Rechtbank Gelderland, 25-02-2022, ECLI:NL:RBGEL:2022:1016, AWB - 21 _ 2538

1. Eiseres is op 27 september 2019 door [bedrijfsnaam] ([bedrijfsnaam 1]) opgericht. Het statutaire doel van eiseres is onder meer het houden en fokken van paarden en het trainen van sportpaarden, het uitbrengen van sportpaarden tijdens evenementen en het handelen in sportpaarden. [naam 1] is de enig bestuurder van beide vennootschappen. Ook is hij de enig aandeelhouder van [bedrijfsnaam 1].

2. [naam 1] heeft aan een bekende van hem, [naam 5], gevraagd om hem te begeleiden bij de aankoop van paarden voor eiseres. Op zijn verzoek heeft [naam 5] op 31 mei 2019 het paard [naam paard] ([paard 1]) gekocht van [bedrijfsnaam 2] voor € 400.000 exclusief omzetbelasting. [bedrijfsnaam 1] heeft op 3 juni 2019 aan [naam 5] € 517.500 exclusief omzetbelasting betaald voor [paard 1].

3. [naam 1] heeft vanaf 13 juni 2019 aan verschillende springwedstrijden deelgenomen met [paard 1]. Ook heeft hij in diezelfde periode met paarden van [bedrijfsnaam 1] aan springwedstrijden deelgenomen.

4. Eiseres heeft op 29 oktober 2019, op voordracht van [naam 5], het paard [naam paard] ([paard 2]) van [bedrijfsnaam 3] gekocht voor € 150.000 exclusief omzetbelasting. [bedrijfsnaam 1] heeft om de koopsom te voldoen € 120.000 betaald en een paard ter waarde van € 30.000 ingeruild.

5. Van 7 november 2019 tot 17 juli 2020 heeft [naam 1] met [paard 2] deelgenomen aan springwedstrijden. Vanaf 10 augustus 2020 heeft [naam 6], een springruiter waar [naam 1] bekend mee is, deelgenomen met [paard 2] aan springwedstrijden. Hij voelt [paard 2] namelijk beter aan dan [naam 1].

6. Tot 15 december 2019 hebben [paard 1] en [paard 2] bij [naam 5] gestaan. Vanaf die datum heeft eiseres een huurovereenkomst gesloten bij een manage om beide paarden daar te kunnen stallen en trainen. Ook heeft zij een kantoorruimte bij dezelfde manage gehuurd. Samen met de verhuurder heeft eiseres geopteerd voor btw-belaste verhuur.

7. [naam 5] heeft op 19 december 2019 de factuur voor de verkoop van [paard 1] aan eiseres uitgereikt. Eiseres is slechts de omzetbelasting van € 108.675 over de koopsom nog verschuldigd. [bedrijfsnaam 1] heeft de in rekening gebrachte omzetbelasting op 4 februari 2020 aan [naam 5] betaald. De bedragen die [bedrijfsnaam 1] voor eiseres betaald heeft, zijn door eiseres in rekening-courant geboekt.

8. Eiseres heeft op 30 januari 2020 aangifte omzetbelasting gedaan over het tijdvak 1 oktober 2019 tot en met 31 december 2019. Zij heeft in die aangifte € 31.977 aan te betalen omzetbelasting aangegeven en € 158.354 aan voorbelasting. Per saldo heeft eiseres dus € 126.377 aan omzetbelasting teruggevraagd. Vervolgens heeft eiseres op 30 april 2020 aangifte omzetbelasting gedaan over het tijdvak 1 januari 2020 tot en met 31 maart 2020. Zij heeft in die aangifte € 2.119 aan te betalen omzetbelasting aangegeven en € 9.747 aan voorbelasting. Per saldo heeft eiseres dus € 7.628 aan omzetbelasting teruggevraagd.

9. Verweerder heeft over deze aangiften omzetbelasting vragen gesteld aan eiseres. Naar aanleiding van de antwoorden van eiseres heeft verweerder op 14 augustus 2020 voor beide tijdvakken een beschikking geen teruggaaf omzetbelasting uitgereikt aan eiseres. Eiseres heeft hiertegen bezwaar gemaakt en later tegen de uitspraken op bezwaar beroep ingesteld.

10. Eiseres en [naam 5] hebben op 3 februari 2021 een schriftelijke stuk, ‘Recording agreement between [voornaam] [naam 5] (party A) and [voornaam] [naam 1] (party B) regarding Horse [paard 1]’ getekend, waarin zij hun mondelinge afspraken over de koop van [paard 1] hebben opgenomen. Voor zover relevant staat in deze verklaring het volgende:

11. Op 30 maart 2021 heeft eiseres [paard 1] aan [naam 7] verkocht voor € 280.000 exclusief omzetbelasting. [naam 1] heeft [naam 7] via-via bij springwedstrijden leren kennen. De factuur voor de verkoop heeft eiseres op 27 maart 2021 uitgereikt.

12. In geschil is of en, zo ja, in hoeverre eiseres recht heeft op een teruggaaf van omzetbelasting. Om deze vraag te beantwoorden, zal de rechtbank eerst moeten beoordelen of eiseres aannemelijk heeft gemaakt dat zij de intentie heeft om economische activiteiten te verrichten. Als dat het geval is, moet de rechtbank daarna beoordelen of eiseres aannemelijk heeft gemaakt dat zij de afnemer is van [paard 1] en [paard 2].

13. Eiseres betoogt dat zij met de door haar overgelegde stukken en gegeven verklaringen aannemelijk heeft gemaakt dat zij de intentie heeft om economische activiteiten te verrichten. De economische activiteiten die zij wil verrichten hebben een lange aanloopfase. Dit kan eiseres niet worden tegengeworpen.

14. Verweerder stelt dat eiseres geen objectieve gegevens heeft overgelegd waaruit haar intentie om zelfstandig economische activiteiten te verrichten blijkt. De overgelegde facturen kunnen niet aangemerkt worden als een dergelijk objectief gegeven. Daarnaast zijn de verklaringen van eiseres onvoldoende. Ook is er geen sprake van een voorovereenkomst en kunnen de rechtshandelingen niet worden toegerekend aan eiseres in oprichting. Eiseres kan dus niet aangemerkt worden als ondernemer voor de omzetbelasting.

15. Een ieder die zelfstandig een bedrijf of beroep uitoefent kwalificeert als ondernemer.¹ Met deze bepaling heeft de wetgever invulling gegeven aan het begrip ‘economische activiteit’.² Het begrip economische activiteit moet ruim opgevat worden.³ Er is al sprake van een economische activiteit wanneer de ondernemer zijn intentie om die activiteit te verrichten met objectieve gegevens aannemelijk maakt, tenzij sprake is van fraude of misbruik.⁴

16. Eiseres heeft aangiften omzetbelasting ingediend die leiden tot een teruggaaf van omzetbelasting. Een redelijke verdeling van de bewijslast brengt op basis van de hierboven aangehaalde jurisprudentie mee dat eiseres aannemelijk dient te maken dat zij de intentie heeft om economische activiteiten te verrichten en daardoor als ondernemer kwalificeert.

17. Vast staat dat [naam 1] via [bedrijfsnaam 1] in [land] in paarden is gaan handelen om zowel te groeien als ruiter als in zijn levensonderhoud te voorzien. Uit het door eiseres overgelegd overzicht van aan- en verkopen van [bedrijfsnaam 1] blijkt dat veelal enkele jaren verstrijken tussen de aankoop en verkoop van een paard. [naam 1] heeft de intentie om met eiseres dezelfde economische activiteiten in Europa te gaan verrichten. De rechtbank stelt vast dat deze activiteiten bij eiseres dan ook een lange aanloopfase zullen kennen. Hier zal bij de beoordeling van de intentie van eiseres rekening mee moeten worden gehouden.

20. Verweerder stelt dat eiseres niet de afnemer van [paard 1] en [paard 2] is. [bedrijfsnaam 1] heeft immers voor deze paarden betaald. Daarnaast heeft [naam 1] de feitelijke beschikkingsmacht over beide paarden. Met betrekking tot [paard 1] in het bijzonder stelt verweerder dat eiseres op het moment dat [paard 1] werd overgedragen nog niet was opgericht of in oprichting was. Zij had dus niet de afnemer van [paard 1] kunnen zijn.

21. Een ondernemer kan de omzetbelasting die andere ondernemers hem in rekening hebben gebracht voor het leveren van goederen of verlenen van diensten in aftrek brengen. Hiervoor is vereist dat hij die goederen of diensten gebruikt voor belaste prestaties en de omzetbelasting aan hem in rekening is gebracht op een op de voorgeschreven wijze opgemaakte factuur.⁵ Een dergelijke factuur dient onder meer de volledige naam van de afnemer te bevatten.⁶

22. Het uitgangspunt is dat degene die een rechtsbetrekking is aangegaan op grond waarvan de leverancier of dienstverlener een prestatie verricht, moet worden aangemerkt als de afnemer van de prestatie.⁷ Behoudens tegenbewijs is dat diegene aan wie de factuur is uitgereikt en waarin hij verplicht wordt om te betalen.⁸

23. [naam 5] heeft de verkoopfactuur voor [paard 1] aan eiseres uitgereikt. Hierdoor moet eiseres aangemerkt worden als de afnemer van [paard 1], tenzij verweerder aannemelijk maakt dat een ander aangemerkt moet worden als de afnemer. Vast staat dat [bedrijfsnaam 1] [naam 5] op 3 juni 2019 de gehele koopsom exclusief omzetbelasting voor [paard 1] heeft betaald, enkele maanden voordat eiseres is opgericht. [naam 1] heeft vanaf 13 juni 2019 deelgenomen aan springwedstrijden met [paard 1]. Hij had dus de feitelijke beschikkingsmacht over [paard 1] voordat eiseres was opgericht. Als gevolg daarvan heeft de levering van [paard 1] al in juni 2019 plaatsgevonden.⁹ De verklaring van [naam 1] en [naam 5] van 3 februari 2021 waarin staat dat er sprake is van een eigendomsvoorbehoud is hiervoor niet relevant. Zelfs al zou deze verklaring relevant zijn, dan acht de rechtbank de verklaring niet geloofwaardig, omdat [naam 1] en [naam 5] deze overeenkomst pas tijdens de bezwaarfase hebben opgemaakt. Eiseres had op dat moment dus ook andere belangen bij de bewoordingen van de verklaring. De rechtbank is daarom van oordeel dat eiseres niet aangemerkt kan worden als afnemer van [paard 1].

24. [bedrijfsnaam 3] heeft de factuur voor [paard 2] aan eiseres uitgereikt. Hierdoor moet eiseres aangemerkt worden als de afnemer van [paard 2], tenzij verweerder aannemelijk maakt dat een ander aangemerkt moet worden als de afnemer. Hoewel [bedrijfsnaam 1] de koopprijs heeft voldaan, blijkt uit de jaarstukken van [bedrijfsnaam 1] dat zij daarvoor een vordering op eiseres heeft gekregen. Het enkele feit dat [bedrijfsnaam 1] namens eiseres [bedrijfsnaam 3] heeft betaald, kan zonder nadere onderbouwing niet tot de conclusie leiden dat [bedrijfsnaam 1] in een rechtsbetrekking met [bedrijfsnaam 3] is komen te staan. De levering van [paard 2] heeft immers aan eiseres plaatsgevonden. De rechtbank is daarom van oordeel dat eiseres de afnemer is van [paard 2]. Het beroep slaagt in zoverre.

25. De rechtbank verklaart de beroepen gegrond. Eiseres heeft daarom recht op een teruggaaf van € 17.702¹⁰ aan omzetbelasting over het tijdvak 1 oktober 2019 tot en met 31 december 2019 en € 7.628 over het tijdvak 1 januari 2020 tot en met 31 maart 2020.

26. De rechtbank veroordeelt verweerder tot vergoeding van de kosten die eiseres redelijkerwijs heeft moeten maken in verband met de behandeling van de bezwaren en de beroepen bij de rechtbank. De rechtbank stelt de vergoeding voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vast op 2 punten¹¹ x € 269 (waarde per punt) en 2 punten¹² x € 759 (waarde per punt) x 1 (wegingsfactor van de zaak) is € 2.056.

27. Aangezien de rechtbank de beroepen gegrond verklaart, geeft zij verweerder de opdracht om het door eiseres betaalde griffierecht te vergoeden.