Rechtbank Haarlem, 07-02-2008, ECLI:NL:RBHAA:2008:171 BC4486, 06/12008

Uitspraakdatum: 7 februari 2008

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

X, gevestigd te Z, VS, eiseres,

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Douane P, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Verweerder heeft aan eiseres met dagtekening 23 mei 2006 een uitnodiging tot betaling (hierna: UTB) van € 529.426 aan douanerechten op industriële producten uitgereikt.

1.2. Eiseres heeft bij brief van 15 juni 2006, door verweerder ontvangen op 16 juni 2006, bezwaar gemaakt tegen de UTB.

1.3. Verweerder heeft bij uitspraak van 17 oktober 2006 het bezwaar afgewezen.

1.4. Eiseres heeft daartegen bij brief van 20 november 2006, ontvangen bij de rechtbank op 21 november 2006, beroep ingesteld. Verweerder heeft een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 8 januari 2008. Namens eiseres is verschenen haar gemachtigde, A. Namens verweerder zijn verschenen B en C. Partijen hebben ieder een pleitnota voorgedragen en exemplaren daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan elkaar. Verweerder heeft op verzoek van de rechtbank een kopie van het bezwaarschrift overgelegd, waarvan een afschrift is verstrekt aan de wederpartij.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiseres is een naar Amerikaans recht opgerichte, multinationale vennootschap. Zij produceert verschillende typen geheugenkaarten voor consumentenelektronica, zoals digitale camera’s, mobiele telefoons en mp3-spelers. Voorts produceert en verhandelt eiseres consumentenelektronica, zoals usb-sticks en mp3-spelers. Eiseres brengt onder andere mp3-spelers in het vrije verkeer. Eén van de onderdelen van een mp3-speler is een microchip. De microchips worden door eiseres aan de fabrikant van de mp3-speler toegeleverd. De microchips worden vervaardigd door producenten, die de microchips vóór de toelevering testen op geschiktheid. Het testen geschiedt door middel van testmachines die gratis door eiseres aan de producent ter beschikking worden gesteld.

2.2. In 2005 is bij de fiscaal vertegenwoordiger van eiseres een controle na invoer ingesteld. Daarbij zijn vragen gerezen over de juiste toepassing van de douaneregels zoals die in het Communautair Douanewetboek (hierna: CDW) zijn verwoord. Naar aanleiding hiervan heeft eiseres een nader onderzoek gedaan naar de wijze van berekening van de door haar aangegeven douanewaarde. Vervolgens heeft zij contact opgenomen met het ‘Landelijk Waarde Team’ (hierna: LWT). Daarbij bleek dat eiseres een aantal elementen dat tot de douanewaarde behoorde, niet daarin had begrepen. Eiseres stelde daarom een vrijwillige verbetering op, die door het LWT werd beoordeeld. De beoordeling door het LWT leidde ertoe dat de aangegeven douanewaarde diende te worden verhoogd. In de verhoging zijn de afschrijvingskosten van de testapparatuur meegenomen.

2.3. Een en ander is uitgemond in de ‘Vaststellingsovereenkomst’ van 24 maart 2006, gesloten tussen eiseres en verweerder (tezamen aangeduid als ‘Partijen’). Hierin is onder meer bepaald:

2.4. In de brief van 11 mei 2006 van eiseres aan het LWT heeft zij het bedrag van de UTB berekend op € 529.426, waarvan een gedeelte ad € 17.039 ziet op de afschrijvingskosten (ook aan te duiden als Test Equipment Depreciation Costs of TEDC) van de in 2.1. vermelde testmachines.

2.5. De in het geding zijnde UTB is overeenkomstig de onder 2.4. vermelde berekening van eiseres vastgesteld.

3. Geschil

In geschil is of de UTB met € 17.039 tot € 512.387 dient te worden verminderd.

4. Standpunten van partijen

4.1.1. Ter ondersteuning van haar standpunt heeft eiseres, kort samengevat, het volgende aangevoerd:

4.1.2. Ter ondersteuning van zijn standpunt heeft verweerder, kort samengevat, aangevoerd:

4.2. Voor het ter zitting verhandelde wordt verwezen naar het aan deze uitspraak gehechte proces-verbaal.

5. Beoordeling van het geschil

5.1. Artikel 32 CDW luidt, voor zover van belang, als volgt:

5.2. De rechtbank stelt voorop dat uit de aanhef van artikel 32, eerste lid, sub b, CDW blijkt dat uitsluitend de goederen en diensten die voldoen zowel aan de aldaar gestelde voorwaarden als aan een van de onder i. tot en met iv. vermelde omschrijvingen, in de douanewaarde worden opgenomen. Artikel 32, derde lid, CDW impliceert dat artikel 32, eerste lid, sub b, CDW strikt dient te worden uitgelegd, hetgeen is bevestigd in het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 4 februari 1986, zaak 65/85, Van Houten International GmbH (hierna: Van Houten). Uit de aanhef van laatstbedoelde bepaling blijkt dat de goederen en diensten dienen te worden gebruikt bij de voortbrenging en de verkoop voor uitvoer van de ingevoerde goederen. Wat het begrip ‘de ingevoerde goederen’ betreft, overweegt de rechtbank dat uit het arrest van het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen van 16 november 2006, zaak C-306/04, Compaq Computer International Corporation, volgt dat dit begrip geen betrekking heeft op de bestanddelen van het ingevoerde goed. De rechtbank zal derhalve uitsluitend beoordelen of eiseres gratis of tegen verminderde prijs direct of indirect onder i. tot en met iv. bedoelde goederen of diensten heeft geleverd om deze te laten gebruiken bij de voortbrenging en de verkoop van de mp3-spelers. Of eiseres onder dezelfde voorwaarden goederen en diensten heeft geleverd voor de voortbrenging en de verkoop van de chips is derhalve niet van belang.

5.3. Uit de tekst van artikel 32, eerste lid, sub b, onder i., CDW volgt dat deze bepaling uitsluitend betrekking heeft op goederen, namelijk materialen, samenstellende delen, onderdelen en dergelijke. De testapparatuur kan niet als materiaal, samenstellend deel, onderdeel en dergelijke van de mp3-spelers worden beschouwd omdat die testapparatuur niet in de mp3-spelers wordt opgenomen en daarvan geen bestanddeel gaat uitmaken. De rechtbank verwerpt daarmee de stelling van verweerder dat de TEDC op grond van artikel 32, eerste lid, sub, i., CDW dienen te worden opgeteld bij de waarde van de chip; immers, niet de chip is het ingevoerde goed, maar de mp3-speler. Onder verwijzing naar het reeds aangehaalde arrest Van Houten valt hieraan nog toe te voegen dat de te hanteren strikte uitleg van artikel 32, eerste lid, sub b, CDW zich ertegen verzet dat de douanewaarde van bestanddelen van ingevoerde goederen, bepaald op een van de wijzen als is bedoeld in artikel 32, eerste lid, sub b, onder ii. tot en met iv., CDW in de douanewaarde van de ingevoerde goederen wordt begrepen. Met andere woorden, de aanpassingen van de onder i. tot en met iv. genoemde goederen en diensten op de douanewaarde van de ingevoerde goederen dienen afzonderlijk te worden getoetst. Zij kunnen niet gecombineerd of gestapeld worden toegepast op hetzelfde goed of dezelfde dienst. Ware dit anders, dan zou in iedere denkbare situatie in het fabricageproces van onderdelen van toeleverende bedrijven aanpassing van de douanewaarde mogelijk zijn, hetgeen de opstellers van de GATT, gelet op de tekst van artikel 8 van de Overeenkomst inzake de toepassing van artikel VII GATT, kennelijk niet hebben gewild. Bovendien miskent verweerder met zijn stelling de definitie die het Hof van Justitie heeft gegeven van het begrip ‘de ingevoerde goederen’.

5.4. Voorts moet gelden dat de testapparatuur geen werktuigen, matrijzen, gietvormen en dergelijke voorwerpen vormt die bij de voortbrenging van de ingevoerde goederen, de mp3-spelers, zijn gebruikt. De testapparatuur is niet gebruikt om de ingevoerde goederen - de mp3-spelers - voort te brengen, maar om de werking van een bestanddeel van de ingevoerde goederen te testen. De rechtbank verwerpt de stelling van verweerder dat Conclusie nr. 21 van het Comité Douanewetboek (afdeling douanewaarde) naar analogie dient te worden toegepast. Het Comité was van mening dat het testen van chips onderdeel uitmaakte van het fabricageprocédé van deze goederen, omdat het testen absoluut noodzakelijk is om te garanderen dat de goederen aan de gestelde eisen voldoen. In deze situatie waren de chips de ingevoerde goederen, zodat de kosten van het testen, nu dit testen onderdeel vormde van de voortbrenging van de chips, naar de mening van het Comité op grond van artikel 32, eerste lid, sub b, onder ii., CDW tot de douanewaarde dienden te worden gerekend. Gelet op het onder 5.2. en 5.3. overwogene over het onderscheid tussen de ingevoerde goederen enerzijds en hun bestanddelen anderzijds en het niet kunnen combineren of stapelen van de aanpassingen als bedoeld in artikel 32, eerste lid, sub b, onder i. tot en met iv., kan de Conclusie van het Comité - wat overigens zij van de juistheid daarvan - in de onderhavige situatie niet worden toegepast.

5.5. Tussen partijen is niet in geschil dat artikel 32, eerste lid, sub b, onder iii. en iv., CDW niet van toepassing is.

5.6. Gelet op al het vorenoverwogene is het beroep gegrond.

6. Proceskosten

De rechtbank vindt aanleiding verweerder te veroordelen in de kosten die eiseres in verband met de behandeling van het bezwaar en het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 805 (1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift, met een waarde per punt van € 161, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 322 en een wegingsfactor 1).

7. Beslissing

De rechtbank:

Deze uitspraak is gedaan op 7 februari 2008 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. A. van Dongen, voorzitter, mr. A.J. Roke en mr. G.W.S. de Groot, rechters, in tegenwoordigheid van mr. V.M. Maat, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (douanekamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.