Rechtbank Haarlem, 17-08-2012, BY2145, AWB 10/3105 & 10/6848

RECHTBANK HAARLEM

Sector bestuursrecht, meervoudige belastingkamer

Zaaknummers: AWB 10/3105 en 10/6848 (gevoegde zaken)

Uitspraakdatum: 21 augustus 2012

Uitspraak in het geding tussen

en

de inspecteur van de Belastingdienst/Holland-Noord, kantoor Alkmaar, verweerder.

1. Procesverloop

1.1. Verweerder heeft aan eiseres met dagtekening 9 januari 2010 voor het jaar 2006 een aanslag (aanslagnummer [#]) vennootschapsbelasting (hierna: de aanslag) opgelegd, berekend naar een belastbaar bedrag van € 128.257. Hierbij is bij beschikking heffingsrente in rekening gebracht en is bij verliesvaststellingsbeschikking (hierna: de verliesbeschikking) het verlies over het boekjaar 2006 op € 0 vastgesteld.

1.2. Verweerder heeft bij uitspraak op bezwaar van 2 juni 2010 de aanslag, de beschikking heffingsrente en de verliesbeschikking gehandhaafd.

1.3. Eiseres heeft bij beroepschrift van 23 juni 2010, toen nog vertegenwoordigd door [A] van [C] B.V., beroep ingesteld. Dit beroep heeft de rechtbank geregistreerd onder nummer AWB 10/3105.

1.4. Eiseres heeft onder meer op 17 februari 2010 en 2 november 2010 aan verweerder verzocht om bij beschikking het verlies van eiseres over 2006 vast te stellen. Bij brief van 16 november 2010 heeft verweerder de laatstgenoemde brief aan de rechtbank doorgezonden ter behandeling als beroepschrift. Dit beroep heeft de rechtbank geregistreerd onder nummer AWB 10/6848.

1.5. Verweerder heeft op de zaken betrekking hebbende stukken overgelegd en een verweerschrift ingediend.

1.6. De zaak is in tegenwoordigheid van de nieuwe gemachtigde van eiseres en mr. A. Scheffer en H.T.M. Reus RA namens verweerder ter zitting van de enkelvoudige kamer behandeld op 23 juni 2011. De rechtbank heeft het vooronderzoek heropend en op verzoek van partijen de gelegenheid gegeven te re- en dupliceren.

1.7. Eiseres heeft op 9 september 2011 een conclusie van repliek ingediend en verweerder op 5 maart 2012 een conclusie van dupliek. Deze stukken zijn telkens in afschrift verstrekt aan de wederpartij.

1.8. De rechtbank heeft de zaak verwezen naar de meervoudige kamer en de zaken ter zitting van 16 maart 2012 behandeld. Namens eiseres is verschenen haar gemachtigde. Namens verweerder zijn verschenen mr. A. Scheffer en H.T.M. Reus RA. Buiten bezwaar van partijen zijn de dossiers in de zaken 10/3105 en 10/6848 gevoegd en is het beroep gezamenlijk aangemerkt als te zijn gericht tegen de aanslag, de beschikking heffingsrente en de verliesbeschikking.

2. Tussen partijen vaststaande feiten

2.1. Eiseres is een besloten vennootschap, waarvan de heer [B] directeur-grootaandeelhouder is. De activiteiten van eiseres bestaan met name uit het beheren van en het beleggen in courante vermogenswaarden zoals beursgenoteerde effecten.

2.2. Bij het vaststellen van de aanslag vennootschapsbelasting 2005 ten name van eiseres is mede in aanmerking genomen de vrijval van een herinvesteringsreserve, groot € 2.428.130.

2.3. In een brief met dagtekening 30 augustus 2006 gericht aan eiseres schrijft mr. [A] namens [C] B.V. (hierna: [C]) onder meer:

“(…) Ondanks diverse pogingen daartoe, heeft [eiseres] ook in 2005 geen geschikte herinvestering kunnen doen. Dit leidt aldus tot de conclusie dat de herinvesteringsreserve in 2005 alsnog vrijvalt in het belastbare resultaat, hetgeen neerkomt op een bedrag aan te betalen vennootschapsbelasting van € 740.580 (…)

[E] [..] B.V. heeft in dit kader een voorstel gedaan dat separaat aan u zal worden toegezonden. Kort samengevat komt dit voorstel er op neer dat [X] B.V. een nieuwe vennootschap opricht, welke per datum oprichting in een fiscale eenheid met de Holding wordt opgenomen en waarin vervolgens de (nieuwe) verlieslatende activiteiten worden ondergebracht. Op grond van art. 5, lid 4 van het Besluit fiscale eenheid 2003 juncto art. 15ae, lid 1, sub b Wet vpb zou het mogelijk moeten zijn om resultaten die bij de dochter opkomen, tot verrekening kunnen leiden met voorvoegingswinsten.

Uitgangspunt hij deze transactie dient naar onze mening te zijn dat het financiële risico voor [X] B.V. en voor u in privé, naast onze advieskosten, beperkt blijft tot het bedrag aan vennootschapsbelasting dat ook zonder de transactie uiteindelijk zou moeten worden betaald.

De kosten welke wij u hiervoor in rekening zullen brengen, bedragen € 7.500 (excl. BTW). Indien de aanslag waaruit de definitieve verliescompensatie blijkt is opgelegd, zullen wij 15% van het aan [X] B.V. toekomende voordeel (aldus na betaling aan [E]) aan de Holding in rekening brengen.”

2.4. In een e-mailbericht van 24 september 2006 van [F] ([G]) aan [..] [H] van [E] staat onder meer vermeld:

De index optie counterparty is in beginsel goed voor zijn geld en de Trading CV zal ook met een behoorlijk kapitaal worden opgericht (of een beherend vennoot hebben met een groot kapitaal). Wij denken dat dit van belang is voor de fiscale analyse voor SPV/BV A, aangezien het aangaan van een transactie met een partij waarvan vooraf vast zou staan dat deze zijn verplichtingen niet kan nakomen wellicht als niet aftrekbare uitgave / uitdeling zou kunnen worden aangemerkt.

Het door jouw gesignaleerde punt over het (theoretische) geval waarin de optie tot winst leidt is op zich juist. In dat geval zou er sprake zijn van zowel fiscale als economische winst. Dit is voor ons om twee redenen ongewenst. Ten eerste leidt dit niet tot het gewenste resultaat (en dus is er geen fee voor ons) en ten tweede zou de Trading CV een economisch verlies leiden (hetgeen uiteindelijk indirect een kost voor ons zal zijn).

In onze ervaring is dit punt op twee manieren te ondervangen.

Allereerst kiezen we een optie serie die zeer ver out-of-the-money ligt (bijv een call AEX nov 510 of een put AEX nov 420, bij een AEX van 473). De op de pricing van deze opties gebaseerde kans dat deze tot uitbetaling bij expiratie leiden ligt iets boven de 1%. We stellen voor om gebruik te maken van wekelijkse of maandelijkse AEX of S&P500 index opties.

In het geval dat er sprake zou zijn van winst bij expirate, dan zal ABC CV met Trading CV in een nieuwe transactie treden, SPV/BV A heeft als commanditair vennoot geen bemoeienis met het bestuur van ABC CV en dit wordt uitsluitend gevoerd door [G] LLP. Op deze manier houden wij controle dat er in een dergelijk geval een tweede transactie plaatsvind en dat de transactie conform onze verwachting (en die van Trading CV) kan worden afgerond. Aangezien de participatie in ABC CV niet vrij overdraagbaar is, kan BV A in de praktijk deze eventuele (tijdelijke) economische winst niet realiseren (verder bouwen we een clausule in de Receivable vordering dat er een ‘negative pledge’ en vervreemdingsverbod op de aandelen in SPV en BV A rust, dit ter zekerheid van onze vorderingen op BV A). “

Bij de e-mail is een powerpointpresentatie gevoegd, gedateerd 27 september 2006, met als titel “[E] Transaction Proposal”, waarin de in de mail beschreven transacties zijn vermeld.

2.5. In een brief van 12 oktober 2006 van [F] van [G] Limited aan [..] [H] van [E] doet zij een voorstel aan eiseres waarbij zij verwijst naar de powerpointpresentatie van 27 september 2006 en licht zij punten uit de presentatie nog eens toe. Zij gaat er vanuit dat eiseres een “[ [X] SPV B.V.]” opricht, dat een groepsmaat[I]van [G] ([I] U.A.) een promissory note van € 6 miljoen aan de SPV verkoopt, die wordt uitgereikt aan [G] C.V., dat [K] LLP, de SPV en een [G] “[G] Investments CV” zullen vormen, dat de SPV aan haar stortingsverplichting voldoet met de promissory notes, dat eiseres en [I] een put optie overeenkomst aangaan die eiseres het recht geeft de aandelen in de SPV aan [I] [N]en, dat [M] Limited, een naar het recht van de British Virgin Islands opgerichte vennootschap van wie de eigendom onafhankelijk is van [G] groep, [N] CV zal oprichten en dat [G] CV en [N] CV optiecontracten zullen aangaan, waartoe eerstgenoemde de promissory notes aan de tweede cedeert, en dat indien eiseres effectief gebruik kan maken van de door de SPV geleden fiscale verliezen, eiseres 65% van het belastingvoordeel deelt met [E] [..] door een kapitaalstorting in de SPV.

2.6. In een e-mailbericht van [F] ([G]) van 27 november 2006 aan [O] staat:

2.7. In 2006 besluit eiseres tot de oprichting van de besloten vennootschap [R]. Op 1 december 2006 gaat [R] i.o. een samenwerkingsovereenkomst aan met [G] LLP welke handelt onder de naam [G] CV (hierna [G]).

2.8. Eiseres heeft zich tegen de negatieve waardeontwikkelingen van de aandelen [R] verzekerd door op 1 december 2006 een ‘’put option agreement’’ te sluiten met [I] U.A. (hierna: [I]). Het gaat hierbij om een (put)optie om uiterlijk op 30 januari 2007 de aandelen [R] te mogen verkopen aan [I] voor een van te voren vastgestelde prijs van € 18.000, mits [R] op het moment van optieuitoefening “cash balances of at least € 18.000” heeft en geen andere schulden heeft dan schulden aan [I]. De premie voor deze optie bedraagt € 1.

2.9. [R] i.o. heeft zich verplicht tot het storten van € 6.000.000 op haar kapitaalrekening bij [G]. Omdat zij hiertoe onvoldoende eigen middelen heeft, leent zij dit bedrag van [I]. Eiseres heeft dit geleende bedrag ontvangen in de vorm van zes ’promissory notes’ van elk € 1.000.000, tegen een rente van 5,05% per jaar. De te betalen rente wordt door eiseres schuldig gebleven. Om aan haar stortingsverplichting jegens [G] te voldoen, sluit [R] i.o. op 1 december 2006 een ‘Contribution and Assignment Agreement’ met [G], waarbij [R] i.o. de zes promissory notes overdraagt aan [G].

2.10. Op 13 december 2006 heeft eiseres de besloten vennootschap [R] B.V. (hierna [R]) opgericht. De dochtervennootschap vormt vanaf haar oprichting met eiseres een fiscale eenheid voor de vennootschapsbelasting. Bestuurder van [R] is de besloten vennootschap [T] B.V. Bestuurder van [T] B.V. is [H] (hierna: [H]). [R] is opgericht met als doel het als commanditair vennoot deelnemen in de commanditaire vennootschap [G] C.V. Deze vennootschap heeft als doelstelling het speculeren met derivaten. Verder heeft [R] in 2006 geen activiteiten verricht.

2.11. [G] heeft drie optieovereenkomsten met de commanditaire vennootschap [N] C.V. (hierna: [N]) gesloten. De beherend, respectievelijk commanditaire vennoot van [N] zijn [M]s LLP en [M] Limited, beide vennoten gevestigd op de Britse Maagdeneilanden. De bezitter van de aandelen [M] Limited is onbekend. De onderhandse overeenkomsten zijn gedateerd 4 december 2006, betreffen beleggingen in kortlopende opties met als onderliggende waarde de AEX-index en hebben een looptijd tot en met 15 december 2006. Uitoefening van het optierecht is alleen op de afloopdatum mogelijk. De AEX-index is op 30 november 2006 geëindigd op 473,32. De uitoefenprijs in de optiecontracten is 420 voor de gekochte put- en callopties en 440 voor de verkochte calloptie.

2.13. Ter zake van zowel de optietransacties als van de ‘promissory notes‘ hebben geen girale geldtransacties plaatsgevonden. De rente op de drie resterende promissory notes, te weten € 10.574, is verrekend.

2.15. In 2006 heeft [R] als commanditair vennoot dit resultaat in haar jaarstukken opgenomen en is dit bedrag in de aangifte vennootschapsbelasting van eiseres op de winst van de fiscale eenheid met eiseres in mindering gebracht.

2.16. Eiseres heeft op 12 januari 2007 de putoptie op de aandelen [R] uitgeoefend, waardoor de aandelen [R] aan [I] zijn overgegaan en de fiscale eenheid is verbroken.

2.17. [C] heeft de aangiften vennootschapsbelasting van eiseres over de jaren voor en na 2006 ingediend.

2.18. Eiseres heeft een uitnodiging tot het doen van aangifte vennootschapsbelasting 2006 (hierna: de aangifte) ontvangen. [C] heeft met kenmerk [#] op 27 maart 2007 uitstel gevraagd voor het indienen van de aangifte. Dit verzoek heeft verweerder ontvangen op 28 maart 2007.

2.19. In een intern memo van [C] van 30 maart 2007 staat het volgende:

De jaarrekeningen 2006, alsmede de aangifte vennootschapsbelasting 2006 zijn in concept gereed en op blanco papier beschikbaar, dat wil zeggen dat cliënt zelf de jaarrekening opmaakt en zelf de aangifte indient. Aan [B] is gisteren een opdrachtbevestiging voorgelegd met dagtekening 29 maart 2007 waaruit blijkt dat [C] geen verantwoordelijkheid neemt voor de jaarrekening 2006. De jaarrekeningen alsmede de aangifte vennootschapsbelasting 2006 worden op basis van door [B] verstrekte informatie, en op basis van door [H] verstrekte fiscale input, geconcipiëerd. In de opdrachtbevestiging is ook duidelijk vastgelegd dat wij op basis van deze informatie-input de jaarrekeningen en de aangifte hebben geconcipieerd. In het verleden hebben wij enkel een civielrechtelijke opinie over het Infincapital traject gegeven en dus geen fiscale opinie.

Via het originele aangifteprogramma van de Belastingdienst zal op basis van de door [B] verstrekte wachtwoorden de aangifte vennootschapsbelasting 2006 voor 1 april a.s. namens hem worden ingediend. Ik heb de vraag voorgelegd of het niet raadzaam is om in dezen een uitdrukkelijke standpuntbepaling in of bij deze aangifte op te nemen versus de fiscus. Dit zou ook kunnen door een separate (aanbiedings-) brief door [C] met standpuntbepaling over de verwerkte transactie. Aangezien de stukken thans reeds gereed zijn en een deadline dreigt, wordt er door [A] uit efficiency-overwegingen de voorkeur aan gegeven de aangifte op vorenstaande wijze in te dienen. Ik heb aangegeven dat dan achteraf nog een separate toelichting door [C] kan worden ingediend.

Vervolgens heb ik aangegeven de diverse indieningsvarianten voor te leggen aan cliënt, die dan vervolgens zelf kan bepalen hoe hij de aangifte vennootschapsbelasting 2005 wil indienen.

Ik heb dan ook heden uitvoerig over deze kwestie getelefoneerd met [B] en hem de vraag voorgelegd of hij conform de opdrachtverstrekking zelf op blanco papier de jaarrekeningen wenst op te maken en de aangifte vennootschapsbelasting 2006 wenst in te dienen, dan wel of hij er voor kiest om dit door [C] te laten verzorgen. [B] geeft er de voorkeur aan om dit op de wijze in te dienen zoals door Kantoor [..] is voorbereid, kortom via de methode dat hij zelf de aangifte indient en niet [C].

Nadat [B] heden de opdrachtbevestiging naar [AA] heeft gemaild, wordt namens [B] de aangifte vennootschapsbelasting via zijn eigen wachtwoord ingediend.”

2.20. Verweerder heeft de aangifte ontvangen op 30 maart 2007.

2.21. [AB] van Belastingdienst [..], , bericht op 4 november 2009 aan Belastingdienst Alkmaar:

“Uit onderstaand printje kun je zien dat door beconnr. [#] uitstel op papier (FU) is aangevraagd. (…) De ontvangstdatum was 27-03-2007. Aangezien er onder meldingen/foutmeldingen niets staat wil zeggen dat voor deze post gewoon uitstel is verleend. (…) Met een dagtekening op 5 april 2007 is aan de consulent een ontvangstbevestiging van dit formulier (niet reproduceerbaar) verzonden. Van de 20 verzoeken zijn er een aantal afgekeurd, zie de meldingen hieronder. BSN [#] staat hier niet tussen, maw uitstel is toegekend. Deze afkeuringen zijn ook met een dagtekening van 05-04-2007 aan hem toegezonden. (…)”

2.22. Naar aanleiding van de aangifte heeft een boekenonderzoek bij eiseres plaatsgevonden. Het rapport van dit onderzoek is gedagtekend 15 december 2009. In dit rapport staat onder 7 onder meer vermeld:

“[X] BV heeft nog niet de gelegenheid gehad te reageren op het geschetste feitencomplex en het standpunt van de belastingdienst. De oorzaak is gelegen in het feit dat het rapport is uitgebracht kort voor het verstrijken van de termijn voor het vaststellen van de aanslag vennootschapsbelasting 2006. Deze termijn bedraagt 3 jaar, conform artikel 3 van de Algemene Wet inzake Rijksbelastingen. De aanslag wordt dan ook vastgesteld tot behoud van rechten.”

2.23. Met dagtekening 9 januari 2010 is de aanslag opgelegd. Hierbij is het aangegeven belastbaar bedrag van € 2.499.796 negatief door verweerder gecorrigeerd tot € 128.257 positief. Verweerder heeft hierbij het als gevolg van de optietransacties door [R] gesteld geleden verlies niet in aftrek op de winst van eiseres toegelaten.

2.24. [B], de bestuurder van eiseres, heeft in een verhoor door de FIOD op 27 april 2011 onder meer het volgende verklaard:

“(...) indien en voorzover [X] B.V. effectief gebruik kan maken van de door de SPV geleden fiscale verliezen (onder andere door middel van carry-back naar 2004 en 2005), [X] B.V. de SPV zal compenseren voor het gebruik van deze verliezen (die immers niet meer door de SPV zelf kunnen worden gebruikt) door middel van een kapitaalstorting in de SPV ter grootte van 65% van het door [X] B.V. effectief genoten belastingvoordeel. Deze voorwaardelijke verplichting van [X] B.V. is vormgegeven als een voorwaardelijke kapitaalstorting in de SPV.”

Verder zien wij in de PowerPoint [E] Transaction Proposal 27 september 2006”, waar wij straks nader op in zullen gaan, dat het hier gaat om een bedrag van f 525.000. Hier is de tekst te lezen:

“if and when BV A receives a final tax assessment in which the EUR [2.9] m option loss is accepted and the carry-back has been granted, BV A triggers the conditional tax sharing payment under the BV A-SPV fiscal unity tax sharing agreement. BV A pays EUR [5251k to SPV (or its assignees).”

(…)

2.25. In een verhoor door de FIOD op 28 april 2011 heeft [B] onder meer verklaard:

en verderop in dit memo lezen wij aanvullend het volgende:

“Ik heb dan ook heden uitvoerig over deze kwestie getelefoneerd met [B] en hem de vraag voorgelegd of hij conform de opdrachtverstrekking zelf op blanco pap/er de jaarrekeningen wenst op te maken en de aangifte vennootschapsbelasting 2006 wenst in te dienen, dan wel of hij er voor kiest om dit door [C] te laten verzorgen. [B] geeft er de voorkeur aan om dit op de wijze in te dienen zoals door Kantoor [..] is voorbereid, kortom via de methode dat hij zelf de aangifte indient en niet [C].”

3. Geschil

3.1. Allereerst is in geschil of de aanslag binnen de daarvoor geldende termijn is opgelegd en zo nee, of de aanslag kan worden geconverteerd in een navorderingsaanslag. Indien de (navorderings)aanslag tijdig is opgelegd, is in geschil of de hoogte van het belastbare bedrag juist is vastgesteld en met name of het door [R] in de onder 2.11 tot en met 2.12 bedoelde optiecontracten geleden verliezen (hierna: het optiecontractverlies) tot de winst van eiseres moet worden gerekend. Verder is in geschil of de verliesbeschikking tot het juiste bedrag is vastgesteld.

3.2. Eiseres concludeert tot gegrondverklaring van het beroep, vernietiging van de uitspraak op bezwaar, vernietiging van de aanslag en vaststelling van het verlies over 2006 van eiseres op € 2.499.796. Verweerder concludeert tot ongegrondverklaring van het beroep.

4. Beoordeling van het geschil

4.1. Eiseres voert aan dat haar geen uitstel voor het indienen van de aangifte is verleend, zodat de aanslag na afloop van de driejaarstermijn van artikel 11, derde lid, van de Algemene wet inzake rijksbelastingen is opgelegd. De rechtbank volgt eiseres niet in die beroepsgrond. Verweerder heeft aannemelijk gemaakt dat [C], de bij verweerder voordien reeds bekende belastingconsulent van eiseres, bij brief van 27 maart 2006 onder meer voor eiseres uitstel heeft gevraagd voor het indienen van de aangifte onder de zogenaamde Beconregeling. Verweerder heeft immers een afschrift van dat verzoek waar ook eiseres als cliënt is vermeld, in het geding gebracht. Met de onder 2.21 weergegeven informatie uit zijn geautomatiseerd systeem heeft verweerder daarnaast aannemelijk gemaakt dat hij het verzochte uitstel heeft verleend en de inwilliging van het verzoek op de gebruikelijke wijze op 5 april 2007 aan [C] heeft gecommuniceerd. De enkele ontkenning van eiseres dat de consulent dat bericht niet heeft ontvangen, overtuigt de rechtbank niet. Dat de aangifte inmiddels op 30 maart 2007 was ingediend, doet niet af aan het feit dat het gevraagde uitstel is verleend zodat de aanslagtermijn is verlengd en - zo is dan niet in geschil - dus de aanslag niet te laat is opgelegd. Eiseres heeft nog op basis van het onder 2.22 aangehaalde citaat uit het rapport van het boekenonderzoek naar voren gebracht dat verweerder er op dat moment kennelijk zelf van uitging dat geen uitstel was verleend. Die stelling brengt de rechtbank niet tot een ander oordeel. Nog daargelaten dat – zoals verweerder ter zitting heeft aangevoerd – deze opmerking van de controleur op een vergissing kan berusten, kan die passage niet tot gevolg hebben dat verweerder afstand heeft gedaan van zijn bevoegdheid om binnen de verlengde aanslagtermijn de aanslag op te leggen.

4.2. Over de hoogte van het belastbaar bedrag van de aanslag en het in aanmerking nemen van het optiecontractverlies heeft verweerder het volgende aangevoerd. Het samenstel van handelingen betreft een schijnconstructie, waarbij [R] als SPV (special purpose vehicle) gedurende ongeveer een maand in 2006 is gebruikt om een verlies te creëren in 2006. Eiseres heeft door deze schijnconstructie over het belastingjaar 2006 een verlies gecreëerd dat nagenoeg gelijk is aan de winst die zij in 2005 heeft behaald door het vrijvallen van de herinvesteringreserve. Door carry-back van dit verlies van 2006 naar onder meer 2005 wenst eiseres de betaalde vennootschapsbelasting over 2005 van € 768.599 terug te vragen van de Belastingdienst. Het enige belang van eiseres bij de handelingen is, aldus verweerder, haar fiscale positie, namelijk het creëren van het verlies. Dit feitencomplex is bewust in het leven geroepen door eiseres. Er is sprake van absolute simulatie: er zijn in feite geen reële overeenkomsten en er gebeurt feitelijk niets tussen de betrokken partijen. Het gaat hier om een papieren ‘over the counter-contract’. De contracten zijn, aldus nog steeds verweerder, vals. Er vindt geen enkele feitelijke betaling plaats tussen partijen. Er wordt alleen met ‘promissory notes’ betaald. Doel van partijen is het creëren van een verliessituatie voor eiseres met als gevolg het ontvangen van een belastingteruggaaf die wordt verdeeld tussen betrokkenen. Verweerder heeft aangevoerd dat het zeer onwaarschijnlijk was dat de gepresenteerde transacties, gelet op de stand van de AEX bij het aangaan van de opties, tot winst voor [R] zouden leiden en zeer waarschijnlijk tot verlies zouden leiden. Verweerder voert voorts aan dat de bij de overeenkomsten betrokken partijen bij een ongewenste stand van de AEX op expiratiedatum gewijzigde overeenkomsten zouden hebben opgemaakt waardoor het door hen gewenste resultaat - een verlies bij eiseres - alsnog zou worden bereikt. Verweerder wijst er verder op dat op eiseres de stelplicht en bewijslast rust dat zij een aftrekbaar verlies heeft geleden. Hij voert daarnaast nog aan dat het verrichten van de handelingen waarop eiseres zich beroept, als onzakelijk moet worden aangemerkt en daarom voor de belastingheffing moet worden genegeerd. Verweerder heeft zich gelet op een en ander op het standpunt gesteld dat het (gestelde) optiecontractverlies van [R] niet in mindering op het resultaat van eiseres kan worden gebracht.

4.3. De rechtbank is van oordeel dat er bij het samenstel van de handelingen bedoeld onder 2.7 tot en met 2.12 waar eiseres bij was betrokken, sprake is van schijnhandelingen in die zin dat de betrokken partijen hebben geweten dat de tussen hen naar de schijn gesloten overeenkomsten en door hen verrichte rechtshandelingen in werkelijkheid niet gelden. De rechtbank komt tot dit oordeel op grond van de volgende overwegingen en omstandigheden, gezamenlijk en in onderlinge samenhang beschouwd:

4.4. De werkelijke bedoeling van partijen is het met behulp van een papieren werkelijkheid waaraan geen reële betekenis kan worden toegekend, een fiscaal verlies voor eiseres te creëren waarvan 65% ten goede komt aan de bij de overeenkomsten betrokken wederpartijen van eiseres. Uit het hiervoor overwogene volgt dan ook dat de door eiseres en [R] gesloten overeenkomsten – de lening door [R] van € 6.000.000 van [I], de optietransacties die [G] Options Investments CV is aangegaan en de putoptie die eiseres op de aandelen [R] heeft verkregen - dienen te worden genegeerd. Verweerder heeft derhalve terecht aangevoerd dat daarom bij de vennootschapsbelastingheffing bij eiseres met het gestelde verlies van [R] geen rekening hoeft te worden gehouden.

De rechtbank ziet geen aanleiding voor een proceskostenveroordeling.

6. Beslissing

De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.

Deze uitspraak is door mr. R.H.M. Bruin, voorzitter, mr. A.A. Fase en mr. G.H. de Soeten, rechters, in tegenwoordigheid van mr. H.H. Ruis, griffier De beslissing is in het openbaar uitgesproken op 21 augustus 2012.

Afschrift verzonden aan partijen op:

De rechtbank heeft geen bezwaar tegen afgifte door de griffier van een afschrift van de uitspraak in geanonimiseerde vorm.

Rechtsmiddel

Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen zes weken na de verzenddatum hoger beroep instellen bij het gerechtshof te Amsterdam (belastingkamer), Postbus 1312, 1000 BH Amsterdam.