Rechtbank Noord-Holland, 16-05-2013, ECLI:NL:RBNHO:2013:4031, AWB-12_4717

Op grond van artikel 251, eerste lid, van de Toepassingsverordening CDW (hierna: Tvo) kan in afwijking van artikel 66, tweede lid, van het CDW de douaneaangifte ongeldig worden gemaakt nadat vrijgave is verleend wanneer is vastgesteld dat de goederen, in plaats van onder een andere douaneregeling te zijn gebracht, bij vergissing zijn aangegeven voor een douaneregeling die de verplichting tot betaling van de rechten bij invoer inhoudt.

Eiseres heeft ter zitting gesteld dat het doen van de aangifte ten invoer geen vergissing was. Nu vaststaat dat de goederen niet onder een andere douaneregeling gebracht hadden moeten worden, kan de aangifte ten invoer niet op grond van artikel 251, eerste lid, van de Tvo ongeldig worden gemaakt.

Op grond van artikel 251, eerste lid bis, van de Tvo kan in afwijking van artikel 66, tweede lid, van het CDW de douaneaangifte ongeldig worden gemaakt nadat vrijgave is verleend wanneer is vastgesteld dat de goederen, in plaats van andere goederen, bij vergissing zijn aangegeven voor een douaneregeling waaruit de verplichting tot betaling van de rechten bij invoer inhoudt.

Eiseres stelt dat de verkeerde goederen zijn aangegeven. Onder verwijzing naar de onder 2.6 en 2.7 genoemde e-mailberichten stelt eiseres dat [A BEDRIJF] Limited de verkeerde maat banden heeft geleverd. De koper, [B BEDRIJF], wilde hierdoor de banden niet meer afnemen en er moest een nieuwe koper voor de banden worden gezocht, aldus eiseres.

Nog daargelaten of de verkoper de verkeerde maat banden heeft geleverd, wordt niet voldaan aan artikel 251, eerste lid bis, tweede gedachtestreepje, onder i, van de Tvo. Nu niet is gebleken dat op het moment van het doen van de aangifte ten invoer de goederen die volgens eiseres in werkelijkheid voor deze regeling hadden moeten worden aangegeven bij hetzelfde douanekantoor hadden kunnen worden aangeboden, kan de aangifte ten invoer niet op grond van artikel 251, eerste lid bis, van de Tvo ongeldig worden gemaakt.

Op grond van artikel 238, eerste lid, van het CDW wordt tot terugbetaling of kwijtschelding van de rechten bij invoer overgegaan indien wordt vastgesteld dat het geboekte bedrag van deze rechten betrekking heeft op goederen die onder de desbetreffende douaneregeling zijn geplaatst en die door de importeur worden geweigerd omdat zij op het in artikel 67 bedoelde tijdstip gebreken vertonen of niet in overeenstemming zijn met de bepalingen van het contract op grond waarvan zij zijn ingevoerd.

Op grond van artikel 238, tweede lid, van het CDW is terugbetaling of kwijtschelding van de rechten bij invoer onder andere afhankelijk van de uitvoer van deze goederen uit het douanegebied van de Gemeenschap. Op verzoek van de belanghebbende staan de douaneautoriteiten toe dat de uitvoer van de goederen wordt vervangen door de vernietiging ervan of door de plaatsing ervan, met het oog op wederuitvoer, onder de regeling extern douanevervoer of onder het stelsel van douane-entrepots, dan wel door opslag in een vrije zone of in een vrij entrepot.

Eiseres stelt dat de goederen via de onder 2.5 genoemde aangiften T1 voor de regeling douanevervoer zijn uitgevoerd naar Zuid-Afrika. Eiseres stelt voorts dat verweerder heeft erkend dat de goederen zijn uitgevoerd.

De rechtbank kan niet vaststellen of de goederen die via de aangifte ten invoer zijn aangegeven voor de douaneregeling brengen in het vrije verkeer, de Europese Unie hebben verlaten. De containers hebben van 26 januari 2012 tot 24 februari 2012 niet onder douanetoezicht gestaan. Door het enkele overleggen van de onder 2.5 genoemde aangiften T1 voor de douaneregeling douanevervoer heeft eiseres niet aangetoond dat de ingevoerde goederen daadwerkelijk zijn uitgevoerd naar Zuid-Afrika. Niet is komen vast te staan waar de goederen zich bevinden. Eiseres heeft geen aangifte ten uitvoer overgelegd. Van een verzoek van eiseres om de uitvoer van de goederen te vervangen door plaatsing van de goederen onder de regeling extern douanevervoer is niet gebleken. Aan de enkele stelling van eiseres dat verweerder zou hebben erkend dat de goederen zijn uitgevoerd gaat de rechtbank voorbij, nu daarvoor geen enkele aanwijzing in het dossier is gevonden en verweerder ter zitting de stelling tevens voldoende heeft weersproken.

Niet is gebleken dat er sprake is van een van de omstandigheden als bedoeld in de artikelen 901 tot en met 903 van de Tvo. Op grond van artikel 905, eerste lid, van de Tvo kan terugbetaling of kwijtschelding worden verleend indien wordt voldaan aan twee cumulatieve voorwaarden, namelijk het bestaan van een bijzondere situatie en de afwezigheid van frauduleuze handelingen of klaarblijkelijke nalatigheid van de zijde van de belanghebbende. Volgens vaste rechtspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: HvJ EU) is sprake van een bijzondere situatie indien de belanghebbende zich in een uitzonderlijke positie bevindt ten opzichte van de andere marktdeelnemers die dezelfde activiteit verrichten (HvJ EU 25 februari 1999, zaak C-86/97, Trans-Ex-Import). Eiseres stelt dat de verkoper de verkeerde maat banden heeft geleverd. Wat ook zij van de juistheid van de stelling van eiseres, het leveren van de verkeerde goederen door een verkoper moet worden aangemerkt als een normaal bedrijfsrisico. Andere marktdeelnemers die dezelfde activiteiten als eiseres verrichten lopen ook het risico dat een verkoper niet de juiste goederen kan leveren. Er is derhalve geen sprake van een bijzondere situatie.