Rechtbank Haarlem, 20-08-2008, ECLI:NL:RBHAA:2008:1632 BF7487, 08/3140

Procedurenummer: AWB 08/3140

Uitspraakdatum: 20 augustus 2008

Proces-verbaal van de mondelinge uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Utrecht-Gooi, kantoor Amersfoort, verweerder.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Gronden

1. Naar aanleiding van een door A op 24 september 2007 ingediende suppletieaangifte is aan eiseres op 25 oktober 2007 een naheffingsaanslag opgelegd, alsmede bij beschikking een boete van € 702 en heffingsrente in rekening gebracht. In geschil is de opgelegde boete.

2. Eiseres stelt dat tijdens het opmaken van de jaarrekening 2006 door A bleek dat er te weinig omzetbelasting was voldaan. Daarop is de onder 1. genoemde suppletieaangifte ingediend. Eiseres stelt voorts dat A een financieel en fiscaal advieskantoor is met ongeveer 20 medewerkers, dat zich met zeer ruime ervaring van zijn medewerkers met accountants- en belastingwerkzaamheden bezighoudt en dat zij, vanwege de grote mate van deskundigheid bij A, niet behoefde te twijfelen aan de fiscale aanvaardbaarheid van de mededeling door A. Op basis van de uitspraak van de Hoge Raad van 1 december 2006, 40518, en de uitspraken van rechtbank Leeuwarden van 23 januari 2007, AWB 06/1592 en van 23 november 2007, AWB 06/2421, acht eiseres het opleggen van een verzuimboete niet aan de orde nu sprake is van afwezigheid van alle schuld. Ter zitting heeft de gemachtigde van eiseres daaraan nog toegevoegd dat de hele administratie door de gemachtigde wordt verzorgd, het boeken van de administratie wordt door het kantoor van de gemachtigde gedaan. Een kopie van de ingediende aangifte omzetbelasting wordt elektronisch naar eiseres gezonden, voorheen werd een papieren versie verzonden. Het is gebruikelijk in deze branche dat de aangifte door het kantoor van de gemachtigde naar de Belastingdienst wordt verzonden. Cliënten geven na indiening wel eens correcties door. Er is regelmatig overleg met de cliënten.

3. Verweerder stelt dat de correctie die aanleiding gaf tot de suppletieaangifte slechts de omzetbelasting wegens privégebruik auto betreft, terwijl in de aangifte omzetbelasting rubriek 1d (privégebruik) niet ingevuld was. Zelfs bij een marginale toetsing had het eiseres duidelijk kunnen en moeten zijn dat de aangifte op het onderdeel privégebruik onjuist was. En dat, ook al is de aangifte verzorgd door een adviseur, dit eiseres niet ontslaat van de verplichting om de inhoud van de aangifte te controleren. Ter zitting heeft verweerder daaraan nog toegevoegd dat de gemachtigde van eiseres ter zitting heeft verklaard dat een kopie van de aangifte naar eiseres is verstuurd, terwijl in het beroepschrift staat dat er geen controle is. Eiseres had kunnen controleren.

4. In artikel 67c, eerste lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: AWR) is, voor zover hier van belang, bepaald dat, indien de belastingplichtige de belasting welke op aangifte moet worden voldaan niet, gedeeltelijk niet, dan wel niet binnen de in de belastingwet gestelde termijn heeft betaald, dit een verzuim vormt ter zake waarvan de inspecteur hem een boete van ten hoogste € 4.537 kan opleggen. Verweerder heeft met toepassing van voormeld artikel 67c en paragraaf 24 van het Besluit Bestuurlijke Boeten Belastingdienst 1998 (hierna: BBBB) de verzuimboete gematigd tot 5%.

5. De verzuimboete heeft tot doel een gebod tot nakoming van fiscale verplichtingen in te scherpen. Voor het opleggen van een dergelijke boete is niet vereist dat er sprake is van opzet of grove schuld. Alleen bij afwezigheid van alle schuld (avas) dient oplegging van een boete achterwege te blijven.

6. De rechtbank stelt voorop dat van eiseres, als professionele marktdeelneemster, mag worden verwacht dat zij niet zonder enige controle de verschuldigde belasting betaalt op basis van de voor haar verzorgde aangiftes. De van een ondernemer te verwachten zorg strekt zich niet alleen uit tot de keuze van de adviseur, maar ook tot de afwikkeling van de werkzaamheden. De omzetbelasting ten aanzien van privégebruik auto’s mag voor ondernemers een feit van algemene bekendheid worden verondersteld. Het kan eiseres niet zijn ontgaan dat, gelet op de aangiftes in voorgaande jaren, het privégebruik van de auto niet in de aangifte van december was opgenomen. Het bedrag dat wegens privégebruik was verschuldigd, € 17.311, was hoger dan het bedrag dat voor de maand december na aftrek van voorbelasting reeds was betaald, € 16.221. Zo het eiseres wel ontgaan is, komt dit voor haar rekening en risico. Anders dan de gemachtigde heeft gesteld, kunnen de schommelingen van de te betalen bedragen gedurende het jaar niet als verzachtende omstandigheid worden aangemerkt. Van een ondernemer mag worden verwacht dat hij ten minste globaal op de hoogte is van de omvang van het bedrag aan belasting dat hij op korte termijn verschuldigd is. Nu eiseres niet de van haar te verwachten zorgvuldigheid heeft betracht ten aanzien van de vervulling van haar fiscale verplichtingen, is geen sprake van afwezigheid van alle schuld. De rechtbank acht de boete passend en geboden.

7. Gelet op het voorgaande is het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan op 20 augustus 2008 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. A. van Dongen, rechter, in tegenwoordigheid van mr. J.P. Wismeijer, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van het proces-verbaal in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.