Rechtbank Haarlem, 14-05-2009, ECLI:NL:RBHAA:2009:1133 BI4242, 08/5588

Procedurenummer: AWB 08/5588

Uitspraakdatum: 14 mei 2009

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

X, wonende te Z, eiser,

en

de inspecteur van de Belastingdienst te P, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Bij beschikking als bedoeld in artikel 9h van het Uitvoeringsbesluit loonbelasting 1965 (hierna: het Besluit) van 15 april 2008 heeft verweerder eisers verzoek tot toepassing van de 30%-bewijsregel als bedoeld in artikel 15a, eerste lid, onderdeel j, van de Wet op de loonbelasting 1964 (hierna: Wet LB), gelezen in verbinding met artikel 9 van het Besluit, afgewezen.

1.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 9 juli 2008 de beschikking gehandhaafd.

1.3. Eiser heeft daartegen bij brief van 15 augustus 2008, ontvangen bij de rechtbank op 18 augustus 2008, beroep ingesteld. Bij brief van 16 september 2008 heeft eiser de gronden van het beroep ingediend.

1.4. Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 9 februari 2009. Namens eiser is daar verschenen A (B B.V.). Namens verweerder zijn verschenen mr. C en D.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiser is geboren op [datum] en heeft de Portugese nationaliteit.

3. Geschil

3.1. In geschil is of eiser in aanmerking komt voor toepassing van de 30%-bewijsregel.

3.2. Voor de standpunten van partijen verwijst de rechtbank naar de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting.

3.3. Eiser concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en toewijzing van eisers verzoek tot toepassing van de 30%-bewijsregel. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1.1. Op grond van artikel 15a, eerste lid, onderdeel j, van de Wet LB zijn, onder bepaalde voorwaarden, vergoedingen die een inhoudingsplichtige aan een werknemer verstrekt ter zake van extra kosten van tijdelijk verblijf buiten het land van herkomst tot ten hoogste 30% van het loon als vrije vergoeding aan te merken. In artikel 9, eerste lid, van het Besluit is de zogenoemde bewijsregel opgenomen die ten aanzien van ingekomen werknemers, enigszins vereenvoudigd, inhoudt dat vergoedingen tot 30% van het loon worden geacht vergoedingen van extraterritoriale kosten te zijn.

4.3. Verweerder bestrijdt dat in het geval van eiser sprake is van specifieke deskundigheid. Eiser heeft geen opleidingen gevolgd die relevant zijn voor de uit te oefenen functie, heeft eerst sinds 2007 enige werkervaring als 3D-designer, terwijl ook uit de hoogte van het aanvangssalaris geen specifieke deskundigheid blijkt. Dat de deskundigheid die voor de functie van Junior 3D-designer is vereist op de Nederlandse markt schaars is, is evenmin aannemelijk geworden, aldus verweerder.

4.4.1. Naar het oordeel van de rechtbank heeft eiser - tegenover de gemotiveerde betwisting van verweerder - niet aan de op hem rustende bewijslast voldaan. Daartoe neemt de rechtbank het volgende in overweging.

4.4.2. Uit het CV van eiser noch anderszins is gebleken dat eiser een opleiding heeft gevolgd die raakvlakken heeft met de functie van Junior 3D-designer. Voorts is de werkervaring die eiser op het terrein van 3D-designing heeft opgedaan voorafgaand aan de dienstbetrekking met B gering; eerst in 2007 heeft eiser op genoemd terrein werkzaamheden als freelancer verricht. Verder volgt uit de bewoordingen van de hiervoor onder 2.4. geciteerde functieomschrijving, met name uit de zinsneden "assist senior staff", "learn the craft of producing high quality 3D illustrations" en "to evolve his/her talent" dat voor de functie niet is vereist dat de betreffende werknemer de specifieke deskundigheid reeds bij indiensttreding bezit. Dit sluit ook aan bij de verklaring namens eiser ter zitting dat door B bij het zoeken van geschikte 3D-designers met name erop wordt gelet of de voor de functie benodigde creativiteit en vaardigheden in potentie aanwezig zijn, waarna die creativiteit en vaardigheden zich in de werkomgeving verder (zullen moeten) ontwikkelen.

4.4.3. Gelet op het vorenstaande - in samenhang bezien - heeft verweerder zich naar het oordeel van de rechtbank terecht op het standpunt gesteld dat in dit geval geen sprake is van specifieke deskundigheid als bedoeld in artikel 8, tweede lid, onderdeel b, van het Besluit.

4.5. De stelling van eiser dat de werkgever - en niet verweerder - bij uitstek degene is die kan beoordelen of een potentiële werknemer over de voor de betreffende functie vereiste opleiding en/of (werk)ervaring beschikt, kan niet tot een ander oordeel leiden. Aangenomen moet worden dat werkgevers bij het aannemen van nieuwe werknemers ernaar streven de meest geschikte kandidaat te selecteren, waarbij het uiteraard aan de werkgever is om vast te stellen welke eisen hij daarbij hanteert. Dat een werkgever een potentiële werknemer het best geschikt acht voor een bepaalde functie, brengt echter niet zonder meer mee dat deze werknemer ook aan de voorwaarden van de toepasselijke regelgeving voldoet.

4.6. Gezien het hiervoor onder 4.4.3. overwogene kan het antwoord op de vraag of de gestelde deskundigheid schaars is op de Nederlandse arbeidsmarkt in het midden blijven.

4.7.1. Eiser heeft voorts betoogd dat op grond van het gelijkheidsbeginsel aan zijn verzoek tot toepassing van de 30%-bewijsregel moet worden tegemoetgekomen. Hij heeft daarbij gewezen op drie andere werknemers van B ten aanzien van wie verweerder toepassing van de 30%-bewijsregel wel heeft toegestaan. Het betreft H (hierna: H), I (hierna: I) en J (hierna: J). Bij de gedingstukken bevindt zich een CV en functieomschrijving van J; de CV's van H en I zijn ter zitting overgelegd.

4.7.2. De rechtbank verwerpt eisers beroep op het gelijkheidsbeginsel, nu naar haar oordeel geen sprake is van gelijke gevallen. H heeft blijkens zijn CV aanzienlijk meer werkervaring op het gebied van 3D-design dan eiser, terwijl I - anders dan eiser - voor de functie relevante opleidingen (Degree in Architecture en Technical 3D Illustrator) heeft genoten en werkervaring heeft als 3D-artist en Architectural Illustrator. J is bij B in dienst als Designer en heeft derhalve een andere functie dan eiser, terwijl voorts de door J genoten opleiding raakvlakken heeft met zijn functie en hij meer voor de functie relevante werkervaring heeft dan eiser.

4.8. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan op 14 mei 2009 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. E. Jochem, voorzitter, mr. T.A. de Hek en mr. S.C.W. Douma, rechters, in tegenwoordigheid van mr. M. Mulder, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.