Rechtbank Haarlem, 14-10-2011, BU1427, 09/4967, 09/4968

Zaaknummers: AWB 09/4967 en 09/4968

Uitspraakdatum: 14 oktober 2011

Uitspraak in de gedingen tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst/[P], verweerder.

1. Ontstaan en loop van de gedingen

1.1. Bij brief van 29 december 2008 heeft verweerder op verzoek[BEDRIJF A]. Ltd. (hierna: [BEDRIJF A]), de houder van een intellectueel-eigendomsrecht, een verklaring afgegeven over de toepassing van artikel 11 van de Verordening (EG) 1383/2003 van de Raad van 22 juli 2003, Publicatieblad L 196, blz. 7 (hierna: de Verordening).

1.2. Eiseressen hebben op 5 maart 2009 bezwaar gemaakt tegen de onder 1.1 genoemde brief.

1.3. Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 17 augustus 2009 de bezwaarschriften niet-ontvankelijk verklaard wegens termijnoverschrijding.

1.4. Eiseressen hebben daartegen beroep ingesteld. Verweerder heeft op de zaken betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 27 september 2011. Gemachtigde van eiseressen is daar verschenen. Namens verweerder is verschenen mr. G. van der Velde. De gemachtigde van eiseressen heeft ter zitting een pleitnota voorgedragen en een exemplaar daarvan overgelegd aan de rechtbank en aan verweerder.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. De douane heeft op 20 november 2008 bij een controle in de transitruimte van de luchthaven Schiphol geneesmiddelen aangetroffen waarvan zij vermoedde dat deze inbreuk maken op een ten tijde van het binnenbrengen geldend Europees octrooi op [MERK], het actieve ingrediënt van die geneesmiddelen, waarvan [BEDRIJF A] de houder is.

Op grond van artikel 9, eerste lid, van de Verordening heeft de douane de vrijgave van deze goederen opgeschort.

2.2. Bij brief van 26 november 2008 heeft de douane de gemachtigde van [BEDRIJF A] ingelicht dat er mogelijk sprake is van een zending goederen die inbreuk maakt op haar recht.

2.3. Tot de stukken van het geding behoort de onder 1.1 genoemde brief. Hierin staat het volgende vermeld:

3. Geschil en standpunten van partijen

3.1. Eiseressen zijn van mening dat de onder 1.1 genoemde brief een beschikking is nu zij door die brief rechtstreeks in hun belangen zijn geraakt. De overschrijding van de bezwaartermijn is verschoonbaar omdat zij binnen een redelijke termijn (twee dagen) nadat zij van de beschikking op de hoogte zijn geraakt daartegen bezwaar hebben aangetekend. Eiseressen betogen voorts dat de beschikking onbevoegd is genomen en dat verweerder bij het geven van die beschikking onzorgvuldig heeft gehandeld. Eiseressen concluderen tot gegrondverklaring van de beroepen en vernietiging van het bestreden besluit alsmede tot veroordeling van verweerder in de kosten van de procedure. Zij verzoeken voorts om verweerder althans het Ministerie van Financiën met toepassing van artikel 8:73 van de Algemene wet bestuursrecht te veroordelen tot vergoeding van de door eiseressen geleden schade.

3.2. Verweerder is van mening dat op grond van artikel 1:1 en de bijlage I onder A van de Algemene Douanewet (hierna: de Wet) in samenhang met artikel 1:5 van de Wet voor de beoordeling of sprake is van een beschikking moet worden aangesloten bij artikel 4, vijfde lid, van het Communautair Douanewetboek (hierna: CDW). De onder 1.1 genoemde brief is ingevolge deze bepaling geen beschikking, want deze brief is geen administratieve beslissing die een rechtsgevolg heeft. De brief is slechts een instemming met de conclusie van [BEDRIJF A] dat toestemming tot vernietiging van de goederen wordt verondersteld te zijn gegeven conform artikel 11 van de Verordening. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van de beroepen omdat geen sprake is van een voor bezwaar vatbare beschikking en de bezwaren terecht, zij het op onjuiste gronden, niet-ontvankelijk zijn verklaard.

4. Wettelijke bepalingen

4.1. Artikel 1 van de Verordening luidt als volgt:

4.2. Artikel 9, eerste lid, van de Verordening luidt als volgt:

4.3. Artikel 11 van de Verordening luidt als volgt:

4.4. Artikel 4, aanhef en vijfde lid, van het CDW definieert het begrip beschikking als volgt:

5. Beoordeling van het geschil

5.1. Ingevolge artikel 1:1, vijfde lid, van de Wet is deze in het onderhavige geval van toepassing. Dit brengt mee dat de in geschil zijnde vraag of de onder 1.1 genoemde brief een beschikking is waartegen bezwaar en beroep kan worden ingesteld, gelet op artikel 1:5 van de Wet, moet worden beoordeeld aan de hand van de definitie van het begrip ‘beschikking’ in artikel 4, aanhef en vijfde lid, van het CDW. Hieruit volgt dat moet worden nagegaan of bedoelde brief enig rechtsgevolg heeft. Dit is niet het geval. Verweerder stemt slechts in met de conclusie van [BEDRIJF A] dat toestemming tot vernietiging van de goederen wordt verondersteld aanwezig te zijn. De brief en hetgeen daarin is gesteld vloeien niet voort uit een op een wettelijke bepaling rustende bevoegdheid. Er is geen rechtsregel die er een gevolg aan verbindt. Verweerder heeft ter zitting verklaard alleen faciliterend te zijn opgetreden en geen partij te zijn. De rechtbank volgt verweerder hierin. Uit de onder 1.1 genoemde brief blijkt dat verweerder ook niet een beslissing heeft willen nemen, immers, ondanks dat [BEDRIJF A] in de brief van 24 december 2008, waarop de onder 1.1 genoemde brief een reactie is, uitdrukkelijk verzoekt haar schriftelijk toestemming te geven om tot vernietiging van de goederen over te gaan, gaat verweerder daar niet op in. Verweerder verklaart slechts in te stemmen met de conclusie van [BEDRIJF A] dat sprake is van veronderstelde toestemming tot vernietiging van de goederen. Verweerder heeft ter zitting niet dan wel onvoldoende weersproken gesteld dat toestemming van de douane tot vernietiging niet door de Verordening wordt voorgeschreven en dat deze daarom ook niet wordt gegeven. Gelet op bovenstaande komt de rechtbank tot het oordeel dat de onder 1.1 genoemde brief geen beschikking is in de zin artikel 4, aanhef en vijfde lid, van het CDW, waartegen bezwaar openstaat. Het feit dat aan de brief een rechtsmiddelenclausule is gehecht maakt dit niet anders. Verweerder heeft de onder 1.2 genoemde bezwaren terecht, zij het op onjuiste gronden, niet-ontvankelijk verklaard.

5.2. Gelet op het vorenoverwogene dienen de beroepen ongegrond te worden verklaard.

6. Proceskosten en griffierecht

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling op grond van het Besluit proceskosten bestuursrecht. Gelet op het feit dat verweerder de bezwaren op onjuiste gronden niet-ontvankelijk heeft verklaard, bepaalt de rechtbank dat het betaalde griffierecht op grond van artikel 8:74, tweede lid, van de Awb door verweerder dient te worden vergoed.

7. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan door mr. A.J. Roke, voorzitter, mr. M.H.L.C. Bijvoet en mr. A. van Dongen, rechters, in tegenwoordigheid van mr. W.Y. Ip, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 14oktober 2011.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (douanekamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.