Rechtbank Haarlem, 29-06-2009, BJ1446, 08/2669, 08/2671 en 08/2672

Procedurenummers: AWB 08/2669, 08/2671 en 08/2672

Uitspraakdatum: 29 juni 2009

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in de gedingen tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst P, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1.1. Verweerder heeft aan eiseres 1 over het tijdvak 1 januari 2000 tot en met 31 maart 2003 een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd ten bedrage van € 60.709.

1.1.2. Verweerder heeft aan eiseres 2 over het tijdvak 1 april 2003 tot en met 30 september 2004 een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd ten bedrage van € 32.212.

1.1.3. Verweerder heeft aan eiseres 1 over het tijdvak 1 januari 2000 tot en met 30 september 2004 een naheffingsaanslag loonbelasting opgelegd ten bedrage van € 1.411.778.

1.2.1. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 13 mei 2008 de onder 1.1.1. vermelde naheffingsaanslag gehandhaafd.

1.2.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 22 februari 2008 de onder 1.1.2. vermelde naheffingsaanslag gehandhaafd.

1.2.3. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 7 februari 2008 de onder 1.1.3. vermelde naheffingsaanslag gehandhaafd.

1.3.1. Eiseres 1 heeft bij brieven van 22 februari 2008, per fax ontvangen bij de rechtbank op 22 februari 2008, beroep ingesteld tegen de onder 1.2.1. en 1.2.3. vermelde uitspraken.

1.3.1. Eiseres 2 heeft bij brief van 22 februari 2008, per fax ontvangen bij de rechtbank op 22 februari 2008, beroep ingesteld tegen de onder 1.2.2. vermelde uitspraak.

1.4. Verweerder heeft op de zaken betrekking hebbende stukken en verweerschriften ingediend.

1.5. Partijen hebben vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

1.7. De gemachtigde van eiseressen heeft bij brief van 30 januari 2009 gerepliceerd. Verweerder heeft bij brief van 23 februari 2009 gedupliceerd.

1.8. Partijen hebben vóór de nadere zitting stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiseres 1 exploiteert een café-restaurant (hierna: Café H) en is voor deze activiteit ondernemer als bedoeld in artikel 7 van de Wet op de omzetbelasting (hierna: de Wet OB). Eiseres 1 is met ingang van 1 april 2003 opgegaan in eiseres 2, een fiscale eenheid van eiseres 1 met haar directeur-grootaandeelhouder, A (hierna: de dga). Eiseres 1 heeft personeel in dienst en is inhoudingsplichtige voor de loonheffingen.

2.2. Eiseres 1 maakte tijdens de in geding zijnde tijdvakken gebruik van het softwaresysteem Finishing Touch van Straight Systems B.V. Dit is een softwarepakket voor NCR-computerkassa’s, eventueel aangevuld met handsets, ten behoeve van de horeca. Alle handelingen die op de kassa’s en de handsets worden verricht, worden centraal vastgelegd in bestanden op een centrale computer (server). Het systeem kan worden geleverd met de optie “bonnen verwijderen”, die niet in de handleiding wordt beschreven. Door het intoetsen van een commandoregel (ook wel gumregel genoemd) wordt in het programma tickview een verborgen optie geactiveerd die het mogelijk maakt bonnen uit het systeem te verwijderen.

2.3. In het proces-verbaal nummer 0/OPV van de FIOD-ECD is onder meer het volgende opgenomen:

“4.5 Redelijk vermoeden H

2.4. In het proces-verbaal nummer AH/24 van de FIOD-ECD is naar aanleiding van een onderzoek van het kassasysteem van eiseres 1 onder meer het volgende opgenomen:

2.5. Een medewerker van Straight Systems B.V. heeft tegenover de FIOD-ECD het volgende verklaard:

“De term gumregel wordt gebruikt binnen Straight Systems. Het gummen betekend iets weghalen. Met de term gumregel wordt bedoeld dat je omzet kan weghalen. De gumregel is hetzelfde als Tickview middels DOS waar we het gisteren over hadden. …”

Op 26 oktober 2000 zijn in een systeem dat in gebruik is bij Straight Systems B.V. de volgende mutaties vastgelegd:

Een medewerker van de helpdesk heeft hierover verklaard:

Op 18 juni 2001 is in het hiervoor bedoelde systeem de volgende mutatie vastgelegd:

“bespreking gggum (oc: I ter plekke)”

Twee medewerkers van Straight Systems B.V. hebben hierover verklaard:

In een faxbericht van 25 maart 2002 van Straight Systems B.V. aan Café H wordt onder andere het volgende medegedeeld:

In een faxbericht van 19 april 2002 van Straight Systems B.V. aan Café H wordt onder andere het volgende medegedeeld:

Over laatstbedoelde fax heeft een medewerker van Straight Systems B.V. verklaard:

“Ja, met de speciale tool wordt hier inderdaad bedoeld de gumregel.”

Op 17 juli 2002 is in een systeem dat in gebruik is bij Straight Systems B.V. de volgende mutatie vastgelegd:

En op 25 september 2002:

“Kan op laptop tickview niet meer in. (oc: I) …”

En op 30 juli 2003:

En op 29 oktober 2003:

“Komt hier met laptop voor install software (oc: I) …”

En op 30 oktober 2003:

2.6. In het proces-verbaal nummer V03/03 van de FIOD-ECD heeft de bedrijfsleider van eiseres 1 het volgende verklaard:

2.7. In het proces-verbaal van ambtshandeling nummer AH/05 van de FIOD-ECD is onder meer het volgende opgenomen:

Ik vermoedde dat in de kolom getiteld ‘K’ de afgeroomde omzetbedragen stonden vermeld, in kolom ‘C’ de werkelijke omzetbedragen en in kolom ‘KR’ het afgeroomde bedrag.”

In het proces-verbaal nummer V03-03 van de FIOD-ECD heeft de bedrijfsleider van eiseres 1 het volgende verklaard over het hiervoor bedoelde document:

2.8. In de processen-verbaal van ambtshandeling nummers AH/21 en AH/23 van de FIOD-ECD worden gegevens uit verschillende, bij eiseres 1 aangetroffen bestanden vergeleken. In het proces-verbaal van ambtshandeling nummer AH/27 van de FIOD-ECD staat vermeld dat tijdens het onderzoek twee bestanden zijn gevonden (bestand 081100 en bestand 100701, bijlagen B-AH/117 en B-AH/118). In deze bestanden is een overlap aangetroffen voor de periode van week 21 tot en met week 44 van het jaar 2000. Tussen deze bestanden is een verschil in behaalde omzet en aantallen ‘NO SALES’ geconstateerd, hoewel het aantal regels (‘records’) gelijk is. De respectievelijke verbalisanten rapporteren dat zij vermoeden dat over de gehele periode 1 januari 2000 tot en met september 2004 omzet is afgeroomd.

2.9. In het proces-verbaal nummer G04/01 van de FIOD-ECD heeft de assistent-bedrijfsleider van eiseres 1 het volgende verklaard:

In het proces-verbaal nummer G07/01 van de FIOD-ECD heeft een werknemer van eiseres 1 het volgende verklaard:

In het proces-verbaal nummer G10/01 van de FIOD-ECD heeft een oud-werknemer van eiseres 1 het volgende verklaard:

“… Ik kreeg mijn salaris meestal op vrijdag. Ik heb mijn salaris altijd contant gekregen, dus nooit op een bankrekening. Ik werkte zonder contract. … Ik heb nooit salarisstroken ontvangen en ik heb nooit jaaropgaven ontvangen. Onderling spraken wij van grijze betalingen …”

In het proces-verbaal nummer G21/01 van de FIOD-ECD heeft een oud-werknemer van eiseres 1 het volgende verklaard:

“Nee, ik heb nooit zwart gewerkt. … Ik weet wel dat andere jongens daar zwart hebben gewerkt. … Alle werknemers die overuren maakten kregen deze uren zwart uitbetaald. … Dat zwart uitbetalen van uren gebeurde tijdens de hele periode dat ik werkzaam was bij Café H.”

In het proces-verbaal nummer G22/01 van de FIOD-ECD heeft een oud-werknemer van eiseres 1 het volgende verklaard:

“Ik heb voor een deel zwart gewerkt. … Ik stond voor 8 of 10 uur op de loonlijst en werkte meer.”

In het proces-verbaal nummer G24/01 van de FIOD-ECD heeft een oud-werknemer van eiseres 1 het volgende verklaard:

“… U wijst mij op het feit dat er op mijn loonstroken een lager bedrag aan loon staat dan dat ik uitbetaald heb gekregen. Als u mij zegt dat ik dan een gedeelte zwart zal hebben gewerkt dan zal dat wel. Ik kon dat natuurlijk nooit controleren want de loonstroken heb ik pas gekregen toen mijn contract was afgelopen.”

In het proces-verbaal nummer G25/01 van de FIOD-ECD heeft een oud-werknemer van eiseres 1 het volgende verklaard:

In het proces-verbaal nummer V03/03 van de FIOD-ECD heeft de bedrijfsleider van eiseres 1 het volgende verklaard:

“In het kladkasboek staan de werkelijk betaalde bedragen, dus inclusief het eventuele zwarte loon. De kladkasbladen gaan niet naar de boekhouder, die ziet dus niet de werkelijk betaalde lonen. Ik geef aan de boekhouder alleen de uren door die door het personeel wit gewerkt zijn.”

En op de vraag wat er met het geld is gebeurd dat buiten de omzetverantwoording is gebleven:

“Hiervan zijn de overuren van het personeel zwart uitbetaald. Ik wil daarmee dus ook zeggen dat er voor april 2004 nooit personeel zwart betaald is, de fooien buiten beschouwing gelaten.”

2.10. Naar aanleiding van het onderzoek van de FIOD-ECD heeft verweerder op 6 oktober 2004 een onderzoek ingesteld naar de aanvaardbaarheid van de aangiften omzetbelasting en loonbelasting over de tijdvakken 1 januari 2000 tot en met 30 september 2004. In het op 14 juni 2005 uitgebrachte controlerapport staat onder meer het volgende:

2.1.2 Verwerpen administratie

…

3.1 Loon buiten de loonadministratie

De inhoudingsplichtige heeft de afgeroomde omzet gebruikt om hiervan de extra uren die het personeel werkte, dan de uren vermeld volgens hun contract, zwart uit te betalen. Gezien het feit dat er geen overzicht is van de meer uitbetaalde lonen, is het onmogelijk om de verschuldigde loonheffing per werknemer te bepalen. Tevens zal het naar mijn mening onmogelijk zijn om de nog verschuldigde loonheffing te verhalen op de (oud)werknemers. Gezien het bovenstaande zal de bruto afgeroomde omzet dan ook worden gebruteerd met het anoniementarief . De loonheffing zal worden berekend volgens de eindheffingstabel voor anonieme werknemers jonger dan 65 jaar en Zfw verschuldigd.”

2.11. Naar aanleiding van de uitkomst van het onderzoek zijn de dga en een bedrijfsleider strafrechtelijk vervolgd, aan wie het medeplegen met eiseres 1 van loonbelasting- en omzetbelastingfraude, het samen met eiseres 1 niet voeren van een juiste boekhouding en het niet bewaren van onderdelen van de kasadministratie ten laste zijn gelegd. De dga en de bedrijfsleider zijn in hoger beroep veroordeeld voor het medeplegen van opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist doen, meermalen gepleegd, het medeplegen van opzettelijk niet voeren van een administratie overeenkomstig de daaraan bij of krachtens de belastingwet gestelde eisen en het medeplegen van opzettelijk niet bewaren van boeken, bescheiden en andere gegevensdragers. Hof ’s-Hertogenbosch heeft in zijn arrest onder andere het volgende als feiten en omstandigheden vastgesteld:

Tegen het arrest is cassatieberoep ingesteld bij de Hoge Raad.

3. Geschil en standpunten van partijen

3.1. Primair is in geschil of sprake is van zwarte omzet c.q. zwarte lonen. Subsidiair is in geschil of tussen partijen een vaststellingsovereenkomst tot stand is gekomen. Meer subsidiair is in geschil of de naheffingsaanslagen tot het juiste bedrag zijn opgelegd.

3.2. Eiseressen concluderen tot gegrondverklaring van de beroepen, vernietiging van de uitspraken op bezwaar en vernietiging van de naheffingsaanslagen. Subsidiair concluderen eiseressen tot vermindering van de naheffingsaanslagen tot in totaal € 175.000. Meer subsidiair concluderen eiseressen tot een verdere vermindering van de naheffingsaanslagen.

3.3. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van de beroepen.

3.4. Voor de standpunten van partijen verwijst de rechtbank naar de gedingstukken en naar het proces-verbaal.

4. Beoordeling van het geschil

Ontvankelijkheid beroep eiseres 1

4.1. Eiseres 1 heeft op 22 februari 2008 naar aanleiding van de ontvangst van de motivering van de uitspraak op bezwaar van 7 februari 2008 beroep aangetekend. De uitspraak op bezwaar is pas op 13 mei 2008 gedaan, zodat het beroep voortijdig is ingesteld. Artikel 6:10, eerste lid, van de Awb bepaalt dat niet-ontvankelijkverklaring van een voor het begin van de termijn ingediend bezwaar- en beroepschrift achterwege blijft indien het besluit ten tijde van de indiening reeds tot stand was gekomen dan wel de indiener er redelijkerwijs van uit mocht gaan dat het besluit reeds tot stand was gekomen. De rechtbank volgt verweerder in zijn standpunt dat, gelet op de inhoud van de brief van 7 februari 2008, de datering van de onder 1.2.2. en 1.2.3. vermelde uitspraken op bezwaar en de tussen partijen plaatsgevonden briefwisseling, eiseres 1 er ten tijde van de indiening van het beroepschrift van uit mocht gaan dat de bestreden uitspraak op bezwaar reeds tot stand was gekomen. Eiseres 1 is ontvankelijk in het beroep.

Zwarte omzet en zwarte lonen

4.2.1. Verweerder heeft aan eiseres 2 een naheffingsaanslag omzetbelasting en aan eiseres 1 een naheffingsaanslag loonbelasting en een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd omdat eiseressen, door het wissen van bonnen via een apart commando in het kassasysteem, omzet zouden hebben verzwegen en eiseres 1 uit deze omzet zwarte lonen zou hebben betaald aan werknemers. De rechtbank acht bewezen dat eiseressen gebruik hebben gemaakt van de commando- of gumregel om omzet en uitbetaalde lonen te verzwijgen, op grond van de volgende feiten en omstandigheden:

4.2.2. Op grond van de hiervoor genoemde feiten en omstandigheden heeft Hof ’s-Hertogenbosch wettig en overtuigend bewezen verklaard dat meermaals opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte onjuist is gedaan, opzettelijk niet een administratie is gevoerd overeenkomstig de daaraan bij of krachtens de belastingwet gestelde eisen en opzettelijk boeken, bescheiden en andere gegevensdragers niet zijn bewaard.

4.2.3. Eiseressen hebben niet voldaan aan de op grond van artikel 52 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR) op hen rustende verplichtingen, hetgeen vooral blijkt uit:

4.2.4. Het bovenstaande leidt ertoe dat de kasadministratie, die in een onderneming als die van eiseressen een cruciale plaats inneemt, dusdanig ernstige gebreken vertoont dat zij niet als een betrouwbare basis voor de bepaling van de fiscale verplichtingen van eiseressen kan worden aangemerkt. Op grond van artikel 27e van de AWR zal de rechtbank de beroepen ongegrond verklaren, tenzij is gebleken dat en in hoeverre de uitspraken op bezwaar onjuist zijn. Aan de verdeling van de bewijslast in de strafzaak tegen de dga en de bedrijfsleider komt in deze procedure verder geen betekenis toe, zodat indien en voor zover eiseressen hierop in de onderhavige procedure een beroep doen, zulks faalt.

Vaststellingsovereenkomst

4.3. Eiseressen stellen zich op het standpunt dat zij aan verweerder het aanbod hebben gedaan om tegen finale kwijting van de in geding zijnde naheffingsaanslagen een bedrag van € 175.000 te betalen, en dat verweerder gehouden was dit aanbod te aanvaarden in het licht van de uitnodiging van verweerder om een aanbod te doen en de voorwaarden die verweerder daarbij heeft gesteld. Gelet op hetgeen partijen op dit punt hebben aangevoerd verwerpt de rechtbank de stelling van eiseressen. In de gegeven omstandigheden kan bij eiseressen niet de in rechte te beschermen verwachting zijn gewekt dat verweerder met ieder aanbod van de zijde van eiseressen akkoord zou gaan. Het aanbod van eiseressen was, gelet op de totale hoogte van de naheffingsaanslagen, zo laag dat verweerder in redelijkheid niet tot acceptatie verplicht was. Bovendien miskennen eiseressen met hun stelling dat een aanbod een uitnodiging tot onderhandelen is en partijen slechts bindt zodra het is aanvaard. Het aanbod is niet aanvaard door verweerder.

Nageheven belasting

4.4. Eiseressen bestrijden de juistheid van de door verweerder opgelegde naheffingsaanslagen met de stelling dat het onderzoek van de FIOD-ECD niet correct zou zijn uitgevoerd en feitelijke onjuistheden bevat. Ter onderbouwing van deze stelling hebben eiseressen twee hoofdgrieven aangevoerd. Ten eerste voeren eiseressen aan dat de NO SALES betrekking hebben op verkopen op rekening en dat de betreffende omzet in de administratie en de aangiften omzetbelasting is verwerkt. Ter zitting heeft de gemachtigde van eiseressen twee facturen getoond, met daaraan gehecht een kassabon met een nummer. Dit nummer komt voor op de lijst met NO SALES. De rechtbank verwerpt de stelling van eiseressen als zou hiermee zijn aangetoond dat alle NO SALES verkopen op rekening zouden zijn, nu dit slechts twee voorbeelden betreft uit het grote aantal NO SALES die in de administratie van eiseressen zijn aangetroffen en deze twee NO SALES in de lijst met een individuele referentie zijn aangeduid, welke referentie bij de overige NO SALES ontbreekt. Bovendien hebben eiseressen niet aangetoond dat de betreffende bedragen zijn ontvangen en dat de betreffende omzet in de administratie en de aangiften is verwerkt. Ten tweede voeren eiseressen aan dat de betalingen per PIN uit de nadeelberekening dienen te worden verwijderd. De rechtbank stelt voorop dat uit de beschrijving van het onderzoek van verweerder rond de betalingen per PIN niet de conclusie kan worden getrokken dat het onderzoek onzorgvuldig en bevooroordeeld zou zijn uitgevoerd, zoals eiseressen stellen. Verweerder heeft door het hanteren van ruime marges het aantal niet-traceerbare betalingen teruggebracht tot 88. De stellingen van eiseressen over de onjuiste conclusies die verweerder uit het onderzoek zou hebben getrokken berusten op aannames en veronderstellingen en zijn niet nader onderbouwd, zodat de rechtbank deze verwerpt. Eiseressen hebben niet aangetoond dat de betreffende omzet in de administratie en de aangiften is verwerkt. Nu de bewijslast op eiseressen rust, is verweerder – anders dan eiseressen kennelijk veronderstellen – niet gehouden de juistheid van de door eiseressen aangevoerde stellingen te onderzoeken. Eiseressen hebben derhalve niet overtuigend aangetoond dat de uitspraken op bezwaar onjuist zijn.

4.5. Verweerder heeft omzetbelasting nageheven op basis van het gemiddelde percentage afgeroomde omzet van 13,21. Deze berekening komt de rechtbank niet onredelijk voor, gelet op de door verweerder bijgebrachte nadeelberekening, waaruit blijkt dat het gemiddelde percentage in werkelijkheid hoger was, namelijk 15,80. Voor de stelling dat de vermeend ontdoken omzetbelasting reeds via de periodieke aangiften zou zijn voldaan, heeft eiseres 2 geen bewijs aangevoerd. De in opdracht van eiseres 2 gemaakte nadeelberekeningen zijn deels niet gebaseerd op de gegevens in de administratie van eiseressen (berekening aan de hand van brutowinstpercentages), deels rekenkundig onjuist (analyse van de conclusies uit het onderzoek van verweerder) en overigens gebaseerd op veronderstellingen en aannames. Deze nadeelberekeningen geven, mede gelet op de weerspreking daarvan door verweerder, geen aanleiding te veronderstellen dat verweerder bij de berekening van de naheffingsaanslagen omzetbelasting van een onredelijke schatting is uitgegaan.

4.6.1. Verweerder heeft zich op het standpunt gesteld dat eiseres 1 de zwarte omzet heeft gebruikt om zwarte lonen uit te betalen aan werknemers. Zoals onder 4.2. overwogen, kleven aan de administratie van eiseressen ernstige gebreken, zodat niet is vast te stellen hoeveel loon aan welke werknemer is betaald. Deze omstandigheid komt voor rekening en risico van eiseres 1, die overtuigend dient aan te tonen dat en in hoeverre de nageheven belasting te hoog is. Eiseres 1 heeft op dit punt geen specifieke gronden aangevoerd. Nu de gronden tegen de door verweerder gemaakte nadeelberekening falen en de rechtbank geen reden ziet anders te oordelen, dient te worden uitgegaan van de veronderstelling dat eiseres 1 de zwarte omzet als zwart loon heeft uitbetaald aan haar werknemers. Dat verweerder heeft aangekondigd bij een andersluidend oordeel van de rechtbank het standpunt in te nemen dat de zwarte omzet is uitgedeeld aan de dga, doet hier niet aan af.

4.6.2. Met betrekking tot de vraag of plaats is voor brutering van het zonder inhouding en afdracht van loonbelasting en premies volksverzekeringen uitbetaalde loon stelt de rechtbank, gelet op de diverse verklaringen van de (oud)werknemers van eiseres 1, vast dat eiseres 1 en de betrokken werknemers dat loon zagen als nettoloon en dat eiseres 1 aanvaardde dat de verschuldigde loonbelasting en premies volksverzekeringen ingeval van naheffing voor haar rekening zouden komen. Verweerder heeft hieraan terecht de gevolgtrekking verbonden dat eiseres 1 reeds in het jaar van uitbetaling had besloten af te zien van verhaal. Deze gevolgtrekking wordt voorts ondersteund door de aard van de onderneming van eiseressen, waar de bezetting fluctueert en veel wordt gewerkt met werknemers met een beperkt aantal contracturen, met werknemers met een contract voor bepaalde tijd en met seizoenskrachten.

4.6.3. Het onder 4.6.2. gegeven oordeel laat voor zover hier van belang geen andere gevolgtrekking toe dan dat uit de tussen eiseres 1 en de betrokken werknemers gemaakte afspraken volgt dat verweerder in het ongewisse zou worden gelaten aan wie van die werknemers welk loon zou worden uitbetaald. Gelet op de uitspraak van de Hoge Raad van 1 mei 1996 (Nr. 31 070) BNB 1996/212 onderscheidt deze situatie zich niet wezenlijk van die met het oog waarop het tarief van artikel 26b van de Wet op de loonbelasting 1964 is ingevoerd. Het had op de weg van eiseres 1 gelegen om een deugdelijke administratie bij te houden waaruit de per werknemer daadwerkelijk uitbetaalde lonen duidelijk blijken. Verweerder heeft het anoniementarief terecht toegepast.

4.7. Gelet op het vorenoverwogene dienen de beroepen ongegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank acht geen aanleiding aanwezig voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart de beroepen ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan op 29 juni 2009 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. A. van Dongen, voorzitter, mr. A.A. Fase en mr. T.A. de Hek, rechters, in tegenwoordigheid van mr. M.C. Anema, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.