Rechtbank Haarlem, 06-12-2006, BA0153, 06/1052

Uitspraakdatum: 6 december 2006

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

X B.V., gevestigd te Z, eiseres,

en

de inspecteur van de Belastingdienst P, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Aan eiseres is met dagtekening 24 december 2004 over het tijdvak 1 januari 1999 tot en met 15 oktober 2004 een naheffingsaanslag verbruiksbelasting van alcoholvrije dranken opgelegd van € 30.708, alsmede bij beschikking een boete van € 15.354.

1.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 28 november 2005 de naheffingsaanslag gehandhaafd en de boete verminderd tot € 7.677.

1.3. Eiseres heeft daartegen beroep ingesteld. Verweerder heeft een verweerschrift ingediend. Eiseres heeft een conclusie van repliek ingediend, waarna verweerder heeft gedupliceerd. Eiseres heeft bij brief van 8 juni 2006 nadere stukken ingediend. Verweerder heeft daarop bij brief van 12 juni 2006 gereageerd.

1.4. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 24 oktober 2006.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. De bedrijfsactiviteiten van eiseres bestonden in hoofdzaak uit de handel in koffiefilterzakjes. Als bijproduct leverde zij aan enkele afnemers tevens vruchtensappen. De vruchtensappen, verpakt in kleinhandelsverpakkingen, werden betrokken van de leverancier B uit Duitsland (de Duitse leverancier). De Duitse leverancier vervoerde de zendingen met eigen vrachtwagens naar Nederland en leverde deze af bij eiseres.

2.2. Tot 1 januari 1993 werd de verschuldigde accijns op de vruchtensappen aangegeven en voldaan door een douane-expediteur die door de leverancier werd ingeschakeld. De expediteur bracht de betaalde bedragen vervolgens aan eiseres in rekening. Over tijdvakken die aanvingen na voormelde datum heeft eiseres geen rekeningen meer ontvangen.

2.3. Tot de gedingstukken behoort een afschrift van een controlerapport van 23 november 2004 dat is opgemaakt naar aanleiding van een bij eiseres en X1 B.V. ingesteld onderzoek. In het rapport is onder meer het volgende vermeld:

2.4. Naar aanleiding van bij de rechtbank door eiseres ingediende stukken heeft verweerder bij beschikkingen van 6 en 12 juni 2006 de naheffingsaanslag en de boete ambtshalve verminderd. De naheffingsaanslag is eerst verminderd tot € 30.424 en vervolgens tot € 25.237. De boete is eerst tot € 7.606 en vervolgens verlaagd tot € 6.309.

3. Geschil en standpunten van partijen

3.1. In geschil is of de naheffingsaanslag verbruiksbelasting van alcoholvrije dranken terecht is opgelegd. Voorts is in geschil of de boete terecht en tot het juiste bedrag is opgelegd.

3.2. Eiseres stelt dat de naheffingsaanslag moet worden vernietigd omdat verweerder deze onzorgvuldig heeft vastgesteld. Een deel van de naheffingsaanslag zag op leveringen van de leverancier aan X1 B.V. Eiseres heeft haar activiteiten per 31 december 2002 gestaakt, omdat de leverancier van circa 95% van toenmalige omzet haar toeleveringen beëindigde. De vruchtensappen werden daarna ingekocht door X1 B.V. Tot twee keer aan toe is het bedrag van de naheffing verminderd, terwijl verweerder reeds bij het opleggen van de aanslag over de juiste gegevens beschikte. Voorts stelt eiseres dat de vergrijpboete ten onrechte is opgelegd, omdat haar niet kan worden verweten producten voorhanden te hebben gehad waarvan de belasting niet was betaald. Zij mocht er vanuit gaan dat de belasting was voldaan en verwijst daarbij naar de werkwijze die gehanteerd werd vóór 1993. Destijds werd de toenmalige accijns op vruchtensap altijd door de douane-expediteur aangegeven en betaald. Het betrof hier een bijproduct en eiseres wist niet dat daarvoor belasting moest worden voldaan.

3.3. Verweerder stelt dat niet in geschil is dat de vruchtensappen ten onrechte niet eerder in de heffing zijn betrokken. Hij stelt dat het aan de grove schuld van eiseres te wijten is dat de belasting niet is betaald. Een boete is op zijn plaats omdat sprake is van een professioneel bedrijf met een accountant die het verschil in kostprijs had moeten zijn opgevallen. Ter zitting heeft verweerder verklaard dat als de belasting niet is aangegeven en betaald niet altijd een vergrijpboete wordt opgelegd; er geldt geen vast beleid voor.

3.4. Voor een meer volledige weergave van de standpunten van partijen verwijst de rechtbank naar de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting.

4. Beoordeling van het geschil

4.2. Verweerder heeft op grond van artikel 67f, Algemene wet inzake rijksbelastingen, een boete opgelegd omdat de belasting niet was betaald. Bij de uitspraak op bezwaar heeft verweerder de boete verminderd tot 25% van de nageheven belasting. Onder grove schuld wordt verstaan een in laakbaarheid aan opzet grenzende mate van verwijtbaarheid en omvat het mede grove onachtzaamheid.

5. Proceskosten

Nu het beroep gegrond is acht de rechtbank termen aanwezig verweerder te veroordelen in de proceskosten die eiseres redelijkerwijs heeft moeten maken. Met inachtneming van het Besluit proceskosten bestuursrecht worden deze kosten gesteld op € 27, bestaande uit de geschatte reiskosten per openbaar vervoer 2e klasse van C om de zitting bij te wonen.

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 6 december 2006 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. A.J. Roke, voorzitter, mrs. H.A.M. Roell-Mulder en A. Roelvink-Verhoeff, leden, in tegenwoordigheid van mr. O. Nijhuis, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Bij het instellen van beroep in cassatie dient daarnaast in acht te worden genomen dat bij het beroepschrift een schriftelijke verklaring van de wederpartij wordt gevoegd, inhoudende dat wordt ingestemd met het instellen van beroep in cassatie tegen de uitspraak van de rechtbank.