Rechtbank Haarlem, 18-09-2012, BX9804, 11/5138

Zaaknummer: AWB 11/5138

Uitspraakdatum: 18 september 2012

Uitspraak in het geding tussen

en

de Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank, verweerder.

1. Ontstaan en loop van het geding

1.1. Verweerder heeft aan eiser bij brief van 5 mei 2011 bericht dat eiser met ingang van 1 juni 2011 geen tegemoetkoming AOW meer zal ontvangen en dat hij niet in aanmerking komt voor kob.

1.2. Bij brief van 28 juli 2011, bij verweerder binnengekomen op 17 augustus 2011, heeft eiser tegen deze brief bezwaar gemaakt.

1.3. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 19 augustus 2011 het besluit tot beëindiging van de tegemoetkoming AOW en de niet-verlening van de tegemoetkoming kob gehandhaafd.

1.4. Eiser heeft daartegen beroep ingesteld. Verweerder heeft op de zaak betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.5. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 22 juni 2012. Zowel eiser als zijn gemachtigde is, met kennisgeving, niet verschenen. Namens verweerder is verschenen K. van Ingen. Op diezelfde zitting zijn behandeld de zaken over hetzelfde onderwerp met de zaaknummers 11/4779, 11/4780, 11/5063, 11/5292, 11/5293, 11/5687 en 11/5620.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiser is thans ouder dan 65 jaar en heeft de Nederlandse nationaliteit. Hij heeft in Nederland pensioenrechten opgebouwd onder de Nederlandse Algemene Ouderdomswet (AOW). Eiser woont – ook na 2011 – in Thailand.

2.2. Tot juni 2011 ontving eiser een tegemoetkoming op grond van artikel 33b AOW, in deze uitspraak aangeduid als, tegemoetkoming AOW. Die tegemoetkoming bedroeg laatstelijk € 33,09 per maand.

2.3. De onder 1.1. bedoelde brief van 5 mei 2011 van verweerder luidde, voor zover van belang:

Zolang we niet weten of 90% of meer van uw wereldinkomen in Nederland onder de belasting valt, ontvangt u geen tegemoetkoming KOB. Met ingang van 1 juni 2011 ontvangt u € 33,09 bruto per maand minder. Zo voorkomen we dat u de ten onrechte ontvangen tegemoetkoming KOB moet terugbetalen. Als blijkt dat 90% of meer van uw wereldinkomen in Nederland onder de belasting valt, ontvangt u de tegemoetkoming KOB met terugwerkende kracht vanaf 1 juni 2011.

De brieven en de bijlagen bevatten geen rechtsmiddelverwijzing.

2.6. Op grond van de Wmkob kan met ingang van 1 juni 2011 recht bestaan op een tegemoetkoming, in deze uitspraak aangeduid als: tegemoetkoming kob.

2.7. De Wmkob bevat onder meer de volgende bepalingen:

“Artikel 1. Definities

In deze wet en de daarop gebaseerde bepalingen wordt verstaan onder:

Hoofdstuk 2 Koopkrachtcompensatie

Artikel 3. Tegemoetkoming

De binnenlandse of buitenlandse belastingplichtige die de leeftijd heeft bereikt waarop recht kan ontstaan op de ouderenkorting, heeft recht op een tegemoetkoming. Bij algemene maatregel van bestuur wordt de hoogte van de tegemoetkoming vastgesteld (…).

Artikel 4. Ontstaan van het recht op de tegemoetkoming

Het recht op de tegemoetkoming ontstaat van rechtswege op de eerste dag van de maand, waarin aan de voorwaarden, genoemd in artikel 3, eerste lid, is voldaan.

Artikel 5. Betaalbaarstelling van de tegemoetkoming

Artikel 19. Bezwaar en beroep

2.8 Het Verdrag tussen de Regering van het Koninkrijk der Nederlanden en de Regering van het Koninkrijk Thailand inzake de export van sociale verzekeringsuitkeringen van 11 november 2002 (hierna: het Verdrag) luidt – voor zover hier van belang – als volgt:

3. Overwegingen

3.1. Zoals de rechtbank in overweging 3.1 in de zaak 11/5072 (LJN BW0665) heeft overwogen, stelt zij ambtshalve vast dat ook reeds tegen de mededeling in de brieven van 5 mei 2011 bezwaar en beroep openstaat. De rechtbank stelt vast dat het op 17 augustus 2011 door verweerder ontvangen bezwaarschrift tegen de beschikking van 5 mei 2011 na het verstrijken van de wettelijke termijn voor het instellen van bezwaar is ingediend. Nu echter een rechtsmiddelclausule achterwege is gebleven, kan als gevolg daarvan redelijkerwijs niet worden geoordeeld dat eiser in verzuim is geweest. Niet-ontvankelijkverklaring wegens termijnoverschrijding dient derhalve op de voet van artikel 6:11 van de Algemene wet bestuursrecht achterwege te blijven.

3.2. De rechtbank stelt vast dat tussen partijen niet in geschil is dat eiser niet voldoet aan de eis dat meer dan 90% van zijn wereldinkomen in Nederland aan de belastingheffing is onderworpen (hierna ook genoemd: de onderworpenheidseis). Eiser heeft – zakelijk weergegeven – onder meer aangevoerd dat hij het niet eens is met de weigering om eiser tegemoetkoming kob toe te kennen, omdat hij in het buitenland woonachtig is. De rechtbank leest in deze grief van eiser dat hij heeft bedoeld te stellen dat de weigering hem een tegemoetkoming kob toe te kennen een ongeoorloofd onderscheid vormt naar woonplaats als bedoeld in artikel 4 van het Verdrag.

3.3. De rechtbank stelt voorop dat, zoals ook blijkt uit de parlementaire geschiedenis, in artikel 3 Wmkob in feite – buiten de onderworpenheidseis – als enige voorwaarde is gesteld om in aanmerking te komen voor de tegemoetkoming kob dat de belastingplichtige de leeftijd van 65 jaar heeft bereikt, omdat bij die leeftijd volgens de thans geldende Wet IB 2001 recht kan ontstaan op de ouderenkorting. De beroepsgrond komt er tegen die achtergrond op neer dat de Wmkob in strijd is met artikel 4 van het Verdrag, omdat aan binnenlandse belastingplichtigen als bedoeld in artikel 1, aanhef en onder b, Wmkob, behoudens de eis dat zij ouder zijn dan 65 jaar, geen nadere voorwaarden worden gesteld en aan buitenlandse belastingplichtigen als bedoeld in artikel 1, aanhef en onder c, Wmkob wel de nadere voorwaarde wordt gesteld dat 90% van hun wereldinkomen in Nederland aan belastingheffing is onderworpen.

3.4. De rechtbank kan eiser niet volgen in zijn stelling. Artikel 4 van het Verdrag voorziet in het buiten toepassing laten van nationale wettelijke bepalingen die de betaling van een uitkering beperken. Een betaling van een uitkering veronderstelt een recht op een uitkering op grond van een wettelijke bepaling. Dat recht heeft eiser echter niet gelet op de onder 2.7 aangehaalde bepalingen van de Wmkob. Het recht op een uitkering wordt niet uitgebreid door het Verdrag; enkel de (uit)betaling van een recht wordt door het Verdrag uitgebreid. Nu eiser dat recht niet heeft, kan hij zich niet met vrucht beroepen op het Verdrag.

3.5. Ook de stelling van eiser dat geen rekening is gehouden met zijn persoonlijke omstandigheden, dat hij hoge kosten van levensonderhoud heeft van hemzelf, zijn partner en familie van zijn partner en dat daardoor uitbetaling van de tegemoetkoming kob noodzakelijk is, kan niet slagen. De toekenning of weigering van de tegemoetkoming kob staat, voor zowel binnenlandse als buitenlandse belastingplichtigen, geheel los van de hoogte van de kosten van levensonderhoud. De wet voorziet niet in een mogelijkheid om AOW-gerechtigden met hoge kosten van levensonderhoud, ondanks dat zij niet aan de onderworpenheidseis voldoen, toch tegemoetkoming kob te verlenen.

3.6. Gelet op het vorenoverwogene dient het beroep ongegrond te worden verklaard.

4. Proceskosten

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

5. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is gedaan door mr. S.K.A. Efstratiades, voorzitter, mr. R.H.M. Bruin en mr. A.A. Fase, rechters, in tegenwoordigheid van mr. drs. B.J.E. Lodder, griffier. De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 18 september 2012.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.