Rechtbank Haarlem, 30-08-2007, BC4006, 07/286

Uitspraakdatum: 30 augustus 2007

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

X te Z, eiseres,

en

de inspecteur van de Belastingdienst te P, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Aan eiseres is met dagtekening 31 juli 2006 een aanslag vennootschapsbelasting opgelegd over het jaar 2004 naar een belastbare winst en een belastbaar bedrag van € 36.252. Impliciet is daarmee een beschikking tot vaststelling van het in dat jaar verrekende verlies als bedoeld in art. 21a, lid 1, van de Wet op de vennootschapsbelasting 1969 (hierna: respectievelijk verliesverrekeningsbeschikking en Wet Vpb 1969) van nihil genomen.

Eiseres heeft tegen de aanslag bezwaar gemaakt.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 9 november 2006 het bezwaar afgewezen en de aanslag gehandhaafd.

Eiseres heeft daartegen bij brief van 19 december 2006, op dezelfde dag ontvangen bij de rechtbank, beroep ingesteld.

Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting staat het volgende vast:

2.2. Eiseres heeft zich met ingang van1990 bezig gehouden met de internationale exploitatie van de [...]serie “F”. Tot 1998 zijn hiermee positieve resultaten behaald. Met ingang van 1999 zijn deze bedrijfsactiviteiten gestaakt. Vanaf dat tijdstip bestaan de bezittingen van eiseres uitsluitend uit een vordering en een banktegoed.

2.3. Met ingang van 1 januari 1993 worden alle aandelen in eiseres gehouden door Y, thans genaamd Y Nederland B.V. In de loop van oktober 1993 is door een fusie het Z-concern (hierna: het concern) ontstaan. Een aantal vennootschappen van het concern vormt een fiscale eenheid voor de vennootschapsbelasting, eiseres maakt geen onderdeel uit van de fiscale eenheid.

2.4. Op 1 november 1996 vindt een beursgang plaats van het concern. De heer J. en K houden op dat moment samen iets meer dan 50% van de aandelen in het concern, de overige aandelen worden ter beurze verhandeld.

2.5. Op 25 juli 2000 wordt het concern van de beurs gehaald. Op diezelfde datum verkrijgt het Spaanse T nagenoeg alle (99%) aandelen in het concern.

2.6. Eiseres heeft op 6 oktober 2005 aangifte vennootschapsbelasting over het jaar 2004 gedaan van een belastbare winst van € 36.252 en van een belastbaar bedrag van nihil. De aangegeven winst bestaat uit een herwaardering van een schuld aan haar voormalige Canadese aandeelhouder U Inc. Bij de aangifte heeft eiseres verzocht de belastbare winst te verrekenen met het door haar in 1993 geleden – nog onverrekende - verlies van € 212.492. Verweerder heeft dit verzoek tot vaststelling van een verliesverrekeningsbeschikking niet gehonoreerd.

3. Geschil en standpunten van partijen

3.1. In geschil is of de verrekening van het nog onverrekende verlies uit 1993 terecht op grond van artikel 20a, lid 1, Wet Vpb 1969 is geweigerd.

3.3. Verweerder is van mening dat het verlies uit 1993 niet meer voor verrekening in aanmerking komt. Hij stelt dat met de overname van het Z-concern door T het uiteindelijke belang in eiseres in belangrijke mate is gewijzigd in de zin van artikel 20a, lid 1, Wet Vpb 1969, zodat met ingang van het jaar waarin de gekwalificeerde belangenwijziging heeft plaatsgevonden (2000) verliezen van de daaraan voorafgaande jaren in beginsel niet meer voorwaarts verrekenbaar zijn. Hij betoogt daartoe dat voor de toepassing van het begrip 'het uiteindelijke belang' als bedoeld in artikel 20a, lid 1, Wet Vpb 1969 de gehele schakel van vennootschappen moet worden doorgekeken en dat het begrip letterlijk moet worden opgevat.

4. Beoordeling van het geschil

In de parlementaire behandeling is over deze, met ingang van 1 januari 2001, geldende bepaling onder meer het volgende opgemerkt:

4.2. Tussen partijen is niet in geschil dat door de verkrijging op 25 juli 2000 door T van nagenoeg alle aandelen in het Z-concern artikel 20a, lid 1, Wet Vpb 1969 - naar haar letterlijke tekst - toepasselijk is nu daardoor het uiteindelijke belang in eiseres in belangrijke mate is gewijzigd.

4.3. Het betoog van eiseres dat doel en strekking van artikel 20a, lid 1, Wet Vpb 1969 echter meebrengen dat indien geen sprake is van een misbruiksituatie, zoals in het onderhavige geval, voor het begrip 'het uiteindelijke belang' in die bepaling in afwijking van de letterlijke tekst van dat begrip niet de gehele schakel van vennootschappen hoeft te worden doorgekeken tot de uiteindelijke aandeelhouder, maar slechts tot het niveau van de directe aandeelhouder in eiseres, faalt, nu de totstandkomingsgeschiedenis van artikel 20a, lid 1, Wet Vpb 1969 voor deze opvatting geen steun biedt. Onder het begrip 'het uiteindelijke belang' in de zin van artikel 20a, lid 1, Wet Vpb 1969 moet worden verstaan het belang van de natuurlijke persoon of de rechtspersoon die, al dan niet middellijk, het uiteindelijke belang in de belastingplichtige heeft. De gehele schakel van vennootschappen dient derhalve te worden doorlopen naar de uiteindelijke aandeelhouders. Dit was niet anders in de aan artikel 20a Wet Vpb 1969 voorafgegane regeling van artikel 20, lid 5, Wet Vpb 1969. De wetgever heeft bij de invoering van artikel 20a op dit punt geen wijziging beoogd.

4.4. Het arrest van de Hoge Raad van 22 september 2006, BNB 2007/27 leidt, anders dan eiseres meent, niet tot een ander oordeel, nu de uitleg die de Hoge Raad in dat arrest aan het begrip 'het uiteindelijke belang' geeft niet ziet op de in dit geding aan de orde zijnde hoofdregel van artikel 20a, lid 1, maar op de toepassing van de op die regel – in dit geding naar tussen partijen niet in geschil is niet aan de orde zijnde - gegeven uitzonderingsbepaling van artikel 20a, lid 2, letter b.

4.5. Ook de stelling van eiseres dat er gelet op de afspraak tussen verweerder en het Z-concern, inhoudende dat voor de toetsing van de voorwaarden van artikel 15b (oud) Wet Vpb 1969 de Nederlandse Z-groep als niet-verbonden met T wordt beschouwd, reden is om ‘het uiteindelijke belang' voor de toepassing van artikel 20a Wet Vpb 1969 vast te stellen op het niveau van de binnen Nederland gelegen aandeelhouders, faalt. Verweerder bestrijdt dat deze afspraak bestaat. Mocht eiseres al kunnen bewijzen dat de beweerde afspraak bestaat, dan nog kan haar dat niet baten, nu de al dan niet verbondenheid van een lichaam in de zin van artikel 15b (oud) geen betekenis heeft voor de toepassing van het begrip 'het uiteindelijke belang' in artikel 20a Wet Vpb 1969.

4.6. Voorts stelt eiseres ter zitting dat de activiteiten na 1999 weliswaar niet meer bestaan uit de productie van televisie en media, maar dat ook het sindsdien aanhouden van een vordering welke jaarlijks wordt geherwaardeerd als een ondernemingsactiviteit moet worden aangemerkt. Dit standpunt wordt terecht door verweerder bestreden. Het enkel jaarlijks herwaarderen van een vordering kan niet als een ondernemingsactiviteit worden beschouwd.

4.7. Verweerder merkt ter zitting op dat bij het vaststellen van de aanslag ten onrechte geen rekening is gehouden met de carry forward van de verliezen die ontstaan zijn na de aandeelhouderswisseling van 25 juli 2000. De rechtbank zal gelet hierop het beroep gegrond verklaren voor zover het betreft de verrekening van de nog onverrekende verliezen van het jaar 2000 (€ 30) en van het jaar 2002 (€ 282), derhalve in totaal € 312.

5. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding verweerder te veroordelen in de kos¬ten die eiseres in verband met de behande¬ling van het bezwaar en het beroep heeft moeten maken, nu geen sprake is van door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand als bedoeld in artikel 1, letter a, van het Besluit proceskosten bestuursrecht.

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 30 augustus 2007 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. M.J. Leijdekker, voorzitter, mr. F.C. Bakker en mr. L.F. Roseval, rechters, in tegenwoordigheid van mr. O.C.H.C. Pilet, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.