden beantwoord of de rechtbank zonder zitting de uitspraak heeft kunnen doen dat het beroep kennelijk nietontvankelijk was, dat wil zeggen zonder dat daarover in redelijkheid twijfel mogelijk was. Hierbij zal de rechtbank rekening houden met de gronden die in verzet zijn aangevoerd.

5. Tijdens de zitting heeft [persoon 1] verklaard dat zij en haar man door [persoon 2] niet op de hoogte zijn gesteld van het feit dat uitspraken op bezwaar waren gedaan. Pas doordat de Ontvanger op 4 maart 2020 met een dwangbevel kwam, begon [persoon 1] (die van beroep advocaat is) te vermoeden dat uitspraak op bezwaar was gedaan. E-mailcontact met [persoon 2] gaf geen duidelijkheid. Toen heeft zij zich gewend tot [gemachtigde] , die op dat moment een kantoorgenoot van haar was. [gemachtigde] heeft de uitspraken op bezwaar opgevraagd bij de Belastingdienst en ontvangen op 16 april 2020. De e-mailwisseling tussen [persoon 1] en [persoon 2] van 4 maart 2020, die is overgelegd bij brief van 5 februari 2021, begreep [persoon 1] niet, omdat [persoon 2] schreef dat hij gezien de situatie geen reden had gezien om bezwaar in te dienen, terwijl hij wel degelijk bezwaar had ingediend. Later begreep [persoon 1] dat [persoon 2] de uitspraken op bezwaar, die hij kennelijk wel had ontvangen, niet aan haar en haar man had doorgestuurd en dat hij in zijn e-mail kennelijk iets anders bedoelde dan hij schreef. Naar aanleiding van de e-mailwisseling is de samenwerking met [persoon 2] beëindigd. Ook is [persoon 2] aansprakelijk gesteld voor de gemaakte beroepsfout. [persoon 1] heeft erop gewezen dat in deze zaak grote belangen spelen, omdat het bij de drie aanslagen om veel geld gaat, waarover door zijn fout misschien niet meer geprocedeerd kan worden. Zij is verbaasd dat de Inspecteur met wie tijdens het hoorgesprek is gesproken en met wie [persoon 1] later ook nog heeft gecommuniceerd per e-mail, haar niet ervan op de hoogte heeft gesteld dat uitspraken op bezwaar waren gedaan. Het leek er volgens haar tijdens het hoorgesprek namelijk op dat ze er wel in onderling overleg uit zouden kunnen komen.

6. In hetgeen namens opposant is aangevoerd, ziet de rechtbank geen aanleiding om anders te oordelen dan is gedaan in de uitspraak van 23 september 2020. Een overschrijding van de beroepstermijn is slechts dan verschoonbaar als redelijkerwijs niet kan worden geoordeeld dat de indiener in verzuim is geweest. Het moet gaan om een omstandigheid die buiten de risicosfeer van opposant heeft gelegen. Vaste rechtspraak van de Centrale Raad van Beroep (CRvB) is dat handelen of nalaten (dus ook fouten) van de gemachtigde van een betrokkene in het kader van de art. 6:11 Awb-beoordeling voor risico van de betrokkene komen.³ Gemachtigde heeft er terecht op gewezen dat het door de rechtbank genoemde arrest van de Hoge Raad uit 2004 op een heel ander geval ziet en dus niet van toepassing is. De door hem genoemde uitspraak van de Centrale Raad van Beroep is echter ook niet doorslaggevend, omdat het in die zaak ging om een advocaat die was geschrapt van het tableau en daarom de uitspraak van de rechtbank niet uit zijn postbus had gehaald. Dat is een wezenlijk andere situatie.

7. In deze zaak gaat het om een miscommunicatie en/of onenigheid tussen opposant en zijn toenmalig gemachtigde. In bijzondere omstandigheden kan dat leiden tot een verschoonbare termijnoverschrijding, bijvoorbeeld als de gemachtigde tijdens de looptijd van de beroepstermijn de samenwerking beëindigt en de belanghebbende de breuk nog tracht te lijmen en zodoende de termijn verstrijkt⁴, maar daarvan is hier geen sprake. De rechtbank ziet in de gang van zaken die zich hier volgens de verklaring van [persoon 1] heeft voorgedaan, geen bijzondere omstandigheid die moet leiden tot het aannemen van een verschoonbare termijnoverschrijding. [persoon 2] had de uitspraken op bezwaar aan opposant moeten doorsturen en/of had pro forma beroep moeten instellen (en bezwaar tegen de afwijzing van de verzoeken tot ambtshalve vermindering van de aanslagen). Hij heeft dit nagelaten en dat betreft een omstandigheid die in het kader van de beoordeling van de verschoonbaarheid van de termijnoverschrijding in de risicosfeer ligt van opposant. Daarbij maakt het niet uit dat opposant hier niets aan kon doen en aan hem niets is te verwijten, zoals ter zitting is aangevoerd.

8. Op grond van het voorgaande is de rechtbank van oordeel dat sprake was van een kennelijk nietontvankelijk beroep in de zin van artikel 8:54, eerste lid, van de Awb, zodat de rechtbank terecht tot sluiting van het onderzoek is overgegaan.

9. Het verzet moet dan ook ongegrond worden verklaard. Dit betekent dat de uitspraak waartegen verzet is gedaan in stand blijft.

10. De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.