Rechtbank Haarlem, 09-11-2009, ECLI:NL:RBHAA:2009:5418 BL0335, 09/3734

Uitspraakdatum: 9 november 2009

Uitspraak als bedoeld in afdeling 8.2.6 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) in het geding tussen

X BV, gevestigd te Z, eiseres,

en

het Productschap P, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Op 5 juli 2007 heeft eiseres een aanvraag voor een invoercertificaat ingediend in het kader van de Verordening (EG) nr. 616/2007. Bij besluit van 16 juli 2007 heeft verweerder de aanvraag van eiseres afgewezen.

1.2. Na daartegen gemaakt bezwaar heeft verweerder bij uitspraak op bezwaar van 4 juli 2008 het bezwaar ongegrond verklaard.

1.3. Eiseres heeft daartegen bij brief van 15 augustus 2008, ontvangen op 18 augustus 2008, beroep bij het College van Beroep voor het Bedrijfsleven ingesteld.

1.4. Op 23 juli 2009 heeft het College voor Beroep van het Bedrijfsleven uitspraak gedaan en de zaak doorgezonden naar de rechtbank Haarlem.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 9 oktober 2009. Namens eiseres zijn verschenen haar gemachtigde mr. A en B, bestuurder van eiseres. Namens verweerder is verschenen mr. C. Partijen hebben ieder ter zitting een pleitnota overgelegd. Ter zitting heeft eiseres, met goedvinden van verweerder, een nader stuk overgelegd aan de rechtbank.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiseres exploiteert een (groot)handel in geslacht pluimvee en aanverwante artikelen. Eiseres koopt van importeurs onder andere diepgevroren kipfilet uit Brazilië. Deze kipfilet ondergaat bij eiseres een bewerking.

2.2. Op 5 juli 2007 heeft eiseres een aanvraag voor een invoercertificaat ingediend in het kader van de Verordening (EG) nr. 616/2007 van de Commissie van 4 juli 2007 houdende de opening en vaststelling van de wijze van beheer van communautaire tariefcontingenten voor vlees van pluimvee van oorsprong Brazilië, Thailand en andere landen (hierna: de Verordening). De aanvraag is ingediend voor de deelperiode van 1 oktober 2007 tot en met 31 december 2007 voor groep nummer 1 (contingentnummer 09.4211) voor een netto hoeveelheid van 2.562.105 kilogram.

2.3. Op de aanvraag voor het invoercertificaat heeft eiseres als in te voeren product kuikenborstfilet met als GN-code 0210 9939 vermeld. Tevens is vermeld: gezouten pluimveevlees, gekookt pluimveevlees en kalkoenbereidingen.

2.4. Tot de gedingstukken behoort een e-mailbericht van 28 juni 2007 van D, een medewerker van het team bindende tarief inlichting (bti) van de douane Rotterdam, aan verweerder. In dit e-mailbericht is -voor zover van belang- vermeld:

“Ik heb de productspecificaties betreffende het pluimveevlees doorgestuurd naar de collega’s van ons laboratorium en zij kwamen tot de volgende conclusie:

product 2: kippenvlees gemengd met oplopende hoeveelheden mix [naam]: gelijksoortig verhaal, maar dan zonder soja eiwit.

product 3: kippenvlees gemengd met oplopende hoeveelheden mix [naam]: waaruit deze mix bestaat is nog onduidelijker, waarschijnlijk een mengsel van TUMB SL code 2004. Aroma L en Poultry Pro. Het lijkt dus vooral op kippenvlees met een versterkte kipsmaak, geen reden voor indeling in 1602.”

2.5. Op 16 oktober 2007 is een bindende tariefinlichting (bti) als bedoeld in artikel 12 van het communautair douanewetboek (CDW) afgegeven met het referentienummer [nummer] Na daartegen gemaakt bezwaar heeft douane Rotterdam bij uitspraak op bezwaar van 30 januari 2008 het bezwaarschrift afgewezen, omdat -kort samengevat- er geen sprake is van door eiseres geïmporteerd kippenvlees.

2.6. Tot de gedingstukken behoort een e-mail van Y BV van 30 januari 2008. In dit e-mailbericht is –voor zover van belang- vermeld:

Ik heb het verslag van BTI ivm bovengenoemde zaak gelezen. Hierbij enkele opmerkingen betreffende hun conclusie .

2.7. Bij uitspraak op bezwaar van 4 juli 2008 heeft verweerder het bezwaar ongegrond verklaard.

2.8. Ter zitting heeft eiseres een nader stuk overgelegd. Dit gedingstuk, dat in de bezwaarfase reeds aan verweerder is overgelegd, is afkomstig van Y BV en bevat twee productspecificaties. In het stuk wordt -voor zover van belang- het volgende vermeld:

[product]

Compound met eiwithydrolysaat voor het injecteren van pluimveeproducten.

3. Geschil

3.1. Tussen partijen is in geschil het antwoord op de vraag of verweerder ten onrechte de aanvraag van eiseres voor een invoercertificaat heeft afgewezen. In het bijzonder houdt partijen verdeeld het antwoord op de vraag of eiseres producten die onder GN-codes 0207 of 0210 vallen heeft verwerkt tot producten die vallen onder GN-code 1602.

3.2. Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en afgifte van het invoercertificaat.

3.3. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

3.4. Voor de standpunten van partijen wordt verwezen naar de stukken van het geding en het proces-verbaal ter zitting.

4. Het toepasselijke recht

4.3. Ingevolge artikel 1 van de Verordening is een tariefcontingent geopend voor de invoer van de producten als bedoeld in de bij Besluit van 2007/360/EG goedgekeurde overeenkomsten tussen de Gemeenschap enerzijds en Brazilië en Thailand anderzijds. Het tweede lid van het genoemde artikel bepaalt dat de hoeveelheid producten waarvoor de contigenten gelden, het percentage van het toepasselijke douanerecht, de volgnummer en de daarmee overeenstemmende nummers van de groepen zijn vastgesteld in bijlage I.

4.4. Volgens bijlage I bij de Verordening is voor gezouten of gepekeld vlees van pluimvee afkomstig uit Brazilië van GN-code 0210 99 39 een tariefcontingent geopend van jaarlijks 170.807 ton tegen een douanerecht van 15,4 procent.

4.5. Op grond van artikel 2 van de Verordening zijn de bepalingen van de Verordeningen (EG) nr. 1291/2000 en 1301/2006 van overeenkomstige toepassing.

5. Beoordeling van het geschil

5.1. Eiseres heeft op 5 juli 2007 een aanvraag ingediend voor een invoercertificaat voor de deelperiode van 1 oktober 2007 tot en met 31 december 2007. Om in aanmerking te komen voor een invoercertificaat moet de aanvrager ingevolge artikel 4, eerste lid, van de Verordening bewijzen dat zij gedurende een bepaalde periode ten minste 50 ton producten van Verordening (EEG) nr. 27775/75 heeft in- of uitgevoerd. Tussen partijen is niet in geschil dat eiseres in de periode waarop de aanvraag betrekking heeft geen in- of uitvoertransactie heeft verricht.

5.2. Op grond van artikel 4, tweede lid, van de Verordening wordt een invoercertificaat tevens afgegeven indien de aanvrager op het moment van de indiening van zijn eerste aanvraag die betrekking heeft op een bepaalde contingentperiode, het bewijs levert dat hij in elk van de in artikel 5 van Verordening (EG) nr. 1301/2006 bedoelde perioden ten minste 1.000 ton vlees van pluimvee van de GN-codes 0207 of 0210 heeft verwerkt tot onder Verordening (EEG) nr. 2777/75 vallende bereidingen op basis van vlees van pluimvee van GN-code 1602. De bewijslast rust derhalve op eiseres en zij zal het bewijs moeten leveren dat zij aan de voorwaarden heeft voldaan om in aanmerking te komen voor een invoercertificaat. Tussen partijen is niet in geschil dat eiseres kan worden aangemerkt als verwerker en dat zij ten minste 1000 ton vlees van pluimvee heeft verwerkt, doch eiseres stelt en verweerder ontkent dat eiseres producten die onder GN-code 0207 of 0210 vallen heeft verwerkt tot producten die vallen onder de GN-code 1602. De rechtbank zal daarom een oordeel geven omtrent de indeling van de producten in de GN.

5.4. Anders dan verweerder veronderstelt had hij zelfstandig moeten beoordelen of eiseres heeft voldaan aan de voorwaarden om in aanmerking te komen voor een invoercertificaat. De omstandigheid dat de douane over de indeling van de goederen in het kader van de onderhavige aanvraag een advies aan verweerder heeft het uitgebracht, ontslaat verweerder niet van die verplichting. Een dergelijk advies is immers niet bindend voor verweerder, en de uitkomst van de beoordeling van de monsters en de productspecificaties in het kader van de bti aanvraag door het douanelaboratorium, opgenomen onder 2.4., kan evenmin worden aangemerkt als onweerlegbaar bewijs voor de indeling van de onderhavige producten. Eiseres heeft derhalve de mogelijkheid om de uitkomst daarvan te weerleggen.

5.5. Eiseres heeft echter nagelaten de uitkomst van het onderzoek door de douane te weerleggen, door bijvoorbeeld zelf een indelingsadvies bij het douanelaboratorium dan wel bij enig ander erkend laboratorium te vragen. Zij doet haar bewijs aangaande de indeling enkel steunen op bewerking en de productspecificatie van de mixen zoals hiervoor genoemd. Uit de productspecificaties van deze mixen is echter niet op te maken dat er kruiden in deze mixen aanwezig zijn. Uit de overgelegde verklaring van Y BV, de leverancier van de mixen valt met betrekking tot alleen de [mix] af te leiden dat het aroma zou zijn samengesteld uit allerlei soorten kruiden. Welke kruiden het hier betreft en in welke mate zij in de mix aanwezig zijn, heeft eiseres ook ter zitting niet kunnen aangeven. Nu eiseres ook overigens niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij de kipfilet heeft bewerkt tot gekruid vlees als bedoeld in de onder 4.2. genoemde aanvullende aantekening 6a heeft eiseres niet het in artikel 4, tweede lid, van de Verordening verlangde bewijs geleverd dat zij producten die onder GN-code 0207 of 0210 vallen heeft verwerkt tot producten die moeten worden ingedeeld onder GN-code 1602. Eiseres heeft derhalve niet voldaan aan de op haar rustende bewijslast en het certificaat is terecht niet afgegeven.

5.6. Gelet op het vorenoverwogene heeft verweerder terecht het invoercertificaat geweigerd en dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

6. Proceskosten

Tussen partijen is vast komen te staan dat verweerder eiseres onjuiste informatie heeft verstrekt in de procedure. Zo is eiseres ten onrechte verwezen naar de bti-procedure, de circulaire nummer 61/2007 (Inschrijfregelingen pluimvee- eiersector), terwijl deze niet bedoeld is voor de bedrijfstak (verwerkers) waarin eiseres werkzaam is. Daarbij is eiseres ten onrechte niet gewezen op de mogelijkheid een onafhankelijk indelingsadvies te vragen bij een ander laboratorium dan het douanelaboratorium. Voorts is eiseres, door onjuiste rechtsmiddelverwijzing (veroorzaakt door een tijdens de procedure opgetreden wetswijziging) naar het College van Beroep voor het Bedrijfsleven, op hoge kosten gejaagd in deze procedure. Dit alles tezamen bezien, ziet de rechtbank aanleiding verweerder te veroordelen in de kos¬ten die eiseres in verband met de behande¬ling van het bezwaar en het beroep redelij¬kerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.127 (1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting in de bezwaarfase met een waarde per punt van € 161, 1 punt voor het indienen van het beroepschrift, 1 punt voor het verschijnen ter zitting bij het CBB en 1 punt voor het verschijnen ter zitting bij de rechtbank met een waarde per punt van € 322,- en een wegingsfactor 1). Het verzoek van eiseres om verweerder te veroordelen in de werkelijk door haar gemaakte kosten wijst de rechtbank af, omdat bijzondere omstandigheden die daartoe aanleiding kunnen geven, zijn gesteld noch gebleken.

7. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan op 9 november 2009 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. A.J. Roke, voorzitter, mr. E. Polak en mr. C.J. Hummel, rechters, in tegenwoordigheid van mr. S. Plesman-Jalink, griffier.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (douanekamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.