Rechtbank Haarlem, 04-01-2011, BR6580, AWB 09 / 3307

Zaaknummer: AWB 09/3307 IB/PVV

Uitspraakdatum: 4 januari 2011

Uitspraak in het geding tussen

[X], woonachtig te [Z], eiser,

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Utrecht-Gooi, kantoor [P], verweerder.

Ontstaan en loop van het geding

1.1. Verweerder heeft aan eiser voor het jaar 2004 een aanslag (aanslagnummer [xxx.xx.xxx.x.xx]) in de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen opgelegd, berekend naar een belastbaar bedrag uit werk en woning van € 12.243.

1.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 12 juni 2009 de aanslag gehandhaafd.

1.3. Eiser heeft daartegen bij brief van 10 juli 2009, ontvangen bij de rechtbank op 13 juli 2009, beroep ingesteld.

1.4. Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 23 november 2010.

Tussen partijen vaststaande feiten

Op grond van de stukken van het geding en het verhandelde ter zitting is, als tussen partijen niet in geschil, dan wel door een van hen gesteld en door de wederpartij niet of onvoldoende weersproken, het volgende komen vast te staan:

2.1. Eiser heeft in zijn aangifte IB/PVV 2004 een belastbare winst van negatief € 207.984 en een inkomen uit werk en woning van negatief € 194.777 aangegeven. In de aangegeven (negatieve) winst is een buitengewone last van € 190.620 begrepen.

2.3. Eiser houdt alle aandelen in [B] B.V. en [C] Holding B.V.

2.5. Eiser volgde in de periode 2001-2003 een postdoctorale opleiding tot Register BeleggingsAnalist (RBA). Tijdens deze opleiding ontwikkelde hij een beleggingsstrategie op basis van technische analyse. Kenmerkend voor technische analyse is dat aan de hand van grafieken trends en trendbreuken zichtbaar worden gemaakt op basis waarvan voorspellingen over toekomstige koersontwikkelingen worden gedaan. Toen medio 2004 bleek dat de formule niet werkte en aanzienlijke verliezen werden geleden (zie hierna), heeft eiser zijn product verkocht aan een professionele vermogensbeheerder, [D]. Dit bedrijf heeft de formule bijgesteld en vervolgens weer op de markt gebracht.

2.6. Eind 2002 en begin 2003 heeft eiser met twee zakenrelaties uit de tijd van [A] ([E] en [F]) afgesproken gezamenlijk te gaan beleggen. De afspraak met de heer [E] is schriftelijk vastgelegd op blanco papier; die met de heer [F] op bedrukt papier met de adresgegevens van eiser (onder andere “[X] RA en “E-mail:[e-mailadres]). De beleggingen betroffen opties en futures in met name de AEX-index. De afspraken zijn, voor zover hier van belang, als volgt verwoord (brief van 5 november 2002 aan de heer [E]):

2.7. Eiser heeft tijdens het boekenonderzoek twee kopieën van bankafschriften overgelegd waaruit blijkt dat hij medio januari 2003 vanaf een privé-rekening ([rekeningnummer 1]) in twee termijnen € 50.000 heeft overgemaakt naar de bankrekening van de heer [F]. Eiser heeft geen bankafschriften overgelegd waaruit de overboeking van € 50.000 naar een rekening van de andere relatie (de heer [E]) blijkt. Eiser heeft naar eigen zeggen dit bedrag vanuit privé ingelegd.

2.8. In de loop van 2004 waren de verliezen zodanig opgelopen dat eiser mondeling en schriftelijk werd aangesproken door de heren [F] en [E] om de verliezen conform afspraak te vergoeden. Tijdens het boekenonderzoek is gebleken dat eiser in oktober 2004 de laatste transactie via de beleggingsrekening van [E] heeft gedaan en in januari 2005 de laatste transactie via de beleggingsrekening van [F] en dat hij in totaal ruim 500 handelstransacties per beleggingsrekening heeft uitgevoerd.

2.12. Eiser heeft in zijn aangifte over 2004 - anders dan in zijn aangiften over 2003 en 2005- geen bijtelling wegens privégebruik van de zakelijke auto aangegeven. Eisers echtgenote - in 2004 in loondienst werkzaam - heeft in haar aangifte wel een bijtelling wegens privé-gebruik van de door haar werkgever ter beschikking gestelde bedrijfsauto aangegeven.

Geschil

3.1. In geschil is het antwoord op de vraag of verweerder terecht de buitengewone last (beleggingsverlies van € 190.620) niet in aftrek heeft toegelaten en terecht een bijtelling (het bedrag van de bijtelling is niet in geschil) heeft gedaan wegens privégebruik van de bedrijfsauto.

3.2. Eiser concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vermindering van de belastingaanslag tot een berekend naar een belastbaar inkomen uit werk en woning van nihil en het bij beschikking vaststellen van een te verrekenen verlies van € 194.777.

3.3. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

3.4. Voor een nadere uiteenzetting van de standpunten van partijen en de gronden waarop zij deze doen steunen verwijst de rechtbank naar de gedingstukken.

Beoordeling van het geschil

Bron van inkomen; winst uit onderneming; resultaat uit overige werkzaamheden

4.1. Transacties die via de beurs, zijnde een open markt, worden verricht, hebben in het algemeen een speculatief karakter, omdat voordeel niet redelijkerwijs te verwachten valt. Uitgangspunt is dan ook dat de met dergelijke transacties behaalde voor- en nadelen in de vermogenssfeer liggen en derhalve niet op het belastbare inkomen uit werk en woning in mindering kunnen worden gebracht.

4.2. Het uitgangspunt, zoals hiervoor geformuleerd, leidt uitzondering indien bij het aangaan van de transacties een meer dan louter speculatief uitzicht op voordeel bestond. Dit is het geval indien de handelende partij zelf of samen met anderen bijzondere kennis bezit, die hem in staat stelt in de open markt een voordeel te behalen. Belanghebbende heeft onvoldoende gesteld om deze uitzondering in zijn geval aanwezig te achten. In dit verband is onvoldoende dat belanghebbende zich uitvoerig heeft verdiept in de analyse van trends en trendbreuken in de koersontwikkeling van de op de beurs verhandelde beleggingsinstrumenten en met name in de mogelijkheden die de beleggingsinstrumenten futures en opties bieden. Het gaat dan om voor een ieder toegankelijke kennis die belanghebbende niet een meer dan louter speculatief uitzicht op voordeel verschaft.

4.3. Bij het vorenstaande kan in het midden blijven of de voormelde werkzaamheden onderdeel vormen van de onder 2.4 vermelde eenmanszaak dan wel op zichzelf worden beschouwd. Het hiervoor gegeven oordeel vermelde sluit in dat deze werkzaamheden niet als het drijven van een onderneming dan wel het behalen van resultaten uit overige werkzaamheden vormen. Met hetgeen eiser heeft aangevoerd heeft hij onvoldoende feiten en omstandigheden aangedragen om de hiervoor onder 4.2 vermelde uitzondering aannemelijk te maken. Daaraan doet niet af het gegeven dat belanghebbende een cursus tot RBA heeft gevolgd en evenmin dat de door hem ontwikkelde formule nadien aan een derde partij is verkocht, welke formule na wijziging op de markt is gebracht.

4.4. Met verweerder is de rechtbank van oordeel dat het niet corrigeren van de cursuskosten RBA aan het vorenstaande niet afdoet. Het zonder inhoudelijke beoordeling vaststellen van de aanslagen in de inkomstenbelasting en premie volksverzekeringen over die jaren kan niet worden geduid als een welbewust instemmen met de aftrekbaarheid van die kosten en evenmin met het bronkarakter van de hiervoor onder 4.1 tot en met 4.3 vermelde werkzaamheden.Voor zover het betoog van eiser moet worden verstaan als een beroep op het vertrouwensbeginsel faalt die stelling op de door de verweerder aangegeven gronden.

Ter beschikking stellen personenauto; meer dan 500 kilometers privégebruik

4.6. Eiser heeft ter zitting desgevraagd verklaard dat de werkzaamheden die hij verricht voor [vereniging] worden gedeclareerd door [C] Holding B.V. Het gebruik van de door de eenmanszaak aan eiser ter beschikking gestelde personenauto ten behoeve van de hiervoor vermelde werkzaamheden kwalificeert als privégebruik (vergelijk HR 8 juli 1986, nr. 23.861, BNB 1986/256).

4.7. Gelet op het vorenoverwogene heeft eiser niet aannemelijk gemaakt dat hij de personenauto voor niet meer dan 500 kilometers voor privé-doeleinden heeft gebruikt.

4.8. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

Proceskosten

De rechtbank acht geen termen aanwezig voor een veroordeling in de proceskosten als bedoeld in artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht.

Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan op 4 januari 2011 en op dezelfde dag in het openbaar uitgesproken door mr. B.van Walderveen, voorzitter, mr. P.J.J. Vonk en mr. H.A.J. Kroon, rechters, in tegenwoordigheid van mr. D.J. Jansen, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 4 januari 2011.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.