Rechtbank Haarlem, 05-04-2012, ECLI:NL:RBHAA:2012:927 BW4871, AWB 11/1073 t/m 11/1077

RECHTBANK HAARLEM

Sector bestuursrecht, meervoudige belastingkamer

Zaaknummers: AWB 11/1073 tot en met 11/1077

Uitspraakdatum: 5 april 2012

Uitspraak in de gedingen tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Holland-Noord, kantoor Zaandam, verweerder.

1. Procesverloop

1.1.1. Verweerder heeft aan eiser over het tijdvak 1 januari 2003 tot en met 31 december 2003 een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd van € 16.130 (hierna: de naheffingsaanslag OB 2003), alsmede bij beschikking een vergrijpboete van € 8.065 (50%) opgelegd en bij beschikking heffingsrente in rekening gebracht tot een bedrag van € 3.566.

1.1.2. Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 11 maart 2011 de naheffingsaanslag OB 2003 en de daarover berekende heffingsrente gehandhaafd, en de vergrijpboete verminderd tot € 6.452 (40%).

1.2.1. Verweerder heeft aan eiser over het tijdvak 1 januari 2004 tot en met 31 december 2006 een naheffingsaanslag omzetbelasting opgelegd van € 42.060 (hierna: de naheffingsaanslag OB 2004-2006), alsmede bij beschikking een vergrijpboete van € 21.030 (50%) opgelegd en bij beschikking heffingsrente in rekening gebracht tot een bedrag van € 7.206.

1.2.2. Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 11 maart 2011 de naheffingsaanslag OB 2004-2006 en de daarover berekende heffingsrente gehandhaafd, en de vergrijpboete verminderd tot € 16.824 (40%).

1.3.1. Verweerder heeft aan eiser over het tijdvak 1 januari 2003 tot en met 31 december 2003 een naheffingsaanslag loonheffing en premie volksverzekeringen opgelegd van € 66.260 (hierna: de naheffingsaanslag LH 2003), alsmede bij beschikking een vergrijpboete van € 33.130 (50%) opgelegd en bij beschikking heffingsrente in rekening gebracht tot een bedrag van € 14.670.

1.4.2. Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 11 februari 2011 de naheffingsaanslag LH 2004-2005 en de daarover berekende heffingsrente gehandhaafd, en de vergrijpboete verminderd tot € 24.517 (20%).

1.5.1. Verweerder heeft aan eiser over het tijdvak 1 januari 2006 tot en met 31 december 2006 een naheffingsaanslag loonbelasting en premie volksverzekeringen opgelegd van € 38.824 (hierna: de naheffingsaanslag LH 2006), alsmede bij beschikking een vergrijpboete van € 19.412 (50%) opgelegd en bij beschikking heffingsrente in rekening gebracht tot een bedrag van € 5.040.

1.5.2. Verweerder heeft bij in één geschrift vervatte uitspraken op bezwaar van 11 februari 2011 de naheffingsaanslag LH 2006 en de daarover berekende heffingsrente gehandhaafd, en de vergrijpboete verminderd tot € 7.764 (20%).

1.6. Eiser heeft bij brief van 23 februari 2011, ontvangen bij de rechtbank op dezelfde dag middels faxbericht, beroep ingesteld tegen voormelde uitspraken op bezwaar.

1.7. Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.8. Eiser heeft op 8 februari 2012 een nader stuk inhoudende zijn pleitnotities in alle zaken ingediend. Dit stuk is in afschrift verstrekt aan verweerder.

1.9. Het onderzoek ter zitting in alle zaken heeft plaatsgevonden op 9 februari 2012. Eiser is daar in persoon verschenen tezamen met zijn gemachtigde, bijgestaan door zijn broer [A] . Namens verweerder zijn verschenen J. Koopman, mr. P. Brouwer, N. Hopman en B.D. Springer.

2. Vaststaande feiten

2.1. Eiser drijft in de onderhavige tijdvakken in de vorm van een eenmanszaak een onderneming. De onderneming exploiteert een autorijschool onder de naam Verkeersschool “ [X 2] ”. Het tarief voor de rijlessen bedraagt € 30 per uur.

2.2. In de onderhavige tijdvakken zijn in de loonadministratie de gegevens van twee personen opgenomen, te weten eisers broer ( [A] ) en eisers moeder ( [B] ). Eiser en zijn broer verzorgen de autorijlessen. Eisers moeder werkt als receptioniste.

2.5. In het hiervoor in 2.4 vermelde rapport is – onder meer – het volgende opgenomen:

“4.1.1 Kasverantwoording

De belastingplichtige hield zelf geen kasadministratie bij. Hij liet de kasadministratie achteraf opmaken door de administrateur. De administrateur had klaarblijkelijk niet de beschikking over de privé-bankrekeningen van belastingplichtige en zijn familie, zodat de contante stortingen vanuit de zaak van de zaak naar deze rekeningen voor de administrateur onzichtbaar bleven. Ook een aantal zakelijke betalingen (vooral betalingen aan het CBR) zijn verkeerd geboekt. De administrateur had waarschijnlijk alleen de beschikking over de maandelijkse overzichten van het CBR waaruit blijkt dat er betalingen waren gedaan. Omdat de betalingen niet van de zakelijke bankrekening waren betaald heeft de administrateur deze (ten onrechte) als kasbetaling geboekt. De betalingen waren gedaan van privé-bankrekeningen van belastingplichtige en zijn familie. Uit voorgaande volgt ook dat er geen kascontrole plaatsvond.

Uit de bankafschriften van het jaar 2004 en 2005 blijkt ook dat de kas niet kan kloppen. In december van de jaren 2004 en 2005 zijn bedragen uit de kas van de zaak opgenomen en op de zakelijke bankrekening gestort. De bijschrijvingen op de bank zijn pas geregistreerd op een bankafschrift van het jaar 2005 en 2006 en ook pas in het jaar 2005 en 2006 in het kasboek genoteerd. Dat is dus onjuist. Het geld was al in 2004 en 2005 opgenomen en dat betekent dus dat het kasboeksaldo per 31 december 2005 en per 31 december 2005 zeker fout was.

4.1.2 Conclusie kasadministratie

Op grond van bovenstaande bevindingen concludeer ik dat de kasadministratie niet kan dienen als betrouwbare basis voor de berekening van de winst.

4.2 Examentarieven

(…)

Belastingplichtige heeft geen verklaring gegeven voor de geconstateerde verschillen tussen de aangegeven omzetbedragen voor de examenprijzen en de notities in de agenda’s.

4.3 Theorielessen

Volgens belastingplichtige zijn de theorielessen gratis. Uit de agenda’s blijkt echter dat er ook af en toe bedragen worden ontvangen voor theorielessen. Belastingplichtige verklaarde later dat alleen leerlingen van andere rijscholen betalen voor de theorielessen. Ik heb in de kasadministratie geen ontvangsten voor theorielessen aangetroffen.

Belastingplichtige heeft geen verklaring gegeven voor de geconstateerde verschillen tussen de aangegeven omzetbedragen voor de lessen en de notities in de agenda’s.

4.4 Getelde examenafspraken in de agenda’s

Indien de leerlingen klaar zijn voor een (her)examen wordt een examen(datum) geprikt. Deze wordt genoteerd in de agenda. Via het CBR en de BNOR (Staatsexamen) weet ik hoeveel leerlingen een examen hebben gedaan via verkeersschool [X 2] .

[schema]

Belastingplichtige heeft tijdens de eindbespreking aangegeven dat er ook wel eens rijexamentijd werd verkocht aan andere rijschoolhouders. Volgens belastingplichtige zou het ongeveer gaan om 30 verkochte rijexamens per jaar. Er is hiervan echter geen enkel bewijs aangetroffen.

4.5 Conclusie examenafspraken

Er zijn veel minder examenafspraken in de ter beschikking staande agenda’s genoteerd dan er daadwerkelijk zijn geweest. Ik concludeer dat er nog één of meer agenda’s moeten zijn waarin die examenafspraken werden genoteerd.

4.6 Privé-kasopstelling

In onderstaand schema heb ik de contante opnamen uit de zaak en de contante stortingen op de privé-rekening van belastingplichtige onder elkaar gezet. Uit het hierna opgenomen schema blijkt dat er grotere bedragen op de privé-rekening werden gestort dan er uit de kas van de zaak werden opgenomen.

[schema]

Tijdens de eindbespreking stelde de belastingadviseur dat er per 31 december 2002 een bedrag van € 16.000 uit de kas van de zaak was genomen voor privé-opnamen. Dit bedrag zou in de loop van het jaar 2003 op de privé-rekening van belastingplichtige kunnen zijn gestort waardoor er in het jaar 2003 niet meer zou zijn gestort dan opgenomen en de kasopstelling in dat jaar niet tot een negatief netto-privé zou leiden.

Ik heb geen controle gedaan over het jaar 2002 en kan deze opname daarom niet beoordelen. Gelet op de gebrekkige kasadministratie in de gecontroleerde jaren kan ik me echter wel voorstellen dat het hier gaat om een sluitpost en dat er voor de rest van het jaar 2002 niet of nauwelijks privé-opnamen zijn gedaan.

4.7 Overig personeel

Zoals ik al eerder heb vermeld had belastingplichtige meer auto’s tot zijn beschikking voor het geven van rijlessen dan dat hij personeel had. Uit de aanwezige benzinebonnen blijkt dat het meerdere keren per jaar voorkomt dat er op één dag minimaal drie keer wordt getankt Verder is tijdens het onderzoek gebleken dat er veel meer rijexamens op naam van verkeersschool [X 2] bij het CBR/BNOR zijn verreden dan dat er in de twee agenda’s van belastingplichtige en zijn broer werden genoteerd. Ik heb in de jaren 2003 tot en met 2006 in totaal 706 examenafspraken minder in de agenda’s geteld dan er volgens het CBR werden afgenomen. Deze afspraken moeten naar mijn mening in een andere agenda genoteerd zijn.

Door bovenstaande omstandigheden is bij het vermoeden gerezen dat er nog ander personeel moest zijn dat in de betreffende jaren autorijlessen heeft gegeven.

(…)

4.7.14 Conclusies aantal lessen

Het totale gemiddelde van de gevolgde lessen is 788:20 = 39,4 lessen per leerling. Dit sluit derhalve aan bij de mededeling van belastingplichtige tijdens het inleidende gesprek. Ik heb contact gehad met een medewerker van het CBR. Deze persoon vertelde mij dat er gemiddeld tussen de 30 en 40 lessen worden gegeven voordat een leerling voor de eerste keer kan afrijden. Dit sluit derhalve ook ongeveer aan met het berekende gemiddelde van de gevolgde lessen, zoals door de leerlingen aangegeven. Het sluit echter niet aan met de cijfers in de administratie.

Tijdens de eindbespreking heeft belastingplichtige geen opmerkingen gemaakt over dit onderwerp.

4.7.15 Conclusies examentarieven

In het schrijven van 12 september 2008 wordt namens belastingplichtige gesteld dat het examentarief in de controleperiode varieerde. Uit de reacties van de ex-leerlingen volgt dat dit inderdaad het geval was. In de administratie zijn echter steeds dezelfde bedragen aangegeven. De bevindingen betreffende de examentarieven sluiten derhalve niet aan met de administratie.

4.7.16 Conclusie tarief theorie

Volgens belastingplichtige waren de theorielessen voor de eigen leerlingen gratis. Een aantal ex-leerlingen geeft inderdaad aan dat deze lessen gratis waren. Er zijn echter ook ex-leerlingen die wel betaald hebben voor theorielessen.

4.8 Theoretische berekeningen

4.8.1 Aantal rijlessen ten opzichte van omzet examengelden in totale omzet

Tijdens het inleidende gesprek vertelde belastingplichtige dat de leerlingen gemiddeld 35 lessen moeten nemen voordat ze de eerste keer kunnen afrijden. Voor een volgend (her)examen worden opnieuw lessen gevolgd. Belastingplichtige gaf aan dat er voor een herexamen ook nog ongeveer 10 lessen moeten worden gevolgd.

In onderstaand schema heb ik het aantal rijlessen per examen berekend vanuit de aangegeven omzet. Ik ga in de berekening uit van een bedrag van € 100 voor examengeld (€ 185 -/- € 85) en een bedrag van € 30 per les.

[schema]

Uit deze berekening volgt derhalve dat er veel minder lessen per examen zouden zijn gevolgd dan er volgens de verklaring van belastingplichtige tijdens het inleidende gesprek zouden zijn gevolgd.

Tijdens de eindbespreking heeft belastingplichtige geen opmerkingen gemaakt over deze berekening.

4.8.2 Aantal rijlessen in verhouding met aantal examens volgens administratie

Ik ga in deze berekening uit van de door belastingplichtige getelde examens in het kasboek en van de aangegeven lessen in het kasboek.

[schema]

Uit deze berekening volgt derhalve ook dat er veel minder lessen per examen zouden zijn gevolgd dan er volgens de verklaring van belastingplichtige tijdens het inleidende gesprek zouden zijn gevolgd.

Tijdens de eindbespreking heeft belastingplichtige geen opmerkingen gemaakt over deze berekening.

4.8.3 Aantal lessen in verhouding met het aantal leerlingen

[schema]

Uit deze berekening volgt derhalve dat er veel minder lessen per leerling zouden zijn gevolgd dan er volgens de verklaring van belastingplichtige tijdens het inleidende gesprek zouden zijn gevolgd.

Tijdens de eindbespreking heeft belastingplichtige geen opmerkingen gemaakt over deze berekening.

4.8.4 Theoretische berekening gewerkte uren

Op basis van de bekende gegevens van het CBR is het mogelijk een benadering te maken van de gewerkte uren per rij-instructeur. Ik ga in deze berekening uit van 32 lessen voor een eerste examen en 5 lessen per herexamen.

[berekening]

Uit deze berekening volgt dat belastingplichtige en zijn broer beide iedere werkdag (5 dagen in de week) meer dan 10 uur per dag lessen zouden hebben moeten gegeven. Uit de omzetverantwoording blijkt dat er incidenteel meer dan 20 rijlessen per dag zijn gegeven. Uitgaande van 260 dagen werken per jaar worden volgens de administratie per jaar het volgende aantal autorijlessen gegeven. Verder heeft belastingplichtige tijdens het startersbezoek verteld dat hij per week tussen de 45 en 50 rijlessen geeft.

[schema]

Dit is dus aanmerkelijk minder dan het door mij berekende aantal uren voor de rijlessen.

Tijdens de eindbespreking heeft belastingplichtige geen opmerkingen gemaakt over deze berekening.

4.8.5 Berekening aantal lessen op basis van getankte benzine

Tijdens het startersbezoek heeft belastingplichtige verteld dat er per rijles ongeveer 30 kilometer wordt gereden.

Uit de administratie blijkt hoeveel diesel en benzine er is getankt op kosten van de onderneming van belastingplichtige. Hiermee kan worden benaderd hoeveel lessen er ongeveer gegeven kunnen zijn.

[schema]

Ik concludeer dat er aanmerkelijk grote verschillen zijn tussen het berekende aantal rijlessen en het aantal in de administratie verantwoorde rijlessen.

Tijdens de eindbespreking heeft belastingplichtige geen opmerkingen gemaakt over deze berekening.

4.8.6 Gebreken in de administratie

De conclusie is dat de administratie van de belastingplichtige niet voldoet aan de eisen die het bedrijf stelt en dat de administratie zodanig gevoerd is dat niet te allen tijde de rechten en verplichtingen van belastingplichtige duidelijk blijken.

Ook wordt niet voldaan aan artikel 34 van de Wet op de omzetbelasting 1968, juncto artikel 31 Uitvoeringsbeschikking omzetbelasting 1968 en artikel 39 van de Wet op de omzetbelasting 1968.

4.9 Theoretische omzetberekening

Ik stel me op het standpunt dat alleen de omzet van de lessen welke werden gegeven door de heer [C] en zijn broer zijn aangegeven. De omzet van de autorijlessen welke werden gegeven door de heer [D] en mevrouw [E] is niet aangegeven. Er is wel omzet aangegeven van de examengelden van de heer [D] en mevrouw [E] .

4.9.1 Berekening omzetcorrecties

Volgens het CBR zijn er in het jaar 2003 448 examens afgenomen voor verkeersschool [X 2] . 1k stel mij op het standpunt dat de omzet van de rijlessen voor 200 van de afgenomen examens niet werd aangegeven. Ik bereken de omzet van deze rijlessen op basis van het aantal examens per leerling.

Uit de gegevens van het CBR kan worden afgeleid hoeveel rijexamens de leerlingen gemiddeld moesten afleggen voordat ze slaagden voor het examen. In onderstaande tabel zijn deze gegevens opgenomen.

[tabel]

Dit betekent dus dat leerlingen gemiddeld 1699/724 = 2,34 examens moesten afleggen voordat ze slaagden.

4.9.2 Omzetcorrectie autorijlessen jaar 2003

4.9.3 Omzetcorrectie autorijlessen jaar 2004

4.9.4 Omzetcorrectie autorijlessen jaar 2005

4.9.5 Omzetcorrectie autorijlessen jaar 2006

(…)

5.2.1 Berekening naheffing loonbelasting 2003

5.2.2 Berekening naheffing loonbelasting 2004

2.6. Verweerder heeft op 7 en 8 oktober 2008 bij gelijkluidende brieven aan 109 oud-leerlingen van eiser informatieverzoeken gedaan. Een deel van de aangeschreven oud-leerlingen heeft hierop een reactie aan verweerder gezonden.

3. Geschil

3.1. Met betrekking tot de naheffingsaanslagen is in geschil of eiser in de onderhavige tijdvakken (1 januari 2003 tot en met 31 december 2006) niet (volledig) heeft voldaan aan de verplichtingen ingevolge artikel 52 van de Algemene wet inzake rijksbelastingen (hierna: de AWR). Indien het antwoord bevestigend luidt, is voorts in geschil of is gebleken dat (en in hoeverre) de uitspraken op bezwaar onjuist zijn. Voorts zijn de boetebeschikkingen in geschil.

3.2. Partijen hebben hun standpunten toegelicht in de van hen afkomstige stukken en ter zitting.

3.3. Eiser concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar en vernietiging van de naheffingsaanslag, de heffingsrentebeschikkingen en de boetebeschikkingen.

3.4. Verweerder concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraken op bezwaar voor zover betrekking hebbend op de vergrijpboetes en vermindering van de boetes tot op telkens 20% van de boetegrondslag.

4. Overwegingen

4.3. Eiser heeft met betrekking tot de theoretische berekeningen aangevoerd dat het aantal ingekochte examens, zoals door verweerder in zijn berekeningen genoemd, weliswaar correct is, maar dat verweerder daarbij ten onrechte geen rekening heeft gehouden met het aantal examens dat eiser heeft doorverkocht aan andere rijscholen. Nu verweerder deze stelling heeft weersproken en eiser van zijn stelling geen enkel bewijs heeft aangedragen, heeft de rechtbank geen aanleiding verweerder niet te volgen in diens conclusies in het rapport. De enkele stelling van eiser dat de door verweerder herberekende omzet tot gevolg heeft dat ook naheffingsaanslagen loonheffing met toepassing van omkering van de bewijslast zijn opgelegd, terwijl de loonadministratie – naar eiser stelt – juist zou zijn, acht de rechtbank in dit verband onvoldoende. Hierbij neemt de rechtbank mede in aanmerking dat eiser onvoldoende heeft ingebracht tegenover de door verweerder uit het onderzoek getrokken conclusie dat er veel meer rijlessen zijn gegeven dan blijkt uit de agenda’s en er derhalve naast eiser en zijn broer nog andere rij-instructeurs moeten zijn geweest. Dit gelet op het feit dat eiser meer auto’s tot zijn beschikking had voor het geven van rijlessen dan nodig voor hem en zijn broer, er meerdere keren op één dag minstens drie keer is getankt en er veel meer rijexamens op naam van eiser zijn verreden dan dat er in de agenda’s van eiser en zijn broer is genoteerd. Nu eiser verder geen stellingen naar voren heeft gebracht waarmee hij de juistheid van de correcties betwist, concludeert de rechtbank dat eiser niet heeft doen blijken dat de naheffingsaanslagen te hoog zijn vastgesteld.

4.4. Dat omkering van bewijslast op de voet van artikel 27e van de AWR heeft plaatsgevonden, betekent echter niet dat de naheffingsaanslagen mogen berusten op een willekeurige schatting. Met betrekking tot de redelijke schatting in het kader van de naheffingsaanslagen omzetbelasting is de rechtbank van oordeel dat verweerder daarbij als uitgangspunt mocht nemen het jaarlijks aantal ingekochte examens dat niet in de agenda’s van eiser en zijn broer was verwerkt en een gemiddeld aantal examens per leerling van 2,34 (zie onderdeel 4.9.1 van het rapport naar aanleiding van het boekenonderzoek), resulterende in het aantal ‘niet-verantwoorde’ leerlingen, en voorts met een gemiddeld lessenaantal per leerling van 39,4. De op basis hiervan berekende omzetcorrecties berusten dan ook op een redelijke schatting.

4.5. Met betrekking tot de redelijke schatting ten aanzien van de naheffingsaanslagen loonbelasting en premie volksverzekeringen is de rechtbank van oordeel dat het niet onredelijk is dat verweerder heeft verondersteld dat het berekende aantal niet-verantwoorde lessen verzorgd is door andere personen dan eiser of zijn broer, gelet op de omstandigheid dat die lessen niet in hun agenda’s zijn verwerkt en dat het totale aantal lessen zo groot is dat onwaarschijnlijk is dat zij de lessen zelf hebben gegeven. Voorts mocht verweerder als uitgangspunt nemen het hiervoor reeds genoemde aantal ‘niet-verantwoorde’ leerlingen en het gemiddelde lessenaantal per leerling van 39,4, alsmede een loon per les van € 15. Voor het buiten toepassing laten van het anoniementarief ziet de rechtbank geen aanleiding. Eiser heeft immers niet aannemelijk gemaakt dat de ‘extra’ lessen zijn verzorgd door eiser of zijn broer en daarnaast blijkt uit eisers administratie niet van overige bij eiser werkzame personen, anders dan eisers moeder van wie vaststaat dat zij geen rijlessen heeft verzorgd. Al met al is de rechtbank van oordeel dat de correcties zijn gebaseerd op een redelijke schatting.

4.6. Eiser heeft overigens primair betoogd dat de naheffingsaanslagen loonheffing niet in stand kunnen blijven, omdat verweerder in strijd met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur, in het bijzonder het zorgvuldigheidsbeginsel en het beginsel van fair play, heeft gehandeld door informatieverzoeken te sturen aan 109 oud-leerlingen van eiser. Daaraan voegt eiser toe dat de hierop van 24 oud-leerlingen verkregen informatie – als onrechtmatig verkregen – buiten aanmerking moet worden gelaten. Met verweerder, die ter zitting overigens heeft erkend dat het beter zou zijn geweest indien in de informatieverzoeken aan de geadresseerden zou zijn meegedeeld dat zij niet tot antwoorden verplicht waren, is de rechtbank van oordeel dat thans in het midden kan blijven of sprake is van onrechtmatig verkregen bewijs. Verweerder heeft gemotiveerd en onvoldoende betwist gesteld dat de conclusie dat er meer personeel in dienst was dan verantwoord in de administratie, niet is gebaseerd op de informatie uit de derdenonderzoeken. Voorts heeft verweerder onbetwist gesteld dat uit de van de ex-leerlingen verkregen informatie alleen is afgeleid het gemiddelde aantal van 39,4 lessen per leerling, terwijl dit gegeven ook volgt ook uit verklaringen van eiser zelf en uit gegevens van het CBR (30 à 49 lessen per leerling). Ter zitting heeft eiser desgevraagd bevestigd dat het aantal lessen per leerling op gemiddeld 39,4 lessen zou kunnen worden gesteld. Gelet hierop is de rechtbank van oordeel dat de naheffingsaanslagen loonheffing ook zonder de door de ex-leerlingen gegeven informatie in stand blijven, zodat de klacht niet kan slagen.

4.7. Eiser heeft voorts nog een beroep gedaan op het vertrouwensbeginsel, stellende dat verweerder eisers administratie bij eerdere onderzoeken op zijn merites heeft beoordeeld. Blijkens de daarvan opgemaakte rapporten heeft het op 13 april 2000 afgelegde bedrijfsbezoek zich beperkt tot het verzamelen van actuele bedrijfsgegevens, zoals rechtsvorm en bedrijfsactiviteiten. Tijdens het op 10 oktober 2006 gehouden boekenonderzoek is slechts de aanvaardbaarheid van aangiften loonheffing onderzocht, waarbij – zoals in het rapport op bladzijde 2 aangegeven – werd uitgegaan van de gegevens zoals die in de administratie van eiser zijn aangetroffen. In de onderhavige zaken draait het om een andere kwestie, te weten of eiser voldaan had aan zijn administratieplicht. Eiser heeft niet aannemelijk gemaakt dat verweerder tijdens de eerdere bezoeken heeft onderkend dat eisers administratie onvolledig was. Het beroep op het vertrouwensbeginsel faalt reeds daarom.

4.9. Naar het oordeel van de rechtbank is het aan opzet van eiser te wijten dat te weinig belasting is betaald. Eiser heeft niet aan zijn wettelijke administratieplicht voldaan en hiermee heeft hij willens en wetens de kans aanvaard dat als gevolg hiervan te weinig belasting zou worden betaald.

4.10. De rechtbank acht in dit geval boetes van telkens 15% passend en geboden. Hierbij heeft de rechtbank in aanmerking genomen de samenloop van de voor de verschillende middelen opgelegde boetes, eisers draagkracht alsmede de omstandigheid dat de naheffingsaanslagen tot stand zijn gekomen met omkering van de bewijslast.

5. Proceskosten

De rechtbank vindt aan¬lei¬ding verweerder te veroordelen in de kos¬ten die eiser in verband met de behande¬ling van de bezwaren en de beroepen redelij¬kerwijs heeft moeten maken. Deze kosten zijn op de voet van het Besluit proceskosten bestuursrecht voor de door een derde beroepsmatig verleende rechtsbijstand vastgesteld op € 1.965 (bezwaar: 1 punt voor het indienen van het bezwaarschrift en 1 punt voor het verschijnen ter hoorzitting met een waarde per punt van € 218, en beroep: 1 punt voor het indienen van het beroepschrift en 1 punt voor het verschijnen ter zitting met een waarde per punt van € 437, een wegingsfactor van 1,5 in verband met het aantal samenhangende zaken en een wegingsfactor van 1 voor het gewicht van de zaken).

6. Beslissing

Deze uitspraak is gedaan door mr. S.K.A. Efstratiades, voorzitter, mr. H. de Jong en mr. R. van Scharrenburg, rechters, in tegenwoordigheid van mr. B.J.E. Lodder, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 5 april 2012.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.