Rechtbank Haarlem, 22-02-2012, BV9238, AWB 09/4730

RECHTBANK HAARLEM

Sector bestuursrecht, meervoudige douanekamer

Zaaknummer: AWB 09/4730

Uitspraakdatum: 22 februari 2012

Uitspraak in het geding tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Douane Noord, kantoor [P], verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

Verweerder heeft aan eiseres een uitnodiging tot betaling (hierna: utb) opgelegd voor een bedrag van € 1.371,43 aan douanerechten op industriële producten en een van € 32.310,77 aan antidumpingrechten.

Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 11 augustus 2009 de utb gehandhaafd.

Eiseres heeft daartegen beroep ingesteld. Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

Eiseres heeft vóór de zitting nadere stukken ingediend. Deze stukken zijn in afschrift verstrekt aan verweerder.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. [A] B.V. heeft in naam en voor rekening van eiseres een aangifte ten invoer gedaan voor de regeling in het vrije verkeer brengen van goederen met de omschrijving “zeemleder, incl. gecombineerd gelooid zeemleder, van schapen”. Als land van oorsprong is China vermeld.

2.4. De huiden zijn niet afkomstig van schapen maar van geiten. De huiden worden in Australië in een vat met een conserverende zoutoplossing gestopt. Vervolgens worden de vaten met huiden naar China vervoerd. In China vinden de volgende bewerkingen plaats:

Het gerede product wordt hierna aangeduid als “de goederen”.

3. Geschil

3.1. In geschil is of de antidumpingrechten terecht zijn geheven, alsmede de oorsprong van de goederen.

3.2. Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vermindering van de utb met € 32.310,77.

3.3. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Ingevolge artikel 24 van het Communautair douanewetboek (hierna: CDW) zijn goederen bij welker vervaardiging twee of meer landen betrokken zijn geweest, van oorsprong uit het land waar, in een daartoe ingerichte onderneming, de laatste ingrijpende en economisch verantwoorde verwerking of bewerking heeft plaatsgevonden die hetzij tot de fabricage van een nieuw product heeft geleid, hetzij een belangrijk fabricagestadium vertegenwoordigt.

4.2.1. Eiseres stelt zich op het standpunt dat uit de door de Commissie vastgestelde lijstregels volgt dat de oorsprong van de goederen Australië is. Volgens de restregel (punt 3. (f)) is het land van oorsprong van een product het land waarin de meeste van de in het product verwerkte materialen hun oorsprong hebben. De dierenhuiden hebben hun oorsprong in Australië omdat de geiten daar gegraasd hebben, terwijl in China alleen nog maar loog met vermoedelijk Chinese oorsprong en looimiddelen met onbekende oorsprong toegevoegd zijn. Tijdens het be- en verwerkingsproces in China blijven de huiden als zodanig behouden. In China zijn uitsluitend eenvoudige bewerkingen uitgevoerd, namelijk verwijdering van de haren en conservering door de looiprocessen. De huiden hebben geen andere karakteristieke eigenschappen of specifieke hoedanigheid gekregen. Er is geen nieuw product ontstaan en er heeft in China geen essentiële bewerking plaatsgevonden.

4.2.2. Verweerder stelt zich op het standpunt dat in China een ingrijpende en economisch verantwoorde verwerking of bewerking heeft plaatsgevonden (ontharen, logen, looien en verdere verwerking tot gereed product) die tot de fabricage van een nieuw product heeft geleid. Verweerder wijst op de postverspringing, namelijk van 4103 (ruwe, gezouten geitenhuiden) naar 4114 (zeemleerlappen).

4.3. Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft in het arrest van 9 december 2009, nr. C-260/08 het volgende overwogen:

4.4. De rechtbank leidt uit het onder 4.3 aangehaalde arrest af dat de lijstregels niet juridisch bindend zijn en dat aan de hand van artikel 24 van het CDW dient te worden bepaald wat de oorsprong van de goederen is. Hierbij is in de eerste plaats van belang of in China een ingrijpende en economisch verantwoorde verwerking of bewerking heeft plaatsgevonden, wat verweerder betoogt en eiseres bestrijdt. Dat de dierenhuiden van meet af aan waren bestemd om tot zeemleer te worden verwerkt, doet hier, anders dan eiseres betoogt, niet aan af omdat de bestemming in dit geval geen objectief criterium is.

4.5. De rechtbank is van oordeel dat in China een voldoende ingrijpende en economisch verantwoorde be- of verwerking heeft plaatsgevonden. Hiertoe heeft de rechtbank beslissend geacht dat de objectieve kenmerken en eigenschappen van de goederen verschillen van die van de ruwe, gezouten geitenhuiden. Zoals in Verordening (EG) nr. 439/2006 van de Commissie van 16 maart 2006 is opgemerkt, ontstaat vooral door het looiproces en het slijpen een waterabsorberend, glad (suèdeachtig) materiaal, dat zeer geschikt is voor poetsen en schoonmaken. Deze processen vinden juist in China plaats. Dat deze processen, zoals eiseres verdedigt, uitsluitend ter conservering van de huiden dienen zonder een essentiële bewerking daarvan te vormen, is gelet op de verschillen in eigenschappen en kenmerken tussen de ruwe, gezouten huiden en de goederen niet aannemelijk. De wijziging van de eigenschappen als gevolg van de bewerking in China betreft niet slechts de houdbaarheid van de goederen, maar ook het waterabsorberend vermogen en de soepelheid daarvan, essentiële eigenschappen die de goederen onderscheiden van de ruwe, gezouten huiden. Dat deze processen eenvoudige en ieder op zich beschouwd minimale bewerkingen zijn doet hier niet aan af, omdat hierdoor een nieuw product is ontstaan. De bewerkingen zijn, gelet op de tekst van artikel 24 van het CDW, voldoende ingrijpend. Nu de bewerkingen in China voldoende zijn om de oorsprong van de goederen te wijzigen op grond van artikel 24 van het CDW, kan toepassing van de lijstregels – wat hiervan verder zij – niet tot een ander resultaat leiden.

4.6.1. Eiseres voert voorts aan dat het onderzoek in de antidumpingprocedure niet op de voorgeschreven wijze is uitgevoerd. Eiseres wijst erop dat de Verenigde Staten niet als referentiemarkt konden worden gebruikt omdat de medewerkende producent aldaar nog vóór de vaststelling van het definitieve antidumpingrecht de productie had gestaakt. Voorts heeft de Commissie bij haar onderzoek ten onrechte Turkije als referentiemarkt verworpen. Een van de drie binnen de Europese Unie gevestigde producenten heeft de ingevoerde producten juist uit Turkije betrokken.

4.6.2. Verweerder bestrijdt dat het onderzoek niet op de voorgeschreven wijze is gedaan. De punten die eiseres aanvoert, zijn tijdens het onderzoek ingebracht en verworpen.

4.7. De rechtbank leidt uit de overwegingen in Verordening (EG) nr. 1338/2006 van de Raad van 8 september 2006 af dat de twee bezwaren die eiseres tegen het antidumpingonderzoek heeft ingebracht, vóór de instelling van het definitieve antidumpingrecht zijn ingebracht en verworpen. De rechtbank ziet geen aanleiding om aan de geldigheid van Verordening (EG) nr. 1338/2006 te twijfelen nu eiseres haar bezwaren niet heeft onderbouwd met argumenten die niet reeds door de Raad zijn gewogen en beoordeeld. De rechtbank ziet daarom evenmin aanleiding om vragen te stellen aan het Hof van Justitie van de Europese Unie.

4.8. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

5. Proceskosten

De rechtbank acht geen aan¬lei¬ding aanwezig voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. A. van Dongen, voorzitter, mr. A.J. Roke en mr. M.C.A. Onderwater, rechters, in tegenwoordigheid van mr. W.Y. Ip, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 22 februari 2012.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (douanekamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.