Rechtbank Gelderland, 17-01-2022, ECLI:NL:RBGEL:2022:165, AWB - 21 _ 3129

1. Eiser woont aan de [straatnaam] . Deze straat ligt in een zone voor betaald parkeren. De parkeervergunning van eiser is op 31 maart 2021 verlopen. Verweerder heeft in maart 2021 eiser per post twee herinneringen gestuurd om de parkeervergunning te verlengen.

2. Verweerder heeft op 1 april 2021 en 3 april 2021 geconstateerd dat de auto van eiser bij zijn woning geparkeerd stond zonder dat hij parkeerbelasting had betaald. Verweerder heeft eiser beide dagen een naheffingsaanslag parkeerbelasting opgelegd. Nadat de tweede naheffingsaanslag was opgelegd, heeft eiser op 3 april 2021 gezien dat hem twee naheffingsaanslagen parkeerbelasting waren opgelegd. Diezelfde dag heeft eiser de tweede herinnering van verweerder gelezen. Op 5 april 2021 heeft hij een nieuwe parkeervergunning aangevraagd.

3. In geschil is of verweerder terecht de naheffingsaanslagen parkeerbelasting heeft opgelegd.

4. Eiser betoogt dat hij door drukte op zijn werk en vanwege persoonlijke omstandigheden pas op 3 april 2021 de tweede herinnering van verweerder heeft gelezen. Deze herinnering zat in een reguliere envelop van de gemeente, waardoor eiser niet wist dat het om dringende post ging en hij de brief aan de kant had gelegd. Eiser betoogt ook dat hij altijd de verschuldigde parkeerbelasting heeft betaald. Hij had geen kwade opzet om de parkeerbelasting niet te betalen.

5. In een gemeente kan parkeerbelasting worden geheven.¹ In Nijmegen heft de heffingsambtenaar parkeerbelasting van degene die een parkeervergunning heeft aangevraagd of een voertuig heeft geparkeerd in een door het college van burgemeester en wethouders (het college) aangewezen parkeerplaats.² Het college heeft onder meer de [straatnaam] aangewezen als een betaalzone voor de parkeerbelasting.³ Wanneer bij het parkeren in die straat geen parkeerbelasting is betaald, mag de heffingsambtenaar de parkeerbelasting naheffen.⁴ Ook mag hij gelijktijdig kosten in rekening brengen.⁵

6. De rechtbank is van oordeel dat verweerder terecht de naheffingsaanslagen parkeerbelasting heeft opgelegd. Vast staat dat eiser op 1 april en 3 april 2021 zijn auto in de [straatnaam] had geparkeerd zonder dat hij parkeerbelasting had betaald, omdat zijn vergunning was verlopen. Eiser heeft zich pas op 3 april 2021 gerealiseerd dat zijn vergunning was verlopen. Dit hoort voor zijn rekening en risico te komen. De verantwoordelijkheid om, al dan niet via een parkeervergunning, parkeerbelasting te betalen, ligt in dit geval bij eiser. Verweerder heeft daarnaast eiser twee brieven gestuurd om hem te herinneren dat zijn parkeervergunning bijna zou verlopen. De eerste brief heeft eiser niet ontvangen. De tweede brief heeft eiser vanwege zijn persoonlijke situatie te laat gelezen. De rechtbank begrijpt dat eiser ermee geholpen zou zijn geweest als op de envelop al zou zijn aangegeven dat het om belangrijke informatie over zijn parkeervergunning ging, maar dat kan niet afdoen aan het feit dat het uiteindelijk eisers eigen verantwoordelijkheid is en dat het verzenden van de herinnering door verweerder niet meer dan service is. Het kan verweerder in ieder geval niet worden verweten dat eiser te laat zijn parkeervergunning heeft verlengd.

7. Het betoog dat eiser altijd de parkeerbelasting heeft betaald en niet opzettelijk de parkeerbelasting niet heeft betaald, kan hem naar het oordeel van de rechtbank niet helpen. Eiser had zijn auto geparkeerd zonder parkeerbelasting te betalen. Dit alleen rechtvaardigt al de naheffingsaanslagen. Het is dus niet relevant of de parkeerbelasting eerdere keren wel is betaald en of dat de parkeerbelasting opzettelijk niet is betaald.

8. De rechtbank begrijpt dat het voor eiser onrechtvaardig voelt dat verweerder hem in drie dagen twee naheffingsaanslagen parkeerbelasting heeft opgelegd, terwijl geen rekening wordt gehouden met zijn persoonlijke omstandigheden. De heffing van parkeerbelasting is echter geobjectiveerd. Dit betekent dat in beginsel alleen gekeken wordt naar de feitelijke gedraging. Slechts in zeer uitzonderlijke omstandigheden kunnen algemene beginselen van behoorlijk bestuur de (na)heffing van parkeerbelasting opzij zetten. In deze zaak is daar geen sprake van, omdat eiser met weinig moeite op de hoogte had kunnen raken van het verlopen van zijn parkeervergunning. Eiser wordt dus niet onevenredig geraakt door de naheffingsaanslagen parkeerbelasting, waardoor de rechtbank in dit geval geen rekening kan houden met de persoonlijke omstandigheden van eiser.

9. Het college van burgemeester en wethouders kan de hardheidsclausule⁶ toepassen. De hardheidsclausule is een uitvoeringsbevoegdheid waarmee het college van burgemeester en wethouders tegemoet kan komen aan zwaarwegende gevallen van onrechtvaardigheid. Ter zitting zijn de persoonlijke omstandigheden van eiser besproken. Verweerder heeft verklaard dat deze omstandigheden onvoldoende zijn om de hardheidsclausule toe te passen. Aangezien het om een uitvoeringsbevoegdheid gaat, mag de rechtbank de toepassing van die bevoegdheid niet toetsen. De persoonlijke omstandigheden van eiser kunnen het oordeel van de rechtbank dus niet veranderen.

10. De rechtbank verklaart de beroepen ongegrond. Dit betekent dat eiser beide naheffingsaanslagen parkeerbelasting moet betalen.